De Standaard heeft een nuchter artikel geschreven over de levering van tanks aan Oekraïne,
Tanks maken westerse alliantie hechter, maar Oekraïense vraag naar zwaardere wapens zal niet stoppen
Allereerst lijkt de beslissing om tanks en ander zwaar materieel te sturen niet goed bevallen te zijn in Moskou:
Dat er Leopard- en Abrams-tanks gestuurd worden, is een militaire opsteker voor Oekraïne, maar de beslissing is ook politiek van groot belang. Het Westen blijft verenigd en laat zich niet afdreigen door Moskou. Maar het bondgenootschap moet beseffen: er zullen nog meer militaire vragen komen van Kiev.
De beslissing van Duitsland om ook zelf Leopardtanks naar Oekraïne te sturen is in Moskou niet goed gevallen, blijkt uit de reactie van de Russische ambassadeur in Berlijn. En de woordvoerder van het Kremlin liep al vooruit op de Amerikaanse beslissing om Abrams-tanks te sturen. ‘Een absurd idee en een desastreus plan’, aldus Dmitri Peskov. Volgens hem overschat het Westen het militaire belang van de tanks voor het Oekraïense leger. ‘Deze tanks zullen net als alle andere alleen maar branden.’
Putin zal moeten beseffen dat westerse bondgenoten verder gaan dan hij had durven denken:
De realiteit is dat deze levering alweer een serieuze tegenvaller is voor Rusland. Van bij de invasie heeft Poetin zich verkeken. Eerst dacht hij Kiev in enkele dagen te kunnen innemen. Nadien was hij ervan overtuigd dat het Westen niet verenigd zou blijven in zijn steun aan Oekraïne. Als hij maar genoeg dreigende taal sprak – inclusief nucleaire afschrikking – zouden de Europese leiders snel beginnen te twijfelen om almaar zwaardere wapens te leveren. Maar telkens sprongen de bondgenoten over hun schaduw en werden rode lijnen overschreden.
Dan de vraag of deze tanks een verschil kunnen maken. Die vraag wordt vaak gesteld omdat 100 stuks in feite niet genoeg is voor een front van 1000 km. Onderstaande defensiespecialist zegt dat ze gezamenlijk misschien
ergens een doorbraak kunnen forceren.
Hij voegt eraan toe dat er andere wapens ook belangrijk zijn, dat het geheel een samenspel van verschillende wapens moet zijn om succes te kunnen boeken:
Militaire analisten vragen zich zelfs af of de tanks op korte termijn zoveel verschil kunnen maken aan het front. Veel zal afhangen van hoeveel tanks uiteindelijk naar Oekraïne zullen vertrekken. De teller staat voorlopig op 14 Britse Challengers, 14 Duitse en 14 Poolse Leopards. Maar daar komen zeker nog Leopards bij. Alles wijst erop dat het Oekraïense leger twee bataljons van telkens 40 Leopardtanks zal krijgen. De Amerikanen sturen 31 Abrams. Samen zijn dat ruim 100 moderne aanvalstanks.
‘Als ze die allemaal op dezelfde plaats inzetten, kunnen ze daar wellicht een doorbraak forceren’, zegt defensiespecialist Sven Biscop (Egmont Instituut). ‘Maar het gaat ook om welke wapens naast die tanks worden ingezet. Daarom moet je het hele pakket aan wapenleveringen in overschouw nemen.’
Ondanks alle kritiek op Scholz lijkt Duitsland toch sterk achter Oekraïne te staan, en heeft het land het westerse bondgenootschap nooit in gevaar gebracht:
De beslissing van bondskanselier Olaf Scholz is vooral van groot politiek belang. Opnieuw geeft hij aan hoe geëngageerd het land blijft. Duitsland is op dit moment de op twee na grootste wapenleverancier aan Oekraïne. Scholz mag dan soms aarzelen, hij heeft nog nooit het bondgenootschap in gevaar gebracht. ‘De VS en Europa vormen een front wat Oekraïne betreft’, beklemtoonde Amerikaans president Joe Biden gisteren. Behalve Leopards zal Duitsland allicht ook extra luchtverdedigingssystemen, zware artillerie en raketsystemen sturen.
Maar tegelijk wil Scholz nooit overhaaste beslissingen nemen, zei hij in de Bondsdag. ‘Een gecoördineerde aanpak vraagt tijd.’ Berlijn wil nooit de indruk geven dat het op eigen houtje handelt. Maar Scholz verwees ook naar de Duitse burgers die ongerust zijn over al dat wapengekletter. ‘Hen zeg ik: vertrouw mij en vertrouw de regering.’
Belangrijk om te beseffen is dat Rusland zich zal aanpassen aan de nieuwe tanks:
Een feit blijft dat ook Rusland zich zal aanpassen aan de Europese tanks. Dat deden ze eerder al met de Himars. Ze hebben belangrijke munitievoorraaden verder teruggetrokken, buiten het bereik van de raketten. Daarom vraagt Kiev al enige tijd om nieuwe raketten die nog verder reiken.
Als afsluiter moeten de westerse bondgenoten beseffen dat Oekraïne nog meer wapens zal vragen:
Waarschijnlijk zullen ook de Leopards en Abrams-tanks geen eindstation zijn. De Oekraïense president Volodimir Zelenski toonde zich gisteren ‘oprecht erkentelijk’ voor de Duitse beslissing, maar zijn viceminister van Buitenlandse Zaken Andri Melnyk zei meteen dat Oekraïne ook gevechtsvliegtuigen, onderzeeërs en militaire schepen nodig heeft. ‘De tanks zijn maar een eerste stap.’ Melnyk was bij het begin van de oorlog ambassadeur in Berlijn en had vaak ongenadige kritiek op de Duitse besluiteloosheid. Zijn uitspraken zijn met een korrel zout te nemen, maar de vraag naar meer en zwaardere wapens zal niet stoppen.