Trouwen en koude uitsluiting

[MMA]

Dag Allen,

Ik ga proberen mijn situatie zo duidelijk mogelijk te schetsen en ik hoop dat jullie mij hierin kunnen adviseren en of kunnen helpen om er misschien anders naar te kijken.

Ik sta op het punt te gaan trouwen. En wij hebben het gehad over hoe wij het bij de notaris gaan regelen.

Wat erbij komt is dat mijn partner een eigen onderneming heeft (opgebouwd tijdens onze relatie) dus het is niet zo dat hij al vermogend was. Nu is het sws verstandiger om onder huwelijkse voorwaarden te trouwen ivm de onderneming. Ook compleet logisch in mijn ogen.

Zijn idee is om alles compleet gescheiden te houden. Een voorbeeld; wanneer wij een huis zouden kopen en ik bijvoorbeeld €100k aan hypotheek kan krijgen, ik ook 100k terug krijg bij scheiding. Dit was voor mij ontzettend pijnlijk omdat mijn idee van samen bouwen compleet was verdwenen. Daarbij waarom zou je een huis niet gewoon 50/50 delen met je partner?

Hij kijkt alles zo zwart/wit en alleen op basis van financiële inbreng. in zijn ogen is alles wat er nu is van hem want hij heeft ervoor gewerkt.
Hij vergeet dat ik bijdraag in de relatie, huishouding, zorg voor de kinderen en nog mijn eigen baan heb 30 uur en hij de ruimte krijgt zn onderneming te draaien doordat ik op een andere manier bijdraag.


Tevens storten wij nu allebei een evenveel geld per maand op de gezamenlijke rekening voor de vaste lasten. Ondanks dat hij veel meer verdien dan ik is er nu geen evenredigheid. Dit betekent dat het bij hem meer word en bij mij gelijk blijft omdat ik amper wat kan sparen. (dus ook niet voor mijzelf kan bouwen voor als wij uit elkaar zouden gaan )

Hij roept constant; ja maar de auto die je hebt heb ik toch ook betaald? Als er iets kapot zou gaan in huis betaal ik dat ook gewoon? Het huwelijksfeest ga ik ook betalen dus je "profiteert" tijdens het huwelijk ook van alles. Het doet mij echt zeer wanneer hij dit soort dingen benoemd en voelt het niet alsof hij begrijpt waar het nou echt om gaat.

Nu heb ik met moeite en hulp van anderen hem geprobeerd in te laten zien dat dit niet valt onder samen bouwen, groeien en dat hij vooral "samen" bouwt voor uiteindelijk zichzelf!

Nu is hij bereid het huis (over het hypotheek deel) 50/50 te doen ondanks inbreng maar stel dat hij 200K zelf inbreng blijft dat van hem. De inboedel gezamenlijk en alle anderen wil hij gescheiden houden in het huwelijk. Er ontstaat dus geen gezamenlijke vermogen.

Nu ben ik nou eenmaal de zwakkere in dit verhaal maar het voelt zo oneerlijk dat ik daar altijd voor hem ben, hem help denken ook in de onderneming, ook lijdt wanneer het ff niet best gaat op een andere manier bijdraag zodat hij bakken met geld kan verdienen en vervolgens word uitgesloten.

Begrijp mij niet verkeerd he ik wil niet 50% van zijn onderneming of 50% van zijn geld maar vind het wel belangrijk dat je in een relatie samen bouwt voor de toekomst, ons gezin, je 1 bent. Ik vind het daarom wel belangrijk dat er ergens een gezamenlijk vermogen gaat ontstaan.

Ik vraag mij af of dat een hele gekke gedachten is van mij?

[ Voor 6% gewijzigd door MMA op 28-10-2023 08:08 ]

[Yokidrink]

Lastig verhaal maar een ding wil ik wel zeggen over je opmerking "Nu ben ik nou eenmaal de zwakkere in dit verhaal"
Je bent zeker niet de zwakkere, een huwelijk is een 50/50 'maatschap' waar je even sterk (of zwak) staat als je partner. als dit niet het geval is zou ik toch echt even goed bij mezelf te rade gaan of dit wel is wat je wilt.

succes.

[HTT-Thalan]

Ik kan je niet vertellen wat je moet doen, maar ik heb mijn vrouw in de periode dat ze nog niet werkte en 100% stay-at-home-mom was altijd duidelijk gemaakt dat wat zij doet 100% meetelt, immers zonder haar inzet kon ik niet 100% mijn werk uitvoeren. Nu is de situatie veranderd en brengt zij ook inkomen in, dus moet ik meer schikken zodat ze ook kán werken.

Qua inkomen heb ik toen en nu (we zijn nu ±16 jaar bij elkaar) altijd gezegd 'alles is van ons beiden'. Het geld komt op een gezamenlijke rekening en alle aanschaffen boven de 100 euro overleggen we samen. Er is een natuurlijke verdeling ontstaan waar ik me meer bekommer om verzekeringen, onderhoud, infra en dat soort zaken terwijl zij het voortouw neemt bij activiteiten (kinderen) school enzo, maar we pakken allebei beide zaken aan wanneer nodig. Zij bepaalt voornamelijk wat er gekocht moet worden voor de kids en ik laat weten wanneer er geld in het huis gestoken moet worden, zeg maar. Ook onze hobbies en vakanties bekostigen wij samen van het gezamelijke geld.

We zitten nu nog steeds in de situatie dat zij maar 10% binnenbrengt van wat ik verdien, maar onze hypotheek is 50/50, zij is dus 50% eigenaar en zou in jouw scenario dus ook de helft 'mee' krijgen.

[ Voor 9% gewijzigd door HTT-Thalan op 27-10-2023 14:17 ]

[CH4OS]

Yokidrink schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:15:
Lastig verhaal maar een ding wil ik wel zeggen over je opmerking "Nu ben ik nou eenmaal de zwakkere in dit verhaal"
Je bent zeker niet de zwakkere, een huwelijk is een 50/50 'maatschap' waar je even sterk (of zwak) staat als je partner. als dit niet het geval is zou ik toch echt even goed bij mezelf te rade gaan of dit wel is wat je wilt.

succes.

Ik denk dat daar bedoelt wordt de financieel "zwakkere", omdat @MMA minder verdient dan de verloofde, maar wel op andere vlakken het gezin ondersteund.

[ Voor 4% gewijzigd door CH4OS op 27-10-2023 14:18 ]

[Yokidrink]

CH4OS schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:16:
[...]

Ik denk dat daar bedoelt wordt de financieel "zwakkere", omdat @MMA minder verdient dan de verloofde.

Dat snap ik maar dan nog. Ik was met mijn partner dan ook de 'sterkere' maar ben niet met die instelling het huwelijk in (en uit) gegaan. zoals ik zei, lastig verhaal.

[Anoniem: 1777010]

Dus jij werkt 28u per week maar betaalt naar rato meer? Dat klopt sowieso al niet.

Ik zou zeggen, pak die resterende 12 uur, plak er een uurloon aan vast en tel dat op bij jouw "inbreng". Dan pak je ook alle avonden en weekenden erbij dat je voor het gezin zorgt en geef dat ook maar een bedragje.

Gaan we dan uitrekenen wie wat terug krijgt.

[CH4OS]

Hoewel ik @Anoniem: 1777010 zijn bericht snap en begrijp, komt het op zo'n manier natuurlijk ook wel heel strict financieel over. Ik vraag mij dan af, als je het op zo'n manier moet gaan spelen, wel kan spreken over uberhaupt een relatie...

[Mint]

MMA schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:10:
Ik vraag mij af of dat een hele gekke gedachten is van mij?

Nee, is zeker geen gekke gedachte. Precies wat jij schetst heb ik ook met mijn vrouw afgestemd. Ik verdien meer dan dat zij verdient, maar tegelijkertijd zorgt zij meer voor de kinderen zodat ik meer tijd kan spenderen aan werk (ik werk in een branche waar doorgaans beter wordt betaald dan de branche waar zij in werkt).

Van onze vaste lasten draag ik ~90% bij en zij ~10%, van dit bedrag worden in principe alle gangbare kosten gemaakt (hypotheek, g/w/l, internet, boodschappen, kleren/speelgoed voor de kinderen, uitjes etc). Omdat ik nog een deel van mijn inkomen overhoud na deze bijdrage aan onze vaste lasten stort ik ook een redelijk bedrag op onze gezamenlijke spaarrekening. Het staat ons beiden vrij om dit geld te gebruiken, uiteraard wel naar alle redelijkheid (en ook in overleg, in het geval van wat grotere bedragen). Daar komt bij dat we onze hypotheek hebben kunnen krijgen op 1 salaris, maar dat het huis wel gewoon 50/50 op beide namen is gekomen.

Dit stelt ons beiden in staat om ook een eigen spaarrekening te onderhouden voor dingen die voor onszelf zijn bedoeld, zoals een hobby.

Ons uitgangspunt is dat geld slechts een manier is om aan het huishouden/gezin bij te dragen. Voor de kinderen zorgen, het huishouden bijhouden etc. is iets wat je niet zo snel in uren/geld kunt uitdrukken, maar is zeker van waarde. Dat haakt denk ik ook mooi in op je gedachte dat je de zwakkere zou zijn: minder geld in kunnen brengen is geen teken van zwakte, het is een resultaat van keuzes die gemaakt zijn en dat maakt je niet zwakker. Een gezin is niet alleen te onderhouden met koude centen.

Ik zou daar dan dus ook over in gesprek gaan. Ik proef uit je verhaal dat je partner alles puur financieel bekijkt, maar bij trouwen/samenwonen/gezin komt meer bij kijken dan alleen geld.

Edit: bij het nalezen van mijn verhaal lijkt het wellicht alsof wij een klassieke verdeling hebben waarbij de man werkt en de vrouw voor het huis en de kinderen zorgt. Dat is zeker niet zo, ik denk we de zorg voor het huishouden/kinderen ongeveer 60/40 verdelen waarin mijn vrouw een wat groter aandeel heeft dan ikzelf. Ook daar speelt de financiële kant een wat minder grote rol: ik wil betrokken zijn bij onze kinderen en tegelijkertijd laten zien hoe wij vinden dat een relatie zou moeten werken zodat zij hopelijk later in hun leven iets soortgelijks mogen krijgen als ze dat willen.

[ Voor 17% gewijzigd door Mint op 27-10-2023 14:29 ]

[Honesty]

Ik heb je openingspost een duimpje gegeven maar had liever een hartje gestuurt uit medeleven.
Ik vind dat je helemaal gelijk hebt en ook op je strepen moet staan. Huwelijkse voorwaarden met eigen bedrijf snap ik maar dan kan hij er ook iets tegen over zetten(bijvoorbeeld 100k ofzo) nu lijkt het net of hij alleen met zichzelf bezig is(misschien is dit helemaal niet zo) maar zal er zeker over hebben. Een relatie die je samen

[-En4Cer-]

Je hebt volkomen gelijk.

Mijn vrouw is ook meer actief in het huishouden, met de kids en heeft daarnaast haar eigen parttime baan. Het huis is sowieso geen discussie, dat is 50/50. Het komt niet eens in mijn hoofd om dat anders te doen.

Daarnaast maken we maandelijks een x percentage van ons inkomen over naar de gezamenlijke rekening. Ik verdien meer dus mijn aandeel is fors groter, maar mijn aandeel is fors groter omdat ik veel meer uren kan werken, dankzij alle overige taken die zij thuis doet!

Sterker nog, ik ben haar heel dankbaar dat ik de ruimte krijg om carriere te maken en een goed inkomen voor ons gezin te generen. Aan de andere kant is zij dankbaar omdat we ons, voornamelijk dankzij mijn inkomen, een fijn leven kunnen permiteren.

Dit lijkt mij een veel gezondere insteek voor een fijn huwelijk!

[joca]

An-sich a om eea gescheiden te houden, al was het maar vanwege het ondernemersrisico, mocht daar iets mis gaan. Echter in dat kader is het dan juist praktisch om wel juist eea op te bouwen bij de partner aan vermogen. Het huis op jouw naam bv 😉

Hij kan er wellicht wel voor werken, maar jij geeft hem die mogelijkheid, samen een team dus samen delen. Hoeft niet 50/50, maar een rato verdeling van de vaste lasten is wel het minste.
Eigendom huis is geen vereiste lijkt me, zolang je daar dan ook geen lasten voor draagt en die 'besparing' kan gebruiken om zelf een potje op te bouwen.

Alleen moet dit eigenlijk uit hem komen. Wellicht een handje helpen door voor te stellen dat je fulltime gaat werken 😁

[ Voor 12% gewijzigd door joca op 27-10-2023 14:31 ]

[M14]

Na het lezen van de openingspost kwam 1 gedachte erg sterk op:
Moet je dan wel willen trouwen?


Betreft eigendom van het huis: je wil 50/50 eigenaar zijn, los van de financiële inleg. Anders heeft de ander meer of minder zeggenschap over wijzigingen of verkoop. Dat wil je allemaal niet.
Het financiële kun je oplossen door een 'schuldverklaring' op te stellen bij de notaris. Legt de ander 100k meer in, dan is dat 50k namens zichzelf en 50k namens jou. Jij hebt dan 50k schuld bij je partner, in te lossen bij de verkoop. Op deze manier profiteren jullie beide evenveel aan winst of verlies bij verkoop.


Voor de rest: uiteindelijk zijn het allemaal afspraken voor hoe het na het huwelijk gaat. En zoals het wordt ingestoken ga je weinig overhouden van wat samen is opgebouwd.

[ Voor 88% gewijzigd door M14 op 27-10-2023 14:37 ]

[dragonhaertt]

Misschien heel kort door de bocht, maar als je over dit soort zaken het niet eens kan worden, is het dan wel verstandig om te gaan trouwen?

[Ugchel]

Mensen die op deze manier in het huwelijk stappen kan ik maar moeilijk begrijpen, waarmee ik niet wil suggereren dat het (wat mij betreft) een slecht iets is. Ik volg denk ik helemaal jouw gevoel van samen bouwen aan een toekomst, ik zou het bovenmatig pijnlijk vinden als er door de andere kant kil en cijfermatig naar gekeken wordt.

Mijn partner heeft ook een eigen zaak, en ons geregistreerd partnerschap is niet in gemeenschap van goederen. Dit om eventuele risico's met betrekking tot een failliet af te wentelen. Hoe dat precies zit weet ik niet, maar op advies van de notaris was dit een juiste vorm. We hebben daarnaast laten opnemen als wij besluiten uit elkaar te gaan/het samenlevingscontract te ontbinden dat we op dat moment wel in gemeenschap van goederen uit elkaar gaan. Precies vanwege de gedachte we bouwen nu samen iets op, dan willen we mocht het ooit stuklopen ook goed voor elkaar zorgen.

[Diederik]

Geen idee of jullie al kinderen hebben of dat van plan zijn, maar ik zou (als ik jou was) het financiële plan van jou partner ook navragen voor als er kinderen zijn.

Overheen gelezen dat er al kinderen zijn...

Het is prima om bezittingen voor jezelf te houden, dat doen heel veel mensen, maar dan moeten de kosten ook wel naar rato verdeeld worden.

Dus als jij € 5000,- verdient en hij € 20000,- dan betaal jij 1/5e van de gezamenlijke kosten en hij 4/5e.

[ Voor 6% gewijzigd door Diederik op 27-10-2023 14:36 ]

[Moonspring]

Ik ben recent getrouwd en mijn vrouw had meer geld voor het huwelijk, ik verdien significant meer maar heb studieschuld. Wij hebben het zo vastgelegd dat mijn vrouw en ik vanaf de trouwdatum al ons vermogen samen opbouwen. Omdat we ook aan kinderen beginnen leek mij dit het beste. Alles voor het huwelijk houden wij gescheiden. Financieel is deze afspraak voor mij slecht, maar geestelijk is dit voor mij fijn idee. Ik wil nooit mijn vrouw in de problemen brengen omdat wij kinderen krijgen.
Hier heb jij natuurlijk weinig aan, maar de houding van je man is totaal onbegrijpelijk in mijn ogen. Hij wil/wou toch ook kinderen?

Je man beschermt je wel effectief voor financiële ellende doordat zijn onderneming alleen van hem is, wellicht een idee om alles samen te doen? Beide het risico, beide de financiële voordelen? Of een vast bedrag per maand af te spreken wat naar zijn hobby rekening gaat en de rest alles samen?

MMA schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:10:
..
(dus ook niet voor mijzelf kan bouwen voor wanneer wij uit elkaar gaan )
...

Je bedoelde vast 'als jullie uit elkaar gaan.'

[ Voor 12% gewijzigd door Moonspring op 27-10-2023 14:39 ]

[Hann1BaL]

Wat je moet doen moet je zelf bepalen.
Ik snap het gevoel, want ik sta er in dat je samen een team bent die het huis runt en je samen leeft. De een werkt misschien meer, maar de ander doet meer in het huis bijv. En hoe die verdeling is, is dan minder relevant.

Scheiden van het bedrijf is opzich een goed idee.

Het lijkt mij een scheve manier van het starten van een huwelijk. Maar even verder denkend is jouw toekomst een stuk minder zeker dan die van je partner door het grote verschil in vermogensopbouw.

Het feit dat hij dat kan opbouwen en jij niet is echt wel een probleem die je zult moeten bespreken.

Ik vind het niet eerlijk dat je allebei 1100 betaalt aan de gezamelijke pot, want dat is niet naar draagkracht. Hoe die verdeling wel moet zijn, kun je op verschillende manieren vaststellen.

Ik deel helemaal de ervaring van @HTT-Thalan - Ook mijn aanpak geweest. Ik verdien ook 3x wat mijn vrouw verdient, maar we hebben net zo veel geld te spenderen aan kosten die moeten, maar ook aan leuke dingen. Niet omdat ik meer verdien kan ik meer uitgeven aan hobby’s e.d. Dat gaat wel gepaard met goede afspraken en geen geld over de balk smijten.

[ Voor 18% gewijzigd door Hann1BaL op 27-10-2023 14:38 ]

[Sethro]

joca schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:29:
An-sich a om eea gescheiden te houden, al was het maar vanwege het ondernemersrisico, mocht daar iets mis gaan.

Als die onderneming in een BV zit valt dat wel mee met die risico’s. Dan is er alleen persoonlijke aansprakelijkheid bij wanbestuur / opzet.

Hann1BaL schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:35:

Ik deel helemaal de ervaring van @HTT-Thalan - Ook mijn aanpak geweest. Ik verdien ook 3x wat mijn vrouw verdient, maar we hebben net zo veel geld te spenderen aan kosten die moeten, maar ook aan leuke dingen. Niet omdat ik meer verdien kan ik meer uitgeven aan hobby’s e.d. Dat gaat wel gepaard met goede afspraken en geen geld over de balk smijten.

Ik ben ook van deze school. En ik tel onze bijdrage vooral in uren en niet in euro’s. Dat ik toevallig iets meer euro’s per uur krijg maakt mijn tijd niet meer/minder waardevol dan die van m’n vrouw.

En we dragen beide evenveel tijd bij aan werk, gezin, etc. Soms besteed de een wat meer aan werk en dus inkomen voor gezin, en soms weer meer aan het gezin en fijne leefomgeving voor iedereen.

[ Voor 54% gewijzigd door Sethro op 27-10-2023 14:43 ]

[Bad Brains]

Een huwelijk is 100/100, is dat het niet zou ik er mijn vragen bij stellen.

[aveenhuysen]

Als dit nu al speelt en je bent nog niet getrouwd, zou ik er nog eens goed over nadenken of je überhaupt zou moeten trouwen. Wie betaald de bruiloft eigenlijk?

Zoals @Bad Brains ook zegt een huwelijk is 100/100 zo niet, dan lekker niet trouwen en zien waar het schip strand.

[Marzman]

Je kan het ook omdraaien, zeg dat je meer wilt gaan werken. Dan moet hij minder gaan werken, meer tijd voor de kinderen maken, voor het huishuiden. Ook beter voor je toekomst, pensioen etc. Misschien dat hij het dan snapt

[ Voor 13% gewijzigd door Marzman op 27-10-2023 14:45 ]

[Kwistnix]

Ugchel schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:31:
Mensen die op deze manier in het huwelijk stappen kan ik maar moeilijk begrijpen, waarmee ik niet wil suggereren dat het (wat mij betreft) een slecht iets is. Ik volg denk ik helemaal jouw gevoel van samen bouwen aan een toekomst, ik zou het bovenmatig pijnlijk vinden als er door de andere kant kil en cijfermatig naar gekeken wordt.

Ik begrijp dat heel goed en er bestaat een 0% kans dat ik in gemeenschap van goederen in een huwelijk zou stappen. Je moet er niet van uit gaan dat een relatie op de klippen loopt, maar de realiteit is dat het veelvuldig gebeurd. Als de ene persoon financiëel significant meer inbrengt dan de ander, dan moeten daar vooraf gewoon duidelijke afspraken over vastgelegd zijn. Ik vind dat mensen veel te vaak door een roze bril kijken en te emotioneel in de wedstrijd zitten en niet zakelijk genoeg (durven) zijn.

[t14wo]

Anoniem: 1777010 schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:19:
Dus jij werkt 28u per week maar betaalt naar rato meer? Dat klopt sowieso al niet.

Ik zou zeggen, pak die resterende 12 uur, plak er een uurloon aan vast en tel dat op bij jouw "inbreng". Dan pak je ook alle avonden en weekenden erbij dat je voor het gezin zorgt en geef dat ook maar een bedragje.

Gaan we dan uitrekenen wie wat terug krijgt.

Wat je salaris naar fulltime uitrekenen is een logische berekening?
Als (helaas meestal) de vrouw naar 1,5 dag werkt dan heeft zij niet eens de kans om een echte carriere op te bouwen waarbij als je dat naar 40 uur terugrekent het significant is. Het blijft een soort 'bijbaan'.

Het is echt bizar als er nog steeds zo gedacht wordt. Alsof geld binnenbrengen de enige maatstaaf is van inbreng in een huishouden is.

[Outerspace]

Dit is meer voer voor PFSL, dus even daarheen verplaatst (plus een titelfix)

[Hann1BaL]

Sethro schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:39:
[...]


Als die onderneming in een BV zit valt dat wel mee met die risico’s. Dan is er alleen persoonlijke aansprakelijkheid bij wanbestuur / opzet.


[...]


Ik ben ook van deze school. En ik tel onze bijdrage vooral in uren en niet in euro’s. Dat ik toevallig iets meer euro’s per uur krijg maakt mijn tijd niet meer/minder waardevol dan die van m’n vrouw.

En we dragen beide evenveel tijd bij aan werk, gezin, etc. Soms besteed de een wat meer aan werk en dus inkomen voor gezin, en soms weer meer aan het gezin en fijne leefomgeving voor iedereen.

Niet eens in uren, maar in “inzet en energie”. (Ik zou het Engelse woord “efforts” willen gebruiken.)
Het gaat er om dat je beide net zo veel doet voor het totale gezin en wat er binnenkomt dan ook voor het hele gezin gebruikt. Dus we zijn het volledig eens.

Ik ben bang dat een huwelijk zoals door de TS is neergezet eigenlijk al gedoemd is om te mislukken.

[Herman]

@MMA Goed dat je hier over nadenkt en het lijkt me goed om dit ook voor het huwelijk duidelijk te bespreken.

Ik denk dat het wel een beetje past in de tijdgeest. Het 'voelt' voor mij alsof je tijdens het huwelijk continu rekening houdt met het uit elkaar gaan. Helaas is dat laatste ook vaak een realiteit. Mijn vrouw en ik zijn getrouwd in het 'oude' huwelijksrecht. Dat is ook de praktijk; alles komt op één hoop. Ik breng financieel misschien wel meer in het laatje; mijn vrouw compenseert dat dubbel en dwars met de extra zorg voor de kinderen. Voor mij is een huwelijk veel meer een 'wij' verhaal en niet een ik/jij. Dat laatste krijg je praktisch wel wanneer je alle bezittingen tijdens het huwelijk blijft vastleggen. Maar goed, dan staan wij hier aardig oubolligconservatief in

[migchiell]

Er is al een topic met 84 pagina's aan ervaringen van verschillende tweakers.

Maar belangrijkste lijkt mij, welke indeling je ook kiest, dat je er beiden achter staat. Zoals ik je vraag lees gaat die niet voornamelijk over geld maar eigenlijk over de vraag "wat betekent een relatie eigenlijk voor je?".

Nu is dat zeker een belangrijke vraag om te bespreken als je overweegt te gaan trouwen, maar is dat nooit eerder te sprake gekomen?

Probeer dit samen goed te bespreken, zoek vooral naar overeenkomsten ipv naar verschillen, en probeer tot een voor beiden fijne verdeling te komen, desnoods samen met een relatiecoach.

Imho moet je eerst emotionele overeenstemming zien te bereiken en vertaalt zich dat pas daarna in de precieze voorwaarden die de notaris opstelt.

[HenkEisDS]

Ik zit een beetje in het midden. Als je samen bent bouw je samen op, ook de onderneming, maar daar staat dan wel ongeveer gelijke inbreng tegenover. Dus ongeveer dezelfde uren, ongeveer dezelfde financiële inbreng en zo veel mogelijk dezelfde startpositie. Nu is dat laatste nu onmogelijk, dat had je bij het begin van de relatie moeten bedenken. Maar dezelfde uren en dezelfde financiële inbreng en als dat niet mogelijk is zou ik daar afspraken over maken. Het is niet eerlijk als ik 3 dagen in de week een slecht betaald hobbybaantje zou hebben en mijn vrouw 50 uur per week werkt aan een goedbetaalde succesvolle carrière, maar als ik dan bij een scheiding 50% van alles zou eisen. Zorgen voor de kinderen valt ook bij die onderhandeling, maar zou ik anders financieel waarderen dan bouwen aan een carrière. Ik zou daar de kosten voor de KDV als uitgangspunt nemen. Zorgen voor het huishouden idem, als ik mijn uren zou willen steken in het schoonmaken van het huis dan zou ik die uren waarderen als het betaalde alternatief: een schoonmaakster. Maar mocht er nu bijvoorbeeld iets onvoorziens gebeuren met mijn vrouw of haar carrière dan zie ik het wel als een gedeelde schade.

Nu heb in zelf die inschatting al aan het begin van onze relatie gemaakt en altijd ‘gezocht’ naar een vrouw die mij financieel niet nodig heeft, niet nodig wil hebben en dezelfde potentie heeft als ik. Dus eigenlijk al het bovenstaande is slechts theoretisch, we zijn in gemeenschap van goederen getrouwd en hebben dezelfde ideeën over carrière, huishouden en zorgen voor kinderen.

[eric.1]

Waarom wilt hij alles, buiten hypotheek na een push (en inboedel), gescheiden houden? Is dat een gebrek aan vertrouwen, zekerheid inbouwen indien jullie uit elkaar gaan, gewoon een vorm van egoïsme aangezien hij zichzelf blijkbaar als superieur ziet op basis van financiën?

Om de laatste vraag dan vanuit mijn perspectief te beantwoorden, nee, dat is geen gekke gedachte van je.

Ik heb altijd erg veel moeite met het concept tijd en geld, als basis voor een verdeling binnen een relatie. Uiteindelijk moet het goed voelen voor beiden, en als je nu echt moet pushen voor een gelijke verdeling van de (toekomstige?) hypotheek dan voelt het al alsof je tegen zijn haren in moet strijken om ergens te komen. Gaat dat goed, op de lange termijn? Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat je dit later gewoon weer in je gezicht gesmeten krijgt tijdens een conflict, ala de auto nu.

[Garyu]

Ik zou het vrij simpel bekijken:

1) Inbreng:
Alles tot op dit moment (of het begni van je relatie, als dat eerlijker voelt voor je) duidelijk opdelen "dit is jouw inbreng, dit is mijn inbreng".

2) Huwelijk:
Alles vanaf het huwelijk is gezamenlijk. Alles gaat op de virtuele grote hoop en is 50/50 voor jullie allebei. Jullie werken er toch samen aan?

3) Eigen zaak:
Blijft compleet gescheiden van het huwelijk - inkomsten die hieruit gegenereerd worden zijn 'salaris' en komen op de grote hoop. Vermogen dat in de zaak gegeneerd wordt, blijft in de zaak, tenzij het expliciet van de zaak naar je partner gaat.

Hier zijn veel betere standaardwerken voor de posts die je hier leest - een notaris kan dit prima voor jullie beschrijven.

[Marzman]

HenkEisDS schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 15:00:
Ik zit een beetje in het midden. Als je samen bent bouw je samen op, ook de onderneming, maar daar staat dan wel ongeveer gelijke inbreng tegenover. Dus ongeveer dezelfde uren, ongeveer dezelfde financiële inbreng en zo veel mogelijk dezelfde startpositie. Nu is dat laatste nu onmogelijk, dat had je bij het begin van de relatie moeten bedenken. Maar dezelfde uren en dezelfde financiële inbreng en als dat niet mogelijk is zou ik daar afspraken over maken. Het is niet eerlijk als ik 3 dagen in de week een slecht betaald hobbybaantje zou hebben en mijn vrouw 50 uur per week werkt aan een goedbetaalde succesvolle carrière, maar als ik dan bij een scheiding 50% van alles zou eisen. Zorgen voor de kinderen valt ook bij die onderhandeling, maar zou ik anders financieel waarderen dan bouwen aan een carrière. Ik zou daar de kosten voor de KDV als uitgangspunt nemen. Zorgen voor het huishouden idem, als ik mijn uren zou willen steken in het schoonmaken van het huis dan zou ik die uren waarderen als het betaalde alternatief: een schoonmaakster. Maar mocht er nu bijvoorbeeld iets onvoorziens gebeuren met mijn vrouw of haar carrière dan zie ik het wel als een gedeelde schade.

Nu heb in zelf die inschatting al aan het begin van onze relatie gemaakt en altijd ‘gezocht’ naar een vrouw die mij financieel niet nodig heeft, niet nodig wil hebben en dezelfde potentie heeft als ik. Dus eigenlijk al het bovenstaande is slechts theoretisch, we zijn in gemeenschap van goederen getrouwd en hebben dezelfde ideeën over carrière, huishouden en zorgen voor kinderen.

Krijgt ze ook opslag als ze het langer doet en extra geld in weekenden en met kerst? En kun je dan niet beter een huishoudster en een nanny nemen ipv een vrouw als je zo rekend?

[joca]

Sethro schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:39:
[...]


Als die onderneming in een BV zit valt dat wel mee met die risico’s. Dan is er alleen persoonlijke aansprakelijkheid bij wanbestuur / opzet.


[...]

Dat klopt formeel gezien, maar op het moment dat je een lening hebt bij een bank, wat bij een onderneming vaak voorkomt, hypotheek, lening voor machines of bv mogelijkheid tot rood staan, dan laat de bank je in meestal in prive meetekenen.

[Garyu]

HenkEisDS schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 15:00:
Ik zit een beetje in het midden. Als je samen bent bouw je samen op, ook de onderneming, maar daar staat dan wel ongeveer gelijke inbreng tegenover. Dus ongeveer dezelfde uren, ongeveer dezelfde financiële inbreng en zo veel mogelijk dezelfde startpositie. Nu is dat laatste nu onmogelijk, dat had je bij het begin van de relatie moeten bedenken. Maar dezelfde uren en dezelfde financiële inbreng en als dat niet mogelijk is zou ik daar afspraken over maken. Het is niet eerlijk als ik 3 dagen in de week een slecht betaald hobbybaantje zou hebben en mijn vrouw 50 uur per week werkt aan een goedbetaalde succesvolle carrière, maar als ik dan bij een scheiding 50% van alles zou eisen.

Dat is een mening natuurlijk - als je in die andere 26 uur wat anders zinvols doet dan is het toch gewoon OK om dat goedbetaalde salaris te investeren in "samen"?

Zorgen voor de kinderen valt ook bij die onderhandeling, maar zou ik anders financieel waarderen dan bouwen aan een carrière.

Die carriere brengt je ook na een eventuele scheiding een veel betere financiele positie. Die zorg voor de kinderen ga je alleen op emotioneel vlak kunnen "terugverdienen". Dus ik ben het met je eens dat ik dat anders financieel zou waarderen, maar (waarschijnlijk) oneens over wat dan hoger en wat lager gewaardeerd zou moeten worden

Ik zou daar de kosten voor de KDV als uitgangspunt nemen. Zorgen voor het huishouden idem, als ik mijn uren zou willen steken in het schoonmaken van het huis dan zou ik die uren waarderen als het betaalde alternatief: een schoonmaakster. Maar mocht er nu bijvoorbeeld iets onvoorziens gebeuren met mijn vrouw of haar carrière dan zie ik het wel als een gedeelde schade.

Dat is wel een heel platte manier om naar tijd te kijken. Als ik de vaatwasser repareer, dan moet ik dan ook maar een virtuele rekening schrijven die equivalent is aan de rekening van een loodgieter? En als ik 's nachts een kotsend kind moet troosten en de grond mag poetsen, is dat dan het salaris van een KDV medewerker maar wel qua overuren want 's nachts? Ik vind mijn tijd gewoon evenveel waard als de tijd van mijn vrouw. Maar dat is blijkbaar niet universeel....

Nu heb in zelf die inschatting al aan het begin van onze relatie gemaakt en altijd ‘gezocht’ naar een vrouw die mij financieel niet nodig heeft, niet nodig wil hebben en dezelfde potentie heeft als ik. Dus eigenlijk al het bovenstaande is slechts theoretisch, we zijn in gemeenschap van goederen getrouwd en hebben dezelfde ideeën over carrière, huishouden en zorgen voor kinderen.

Gelukkig

[Soepknook]

MMA schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:10:

Tevens storten wij nu allebei (1100 euro) per maand op de gezamenlijke rekening voor de vaste lasten. Ondanks dat hij veel meer verdien dan ik is er nu geen evenredigheid. Dit betekent dat het bij hem meer word en bij mij gelijk blijft omdat ik amper wat kan sparen.
Ik vraag mij af of dat een hele gekke gedachten is van mij?

Het vaste lasten verhaal stoort me wel. Je zou de inleg normaliter naar rato doen. Vooral omdat je vriend beduidend meer verdient ,waar hij zo te lezen best trots op is, is mijn bescheiden mening dat hij ook best wat meer financieel mag inleggen. Zeker omdat jij hem in staat stelt te ondernemen door primaire taken van de kids en huishouden op je te nemen.

Maar dit is allemaal niets meer of minder dan samen een middag goed om tafel te zitten. Je zorgen uitten, alternatief voorstellen. En hopelijk je frustratie weg te nemen. Communication is key.

Als ik even mijn situatie als voorbeeld mag gebruiken. Getrouwd, 3 kids. Vrouw werkt 50%. Gescheiden rekeningen, Ik betaal hypotheek/verzekering/utiliteiten etc. Zij betaald de boodschappen en kinderkledij etc.
Huis netjes 50/50. Ondanks dat zij nog nooit een cent hypotheek betaald heeft, brengt ze zonder meer genoeg in op andere vlakken om recht te hebben op ons hoopje bakstenen.

[Mektheb]

HTT-Thalan schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:16:
Ik kan je niet vertellen wat je moet doen, maar ik heb mijn vrouw in de periode dat ze nog niet werkte en 100% stay-at-home-mom was altijd duidelijk gemaakt dat wat zij doet 100% meetelt, immers zonder haar inzet kon ik niet 100% mijn werk uitvoeren. Nu is de situatie veranderd en brengt zij ook inkomen in, dus moet ik meer schikken zodat ze ook kán werken.

Qua inkomen heb ik toen en nu (we zijn nu ±16 jaar bij elkaar) altijd gezegd 'alles is van ons beiden'. Het geld komt op een gezamenlijke rekening en alle aanschaffen boven de 100 euro overleggen we samen. Er is een natuurlijke verdeling ontstaan waar ik me meer bekommer om verzekeringen, onderhoud, infra en dat soort zaken terwijl zij het voortouw neemt bij activiteiten (kinderen) school enzo, maar we pakken allebei beide zaken aan wanneer nodig. Zij bepaalt voornamelijk wat er gekocht moet worden voor de kids en ik laat weten wanneer er geld in het huis gestoken moet worden, zeg maar. Ook onze hobbies en vakanties bekostigen wij samen van het gezamelijke geld.

We zitten nu nog steeds in de situatie dat zij maar 10% binnenbrengt van wat ik verdien, maar onze hypotheek is 50/50, zij is dus 50% eigenaar en zou in jouw scenario dus ook de helft 'mee' krijgen.

Exact onze verdeling, helemaal fijn

[jeroenkb]

@HenkEisDS Wauw.

Je eigen financiële carrière belangrijker vinden dan je partner of kinderen.

Als je dan toch geld moet plakken op zaken zoals opvoeden en samen een gezin zijn, dan zijn de uren die je partner spendeert aan de opvoeding vele malen meer waard dan alles wat jij in je werkleven bij elkaar kan schrapen.

[Csotranme]

Ik zie hier een aantal suggesties "Is het dan wel verstandig om te trouwen?" en in vergelijkbare strekking.

Ik wil alleen even aangeven dat ik dat nogal gevaarlijke uitspraken vind. We kennen @MMA en partner helemaal niet en lezen nu ook maar één kant van het verhaal.

Mijn advies is wat mij altijd goed gedaan heeft: Doe wat goed voelt en niet wat goed voelt voor een ander (jezelf wegcijferen).
Bespreek dit soort zaken duidelijk en open met elkaar en vertel elkaar hoe je er beide in staat.
In dit geval partner dus heel zakelijk maar kan natuurlijk helemaal niet zo bedoeld zijn (zie mijn 2de zin).
Waak er wel voor dat emoties niet de boventoon gaan voeren want daar komen vaak de meest slechte beslissingen uit.

Kom je er even niet uit met elkaar? Geef elkaar even de ruimte, leg het weer even opzij en ga er op een ander moment weer mee verder als je allebei er even over na hebt kunnen denken/nachtje over hebt kunnen slapen.

[MOmax]

Ik zou deze vraag bij een mediator neerleggen die normaal gesproken eea objectief kan berekenen. Normaal gesproken berekenen zij partner- en kinder-alimentatie, maar met deze kennis kunnen zij dit ook zeker valoriseren.

[eamelink]

HenkEisDS schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 15:00:
Zorgen voor de kinderen valt ook bij die onderhandeling, maar zou ik anders financieel waarderen dan bouwen aan een carrière. Ik zou daar de kosten voor de KDV als uitgangspunt nemen. Zorgen voor het huishouden idem, als ik mijn uren zou willen steken in het schoonmaken van het huis dan zou ik die uren waarderen als het betaalde alternatief: een schoonmaakster.

Daaaaaaaamn jij bent echt een keiharde!

[dwaas]

Klinkt alsof de ratio belangrijk is in jullie relatie.
Bijvoorbeeld het hypotheekvoorbeeld. Als jij 100k inlegt en hij bijvoorbeeld 200k. Dan is jouw aandeel 1/3e.
Als de waarde zakt/stijgt dan is jouw aandeel van de schuld/winst nog steeds 1/3e. Kan je prima vastleggen bij de notaris.

Zo kunnen jullie dat qua vaste lasten ook bekijken. Als jouw salaris verhoudingsgewijs 1/3e is van dat van hem dan is je aandeel in de vaste lasten en boodschappen ook 1/3e. Want naar jouw verhouding kan je dan ook nog wat sparen o.i.d.

Een deel is ratio en een ander deel is een gezonde relatie hebben. Als jij meer doet in het huishouden, zodat hij meer kan werken aan de carriere is dat ook wat waard.

Ik denk dat je wel wat kunt bereiken door het ratio argument aan te voeren. De verhouding van jullie inkomsten doorlinken aan de verhouding in de uitgaven.

[jeroenkb]

dwaas schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 15:35:


Een deel is ratio en een ander deel is een gezonde relatie hebben. Als jij meer doet in het huishouden, zodat hij meer kan werken aan de carriere is dat ook wat waard.

En in mijn ogen evenveel waard (financieel gezien) als de opbrengsten van een uur werken van de andere partner.

Je doet een relatie samen en dan zijn beide partners gelijkwaardig en is elke inzet dus evenveel waard. En is het irrelevant wat die inbreng is.

[Jadero]

Wat ik vaak niet goed begrijp aan deze vragen is hoe deze tot stand komen. Vaak lijkt het alsof 2 zakenpartners een zakelijke verbinding aangaan en daar afspraken over maken, met name over de financiële kant van het verhaal. Tot zover niets geks.

Het fundamentele verschil zit 'm hier echter in het feit dat het geen zakelijke relatie is maar een emotionele, je houdt van elkaar, je geeft om elkaar. Dat verandert het perspectief op financiële zaken compleet. Het zijn geen 2 zakelijke individuen die ieder iets inleggen en daarvoor terugkrijgen, maar je bent door je relatie een eenheid geworden. Je bent niet samen om er (financieel) beter van te worden, je bent samen omdat er liefde in het spel is. En liefde vertaald zich gewoonweg niet naar financiële verhoudingen.

Betekend dat dan dat je geen afspraken rondom financiën moet maken? Dat verschilt per relatie maar volgens mij moet je een liefdesrelatie totaal anders bekijken dan een zakelijke. Dus geen 'ik leg dit in en jij doet dat' maar meer van: hoe maken we afspraken waar we SAMEN beter van worden (evt. samen als in gezin).

[TheGhostInc]

CH4OS schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:20:
Hoewel ik @Anoniem: 1777010 zijn bericht snap en begrijp, komt het op zo'n manier natuurlijk ook wel heel strict financieel over. Ik vraag mij dan af, als je het op zo'n manier moet gaan spelen, wel kan spreken over uberhaupt een relatie...

Soms moet je dingen in geld uitdrukken om er 'waarde' aan te hangen.

Of andersom:
Stop met 'ruimte geven' voor niks.

Dus je partner komt met de vraag:
Morgen komt die klant van €100k waar ik al het hele jaar mee bezig bent, kun je ...?
En dan gewoon een keer nee zeggen. Je hebt er immers geen baat bij en dan vragen of je partner die klus wel voor niets zou doen. Nee?
Toch raar dat hij betaalt krijgt en jij niet terwijl je allebei er voor 'werkt'.

Dus even laten 'voelen' wat het betekent als je alles 'netjes' afrekent.
'Jij haalt de kinderen op? Ik heb deze week al 3x gedaan, jij mag het dus nog 2x doen. Kan ik eens lekker op de bank een kopje thee doen.'

[Slappyjoez]

Even het NIBUD quoten:

Verschillende manieren van kosten verdelen
Op de gezamenlijke rekening stort je allebei het bedrag dat je met elkaar hebt afgesproken. De kosten verdelen kan op verschillende manieren:

Naar verhouding van inkomen.
Stel dat je drie vijfde deel van het gezamenlijke inkomen verdient en je partner twee vijfde deel. Jij betaalt dan ook drie vijfde deel van de gezamenlijke uitgaven, en jouw partner twee vijfde deel.

Hetzelfde bedrag overhouden.
Tel beide inkomens bij elkaar op en trek het totaalbedrag van alle gezamenlijke uitgaven hiervan af. Het bedrag dat overblijft – het vrij te besteden budget – deel je door twee. Kijk nu naar het inkomen van de minstverdienende partner en zet hiervan zijn of haar vrij te besteden budgetdeel apart. Het bedrag dat overblijft is de bijdrage voor de gezamenlijke uitgaven. De partner met het hoogste inkomen betaalt de rest van de gezamenlijke uitgaven.

Ieder de helft.
Je deelt alle kosten door twee. Deze manier is alleen aan te bevelen als de partner met het laagste inkomen dan nog genoeg overhoudt voor zijn of haar persoonlijke uitgaven.

Een vaste bijdrage.
Wanneer je partner bij jou intrekt, kun je afspreken dat hij of zij een vaste bijdrage betaalt. Dat is bijvoorbeeld een optie als je een eigen huis of inwonende kinderen hebt. Of wanneer één van jullie hoge lasten heeft waardoor een verdeling niet redelijk is. Je kunt dit zien als kostgeld.

toon volledige bericht

Volgens mij is het niet meer dan fatsoenlijk dat de inbreng voor de gezamenlijke lasten naar rato verdeeld wordt. In het geval van TS kan haar partner door middel van een hoger inkomen, eigen onderneming en dus relatief een minder gedeelte van zijn inkomen te besteden aan vaste lasten veel meer geld sparen. Hierdoor zal er een financiële afhankelijkheid ontstaan binnen de relatie wanneer er bepaalde persoonlijke aankopen gedaan moeten worden door TS.

Volgens mij haal ik met de quote uit de OP dit voldoende aan:

Hij roept constant; ja maar de auto die je hebt heb ik toch ook betaald? Als er iets kapot zou gaan in huis betaal ik dat ook gewoon? Het huwelijksfeest ga ik ook betalen dus je "profiteert" tijdens het huwelijk ook van alles. Het doet mij echt zeer wanneer hij dit soort dingen benoemd en voelt het niet alsof hij begrijpt waar het nou echt om gaat.

Volgens mij ga je een relatie aan en ga je trouwen op basis van gelijkheid en is het niet meer dan gezond om een bepaalde vorm van (financiële) onafhankelijkheid te bewaren in een huwelijk.

[lamadoeda]

Ik kan alleen maar zeggen hoe ik het zelf doe.

Ik verdien ongeveer 2 keer het inkomen van mijn partner. Ik betaal de vaste lasten en zij de boodschappen en haar eigen verzekeringen (auto/zorg). Zo houden we allebij ongeveer hetzelfde over per maand. Het huis staat voor 50/50 op ons beide naam ook al neem ik de hele hypotheek voor mijn rekening.
Sparen doen we een ieder apart, maar dat is meer omdat we allebij een eigen rekening hebben. Het geld is in principe gewoon van samen.

Al zou mijn partner helemaal niet werken en ik dus alles betalen, zouden we wat we opbouwen gewoon 50/50 houden. Je bent toch samen een gezin. Gezeur om geld wordt niemand vrolijk van. Mocht alles mis gaan heeft ze gewoon recht op de helft.

[jeroenkb]

Slappyjoez schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 15:48:
Even het NIBUD quoten:


Volgens mij ga je een relatie aan en ga je trouwen op basis van gelijkheid en is het niet meer dan gezond om een bepaalde vorm van (financiële) onafhankelijkheid te bewaren in een huwelijk.

En dat kan door beide te werken of door af te spreken dat de ander, als je samen besluit dat je graag wilt dat iemand voor de kinderen thuis blijft, daar op gelijke wijze voor gecompenseerd wordt.

En de makkelijkste weg daartoe is het alles eerlijk verdelen wat er tijdens het samenzijn opgebouwd wordt.

[Jeroenneman]

Confronteer hem ook gerust met uitspraken zoals deze:

Hij roept constant; ja maar de auto die je hebt heb ik toch ook betaald? Als er iets kapot zou gaan in huis betaal ik dat ook gewoon? Het huwelijksfeest ga ik ook betalen dus je "profiteert" tijdens het huwelijk ook van alles. Het doet mij echt zeer wanneer hij dit soort dingen benoemd en voelt het niet alsof hij begrijpt waar het nou echt om gaat.

Draai het eens voor hem om. Dus als jij ergens voor zou betalen, dan zou hij daar van profiteren? Als jij iets in het huis doet, dan profiteert hij daar toch van?

Je mag best aangeven dat je dit écht de verkeerde insteek voor een huwelijk vind, en een behoorlijke red flag qua vertrouwen in elkaar. Wat hij daar dan mee doet, is aan hemzelf.

De onderneming afschermen, daar vind ik wat voor te zeggen. Want hoewel jij natuurlijk hebt ondersteund, is het zijn onderneming, en waarschijnlijk vind hij het een heel raar idee om zijn levenswerk (gechargeerd) opeens in de toekomst kwijt te kunnen zijn bij scheiding.
Toon daar ook begrip voor, maar vraag hoe hij het samen leven dan voor zich ziet, en of hij zich kan voorstellen dat jij dan altijd in de relatie niet gelijkwaardig wordt behandeld. Dus onderneming afschermen (dus ook qua risico's!), en vervolgens privé alles delen. Dus het salaris wat hij uit de onderneming zichzelf betaalt gaat gewoon op de grote hoop. Het huis kopen jullie gewoon samen.

[Slappyjoez]

TheGhostInc schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 15:44:
[...]

Soms moet je dingen in geld uitdrukken om er 'waarde' aan te hangen.

Of andersom:
Stop met 'ruimte geven' voor niks.

Dus je partner komt met de vraag:
Morgen komt die klant van €100k waar ik al het hele jaar mee bezig bent, kun je ...?
En dan gewoon een keer nee zeggen. Je hebt er immers geen baat bij en dan vragen of je partner die klus wel voor niets zou doen. Nee?
Toch raar dat hij betaalt krijgt en jij niet terwijl je allebei er voor 'werkt'.

Dus even laten 'voelen' wat het betekent als je alles 'netjes' afrekent.
'Jij haalt de kinderen op? Ik heb deze week al 3x gedaan, jij mag het dus nog 2x doen. Kan ik eens lekker op de bank een kopje thee doen.'

Geinig bedacht, maar moet je met dit uitgangspunt dan überhaupt gaan denken over trouwen? Hij betaalt toch immers ook de auto waarin zij rijdt? En heeft toch het volledige huwelijk betaalt? Waarom kan ze dan de kinderen niet gewoon even ophalen?

Ik ben overigens wel erg benieuwd wat voor een reacties hierop zouden komen als ditzelfde topic op bijv. een VIVA forum wordt geopend.

[ Voor 6% gewijzigd door Slappyjoez op 27-10-2023 15:55 ]

[CurlyMo]

@MMA knip

CurlyMo schreef op maandag 12 april 2023 @ 12:55:
Financiën binnen je relatie, alles op een hoop of naar rato?
Hoe financiele verdeling eerste koophuis van ons samen?
Samenwonen met groot inkomensverschil?
samenwonen: hoe om te gaan met bankrekeningen?
Samenwonen en de kosten verdelen
huis kopen, ik leg meer spaargeld in dan vriendin
Trouwen - huwelijkse voorwaarden
Het "hoe regel jij je financiën thuis?" topic
Samenlevingscontract en ongelijk loon
huis op 1 naam zetten
Uit elkaar: kinderen, financien, huis na einde relatie
Hoe een huis kopen bij financieel ongelijke relatie?
Inwonende partner in koopwoning vriend
Verschil in inkomen/leefstijl
Huis verbouwen met partners geld
Trouwen hoe om te gaan met financiële verschillen
Samenwonen kosten verdelen
Samenwonen met ongelijk inkomen

toon volledige bericht

[ Voor 2% gewijzigd door Outerspace op 27-10-2023 23:02 . Reden: Het is vriendelijker als je het gewoon deelt ipv een verkapte "wat zei xxx toen je ze belde" ]

[Zenomyscus]

MMA schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:10:
Dag Allen,

Ik ga proberen mijn situatie zo duidelijk mogelijk te schetsen en ik hoop dat jullie mij hierin kunnen adviseren en of kunnen helpen om er misschien anders naar te kijken.

Ik sta op het punt te gaan trouwen. En wij hebben het gehad over hoe wij het bij de notaris gaan regelen.

Wat erbij komt is dat mijn partner een eigen onderneming heeft (opgebouwd tijdens onze relatie) dus het is niet zo dat hij al vermogend was. Nu is het sws verstandiger om onder huwelijkse voorwaarden te trouwen ivm de onderneming. Ook compleet logisch in mijn ogen.

Zijn idee is om alles compleet gescheiden te houden. Een voorbeeld; wanneer wij een huis zouden kopen en ik bijvoorbeeld €100k aan hypotheek kan krijgen, ik ook 100k terug krijg bij scheiding. Dit was voor mij ontzettend pijnlijk omdat mijn idee van samen bouwen compleet was verdwenen. Daarbij waarom zou je een huis niet gewoon 50/50 delen met je partner?

Hij kijkt alles zo zwart/wit en alleen op basis van financiële inbreng. in zijn ogen is alles wat er nu is van hem want hij heeft ervoor gewerkt.
Hij vergeet dat ik bijdraag in de relatie, huishouding, zorg voor de kinderen en nog mijn eigen baan heb 30 uur en hij de ruimte krijgt zn onderneming te draaien doordat ik op een andere manier bijdraag.


Tevens storten wij nu allebei (1100 euro) per maand op de gezamenlijke rekening voor de vaste lasten. Ondanks dat hij veel meer verdien dan ik is er nu geen evenredigheid. Dit betekent dat het bij hem meer word en bij mij gelijk blijft omdat ik amper wat kan sparen. (dus ook niet voor mijzelf kan bouwen voor als wij uit elkaar zouden gaan )

Hij roept constant; ja maar de auto die je hebt heb ik toch ook betaald? Als er iets kapot zou gaan in huis betaal ik dat ook gewoon? Het huwelijksfeest ga ik ook betalen dus je "profiteert" tijdens het huwelijk ook van alles. Het doet mij echt zeer wanneer hij dit soort dingen benoemd en voelt het niet alsof hij begrijpt waar het nou echt om gaat.

Nu heb ik met moeite en hulp van anderen hem geprobeerd in te laten zien dat dit niet valt onder samen bouwen, groeien en dat hij vooral "samen" bouwt voor uiteindelijk zichzelf!

Nu is hij bereid het huis (over het hypotheek deel) 50/50 te doen ondanks inbreng maar stel dat hij 200K zelf inbreng blijft dat van hem. De inboedel gezamenlijk en alle anderen wil hij gescheiden houden in het huwelijk. Er ontstaat dus geen gezamenlijke vermogen.

Nu ben ik nou eenmaal de zwakkere in dit verhaal maar het voelt zo oneerlijk dat ik daar altijd voor hem ben, hem help denken ook in de onderneming, ook lijdt wanneer het ff niet best gaat op een andere manier bijdraag zodat hij bakken met geld kan verdienen en vervolgens word uitgesloten.

Begrijp mij niet verkeerd he ik wil niet 50% van zijn onderneming of 50% van zijn geld maar vind het wel belangrijk dat je in een relatie samen bouwt voor de toekomst, ons gezin, je 1 bent. Ik vind het daarom wel belangrijk dat er ergens een gezamenlijk vermogen gaat ontstaan.

Ik vraag mij af of dat een hele gekke gedachten is van mij?

toon volledige bericht

Absoluut geen gekke gedachte. Zo dachten mijn partner en ik er allebei ook over. Maar het is soms lastig om de gewenste situatie te krijgen omdat de wet ook niet altijd meewerkt. Als je partner nu al 200k vermogen heeft is dat gewoon van hem, ook na trouwen via de standaardroute. De enige reden daarvoor is belasting: de belastingdienst ziet het anders namelijk als een gift van 100k van partner naar jou.

Er zijn een aantal zaken waar je rekening mee moet houden.

- Je kunt de situatie alleen veranderen vanaf een bepaalt moment, in dit geval na het trouwen. Het eigendom van partner in het bedrijf blijft daarom nog steeds van hem. Daar verandert niets aan. Ook als jullie binnenkort een woning willen kopen is dat geld simpelweg van hem. Dat verandert niet als je gaat trouwen, tenzij je 'ouderwets' (volledige gemeenschap van goederen) gaat trouwen en alles op 1 hoop gooit.

- Als partner meer inlegt in een woning van geld dat voor het huwelijk is ontstaan, dan is dat geld van hem en niet van jullie. 'Opgebouwd tijdens de relatie' is dus niet relevant, tenzij je in volledige gemeenschap van goederen trouwt. Veelal gebeurd dat niet meer.

- Je kunt 50/50 eigenaar van een woning zijn, zonder dat extra ingelegd geld 50/50 verdeeld was. Als partner meer geld inlegt bij de koop van een woning, dan heeft partner financieel een groter aandeel. Weliswaar zijn jullie beide 50/50 eigenaar, maar financieel gezien heeft partner een vordering op jou. Bij scheiden zou hij meer terugkrijgen. Mijn partner en ik wilde dat niet. Als ik er vandaag voor kies om meer in te leggen, moet dat geen gevolgen hebben voor mijn partner over 10 jaar (als we dan uit elkaar zouden gaan bijvoorbeeld).

- Bovenstaande geldt niet voor geld dat je inbrengt in bijvoorbeeld een gezamelijke rekening en daarmee de hypotheek betaalt. Nieuw inkomen, waarmee de vaste lasten betaald worden, is dan 50/50 en dat vloeit door naar de inbreng in de hypotheek. Ook als partner bijvoorbeeld 75% inlegt in de gezamelijke rekening om de kosten te betalen. Dat maakt verder niet uit.

- Wil je extra geld inleggen met vermogen dat alleen van partner is, maar ervoor zorgen dat het financiele aandeel gelijk blijft? Dan kan partner een gift naar jou overwegen. De belastingdienst ziet dit als een gift, omdat jullie geen gemeenschap waren toen het geld verkregen is. Maar dit is een eenvoudige manier om geld van partner naar jou te krijgen en daarmee het zeggenschap af te staan. Kost je wel belasting afhankelijk van de hoogte van het bedrag.

- Kijken naar hoeveel hypotheek je kunt krijgen heeft geen enkele nut, tenzij je het eigendom en de inleg daarna niet 50/50 verdeelt. Als je je eigendom 50/50 wilt verdelen heb je ook samen die hypotheek 50/50. Dat deel zou ik dus negeren. Uiteindelijk gaat het erom hoe je hem aflost, niet hoe de hypotheek zelf onstaan is. Je hebt in feite geen vermogen samen als je net een huis koopt, dat is van de bank. Het vermogen ga je pas opbouwen als je de hypotheek maandelijks of vaker aflost. Je moet dus kijken waar dat geld vandaan komt om te kijken hoe de financiele verhoudingen liggen. Als je getrouwd bent is het inkomen van samen, dus ook de vaste lasten betaal je met geld dat van samen is en daarmee blijft het aandeel in de hypotheek gelijk.

- Het is mogelijk een eigen gemeenschap op te zetten, met voorwaarden die voor jullie prettig zijn. Mijn partner en ik hebben dat ook gedaan. Kort gezegd is het geld van mijn rekening van mij, het geld van haar rekening van haar en het geld van de gezamelijke rekening 50/50. De voorwaarde is dat naar rato van inkomen geld wordt ingelegd op de gezamelijke rekening, waardoor ook het financiele aandeel in de woning 50/50 blijft. Die delen vallen allemaal binnen de gemeenschap, behalve onze eigen rekeningen. Giften vallen (met uitzonderingen) in principe binnen onze gemeenschap, waardoor ook een erfenis gewoon 50/50 ingebracht kan worden. Let wel, de wet gaat hier op voor, dus er zijn uitzonderingen.

- Je kunt altijd tijdens een relatie schenkingen doen naar elkaar. Als je uit elkaar gaat heeft die ander gewoon pech, maar daar kies je voor tijdens het huwelijk. Als mijn partner en ik scheef lopen met sparen dan willen wij elkaar wel eens wat schenken. Dat was tot nu toe altijd belastingvrij. Als ik een project uitkeer en ineens meer geld heb, dan laat ik haar daar aan meegenieten. Als zij morgen wegloopt ben ik dat geld kwijt, maar so be it.

- Mijn bedrijf is volledig uitgesloten. Het eigendom is van mij (was zo en blijft zo). Zo niet, dan zou het kunnen zijn dat jij aanspraak hebt op een deel van zijn aandeel in het bedrijf. Dat is echt een hel waar je niet in wilt belanden. In mijn geval zou dat betekenen dat je ook de waarde van je bedrijf mee moet nemen. Het kost je klappen met geld om dat te bepalen. Eigenlijk hadden wij dit moeten doen. We waren namelijk 'verkeerd' getrouwd. Dus officieel heeft mijn partner 1 jaar recht op vermogensgroei van mijn bedrijf Wij hebben dit staande huwelijk aangepast en dan moet je eigenlijk de waarde en vermogensgroei van je bedrijf berekenen. Dat is duurder dan het geld wat er uberhaupt in zit Dus wij hebben dat gelaten en zien dat als een probleem voor later. In theorie zou mijn partner kunnen eisen dat zij een deel van het vermogen van dat jaar wil hebben als we uit elkaar gaan en ze me echt haat. Dan doe ik haar een aanbod of ga ik naar de rechter om het aan te vechten.

- Dit wordt pas een probleem als je uit elkaar gaat. Het is goed om er nu over na te denken, maar weet wel dat het nu geen probleem is. Dus probeer je ook niet teveel vast te pinnen om alles gescheiden te houden. Wij hebben daarom vastgelegd dat bepaalde zaken niet meer verdeeld kunnen worden, ook al is het geld volgens de belastingdienst van ons samen. Haar rekening is dus van haar, de mijne is van mij.

- Je hebt invloed op de manier hoe je geld uitgeeft. Geen rechter verwacht dat je reizen terug gaat betalen of gaat verdelen als je uit elkaar gaat. Dus alles waar je geen bonnetje van hebt en de ander betaalt is een mooie manier om dingen 'recht' te trekken. Je doet namelijk toch op het moment dat de relatie nog gezond is, wij vonden dat dus geen probleem. Mijn partner heeft een gift gehad van haar vader en heeft dat zo ingezet dat dat geld eigenlijk niet meer terug te halen is. Ik wilde namelijk mijn aandeel in de woning niet verkleinen. Ipv dat dat geld in de hypotheek is gegaan heeft zij spullen gekocht die we anders samen zouden kopen en hebben we geld dat we samen hebben in de hypotheek gestopt. Soms moet je een beetje creatief zijn. Dat soort dingen ga je na 10 jaar samen zijn niet meer uitpluizen als je uit elkaar gaat. En mocht de ander dat doen, dan steekt de rechter daar hoogstwaarschijnlijk een stokje voor. Consumpieve uitgaven = geld weg. Het is handig om dit te gebruiken als extra hulpmiddels, maar ik zou dit niet als basis van mijn relatie willen hebben.

Het is een heel verhaal geworden, ik hoop dat je er wat mee kunt.

[wiemelen]

-En4Cer- schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:27:
Je hebt volkomen gelijk.

Mijn vrouw is ook meer actief in het huishouden, met de kids en heeft daarnaast haar eigen parttime baan. Het huis is sowieso geen discussie, dat is 50/50. Het komt niet eens in mijn hoofd om dat anders te doen.

Daarnaast maken we maandelijks een x percentage van ons inkomen over naar de gezamenlijke rekening. Ik verdien meer dus mijn aandeel is fors groter, maar mijn aandeel is fors groter omdat ik veel meer uren kan werken, dankzij alle overige taken die zij thuis doet!

Sterker nog, ik ben haar heel dankbaar dat ik de ruimte krijg om carriere te maken en een goed inkomen voor ons gezin te generen. Aan de andere kant is zij dankbaar omdat we ons, voornamelijk dankzij mijn inkomen, een fijn leven kunnen permiteren.

Dit lijkt mij een veel gezondere insteek voor een fijn huwelijk!

Dit dus.
Ik denk dat er heel wat gezinnen zijn die op deze manier alles geregeld hebben.
De een doet wat meer in het huishouden, de ander werkt wat meer uren.
Of de een verdient meer salaris, de ander is een handige Harry/Harriette en klust heel wat in huis zodanig dat je je huis goedkoper kan verbouwen.
Zo deel je samen alle lasten en lusten ... en kan je er voor zorgen dat je zoveel mogelijk vrije tijd samen kan doorbrengen.

[Rukapul]

MMA schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:10:
Ik vraag mij af of dat een hele gekke gedachten is van mij?

Dat is geen gekke gedachte. Je blijft gewoon een onvermogend en afhankelijk aanhangsel.

Dat wil niet zeggen dat het andere wel gek is - genoeg mensen die het normaal vinden.

Wat wel gek is om in een huwelijk te stappen, of zelfs al een duurzaam gezin met kinderen etc. te vormen, met zulke fundamentele verschillen.

[CH4OS]

Rukapul schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 16:03:
Dat is geen gekke gedachte. Je blijft gewoon een onvermogend en afhankelijk aanhangsel.

Nu weet ik wel dat je het vast niet zo bedoeld, maar euh... Kijk even naar deze zin, dat kan vast minder denigrerend...

[Zenomyscus]

Nu ben ik nou eenmaal de zwakkere in dit verhaal maar het voelt zo oneerlijk dat ik daar altijd voor hem ben, hem help denken ook in de onderneming, ook lijdt wanneer het ff niet best gaat op een andere manier bijdraag zodat hij bakken met geld kan verdienen en vervolgens word uitgesloten.

Ik ben het absoluut oneens met het eerste trouwens, wat betreft de zwakkere zijn. Ik vind dat je dat zelf niet bent doordat je je eigen weg aan de kant durft te zetten voor een ander. Daar is helemaal niets op tegen, maar mag uiteraard wat tegenover staan.

Dus wat @Rukapul ook zegt: stap niet in een huwelijk als je fundamentele verschillen hebt, zeker als die jou later buitenspel kunnen zetten. Een huwelijk is niet alleen bloemetjes en blij zijn, maar ook gewoon een zakelijke transitie

[DropjesLover]

Mede hierom ben ik ook onder huwelijkse voorwaarden getrouwd, hebben we onze eigen rekeningen en een gezamenlijke, en gaat alles naar rato netto inkomen. Dat is bij ons redelijk makkelijk, we werken allebei ongeveer evenveel uren (ik 36 zij 32) en hebben ook redelijk gelijk inkomen.

De eerste auto samen heb ik gekocht omdat ik 90% van de kilometers reed (woon-werk), maar de verzekering en wegenbelasting betalen we samen, en brandstof bij vakanties gaat van de gezamenlijke rekening. Nu ik ook dichterbij huis werk, gaat de volgende auto gewoon naar rato inkomen samen gekocht worden (of ik betaal wat meer en zij betaalt nieuwe meubels oid, maar enige vereffening).

Met betrekking tot huis, daar heb ik via een halve jubelton meer in ingelegd dan mijn vrouw (350k -> 200k van mij, 150k van mijn vrouw) en die verhouding inleg houden we ook aan bij eventuele scheiding en verkoop.

De TS werkt niet fulltime en die investering in tijd wordt door de partner niet gewaardeerd blijkbaar.
Dan kan de TS het gesprek aangaan en afdwingen dat beiden evenveel gaan werken (dat hij dan maar uren in zijn eigen bedrijf opgeeft, of dat in de avond doet), of het wel "waardeert".


Wat ik wel op het hart wil drukken is dat als dit gesprek nu al moeilijk gaat, dit zichzelf niet gaat oplossen en de discrepantie alleen maar groter zal worden.
Nu afdwingen, of accepteren, of niet trouwen en uit elkaar gaan.

[ Voor 11% gewijzigd door DropjesLover op 27-10-2023 16:13 ]

[proef]

Ik lees al een tijdje mee op dit forum, en wat me opvalt dat in bijna elk geval van een "conflict", persoonlijk dan wel zakelijk, het probleem waarschijnlijk eerder ligt in gebrekkige communicatieve vaardigheden dan in iets anders. Zoals je al zelf schrijft dat je partner met argumenten komt die ergens op slaan waar het volgens jou niet eens over gaat. Kijk eerst eens of jullie begrip voor elkaar kunnen krijgen "waar het over gaat" voordat je met argumenten komt. Wie weet dat dingen in een heel ander licht komen te staan. Dus geen concreet advies hier, maar wel waar ik denk dat je iets aan hebt.

[bernard038]

Mijn eerste, lompe, gedachte was: "OK, als deze meneer alles naar naar inbreng wil verdelen, prima. De kinderen hebben voor 50 procent zijn genen, dan mag hij de helft van de zorg voor de kinderen gaan doen. Het huis kan voor tweederde van hem, prima, dan mag hij tweederde van het huishouden doen." Maar met deze houding wordt het geen gelukkig huwelijk, denk ik.

Maar jullie hebben al langer een relatie. In die relatie heeft je aanstaande een bedrijf opgebouwd. Heb jij dit gefaciliteerd door je eigen carrière op een wat lager pitje te zetten en een groter deel van de zorg voor de kinderen en het huishouden op je te nemen? Jij hebt dan meegewerkt aan zijn succes. Dan mag je, imho, ook van de lusten genieten. Je draagt immers ook een deel van de 'lasten'.

[Zenomyscus]

DropjesLover schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 16:09:
Met betrekking tot huis, daar heb ik via een halve jubelton meer in ingelegd dan mijn vrouw (350k -> 200k van mij, 150k van mijn vrouw) en die verhouding inleg houden we ook aan bij eventuele scheiding en verkoop.

Met 50k is dat misschien nog niet zo'n probleem, maar bij 200k wellicht wel. Op die manier is het financiele aandeel van de partner behoorlijk wat groter, waardoor TS amper vermogen kan opbouwen. Zelfs al zou partner maandelijks veel meer betalen, dan heeft TS nog amper de mogelijkheid om te sparen / vermogen op te bouwen.

Daarom willen mijn partner en ik een constructie waarbij dat gedeelte altijd 50/50 blijft. Dan hebben we allebei vermogen in iets wat we samen opbouwen. Wij kiezen ervoor om dan maar geen extra geld in te leggen dat persoonlijk is. Het gelijkhouden van dat (toekomstig) vermogen is voor ons belangrijker.

Er zal altijd 1 partij meer risico lopen dan de ander. Wij kiezen er dus voor om het huis financieel 50/50 te laten. Als ik vandaag extra wil aflossen zal ik dat doen door een gift naar haar. Dan draag ik uiteraard het risico, maar ik kies daar zelf voor op een moment dat het goed voelt in mijn relatie. Ja het is knudde als zij een jaar later wegloopt, dan zou ik dat geld kwijt zijn. Omdat ik in dit geval het risico zou dragen, kan ik natuurlijk ook kiezen om niks extra's in te leggen. Mijn geld = mijn keuze. Maar ik wil haar niet in de weg zitten met vermogensopbouw. Worst case heb je dus zelf geld wat zinloos op een rekening staat, of wellicht alleen maar groeit door beleggingen. Hoe dan ook blijft er gezamelijk vermogen over. En dat is voor ons erg belangrijk. Dan hebben we beide de kans om zelfstandig verder te kunnen gaan. Trouwens, zij is de moeder van mijn kinderen, ik heb er absoluut baat bij als zij ook gewoon zelfstandig verder kan als we uit elkaar gaan.

[Zenomyscus]

bernard038 schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 16:11:
Mijn eerste, lompe, gedachte was: "OK, als deze meneer alles naar naar inbreng wil verdelen, prima. De kinderen hebben voor 50 procent zijn genen, dan mag hij de helft van de zorg voor de kinderen gaan doen. Het huis kan voor tweederde van hem, prima, dan mag hij tweederde van het huishouden doen." Maar met deze houding wordt het geen gelukkig huwelijk, denk ik.

Maar jullie hebben al langer een relatie. In die relatie heeft je aanstaande een bedrijf opgebouwd. Heb jij dit gefaciliteerd door je eigen carrière op een wat lager pitje te zetten en een groter deel van de zorg voor de kinderen en het huishouden op je te nemen? Jij hebt dan meegewerkt aan zijn succes. Dan mag je, imho, ook van de lusten genieten. Je draagt immers ook een deel van de 'lasten'.

Conclusie: alles wat zij nu voor hem heeft gedaan was uit eigen zak en heeft ze niets aan gehad. Maar als je gaat trouwen en je leven wilt delen wordt het hoog tijd om het nu wel goed te regelen. Je gaat immers niet je hele leven achter iemand staan zonder dat daar wat tegenover staat.

En anders is het heel simpel, dan zal TS wellicht 40 uur moeten gaan werken ipv 30 om alles bij te benen en mag partner maar kijken hoe hij het dan red. (Dat is niet echt werkbaar, dus ik zou het gewoon vooraf regelen).

[W1ck1e]

@MMA
met betrekking tot verdelen van inkomsten en uitgaven in een huishouden zijn er wat mij betreft eigenlijk maar 3 smaken

a beiden dragen in absolute zin evenveel bij aan de gezamelijke huishoudpot, en sparen een verschillend bedrag
b beiden houden van hun inkomsten in absolute zin evenveel over van hun eigen inkomen, en leggen een verschillend bedrag in
c beide dragen naar rato evenveel bij aan de gezamelijke huishoudpot (en houden ook naar ratio over van hun inkomen)

edit bij c: naar rato van het aantal werk uren (inclusief huishouden) in plaats van inkomsten. dan is onbetaald nuttig werk zoals zorgen voor de kinderen en dergelijke ook verrekend)

waarbij de huishoudpot gebruikt wordt voor kosten van het huishouden en ook het opbouwen van een spaarrekening

indien de inkomsten van beiden vergelijkbaar zijn kom je waarschijnlijk uit op 50-50
bij een groot verschil is het lastiger

als er de gezamelijke inkomsten voldoende zijn voor de huishoudpot (ik ga er even vanuit), dan kan je neigen naar beiden in absolute zin even veel te laten sparen want waarschijnlijk is het zo dat beiden bijdragen aan het huishouden.
uitgaven voor het huishouden worden bekostigd uit het gezamelijk spaargeld.
uitgaven waar slechts een partner het nut van in ziet, worden bekostigd uit spaargeld van die persoon
daar valt ook een heel dure auto, stereoinstallatie, tv of computer onder (als niet beide die luxe die nodig vinden of waarderen)

met een mix van 2 van de 3 smaken kan je ervoor zorgen dat beiden financieel bijdragen en ook kunnen sparen naast het gezamenlijke huidhoudboekje
besef ook dat (en leg uit) dat er ook "niet-financieel" kan worden bijgedragen in een huishouden en gezin

een grote aankoop (huis) moet je misschien sowieso 50/50 doen (vanwege de notaris en de hypotheek)
kleinere betaal je uit de gezamelijke spaarpot

bepaal jaarlijks hoe de verhoudingen liggen, of bij alleen grote wijzigingen.

[ Voor 5% gewijzigd door W1ck1e op 27-10-2023 16:37 ]

[dwaas]

jeroenkb schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 15:37:
[...]

En in mijn ogen evenveel waard (financieel gezien) als de opbrengsten van een uur werken van de andere partner.

Je doet een relatie samen en dan zijn beide partners gelijkwaardig en is elke inzet dus evenveel waard. En is het irrelevant wat die inbreng is.

Deels ben ik het met je eens. Echter een carrière kan groeien. Huishouden heeft dat effect niet.
Dus stel deze relatie klapt over 10 jaar dan is de één beter af dan de ander terwijl ze beiden "gelijkwaardige tijd" ingezet hebben.

Wellicht dat partneralimentatie het opvangt. Weet ik te weinig van af. Je hebt een onderhoudsplicht naar elkaar als het huwelijk strandt - ook als je hardcopy iets in je voorwaarden zet. Hoop dat TS wat aan onze praat heeft.

[HeldereM]

Onze notaris was er heel simpel over, koude uitsluiting bestaat niet, behalve als je beide boekhouder bent. In het geval van eventuele scheiding gaat het nooit lukken om de herkomst van het geld weer te herleiden. Daarnaast is het niet eerlijk omdat de vrouw zich meestal meer inzet voor het gezin en minder gaat werken.

Zoals @Zenomyscus al opmerkte is het standaard al zo dat zaken opgebouwd voor het huwelijk gescheiden blijven. Je kunt daar eventueel nog aan veranderen dat er in het geval van overlijden wel sprake is van een volledige gemeenschap, dit kan schenkbelasting schelen (ligt er natuurlijk aan wie de langslevende is, meestal de vrouw). Je notaris kan je hierover adviseren.

[DropjesLover]

Zenomyscus schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 16:17:
[...]

Met 50k is dat misschien nog niet zo'n probleem, maar bij 200k wellicht wel. Op die manier is het financiele aandeel van de partner behoorlijk wat groter, waardoor TS amper vermogen kan opbouwen. Zelfs al zou partner maandelijks veel meer betalen, dan heeft TS nog amper de mogelijkheid om te sparen / vermogen op te bouwen.

Daarom willen mijn partner en ik een constructie waarbij dat gedeelte altijd 50/50 blijft. Dan hebben we allebei vermogen in iets wat we samen opbouwen. Wij kiezen ervoor om dan maar geen extra geld in te leggen dat persoonlijk is. Het gelijkhouden van dat (toekomstig) vermogen is voor ons belangrijker.

Er zal altijd 1 partij meer risico lopen dan de ander. Wij kiezen er dus voor om het huis financieel 50/50 te laten. Als ik vandaag extra wil aflossen zal ik dat doen door een gift naar haar. Dan draag ik uiteraard het risico, maar ik kies daar zelf voor op een moment dat het goed voelt in mijn relatie. Ja het is knudde als zij een jaar later wegloopt, dan zou ik dat geld kwijt zijn. Omdat ik in dit geval het risico zou dragen, kan ik natuurlijk ook kiezen om niks extra's in te leggen. Mijn geld = mijn keuze. Maar ik wil haar niet in de weg zitten met vermogensopbouw. Worst case heb je dus zelf geld wat zinloos op een rekening staat, of wellicht alleen maar groeit door beleggingen. Hoe dan ook blijft er gezamelijk vermogen over. En dat is voor ons erg belangrijk. Dan hebben we beide de kans om zelfstandig verder te kunnen gaan. Trouwens, zij is de moeder van mijn kinderen, ik heb er absoluut baat bij als zij ook gewoon zelfstandig verder kan als we uit elkaar gaan.

toon volledige bericht

Daarom dat we hebben afgesproken dat de verhouding bij aankoop woning intact blijft.
Dus ook al betaal ik (bijv.) 15% meer in de huishoudpot (en dus aan de hypotheek) dan mijn vrouw, mijn vrouw blijft bij verkoop 43% eigenaar en ik 57%.

Maar een verdeling 50-50 voor de kosten woning en de rest van de huishoudkosten (inkopen, reserveringen, etc) naar rato kan natuurlijk ook.

[ Voor 3% gewijzigd door DropjesLover op 27-10-2023 16:39 ]

[CH4OS]

dwaas schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 16:36:
Deels ben ik het met je eens. Echter een carrière kan groeien. Huishouden heeft dat effect niet.

Hoezo kan een huishouden niet groeien? Kunnen er geen kinderen (bij) komen, of huisdieren?

[jeroenkb]

CH4OS schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 16:50:
[...]
Hoezo kan een huishouden niet groeien? Kunnen er geen kinderen (bij) komen, of huisdieren?

Was mijn eerste gedachte ook, maar ik denk dat er bedoeld is dat na een scheiding de opbrengst uit inkomens sterk zal verschillen.

je kunt dan wel vermogen opgebouwd tijdens de scheiding verdeeld hebben, maar toekomstig inkomen blijft dan wel erg scheef..

[jadjong]

MMA schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:10:
Dag Allen,


Hij kijkt alles zo zwart/wit en alleen op basis van financiële inbreng. in zijn ogen is alles wat er nu is van hem want hij heeft ervoor gewerkt.
Hij vergeet dat ik bijdraag in de relatie, huishouding, zorg voor de kinderen en nog mijn eigen baan heb 30 uur en hij de ruimte krijgt zn onderneming te draaien doordat ik op een andere manier bijdraag.

Tevens storten wij nu allebei (1100 euro) per maand op de gezamenlijke rekening voor de vaste lasten. Ondanks dat hij veel meer verdien dan ik is er nu geen evenredigheid. Dit betekent dat het bij hem meer word en bij mij gelijk blijft omdat ik amper wat kan sparen. (dus ook niet voor mijzelf kan bouwen voor als wij uit elkaar zouden gaan )

Hij roept constant; ja maar de auto die je hebt heb ik toch ook betaald? Als er iets kapot zou gaan in huis betaal ik dat ook gewoon? Het huwelijksfeest ga ik ook betalen dus je "profiteert" tijdens het huwelijk ook van alles. Het doet mij echt zeer wanneer hij dit soort dingen benoemd en voelt het niet alsof hij begrijpt waar het nou echt om gaat.

Nu heb ik met moeite en hulp van anderen hem geprobeerd in te laten zien dat dit niet valt onder samen bouwen, groeien en dat hij vooral "samen" bouwt voor uiteindelijk zichzelf!

toon volledige bericht

Hier had je veel eerder (tenzij je elkaar nog maar een jaartje kent) al een andere verdeling in kunnen maken en bijvoorbeeld die auto kopen vanaf de gezamenlijke rekening. Dat jij elke maand 1000 inlegt op die rekening en de ander 4000 is dan niet zo belangrijk, je hebt het dan in ieder geval samen gekocht. Iemand die zelfs dan nog moeilijk gaat doen en meent dat de auto voor 80% zijn eigendom is (want scheve inbreng) moet naar mijn mening in een langdurige relatie even een klap met de hamer krijgen.

Is de partner misschien iemand waarbij een eerdere relatie spaak liep en daarbij net iets te veel geld kwijt is geraakt?

[HanM]

Dit blijft me altijd verbazen, dat er partners zijn die zo op het geld zitten. Hier ben ik ook de groot verdiener, en inderdaad toen wij ons huis kochten heb ik meer ingelegd en dat beschreven. Maar vanaf dat punt leggen we naar rato in 75 vs 25% en is de opbouw 50 / 50.
Er is een tijd geweest dat ze werkeloos was en ik alles betaalde, ze heeft altijd gezegd dat betaal ik je terug. En mijn antwoord was altijd dat hoeft niet. Waarom? Ik bedenk mij altijd hoe het zou zijn als de rollen omgedraaid zouden zijn. Ik heb mazzel dat mijn interesse een goed betaalde baan oplevert, die van haar doet dat wat minder maar we doen allebij wat we leuk vinden.
Je toekomstige man mag echt wel wat meer begrip tonen. Trouwen en samenleven doe je voor de lange termijn en daar hoort op het einde niet 1 iemand bekaaid vanaf te komen als het niet blijkt te werken. Mijn persoonlijke mening: ik zou niet trouwen met iemand die zo op de centen zit en alles zo zwart wit ziet. Het is geven en nemen in de wereld en niet alles wat je doet is in geld uit te drukken. Succes!

[LuckyStriker]

Als je partner al vermogend was geweest voordat hij jou leerde kennen had ik iets meer begrip gehad voor zijn standpunt. Kans dat een huwelijk op een scheiding uitloop is erg groot.

Maar in dit geval.. Door jouw inbreng is hij in staat geweest zich vanaf begin af aan volledig op het bedrijf te focussen. Het is dan ook billijk dat hij dit erkent en dit tot uiting brengt in het financiële.

Lees heel vaak: 'moet je wel willen trouwen?'. Deze opmerkingen begrijp ik wel. Het riekt naar emotionele chantage (''ja maar de auto die je hebt heb ik toch ook betaald?, "Als er iets kapot zou gaan in huis betaal ik dat ook gewoon?" en "Het huwelijksfeest ga ik ook betalen dus je "profiteert" tijdens het huwelijk ook van alles".

[ Voor 6% gewijzigd door LuckyStriker op 27-10-2023 18:10 ]

[Anoniem: 1777010]

CH4OS schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:20:
Hoewel ik @Anoniem: 1777010 zijn bericht snap en begrijp, komt het op zo'n manier natuurlijk ook wel heel strict financieel over. Ik vraag mij dan af, als je het op zo'n manier moet gaan spelen, wel kan spreken over uberhaupt een relatie...

Je krijgt wat je geeft. Als hij het koud wil spelen kan hij het koud krijgen. Elke maand een factuur van de vrouw die zijn kinderen voor hem opvoedt.

[Anoniem: 1777010]

t14wo schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:48:
[...]


Wat je salaris naar fulltime uitrekenen is een logische berekening?
Als (helaas meestal) de vrouw naar 1,5 dag werkt dan heeft zij niet eens de kans om een echte carriere op te bouwen waarbij als je dat naar 40 uur terugrekent het significant is. Het blijft een soort 'bijbaan'.

Het is echt bizar als er nog steeds zo gedacht wordt. Alsof geld binnenbrengen de enige maatstaaf is van inbreng in een huishouden is.

Maar als je mijn punt niet snapt kan je dat ook gewoon zeggen hoor. Die kerel zit er toch zo koud in? Ik niet hoor, thuis.

[Yaksa]

Inmiddels 3 pagina's met reacties op een verhaaltje van @MMA (zijn eerste post op een vandaag aangemaakt account) en 4 uur verder, helaas zonder reactie van TS.
On-topic: Zelfs bij trouwen geldt de aloude regel: Bij twijfel, niet doen.

[bernard038]

We weten natuurlijk niets van TS en al helemaal niets van haar partner. Dus de gedachtengang van de partner van TS duiden is schier onmogelijk.

Maar wat is wel in de OP lees, is dat TS al langere tijd een relatie heeft. Er is een bedrijf opgebouwd, er zijn kinderen geboren.

Wat ik me dan wel afvraag, wat maakt dat er nu getrouwd gaat worden? Dat doe je ook niet zomaar. Waarom wil de partner van TS wel in het huwelijksbootje stappen, maar vult hij 'zijn reddingsboot' al voordat het schip de haven verlaten heeft?

[Keipi]

Inbreng van buitenaf hier op geven kan ik niet, maar misschien helpt het zien van hoe anderen het doen.

Partner en ik gaan ook trouwens. Geen kinderen, komen er ook niet. Wij het meeste gescheiden houden. Vaste lasten verdelen we naar rato.

[Managelorian]

TL;DR

Vooropgesteld dat iedereen z'n relatie mag invullen zoals hij/zij goed acht, kan ik me er helemaal niets bij voorstellen dat beide partners allebei min of meer even hard werken, maar dat een van tweeën (of misschien zelfs allebei) vindt dat hem/haar meer geld hoort toe te komen. Ik snap de aanstaande van TO dus niet.

[de Peer]

Managelorian schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 19:18:
TL;DR

t, kan ik me er helemaal niets bij voorstellen dat beide partners allebei min of meer even hard werken, maar dat een van tweeën (of misschien zelfs allebei) vindt dat hem/haar meer geld hoort toe te komen. Ik snap de aanstaande van TO dus niet.

Huh maar jij begint al bij stap 2.
stap 1 is: ieder ontvangt van werkgever (of van eigen zaak) een eigen salaris voor de arbeid die geleverd is.
Stap 2 is (eventueel!) een herverdeling.

Dus ik snap juist niet dat je aanspraak wilt maken op andersmans salaris.

Maar zeer situatieafhankelijk natuurlijk. Het is maar net welke afspraken je maakt en waar je je fijn bij voelt

[ Voor 16% gewijzigd door de Peer op 27-10-2023 19:32 ]

[MMA]

Dag Allen,

Ik wil jullie allen hartelijk danken voor jullie reacties. Ik ben er nog niet doorheen en niet verwacht dat er zoveel zouden zijn😱Sommige reacties kwamen best even binnen en anderen waren prettig om na te denken over bepaalde dingen.

Ik heb mijn partner inmiddels ook laten weten dat ik een topic ben gestart en hem reacties laten lezen.

Wat hij belangrijk vind is dat ik benoem dat wij vanaf nu naar Rato geld gaan storten naar de gezamenlijke rekening. Aangezien hij "zakelijk" wil kijken, is mijn gedachten dan ook om het dan wel met terugwerkende kracht te doen. Daarbij gaat het weer om geld en een reactie over het het SAMEN bouwen, mijn emoties, gedachtes uit blijft.

Ik ga nogmaals voor ons huwelijk dit gesprek aan. Dat er mensen zeggen " zou je überhaupt wel gaan trouwen?" Dat is zeker ook een vraag naar mijzelf geweest. Maar de rest zit goed en ook al denk ik dat sommige dingen vanzelfsprekend horen te zijn, geloof ik ook dat je samen groeit wanneer je wel voor zulke vraagstukken/discussies komt te staan.

Nogmaals echt bedankt allemaal!

Tot zover en ik hou jullie op de hoogte!

[de Peer]

MMA schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 19:59:
Dag Allen,

Ik wil jullie allen hartelijk danken voor jullie reacties. Ik ben er nog niet doorheen en niet verwacht dat er zoveel zouden zijn😱Sommige reacties kwamen best even binnen en anderen waren prettig om na te denken over bepaalde dingen.

Ik heb mijn partner inmiddels ook laten weten dat ik een topic ben gestart en hem reacties laten lezen.

Wat hij belangrijk vind is dat ik benoem dat wij vanaf nu naar Rato geld gaan storten naar de gezamenlijke rekening. Aangezien hij "zakelijk" wil kijken, is mijn gedachten dan ook om het dan wel met terugwerkende kracht te doen. Daarbij gaat het weer om geld en een reactie over het het SAMEN bouwen, mijn emoties, gedachtes uit blijft.

Ik ga nogmaals voor ons huwelijk dit gesprek aan. Dat er mensen zeggen " zou je überhaupt wel gaan trouwen?" Dat is zeker ook een vraag naar mijzelf geweest. Maar de rest zit goed en ook al denk ik dat sommige dingen vanzelfsprekend horen te zijn, geloof ik ook dat je samen groeit wanneer je wel voor zulke vraagstukken/discussies komt te staan.

Nogmaals echt bedankt allemaal!

Tot zover en ik hou jullie op de hoogte!

toon volledige bericht

Goede instelling. En heel goed dat jullie dit uitgebreid bespreken. Dat mag best een paar weken kosten. Het moet aan beide kanten inzinken en wie weet komen er ook nieuwe inzichten. Ik vind het heel gezond om hier eens even goed met elkaar van gedachten over te wisselen. Beter nu dan in een later stadium, als bepaalde verwachtingen niet uitkomen.

[Glenfiddich]

MMA schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 19:59:

Maar de rest zit goed en ook al denk ik dat sommige dingen vanzelfsprekend horen te zijn, geloof ik ook dat je samen groeit wanneer je wel voor zulke vraagstukken/discussies komt te staan.

Dat de rest goed zit is fijn maar zou in deze kwestie geen rol moeten spelen. Huwelijkse voorwaarden zijn er (al zou je misschien denken van wel) eigenlijk niet om afspraken te maken voor tijdens je huwelijk. Tijdens huwelijk gaan die voorwaarden de la in. Niemand gaat tijdens een gelukkig huwelijk nakoming vorderen van huwelijkse voorwaarden.

Nee, ze zijn er vooral om de situatie te regelen voor het geval dat huwelijk eindigt.

Je partner komt daarin op mij berekenend over. Dat mag, sommige mensen zitten zo in elkaar en dat maakt iemand echt niet slecht, maar hou daarom wel in de gaten dat het eerlijk uitpakt, en waak voor je eigen belangen. Dat doet je partner namelijk ook!.

Ik snap de redenering voor koude uitsluiting ivm een onderneming met risico’s, maar dat valt prima te combineren met eerlijke/redelijke afspraken over verrekening en verdeling in geval van einde huwelijk, waarbij verder gekeken kan worden dan de nominale inbreng in geld die tijdens en voorafgaand aan het huwelijk heeft plaatsgevonden.

[Managelorian]

de Peer schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 19:29:
[...]
Stap 2 is (eventueel!) een herverdeling.

Nee, ik heb het niet over een herverdeling. Zelf gooien mijn vrouw en ik alles op 1 bult, omdat we voor een leven samen hebben gekozen. Ik zorg voor haar en zij zorgt voor mij. We doen alles naar eer en geweten en er is dus geen 'mijn en dijn'. Nou zeg ik niet dat iedereen dat moet doen, maar een situatie waarbij mensen in een relatie alles afwegen staat zover van mijn eigen belevingswereld af dat ik me er niets bij kan voorstellen.

[de Peer]

Managelorian schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 20:59:
[...]


Nee, ik heb het niet over een herverdeling. Zelf gooien mijn vrouw en ik alles op 1 bult,

Dat is dus wel een herverdeling

[happysan]

Mijn persoonlijk ervaring, wellicht kun je er iets mee:

Na een relatie van 17 jaar, waarvan 10 jaar getrouwd ben ik een aantal jaar geleden gescheiden van mijn vrouw. Toen we elkaar leerde kennen had ik letterlijk niets, toen we gingen scheiden had ik een succesvol bedrijf met personeel. Hoewel mijn vrouw mij veel gesteund heeft bij het opzetten en groeien van het bedrijf, had ze officieel geen rol in dat bedrijf. Ze had haar eigen carrière in een hele andere sector en had eigenlijk niets met het bedrijf te maken verder.

Toen we gingen scheiden heb ik een onafhankelijke waardebepaling van het bedrijf laten doen en heb ik een lening afgesloten om mijn ex-vrouw 50% van die waarde te kunnen betalen. Veel van die waarde was relatief fictief en zat opgenomen in het bedrijf, waardoor het praktisch niet mogelijk was dat eruit te halen op dat moment. Maar ik vond het belangrijk om toch de helft van die waarde aan haar te geven.

Mijn redenering was dat we samen in het huwelijk gestapt zijn en ondanks dat er veel gebeurd was tussen ons en we uit elkaar gingen, had zij mij wel ondersteund bij iedere stap die ik heb genomen. Alle lange dagen die ik heb opgeofferd voor het bedrijf, heeft zij ook opgeofferd door mij pas laat thuis te zien komen en op de 2e plek te komen na het werk. Alle stress en onzekerheid heeft zij gedeeld en mij geprobeerd daarin zoveel mogelijk te steunen.

Een huwelijk is een partnership, als je er niet 50/50 in staat, zou je er niet aan moeten beginnen IMHO.

[de Peer]

happysan schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 21:11:

Een huwelijk is een partnership, als je er niet 50/50 in staat, zou je er niet aan moeten beginnen IMHO.

Heel netjes / nobel van je. De 50 procent is natuurlijk wel volstrekt random. Dat kan ook prima 30 procent zijn.

[happysan]

de Peer schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 21:17:
[...]

Heel netjes / nobel van je. De 50 procent is natuurlijk wel volstrekt random. Dat kan ook prima 30 procent zijn.

Dat zou kunnen, maar in mijn ogen is huwelijk 50/50 in alles. Niet alleen geld, maar alles.

[de Peer]

happysan schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 21:30:
[...]

Dat zou kunnen, maar in mijn ogen is huwelijk 50/50 in alles. Niet alleen geld, maar alles.

Dan blijft er weinig over na het 3e huwelijk. Pensioen weg. Vermogen weg.
vaak zie je dat mensen na de 1e break of scheiding er anders over gaan denken.

[jeroenkb]

de Peer schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 21:34:
[...]

Dan blijft er weinig over na het 3e huwelijk. Pensioen weg. Vermogen weg.
vaak zie je dat mensen na de 1e break of scheiding er anders over gaan denken.

Misschien moet je na een 3e huwelijk eens nadenken over je manier van een partner kiezen

[graceful]

LuckyStriker schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 18:09:
Als je partner al vermogend was geweest voordat hij jou leerde kennen had ik iets meer begrip gehad voor zijn standpunt.

Toch gaan veel mensen even simpel overheen dat er "plots" een vermogend persoon is die "plots" een bedrijf heeft dat voldoende vermogen geeft, dat dit allemaal "plots" kan.

Ik zou zelf niet iemand ditchen, puur omdat hij of zij wat zakelijker naar de situatie kijkt. Dan kunnen die mensen die dit roepen, het zelf wel "goed" geregeld hebben.

Ben benieuwd hoe dit verhaal gaat. Al ik soms idee krijg dat dit soort verhalen op tweakers komen als soort vermaak. [altijd nieuwe accounts]

[Inevitable]

Iemand die alles zo op een weegschaaltje legt is volgens mij niet klaar om te trouwen. Hier is totaal geen evenredigheid volgens mij.

[LuckyStriker]

graceful schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 22:41:
[...]


Toch gaan veel mensen even simpel overheen dat er "plots" een vermogend persoon is die "plots" een bedrijf heeft dat voldoende vermogen geeft, dat dit allemaal "plots" kan.

Ik zou zelf niet iemand ditchen, puur omdat hij of zij wat zakelijker naar de situatie kijkt. Dan kunnen die mensen die dit roepen, het zelf wel "goed" geregeld hebben.

Ben benieuwd hoe dit verhaal gaat. Al ik soms idee krijg dat dit soort verhalen op tweakers komen als soort vermaak. [altijd nieuwe accounts]

Snap niet helemaal wat je nu eigenlijk probeert te zeggen. De topicstarter geeft niet aan hoe oud ze is. Stel ze heeft haar partner leren kennen toen ze 30 was en hij was toen 33. Als 33 jarige kun je dan al een behoorlijk vermogen bijelkaar hebben gesprokkeld, mits je natuurlijk een zeer goede baan hebt of een goed lopende onderneming of iets dergelijks. Er zijn genoeg mensen die op hun 30ste geen vermogen hebben. Bijvoorbeeld door studieschuld of party-mentaliteit. In zo'n geval is er dus al een financiële kloof. Vind het dan niet raar dat je als man dan niet 50/50 een huwelijk aangaat. In die zin dat de helft van wat je hebt opgebouwd in het huwelijk wordt verondersteld van je vriendin/vrouw te zijn. Dat is niet fair. Zou ik een vrouw dan ditchen. Zeker niet. Geld maakt het leven makkelijker. Maar liefde (en een goede gezondheid) zijn belangrijker.

[de Peer]

Inevitable schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 22:58:
Iemand die alles zo op een weegschaaltje legt is volgens mij niet klaar om te trouwen. Hier is totaal geen evenredigheid volgens mij.

Juist wel toch? Hij is er klaar voor om de huwelijkse voorwaarden op te stellen. Het contract.
uiteindelijk is dat toch wat het is, al doen veel mensen tegenwoordig alsof het iets romantisch is.

[ViezeVis]

de Peer schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 23:36:
[...]

Juist wel toch? Hij is er klaar voor om de huwelijkse voorwaarden op te stellen. Het contract.
uiteindelijk is dat toch wat het is, al doen veel mensen tegenwoordig alsof het iets romantisch is.

Ik herinner nog zo dat mijn partner zei tegen mij dat ik mij behoorlijk zakelijk opstelde over een schenking die zij inbracht. Haar schoonouders deden een schenking van enkele 10k euro's maar ik voelde me daar behoorlijk oncomfortabel bij. Daarover wordt in een samenlevingscontract niet expliciet iets over afgesproken namelijk. Daarom heb ik zelf een voorstel gedaan om een 'vergoedingsrecht clausule' op te zetten. Niet-notarieel, maar wel ondertekend en belegd bij onze ouders. Daarin wordt het bedrag over een periode van 10 jaar afgebouwd tot 0. Mochten we bijvoorbeeld binnen 5 jaar stoppen, dan betaal ik 75% terug.

Herken dus ook wel wat TS @MMA zegt. Maar dan als de zakelijke partij. Wij hebben het echter wel 'eerlijk verdeeld' als ik het zo mag omschrijven. Ons koophuis is 50/50. Ik maak in verhouding meer spaargeld over naar de gezamenlijke rekening o.a. voor vaste lasten, hypotheek etc. Gewoon naar evenredigheid van inkomen. Zij doet iets meer in het huishouden, ik werk meer. Enz. enz. We sparen wél apart. Uitjes betalen we dus dan ook zelf uit eigen spaargeld.

[marcelcee]

ViezeVis schreef op zaterdag 28 oktober 2023 @ 02:27:
[...]


Ik herinner nog zo dat mijn partner zei tegen mij dat ik mij behoorlijk zakelijk opstelde over een schenking die zij inbracht. Haar schoonouders deden een schenking van enkele 10k euro's maar ik voelde me daar behoorlijk oncomfortabel bij. Daarover wordt in een samenlevingscontract niet expliciet iets over afgesproken namelijk. Daarom heb ik zelf een voorstel gedaan om een 'vergoedingsrecht clausule' op te zetten. Niet-notarieel, maar wel ondertekend en belegd bij onze ouders. Daarin wordt het bedrag over een periode van 10 jaar afgebouwd tot 0. Mochten we bijvoorbeeld binnen 5 jaar stoppen, dan betaal ik 75% terug.

Herken dus ook wel wat TS @MMA zegt. Maar dan als de zakelijke partij. Wij hebben het echter wel 'eerlijk verdeeld' als ik het zo mag omschrijven. Ons koophuis is 50/50. Ik maak in verhouding meer spaargeld over naar de gezamenlijke rekening o.a. voor vaste lasten, hypotheek etc. Gewoon naar evenredigheid van inkomen. Zij doet iets meer in het huishouden, ik werk meer. Enz. enz. We sparen wél apart. Uitjes betalen we dus dan ook zelf uit eigen spaargeld.

offtopic:
Waarom zou jij iets terugbetalen wanneer “haar schoonouders” een schenking inbrachten? Dat zijn toch jouw ouders

Als je er al iets over afspreekt dan zou ik het eerder andersom verwachten, namelijk dat je vrouw iets terugbetaalt.

Of het is een klein tikfoutje en je bedoelde jouw schoonouders.

[m-vw]

Herman schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 14:57:
@MMA Goed dat je hier over nadenkt en het lijkt me goed om dit ook voor het huwelijk duidelijk te bespreken.

Ik denk dat het wel een beetje past in de tijdgeest. Het 'voelt' voor mij alsof je tijdens het huwelijk continu rekening houdt met het uit elkaar gaan. Helaas is dat laatste ook vaak een realiteit. Mijn vrouw en ik zijn getrouwd in het 'oude' huwelijksrecht. Dat is ook de praktijk; alles komt op één hoop. Ik breng financieel misschien wel meer in het laatje; mijn vrouw compenseert dat dubbel en dwars met de extra zorg voor de kinderen. Voor mij is een huwelijk veel meer een 'wij' verhaal en niet een ik/jij. Dat laatste krijg je praktisch wel wanneer je alle bezittingen tijdens het huwelijk blijft vastleggen. Maar goed, dan staan wij hier aardig oubolligconservatief in

Wij zijn ook gewoon getrouwd in gemeenschap van goederen terwijl ik meer 'vermogen' had en meer verdien.

Ik betaal meer aan de hypotheek en ook meer aan bijv. de boodschappen. Wij hebben echt nog nooit gesproken over ratio's etc.

Als ik de TS lees dan wordt ik echt ongelukkig.Het apart houden van de eigen zaak snap ik, maar dit is voor mij geen basis voor een huwelijk.

[Luzeklap]

Als je hier al advies moet vragen wat je doen moet,?dan geeft dat aan dat de basis al niet goed is.
En nu al gesteggel over geld….
In zo’n geval is niet trouwen mijn advies

[olafmol]

Ik heb nog niet gelezen waarom jullie willen trouwen?

[Anoniem: 1777010]

m-vw schreef op zaterdag 28 oktober 2023 @ 07:01:
[...]


Wij zijn ook gewoon getrouwd in gemeenschap van goederen terwijl ik meer 'vermogen' had en meer verdien.

Ik betaal meer aan de hypotheek en ook meer aan bijv. de boodschappen. Wij hebben echt nog nooit gesproken over ratio's etc.

Als ik de TS lees dan wordt ik echt ongelukkig.Het apart houden van de eigen zaak snap ik, maar dit is voor mij geen basis voor een huwelijk.

Het is ook geen basis voor een huwelijk, dat is het voor niemand. Het is een basis voor na het huwelijk.

[Anoniem: 39993]

Iemands inbreng reduceren tot "nu niet meer relevant want geen geld" vind ik nogal apart. Hij heeft toch geen rekening gekregen daarvoor? Als geld zo centraal staat, moet hij natuurlijk wel gewoon betalen voor arbeid.

[kepler]

Managelorian schreef op vrijdag 27 oktober 2023 @ 19:18:
TL;DR

Vooropgesteld dat iedereen z'n relatie mag invullen zoals hij/zij goed acht, kan ik me er helemaal niets bij voorstellen dat beide partners allebei min of meer even hard werken, maar dat een van tweeën (of misschien zelfs allebei) vindt dat hem/haar meer geld hoort toe te komen. Ik snap de aanstaande van TO dus niet.

ik snap het gedeeltelijk wel, maar onze situatie ligt anders.

Mijn vriendin en ik hebben elkaar pas leren kennen toen we al een (goede) carrière hadden opgebouwd. Zij verdient alleen bijna 2x meer dan ik, maar ik heb ook gewoon een goede baan waarbij ik een prima salaris krijg.

Intussen zijn we drie kinderen en een nieuwbouw huis verder, maar in de basis doen we alles naar rato van inkomen. In de praktijk is er wel een groot grijs gebied en is het veel meer gemixt. We hebben het al een paar keer over gehad om het systeem aan te passen, maar komt er niet van

Als er grote uitgaven nodig zijn voor gezamenlijke dingen, dan leggen we beide zonder problemen wat extra in de pot. Maar we houden ook prima eigen geld over wat we zonder discussie kunnen uitgeven, voor ons beide een fijne gedachte (ook zal het in de praktijk weinig uitmaken).

En ja, zij houdt meer eigen geld over. Maar dat komt door haar eigen inzet en keuzes toen we elkaar niet kenden, wie ben ik om te verwachten dat ik daar recht op heb? (Taken in huishouden zijn zo goed als 50/50 verdeeld). Het is haar eigen keus om regelmatig wat extra geld in ons huishouden te stoppen, maar dat is vanuit mijn kant zeker geen eis/verwachting.

[de Peer]

Luzeklap schreef op zaterdag 28 oktober 2023 @ 07:37:
Als je hier al advies moet vragen wat je doen moet,?dan geeft dat aan dat de basis al niet goed is.
En nu al gesteggel over geld….
In zo’n geval is niet trouwen mijn advies

Totaal mee oneens. Het is juist heel goed dat dit gesprek gevoerd wordt. En ook goed om dan objectieve informatie te verzamelen en die samen doornemen om allebei tot een standpunt/mening te komen.

Er is helemaal nog geen 'gesteggel'. Beide personen gaan een standpunt innemen op basis van de opgedane informatie. En dan eens kijken of je er samen uit kunt komen. Lijkt mij juist een hele goede basis voor de verdere relatie.

[HaTe]

Wat wij uiteindelijk hebben besloten is om ons salaris naar de gezamenlijke rekening over te maken en beide een even hoog bedrag aan zakgeld te geven om persoonlijke luxe of leuke dingen van te betalen. Zo is het altijd eerlijk. Als het uitgangspunt is dat beide even veel moeite doen (werken, huishouden, of voor kinderen zorgen), waarom zou de een dan meer mogen genieten en leuke dingen doen, alleen maar omdat die persoon meer geld verdient? Met beide een vast bedrag kan je beide (op een eigen manier) het zelfde (in luxe) persoonlijke leven lijden en samen er evenveel op vooruit gaan.
Dit geeft ook heel veel rust en zorgt ervoor dat je niet elke keer de ratios moet bepalen hoeveel geld er over gemaakt moet worden of dat het uiteindelijk schreef gaat groeien.

[jeroenkb]

de Peer schreef op zaterdag 28 oktober 2023 @ 09:19:
[...]

Totaal mee oneens. Het is juist heel goed dat dit gesprek gevoerd wordt. En ook goed om dan objectieve informatie te verzamelen en die samen doornemen om allebei tot een standpunt/mening te komen.

Er is helemaal nog geen 'gesteggel'. Beide personen gaan een standpunt innemen op basis van de opgedane informatie. En dan eens kijken of je er samen uit kunt komen. Lijkt mij juist een hele goede basis voor de verdere relatie.

"Mooi dan hebben we de financiën uitonderhandeld. Laten we dan nu verder onderhandelen over het aantal keren dat we per week......"

het zal best wel slim en objectief etc etc zijn, maar ik zou gillend wegrennen bij iemand die een persoonlijke relatie behandeld als een zakelijke transactie.

Maar er zijn denk ik gewoon 2 denkwerelden:

Ik ----------------> partner -------------------> rest van de wereld
Ik & partner -----------------------------------> rest van de wereld