Samenwonen en de kosten verdelen

[Blue-eagle]

Stel: Je gaat samenwonen, voor allebei de eerste keer dat je zoiets gaat ondernemen. Mevrouw Jansen en meneer de Boer hebben een prille maar sterke relatie, en zouden graag samenwonen. Wel willen ze voordat ze hierover beslissen goed doornemen hoe de monetaire lasten worden verdeeld.

De omschreven vaste lasten zijn de lasten die je kan delen, zorgverzekering is daar bijvoorbeeld geen onderdeel van, ook persoonlijke GSM-abonnementen niet, maar wél de internetaansluiting thuis, bijvoorbeeld. Mogelijk ook interessant: Een bonus-regeling van de werkgever kán riant zijn, maar is ook niet meegenomen in deze oplossingen.

De hoofdpersonen in dit romantische verhaal:

Mevrouw Jansen:

• Netto inkomen: 3000 Euro per maand;
• Huidige vaste lasten: 1300 Euro per maand.

Meneer de Boer (vanaf nu P2):

• Netto inkomen: 1700 Euro per maand;
• Huidige vaste lasten: 700 Euro per maand.

Deze personen gaan samenwonen in het huis van mevrouw Jansen, en meneer de Boer zal maandelijks een nader overeen te komen bedrag overmaken aan mevrouw Jansen. Dat bedrag zal gebaseerd zijn op de vaste lasten die mevrouw Jansen al had, namelijk 1300 Euro per maand, die men nu dus eerlijk wilt gaan delen.

Oplossing 1: Naar verhouding van inkomen

Mevrouw Jansen verdient meer, dus diegene gaat ook in balans met het inkomen meer betalen. Dit zal neerkomen op 830 Euro (470 Euro vooruitgang) voor mevrouw Jansen, en 470 Euro (230 Euro vooruitgang) voor meneer de Boer. ^{(De som waarmee deze bedragen tot stand zijn gekomen ontbreekt hier besef ik me, dit is bewust: het is zomaar random data.)}

Mogelijk nadeel in deze oplossing is dat de één significant meer betaalt per maand dan de ander. Dat kan tot scheve verhoudingen leiden. Dat is percentueel natuurlijk relatief aan het netto inkomen per maand, maar kan wat scheef overkomen bij meneer de Boer; mevrouw Jansen gaat er immers veel meer op vooruit.

Oplossing 2: Gelijke winst

Stel dat meneer de Boer 470 Euro gaat overmaken naar mevrouw Jansen, dan gaat mevrouw Jansen daar dus 470 Euro per maand op vooruit. Maar meneer de Boer zelf hád voorheen 700 Euro aan kosten, en gaat er dus maar 230 Euro op vooruit.

Laten we dan 120 Euro afhalen van dat bedrag van 470 Euro wat meneer de Boer aan mevrouw Jansen gaat betalen, dan zit mevrouw Jansen op een samenwoon-winst van 350 Euro, en meneer de Boer op een samenwoon-winst van 350 Euro.

Zo is het in ieder geval makkelijker om op gelijk tempo te sparen voor lange vakanties naar het buitenland waar men een dure vlucht en hotel moet betalen

Oplossing 3: Exact de helft

De vaste lasten zijn 1300 Euro per maand, deel dat door 2 en meneer de Boer betaalt 650 Euro per maand aan mevrouw Jansen. Dat is dus maar 50 Euro goedkoper dan hij voorheen uit was, en voelt mogelijk als oneerlijk: Mevrouw Jansen dwingt eigenlijk haar duurdere levensstijl op aan meneer de Boer, zonder rekening te houden met zijn lagere inkomen.

---

Andere oplossingen en input zijn zéér welkom! En bij berekeningen zou ik het liefst ook de som zien, want ik kom er niet echt uit - moet ik 1700 delen door 3000 (is 0.56) en dan de vaste lasten van 1300 keer 0.56 doen? Dat is dan 728 Euro voor mevrouw Jansen en 572 Euro voor meneer de Boer. Maar volgens mij doe ik daar iets verkeerd

[ Voor 0% gewijzigd door Blue-eagle op 30-10-2014 10:08 . Reden: Ik kan niet rekenen ;) ]

[Black Sparrow]

Als het samenwonen gedaan wordt om financiële winst te behalen zou ik voor oplossing 2 gaan.

Als je gaat samenwonen als je van elkaar houdt zou het financiële geen probleem moeten zijn, en is het meest logisch oplossing 1, als je alles samen zou betalen gaat dat ook van de relatieve inkomsten af.

[koentje115]

Het verdelen van vaste lasten is erg persoonlijk: het ene koppel verkiest iets anders dan het andere koppel.

Wij zijn ondertussen getrouwd, hebben gescheiden financien (altijd gehad), en verdelen de vaste lasten (huur, GWL, voeding) 50/50. We schrijven elke maand een vast bedrag over naar een gezamelijke rekening waarvan de vaste lasten worden betaald. Met wat overblijft van mijn salaris, kan ik doen of laten wat ik wil (zelfde geldt voor haar). Dit leidt tot geen problemen, omdat de vaste lasten erg laag zijn in verhoudig tot het inkomen. (i.e. minder dan 10%).

De reden achter gescheiden financieen is dat dat veel naarigheid voorkomt mochten we uit elkaar gaan (50% van de huwelijken falen). Dit mag erg onromantisch klinken, maar is een erg rationele beslissing (we zijn beiden erg rationele personen).

Desalniettemin hebben wij een gezamelijke spaar/investeringsstrategie voor ons huishouden. We streven beiden naar FO, maar zullen het op verschillende momenten bereiken. Ook voor grote aankopen, zullen we gezamenlijk een beslissing maken (en eventueel elk een deel inleggen, naargelang gebruik/verbruik) Het geinvesteerde geld blijft echter van de persoon zelf.

tl;dr; praat met jouw vriendin over financien en zorg ervoor dat jullie op dezelfde lijn zitten. Idealiter maken jullie ook een financieel plan

[ Voor 58% gewijzigd door koentje115 op 29-10-2014 18:44 ]

[pirke]

Hebben jullie dit al eens samen besproken? Zoja, wat vinden jullie zelf? Zonee: begin daar eens mee

[Blue-eagle]

Het gaat absoluut om samenwonen uit romantische overwegingen in mijn geval Ik neig ook naar één bepaalde optie. Het is ook al besproken door beide partijen, maar de oplossing ligt nog ergens in het midden. Argumenten voor en tegen de geboden oplossingen zijn ook welkom

[Napo]

1300 / 2 != 750 maar 650
Zelfs in deze situatie zou de beste man er 50 op vooruit gaan.

[Anakha]

De helft van 1300 is geen 750. En bij je laatste berekening moet je 1700 delen door het totaalinkomen, niet door het inkomen van de ander. 1700 gedeeld door 4700 is 36,2%. Datzelfde aandeel van 1300 euro vaste lasten komt op 470 euro. Oftewel, hetzelfde wat je ook al op een andere manier had berekend in optie 1.

Wat betreft wat 'eerlijk' is heeft niemand een antwoord voor je - ik herinner me daarover langslepende discussies hier op GoT. De eerste die ik kan vinden is hier: samenwonen: hoe om te gaan met bankrekeningen?

[Ardana]

Wat voor ons van belang was, waren de volgende uitgangspunten:
* wat ieder vóór de relatie had opgebouwd, was en blijft eigendom van die persoon
* we gaan ervan uit dat beiden zich 100% inzetten (ongeacht of dat goed betaald werk, slecht betaald werk of huishoudelijk werk is)
* alles wat we vanaf het moment van samenwonen opbouwen, is dus voor 50% eigendom van de een, en 50% eigendom van de ander.

Dit heeft als gevolg dat het niet uitmaakt wie hoeveel verdient, en wie hoeveel werk in het huishouden/onderhoud etc. stopt. We hebben vastgelegd welk vermogen ieder heeft ingebracht (en dus weer mee mag nemen aan 't einde van de relatie, met wat bijzondere berekeningen indien het gezamenlijk vermogen dan niet voldoende is om die individuele vermogens te dekken). Vanaf dat moment kun je dus rustig alles op 1 hoop gooien, daarvan de vaste lasten betalen en kijken of je onderling wil afspreken of iemand "speelgeld" heeft (ik heb een hekel aan het woord zakgeld) en wat daarvan betaald moet worden.

Ik denk nl. dat dat een betere oplossing is: als je beiden ongeveer dezelfde dingen belangrijk vind, en ongeveer evenveel uitgeeft aan wat (emotioneel gezien dan) individuele hobbies zijn, hoef je geen lastige berekeningen toe te passen.

Het meest eerlijke is er niet, dat is nl. ook afhankelijk van wat ieder wil doen. Wil de een meer vrije tijd, dan krijg je al snel dat de ander daarvoor betaald (want als hij/zij dat niet doet, houdt hij/zij meer geld over, wat wil hij daarmee doen? Alleen op vakantie?). Terwijl als je in overleg vaststelt wie wat doet, heb je altijd een "eerlijke" verdeling: je bent het er allebei mee eens.

[Paul]

Oplossing 4:

Alle inkomen gaat naar één rekening, daar worden alle gezamenlijke dingen van betaald (huur, internet, boodschappen, benzine, onderhoud auto, GSM, zorgverzekering), en zowel meneer de Boer als mevrouw Jansen krijgen iedere maand X euro voor kleding / hobby's / etc.

Hoe hoog X ligt en of dat naar verhouding van het brutoloon of nettoloon (al is dat als fiscaal partner vaak lastiger te berekenen) gaat of beiden gelijk kun je ook nog bespreken. Opties, opties...

[bombadil]

En wat het dan weer lastig maakt zijn wetten & regels. Wat als die vaste lasten een hypotheek zijn? Wat als meneer Boer opeens een stuk van de rente & aflossing van Jansen betaalt? Hoe zit dat met de belastingaftrek, wat als het stel uit elkaar gaat en de één daarom (een deel van) het huis claimt?

Enfin, zeker in het begin, zou ik kiezen om de intrekkende persoon kosten als de boodschappen te laten betalen en juist geen huis-gerelateerde zaken...

[Ardana]

Als het idd gaat om de hypotheek en eigen woning, moet je gaan kijken hoe je die buiten de eenzijdige vermogensopbouw kunt houden. Maar goed, keerzijde van zoiets is weer dat je dan als ander geen vermogen opbouwt.

Oplossing daarvoor is om een 2e fictieve hypotheek en woning te nemen, gelijk aan de eerste, en dat de volle lasten daarvoor dan volgens het grote hoop-principe betaald wordt.

[MrAngry]

Ardana schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 17:03:
Wat voor ons van belang was, waren de volgende uitgangspunten:
* wat ieder vóór de relatie had opgebouwd, was en blijft eigendom van die persoon
* we gaan ervan uit dat beiden zich 100% inzetten (ongeacht of dat goed betaald werk, slecht betaald werk of huishoudelijk werk is)
* alles wat we vanaf het moment van samenwonen opbouwen, is dus voor 50% eigendom van de een, en 50% eigendom van de ander.

Hoe zou je dat doen als iemand een schuld mee brengt in de relatie? Dan werkt dit niet helemaal of wel?

Wat samenwonen betreft gaan m'n vriendin en ik trouwens waarschijnlijk (het is nog onder bespreking) voor optie 1, naar rato van inkomen bijdragen aan de totale vaste lasten. Voordeel is dat zowel onze initiële vaste lasten als onze inkomens zeer dicht bij elkaar liggen. Het probleem bij ons is het al aangestipte bezit wat wordt meegebracht, daar zit 100.000,- verschil (80k om -20k (studieschuld)) in en ik weet nog niet hoe we daarmee om moeten gaan.

[Kurkentrekker]

Wij hebben alle gezamenlijke vaste lasten bij elkaar opgeteld:
Hypotheekrente (geen aflossing, huis is van mij, niet van vriendin)
Energie / GWL
Verzekeringen
Internet
Gemeentelijke belastingen / OZB
Kosten voor VVE
Boodschappen
Andere gedeelde kosten die ik even niet uit mijn hoofd weet.

Daarnaast hebben we onze 'prive' lasten, namelijk hypotheekaflossing, zorgverzekering, telefoonabbo, etcetera.

De gezamenlijke lasten hebben we een verdeelsleutel op los gelaten. Stel dat we die naar rato van inkomen hebben verdeeld, dan zou dat bijvoorbeeld 60/40 zijn. Als de gezamenlijke lasten dan 2000 euro zijn, betekent dat dat ik 1200 betaal en zij 800. Beiden storten we dat maandelijks op de rekening waar die lasten van worden betaald. Onze eigen lasten betalen we lekker zelf, en wat we daarna zelf nog overhouden aan inkomen dat houden we ook zelf. Soms gaat dat naar een spaarrekening of doen we daar leuke dingen voor.

@hierboven: Als een van de parters een schuld meebrengt, dan is de maandelijkse aflossing op die schuld (ik neem aan dat deze wordt afgelost!) een last die bij de privelasten van die persoon komt. Als het gevolg zou zijn dat 1 van beiden dan niets meer overhoudt omdat de inkomens te ver uit elkaar liggen, dan moet je een andere verdeelsleutel vinden

[ Voor 16% gewijzigd door Kurkentrekker op 29-10-2014 18:13 ]

[Napo]

Kurkentrekker schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 18:12:
Hypotheekrente (geen aflossing, huis is van mij, niet van vriendin)

Niet verkeerd maar vraag mij het volgende af.
Als jij besluit om Xk opeens direct af te lossen. Dan dalen de rentelasten voor beide terwijl jij er effectief veel meer op achteruit gaat.

[O88088]

Optie 5: gezamenlijke rekening openen, daar elke maand geld voor de vaste lasten + wat extra voor onvoorziene uitgaven op zetten. Inkomensafhankelijke constructies moet je niet willen als stel want dat geeft vooral ongelijkheid. Bovendien houdt iedereen toch een beetje de onafhankelijkheid van voor het samenwonen doordat al het geld boven die vaste lasten + extra van jezelf blijft. Misschien dat je dan ook niet het gevoel krijgt dat je eigenlijk onderhuurder bent van je eigen vrouw en dat het meer "samen" voelt.

[ Voor 14% gewijzigd door O88088 op 29-10-2014 18:37 ]

[StecaGrid]

Als je niet wilt delen, moet je misschien maar niet samenwonen..

[koentje115]

rik11 schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 18:41:
Als je niet wilt delen, moet je misschien maar niet samenwonen..

Niet eens. 50% van de huwelijken faalt. Gescheiden financien (of een plan over hoe je zaken verdeelt wanneer het misgaat) voorkomt veel miserie.

[Kurkentrekker]

Napo schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 18:20:
[...]


Niet verkeerd maar vraag mij het volgende af.
Als jij besluit om Xk opeens direct af te lossen. Dan dalen de rentelasten voor beide terwijl jij er effectief veel meer op achteruit gaat.

Klopt, maar met de hypotheekvorm die wij hebben is dat de komende 10 jaar even geen issue. Als we tegen die tijd nog samen zijn, dan denk ik niet dat het me nog heel veel uitmaakt hoeveel 'eigen' vermogen ik nog in dit huis heb zitten.

[chaoscontrol]

Hoezo is optie 3 oneerlijk? Je verbruikt toch hetzelfde? Dan betaal je ook hetzelfde. Dan zou meneer de Boer maar een betere baan moeten zoeken als hij daar last van heeft.

Wij betalen in de afspraak beide hetzelfde naar een gezamenlijke rekening waar de gedeelde vaste lasten van af gaan, al is de realiteit dat ik altijd wel wat meer overmaak en ook los wel het meeste betaal (etentjes e.d.) omdat ik gewoon meer verdien. Bijkomend voordeel is dat ik zo nog een beetje romantisch mannelijk kan zeggen dat ik het eten wel betaal, heel vaak.

Als je merkt dat het gevoelig ligt zou ik sowieso voor optie 3 gaan, dan neem je beide je verantwoordelijkheid en kan er niet over gezeurd worden, je betaald immers allebei hetzelfde.

[Mektheb]

Bij ons is het sinds dag 1 = ONS geld.

Alles dus op 1 hoop, en storten het dan ook beide op dezelfde rekening.

We maken samen overal gebruik van en hebben beide onze eigen hobby's.

Lang verhaal kort te maken, als je om elkaar geeft en in 1 huis gaat wonen en toekomst ziet maakt dit niets uit want uit eindelijk word ze mevrouw de boer en meneer de boer.

Ga je vasthouden aan MIJN en HAAR spullen, dan zegt dat mij iets dat je niet 100% voor elkaar gaat ondanks dat je van elkaar houdt.

En inderdaad een route naar de Notaris kan je precies vastleggen wat van wie is en waarom.
Maar dat is maar mijn mening.

En alles kan je samen beslissen in overleg, wil je toch die nieuwe onderdelen voor de auto ? dat kan maar dan moet je daar wel samen uit komen.
Wil ze weer nieuwe schoenen ?, moet ze het toch echt even overleggen.

Rekening houden met elkaar is al de halve relatie

[ Voor 18% gewijzigd door Mektheb op 29-10-2014 19:23 ]

[chaoscontrol]

Mektheb schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 19:21:
Bij ons is het sinds dag 1 = ONS geld.

Alles dus op 1 hoop, en storten het dan ook beide op dezelfde rekening.

We maken samen overal gebruik van en hebben beide onze eigen hobby's.

Lang verhaal kort te maken, als je om elkaar geeft en in 1 huis gaat wonen en toekomst ziet maakt dit niets uit want uit eindelijk word ze mevrouw de boer en meneer de boer.

Ga je vasthouden aan MIJN en HAAR spullen, dan zegt dat mij iets dat je niet 100% voor elkaar gaat ondanks dat je van elkaar houdt.

En inderdaad een route naar de Notaris kan je precies vastleggen wat van wie is en waarom.
Maar dat is maar mijn mening.

Ja, maar dit gaat over samenwonen, niet over trouwen. Toen ik wel wilde samenwonen, wilde ik echt nog niet trouwen. Wat nou als het samenwonen niks wordt? Dan heb ik al een deel van haar studieschuld afbetaald zeker? Nee, voorlopig doen wij gewoon de helft van de vaste lasten en betalen lekker onze eigen dingen en hobby's.
Ik kan mij ook geen "overleg" voorstellen waarin ik moet "vragen" of ik iets mag kopen van mijn eigen geld..

[ Voor 5% gewijzigd door chaoscontrol op 29-10-2014 19:26 ]

[Shabbaman]

"Ja, maar het zijn jouw vrienden dus jij moet dat halve kratje bier betalen". Dat lijkt me een gezonde basis voor een goede relatie. Aan de andere kant, als je dat doorstaat blijf je waarschijnlijk nog erg lang bijelkaar.

[koentje115]

Mektheb schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 19:21:
Ga je vasthouden aan MIJN en HAAR spullen, dan zegt dat mij iets dat je niet 100% voor elkaar gaat ondanks dat je van elkaar houdt.

[...]

Rekening houden met elkaar is al de halve relatie

Dit lijkt me iets filosofisch, maar wat heeft bezit te maken met het feit of je 100% voor elkaar gaat?
Als we elk een paar ton in een huwelijk inbrengen, dan willen we toch echt de risico's indekken om dat niet kwijt te geraken, ondanks het feit dat we voor elkaar gaan.

Rekening houden met elkaar is idd erg belangrijk.

[Ardana]

MrAngry schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 17:12:
Hoe zou je dat doen als iemand een schuld mee brengt in de relatie? Dan werkt dit niet helemaal of wel?

Tuurlijk wel: een schuld is gewoon negatief vermogen.

Stel, A brengt € 10.000 in, B brengt een schuld van € 5.000 in. Na 10 jaar is het gezamenlijke vermogen € 25.000. A krijgt sowieso € 10.000, hierna is er nog een vermogen van € 15.000. B had een schuld die hij nu fictief inlost: dat maakt een gezamenlijk vermogen van fictief € 20.000. Beiden krijgen nu € 10.000, maar omdat die € 5.000 van B fictief was, loopt B met € 5.000 netto weg, en A met 20.000.

Beiden zijn er tijdens de relatie netto € 10.000 op vooruit gegaan: A is van 10.000 naar 20.000 gegaan, B is van € 5.000 negatief naar € 5.000 positief gegaan.

Wat samenwonen betreft gaan m'n vriendin en ik trouwens waarschijnlijk (het is nog onder bespreking) voor optie 1, naar rato van inkomen bijdragen aan de totale vaste lasten. Voordeel is dat zowel onze initiële vaste lasten als onze inkomens zeer dicht bij elkaar liggen. Het probleem bij ons is het al aangestipte bezit wat wordt meegebracht, daar zit 100.000,- verschil (80k om -20k (studieschuld)) in en ik weet nog niet hoe we daarmee om moeten gaan.

Ik vind naar rato van inkomen enkel logisch als beiden ongeveer evenveel werken én ongeveer evenveel verdienen. Als de een 40 uur werkt en € 35.000 verdient, en de ander 20 uur werkt en € 20.000 verdient, gaat die vlieger niet op want dan krijg je toch scheve gezichten.

Daarnaast: een van beiden is al de pineut omdat hij/zij een minder betaalde baan heeft, moet hij dan ook nog eens minder overhouden na betaling van de vaste lasten?

koentje115 schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 18:45:
Niet eens. 50% van de huwelijken faalt. Gescheiden financien (of een plan over hoe je zaken verdeelt wanneer het misgaat) voorkomt veel miserie.

Nope, ongeveer 1/3e van de huwelijke faalt. Significant verschil, maar alsnog heb je wel gelijk dat je vooraf moet vastleggen hoe je eea verdeelt bij eventueel falen.

Groot deel eens met Mekteb dus, behalve dat we wel alvast vast gelegd hebben wat we met ons vermogen doen zodra we het niet meer eens zijn met elkaar (oftewel, scheiding). Zolang we het eens zijn, komen we er wel uit, en als we 't geld hebben voor die schoenen van € 500 die hij zo graag wil, dan mag hij die met alle liefde kopen

[PAL86]

Oplossing x; elke maand 1300 en 700 inleggen (totaal 2000); dat beschouwen als maandelijkse lasten voor huur/abbo/boodschappen/uit-eten/gezellige dingen samen; en het overige gescheiden houden. Alles wat je overhoud spaar je voor grote gezamelijke uitgaven.

Houdt de relatie stand dan kan je altijd nog een verdeling maken naar rato of alles op één hoop gooien.

[Phony]

Ik vind het vooral vreemd dat bij oplossing 3 ineens een meneer De Vries ter sprake komt. Dat verandert de zaak natuurlijk!

Persoonlijk vind ik naar rato van inkomen het meest logische. Dan ga ik er vanuit dat er wel door beiden ongeveer evenveel gewerkt wordt. Mocht je dan voor privé uitgaven te weinig overhouden, dan kun je toch altijd de verdeelsleutel wat aanpassen?

Het belangrijkste lijkt me dat beide partners het met de keuze eens zijn, zodat er geen scheve gezichten ontstaan.

Opgebouwd vermogen (materiële zaken, financieel) zou ik aan het begin nooit op de grote hoop gooien. Dit is voordat jullie besloten om te gaan samenwonen toch gerealiseerd? Moet de een dan bijv. met de schulden van de ander worden opgezadeld?

Wel zouden jullie bijv. volgens een verdeelsleutel samen kunnen sparen, zodat vakanties etc daarvan worden betaald. Zo kun je ook voorkomen dat een veel minder overhoudt voor de leuke dingen naast de vaste lasten.

[RaZ]

Samen = samen, dus alles op de grote hoop, en daar alles van betalen. Niet met rato's gaan werken, dat doe je met een zakelijke relatie, niet met een persoonlijke. Al verdient Henkie 10x meer als wat Sonja mee naar huis neemt, als je samen bent, heb je samen een inkomen, en niet ieder voor zich.

Ik krijg daar echt jeuk van als men dat anders ziet, dat komt op mij over als: Schat, ik ga vanavond lekker aan de entrcote, en voor jou heb ik wat bifi-worstjes meegenomen.

Goed, ik heb een jaar samengewoond met een meid die geen inkomen had. Ook geen ramp, maar dat hielt ook wel in dat ik ook 0,0 in het huishouden deed. Je verdeelt de huishoudelijke taken toch ook niet naar een evenredig omgekeerde rato.. als de ene 80% van het inkomen in de pot stop, en de andere 20%. Moet de gene met 20% inkomen in de pot dan ook maar 80% van het huishouden op zich nemen? Nee, natuurlijk niet. Het is geven en nemen. De ene keer betaal je voor de ander, de andere keer betaalt de ander weer wat voor jou.

En ja, met een partner zonder inkomen, die met jouw geld een cadeautje koopt, heb je die ook zelf betaalt. Daar moet je doorheen kijken, want behalve dat je het zelf betaalt hebt, is de andere er wel actief mee bezig geweest om het aan te schaffen.

Ik zou niet met rato's kunnen werken. Voor mij echt een breekpunt in een relatie. Samen = samen, 1 huishouden, en samen heb je gewoon 1 inkomen (hem + haar = totaal).

[pirke]

RaZ schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 23:34:
Het is geven en nemen.

Correctie: het is geven en krijgen

[ Voor 50% gewijzigd door pirke op 29-10-2014 23:53 ]

[koentje115]

Ardana schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 20:55:
Ik vind naar rato van inkomen enkel logisch als beiden ongeveer evenveel werken én ongeveer evenveel verdienen. Als de een 40 uur werkt en € 35.000 verdient, en de ander 20 uur werkt en € 20.000 verdient, gaat die vlieger niet op want dan krijg je toch scheve gezichten.

Daarnaast: een van beiden is al de pineut omdat hij/zij een minder betaalde baan heeft, moet hij dan ook nog eens minder overhouden na betaling van de vaste lasten?

Waarom is naar rato (zie hieronder) niet eerlijk?
persoon 1 = uitgaven * (inkomen 1 / (inkomen 1 + inkomen 2))
persoon 2 = uitgaven * (inkomen 2 / (inkomen 1 + inkomen 2))

Het is logisch dat je (na aftrek van vaste lasten) minder overhoudt dan de andere persoon als je minder verdient.
Stel dat mijn vrouw 2 maal zo veel verdient als mij, omdat zij een carriere nastreeft en ik niet.
En stel dat zij na aftrek van vaste lasten meer overhoudt dan mijn salaris.
Moet zij mij dan geld toestoppen zodat we beiden evenveel overhouden na de betaling van de vaste lasten? Mij lijkt dat niet het geval omdat ik ervoor heb gekozen om geen carriere na te streven.

Als je gezamenlijk besluit om een van de twee voor de kinderen te laten zorgen, lijkt mij dat een iets andere situatie.

[...]

Nope, ongeveer 1/3e van de huwelijke faalt. Significant verschil, maar alsnog heb je wel gelijk dat je vooraf moet vastleggen hoe je eea verdeelt bij eventueel falen.

In het land waar ik woon scheidt 29% binnen de 10 jaar, 43% binnen de 15 jaar, en ongeveer de helft voor de dood. (Dat laatste is idd betwistbaar, wegens niet voldoende data).
Het punt is vooral dat de kans veel groter is dan wat de meeste mensen denken, dwz 'we blijven voor altijd bij elkaar.'

[ Voor 3% gewijzigd door koentje115 op 30-10-2014 04:41 ]

[yinx84]

M'n partner en ik hebben een aantal methodes geprobeerd. Onze inkomsten zien er precies zo uit als de meneer en mevrouw uit de OP, alleen andersom.

Uiteindelijk na drie jaar alles overboord gegooid... we hebben nu één gezamenlijke betaalrekening waar we allebei gewoon een pas van hebben en één gezamenlijke spaarrekening waar we elke maand een vast bedrag naartoe storten. Haar lasten zijn mijn lasten en andersom. Ze werkt een dag in de week minder en brengt daarom minder in het laatje, maar daartegenover staan weer huishoudelijke taken die ze op zich neemt. Zo dragen we mijn inziens toch allebei evenveel bij in het totaalplaatje.

Verder nog nooit gezeur gehad... ik koop nog net zoveel mooie spulletjes voor mezelf... af en toe een game etc. Zij ook. Pas bij grote uitgaves overleggen we meestal even. Het enige rare is dat als je een cadeautje koopt je het feitelijk van een gedeelte van de ander z'n geld doet. Daarom gaan we vaak voor gelegenheden gewoon lekker uit eten

[m-vw]

Wonen 8 jaar samen, en inmiddels getrouwd.

In het begin was het redelijk 50/50, maar nu niet meer. Wat maakt het ook uit?

[GeeMoney]

Ik woon inmiddels ook 8 jaar samen en we hebben 1 gezamenlijke rekening waar alle lasten vanaf gaan en sparen vaste bedragen naar spaarrekeningen (de kleine, en eigen rekeningen) .

Ik heb er eerlijk gezegd nooit over nagedacht om naar rato de vaste lasten te gaan betalen.
Mijn vrouw werkt immers maar 2 dagen en regelt dus het huishouden en de opvoeding.
Ik werk er minimaal 5 (vaak iets meer) en lever dan dus ook het meeste op (financieel gezien), maar heb er echt geen moeite mee.

We houden van elkaar en geld boeit me weinig, het is geven en nemen. De ene keer koop ik een Macbook en de andere keer zij nieuwe kleding. Zo gaat dat

[eamelink]

Wij gooien gewoon alles bij elkaar. Maarja, wij gaan ook nooit meer uit elkaar, dus dan is het gemakkelijk

Als je nog niet alles bij elkaar wilt gooien omdat je daar nog niet over uit bent, is het grootste gevaar in het algemeen bij zoiets is dat een minder verdienende partner wordt meegezogen in het uitgavenpatroon van de meer verdienende partner. Dus vaker uit eten, op vakantie en een duurder huis en inrichting dan de minder verdienende partner zelf zou kiezen. Dat kan dan zeer stevig op de mogelijkheden tot sparen van de minder verdienende partner drukken, waardoor deze partner er bij een scheiding erg bekaaid vanaf komt.

Het siert dus een meerverdienende partner hier rekening mee te houden, en te zorgen dat een minder verdienende partner ook mogelijkheden heeft om zelf te sparen .

[Mektheb]

Ik denk dat er een hoop mensen zijn die het "samenwonen" pas doen als ze zeker zijn van met wie waarom en er 100% voor gaan.

Denk dat het verschil is.

Als ik voor mezelf spreek dan is het : pas samenwonen als ik zeker weet het succes heeft en dus al een bepaalde periode bij elkaar zijn.

[ATS]

eamelink schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 08:11:
Wij gooien gewoon alles bij elkaar. Maarja, wij gaan ook nooit meer uit elkaar, dus dan is het gemakkelijk

Als je nog niet alles bij elkaar wilt gooien omdat je daar nog niet over uit bent, is het grootste gevaar in het algemeen bij zoiets is dat een minder verdienende partner wordt meegezogen in het uitgavenpatroon van de meer verdienende partner. Dus vaker uit eten, op vakantie en een duurder huis en inrichting dan de minder verdienende partner zelf zou kiezen. Dat kan dan zeer stevig op de mogelijkheden tot sparen van de minder verdienende partner drukken, waardoor deze partner er bij een scheiding erg bekaaid vanaf komt.

Het siert dus een meerverdienende partner hier rekening mee te houden, en te zorgen dat een minder verdienende partner ook mogelijkheden heeft om zelf te sparen .

Kijk, dat vind ik een goede bijdrage aan de discussie met een argument dat we nog niet eerder gehoord hadden. Dank daarvoor.

[lonkhuijzen]

Wij doen de vaste lasten verdelen naar rato. Ik verdien meer dan haar dus voor mij niet meer dan logisch om ook meer te betalen. Om dat wel eerlijk te houden vliegen we dit heel klinisch aan en daar voelen we ons prettig bij, bij een salaris verandering gaan de percentages dus anders liggen.

Daarbij houden we ieder onze eigen bankrekening, we hebben namelijk een ander bestedingspatroon. Ik de gadgets, zij de kleren en omdat we dit van onze eigen rekening betalen zijn we nooit verantwoording plichtig aan elkaar.

Wel houden we in het oog dat we ook nog zelf sparen voor de grote dingen zoals een auto. dat moet voor beiden wel mogelijk zijn.

[ThinkPad]

Ik werk met m'n vriendin met een verdeelsleutel, waarbij we allebei naar rato ophoesten. Op dit moment komt dat er op neer dat m'n vriendin grotendeels alles betaalt omdat ik nog studeer en m'n enige inkomsten een stagevergoeding is Maar ben hopelijk in februari afgestudeerd, en dan gaat het veel meer 50/50 worden Op dit moment steekt m'n vriendin er dus meer geld in (auto gekocht, bankstel etc.), maar ik ga straks meer verdienen waarschijnlijk, dus dat heft elkaar wel weer op.

Verder gewoon een gezamenlijke rekening waar we elke maand het gekozen bedrag per persoon op zetten en waarmee de boodschappen/huur/internet/belasting etc. mee betaalt wordt.. En voorafgaand aan vakanties vaak allebei even wat extra inbrengen vanaf de spaarrekening.

Zo kan ik m'n gadgets kopen, en m'n vriendin kleren, zonder dat je daar gemekker van de ander over krijgt

Wellicht dat als we gaan trouwen dat het dan gewoon één grote hoop wordt idd.

Allebei de helft ofzo is niet te doen in mijn geval, dan houdt ik nagenoeg niets over voor persoonlijke uitgaven.

[ Voor 19% gewijzigd door ThinkPad op 30-10-2014 08:44 ]

[Lethalis]

Ik vind oplossing 1 de meest logische.

Oplossing 2 hebben we al eens een tijdje gedaan, maar sinds ik meer verdien is dat niet meer logisch (voor mij), omdat ik dan eigenlijk alles moet betalen en zij helemaal niets meer. Sterker nog, toen we nog goedkoper woonden had ik haar geld erbij kunnen geven

En oplossing 3 is weer oneerlijk voor degene die minder verdient.

Dus ja, bij oplossing 1 betaal ik een stuk meer dan mijn vriendin, maar moet zij naar verhouding net zoveel betalen (qua % van haar inkomen). En daarom is dit voor mij de meest logische oplossing.

Ik gooi alle kosten die gezamenlijk zijn op 1 hoop. Daarna tel ik onze netto inkomens bij elkaar op en kijk ik naar de percentages.

Oftewel:

Bijdrage partner 1 = (gezamenlijke kosten) * (netto inkomen 1) / (totaal netto inkomen)
Bijdrage partner 2 = (gezamenlijke kosten) * (netto inkomen 2) / (totaal netto inkomen)

Resultaat is dan:

Bijdrage partner 1 = 1300 * 3000 / 4700 = 830 euro
Bijdrage partner 2 = 1300 * 1700 / 4700 = 470 euro

Prima verdeling lijkt me.

Oplossing 2 is in deze helemaal niet haalbaar. Gelijke winst zou zijn: (4700 - 1300) / 2 = 1700 euro. Hierdoor zou partner 2 helemaal niets hoeven te betalen.

Oplossing 3 is ook oneerlijk, omdat dit voor partner 2 veel moeilijker op te brengen is als partner 1 met het oog op andere vaste lasten waar je niet onderuit kan (dure zorgverzekering bijv).

eamelink schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 08:11:
Als je nog niet alles bij elkaar wilt gooien omdat je daar nog niet over uit bent, is het grootste gevaar in het algemeen bij zoiets is dat een minder verdienende partner wordt meegezogen in het uitgavenpatroon van de meer verdienende partner. Dus vaker uit eten, op vakantie en een duurder huis en inrichting dan de minder verdienende partner zelf zou kiezen. Dat kan dan zeer stevig op de mogelijkheden tot sparen van de minder verdienende partner drukken, waardoor deze partner er bij een scheiding erg bekaaid vanaf komt.

Het siert dus een meerverdienende partner hier rekening mee te houden, en te zorgen dat een minder verdienende partner ook mogelijkheden heeft om zelf te sparen .

Hoewel ik meer geld heb dan mijn vriendin, ben ik ook veel zuiniger en is het vaker zo dat zij meer wil besteden aan dingen als ik.. dus dat is bij ons iig geen enkel probleem.

Sowieso doen we extra dingen gewoon door de helft. Hoewel ik dit dan langer zou kunnen volhouden dan zij, komt dat in de praktijk dus nooit voor. En hecht ik ook weinig waarde aan een duur huis, dure vakanties en vaak uit eten. Ik koop liever een nieuwe laptop ofzo

[ Voor 30% gewijzigd door Lethalis op 30-10-2014 08:47 ]

[Firefly III]

-

[ Voor 100% gewijzigd door Firefly III op 26-06-2016 18:39 . Reden: Leeg vanwege privacy. ]

[Deveon]

Zelf vind ik het belangrijk dat je ondanks wanneer je samenwoont of getrouwd ben je eigen geld hebt. Hierdoor voorkom je ergernis van "Waarom heb je dat nou weer gekocht?". Daarnaast vind ik het ook belangrijk om een gezamenlijke rekening te hebben voor de vaste lasten (telefoon abo is persoonlijk budget) en vanuit deze gezamenlijke rekening ook te sparen voor grote uitgaves.

Voor samenwonen zou ik persoonlijk de voorkeur geven aan inleg naar draagkracht, dus hetzelfde percentage van inkomen om de woonlasten te dekken (+5 á 10%). Hierbij is (bijv.) aflossing van de hypotheek geen gezamenlijke last.

Voor een getrouwd stel is mijn voorkeur om alle inkomsten binnen te laten komen op een gezamenlijke rekening en beide partners hetzelfde persoonlijke budget te geven. Voor de gezamenlijke uitgaves moeten beide partners achter de uitgave staan (niet te formeel natuurlijk, het is geen bedrijfspolitiek). Het spaargeld is ook gezamenlijk, tenzij gespaard wordt vanuit het persoonlijke budget.

Bij ons is het redelijk eenvoudig aangezien het inkomen van mijn vriendin bestaat uit kinderbijslag en kindgebonden budget. Mijn inkomen komt binnen op de gezamenlijke rekening en heb een persoonlijk budget voor mezelf opgesteld. Boodschappen en voor de kleine betaal ik meestal vanuit mijn "persoonlijke budget".

[ Voor 13% gewijzigd door Deveon op 30-10-2014 08:55 ]

[Lethalis]

Deveon schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 08:49:
Voor een getrouwd stel is mijn voorkeur om alle inkomsten binnen te laten komen op een gezamenlijke rekening en beide partners hetzelfde persoonlijke budget te geven. Voor de gezamenlijke uitgaves moeten beide partners achter de uitgave staan (niet te formeel natuurlijk, het is geen bedrijfspolitiek). Het spaargeld is ook gezamenlijk, tenzij gespaard wordt vanuit het persoonlijke budget.

Dat klinkt leuk, maar kan in de praktijk al snel tot een situatie leiden waarin 1 persoon praktisch alles betaalt.

[emnich]

Ik snap niet zo goed waarom er gekeken wordt naar de `winst` van het samenwonen. Ik neem aan dat Meneer de Boer er ook qua wooncomfort op vooruit gaat (groter huis). Daarnaast is de winst in de hele prille begin periode wel uit te rekenen maar dat gaat al heel snel mis, bijvoorbeeld als meneer de Boer graag een snellere internet verbinding wil hebben of hij opeens een flinke loonsverhoging krijgt.

Wat je voor oplossing kiest is heel persoonlijk, voor alle scenario's zijn wel argumenten te bedenken. Ik denk dat de meest voorkomende oplossingen zijn alles op 1 hoop en alles naar rato van inkomen. Dit lijkt mij ook het meest eerlijke.

[timag]

koentje115 schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 18:45:
[...]

Niet eens. 50% van de huwelijken faalt. Gescheiden financien (of een plan over hoe je zaken verdeelt wanneer het misgaat) voorkomt veel miserie.

Als je trouwt moet je je inkomsten delen. Daar kan je juridisch gezien niet van afwijken, ook niet met huwelijksvoorwaarden (die hebben alleen betrekking op vermogen). Google maar eens op "verrekenbeding".

[Mfpower]

Even los van schulden en ingebracht vermogen: ik snap verdeling naar rato van inkomsten op de vaste lasten echt niet. Dat gebeurt in de supermarkt ook niet, een brood voor mijn vrouw kost niet minder omdat ze iets minder verdient. Zo ook voor het huis wat je deelt. Evenredig delen? Evenredig bijdragen. Misschien anders wanneer een van beide onevenredig ergens van gebruik maakt, of wanneer de "rijkere" een voor de ander onbetaalbare levensstijl wenst. M.i. als je het echt eerlijk wilt doen, moet je het zo doen denk ik.

Dat gezegd hebbende zijn wij in gemeenschap van goederen getrouwd en doen alles gezamenlijk (komt volgens mij neer op bovenstaande). Ik breng veel meer in dan mijn vrouw maar dat maakt me niets uit, zolang we samen kunnen doen wat we willen, geld overhouden om te sparen vind ik het best. We kijken naar elkaars behoeften en niet naar elkaars geld of vermogen.

Eigenlijk ben ik het wel eens met Mektheb, maar in de tijd van tweeverdieners is dit wellicht een verouderde gedachte. Wij zien ons gezin in die zin ook als 1 unit waarbij alles van ons samen is. Ik wil alleen niet zover gaan dat wanneer je dit niet doet je niet 100% voor elkaar gaat. Hoewel het wel iets zegt over hoe je naar het leven en je relatie kijkt op dit punt.

[XanderDrake]

Slarioux schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 08:49:
Redelijk simpel. Gezamelijke lasten zijn ~ € 1200. We storten allebei € 600 op de gezamelijke rekening. Daar kopen we alle gezamelijke dingen van, plus vaste lasten, plus whatever. Als we er maar samen gebruik van maken. Dus: ik kook voor ons, van de gezamelijke rekening. Huur, van de gezamelijke rekening.

Ik bestel een pizza want ze is toch niet thuis: eigen rekening.

Andere gezamelijke kosten die we nog weleens zelf betalen zijn spullen zoals IKEA crap, kattengrit en andere meuk. Dat verdeelt zich redelijk 50/50.

Omdat mijn salaris erg verschilt van haar salaris zijn grote uitgaven voor een groot deel voor mijn rekening.

Ik hoop voor jullie dat dit zich niet gaat wreken op een gegeven moment. Hoewel jullie loon erg verschilt, betalen jullie hetzelfde aan het huishouden, wat effectief betekend dat je partner onevenredig zwaar wordt belast daarmee. Daarnaast koop jij de dure dingen, dus die zijn effectief van jou als het puntje bij paaltje komt. Ik zou als partner daar, op de lange termijn, niet mee akkoord gaan.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Nog een reactie edit:

eamelink schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 08:11:
Als je nog niet alles bij elkaar wilt gooien omdat je daar nog niet over uit bent, is het grootste gevaar in het algemeen bij zoiets is dat een minder verdienende partner wordt meegezogen in het uitgavenpatroon van de meer verdienende partner. Dus vaker uit eten, op vakantie en een duurder huis en inrichting dan de minder verdienende partner zelf zou kiezen. Dat kan dan zeer stevig op de mogelijkheden tot sparen van de minder verdienende partner drukken, waardoor deze partner er bij een scheiding erg bekaaid vanaf komt.

Naar rato delen is ook hier een antwoord op, de beter verdienende partner draagt dan ook veel meer bij aan deze (te?) dure levensstijl. Rekening houden met de budgetten wordt dan ook afgedwongen.

[ Voor 15% gewijzigd door XanderDrake op 30-10-2014 09:33 ]

[emnich]

Mfpower schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 09:22:
Even los van schulden en ingebracht vermogen: ik snap verdeling naar rato van inkomsten op de vaste lasten echt niet. Dat gebeurt in de supermarkt ook niet, een brood voor mijn vrouw kost niet minder omdat ze iets minder verdient. Zo ook voor het huis wat je deelt. Evenredig delen? Evenredig bijdragen. Misschien anders wanneer een van beide onevenredig ergens van gebruik maakt, of wanneer de "rijkere" een voor de ander onbetaalbare levensstijl wenst. M.i. als je het echt eerlijk wilt doen, moet je het zo doen denk ik.

Dat gezegd hebbende zijn wij in gemeenschap van goederen getrouwd en doen alles gezamenlijk (komt volgens mij neer op bovenstaande). Ik breng veel meer in dan mijn vrouw maar dat maakt me niets uit, zolang we samen kunnen doen wat we willen, geld overhouden om te sparen vind ik het best. We kijken naar elkaars behoeften en niet naar elkaars geld of vermogen.

Jullie doen het dan toch óók naar rato van de inkomsten. Jij draagt veel meer bij dan je vrouw. Het enige verschil is wat er gebeurt met het geld wat overblijft na aftrek van de vaste lasten. Bij jullie ligt het op één hoop en bij de anderen krijgt elke partner een eigen bedrag wat hij/zij zelf kan uitgeven.

[cadsite]

Wij waren begonnen met een soort van "verdeling volgens inkomen" maar dat heeft geen 2 maand geduurd.
Al snel merkten we dat dat belachelijke en onhandige situaties gaf.

fictieve maar realistische voorbeelden:
Internet en TV, dat is gemeenschappelijk, maar jij bent power-user en wenst een duur abonnement en je vrouw wil enkel een facebooken dus komt toe met een goedkoop abonnement. Wat doe je met die meerprijs van €10? Opleggen uit je persoonlijke budget?
Jij blijft vaak langer op en verbruikt dus meer elektriciteit en kost meer aan verwarming. Wie betaalt?
Voor jou is een brood van gisteren nog goed, voor je vrouw moet het elke dag vers zijn. Wie betaalt dat brood?
Einde van de maand, de gemeenschappelijke pot is leeg en jouw zakken ook. Je vriendin wil gaan eten. Blijf je thuis of betaalt je vriendin?

Op den duur ben je een hele boekhouding aan het bijhouden...

Ik blijf ook denken dat als je een relatie start met een scenario over hoe je weer uiteen kan gaan je de stap ook sneller zal zetten. "self fulfilling prophecy" weet je wel?

[XanderDrake]

cadsite schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 09:34:
Wij waren begonnen met een soort van "verdeling volgens inkomen" maar dat heeft geen 2 maand geduurd.
Al snel merkten we dat dat belachelijke en onhandige situaties gaf.

fictieve maar realistische voorbeelden:
Internet en TV, dat is gemeenschappelijk, maar jij bent power-user en wenst een duur abonnement en je vrouw wil enkel een facebooken dus komt toe met een goedkoop abonnement. Wat doe je met die meerprijs van €10? Opleggen uit je persoonlijke budget?
Jij blijft vaak langer op en verbruikt dus meer elektriciteit en kost meer aan verwarming. Wie betaalt?
Voor jou is een brood van gisteren nog goed, voor je vrouw moet het elke dag vers zijn. Wie betaalt dat brood?
Einde van de maand, de gemeenschappelijke pot is leeg en jouw zakken ook. Je vriendin wil gaan eten. Blijf je thuis of betaalt je vriendin?

Op den duur ben je een hele boekhouding aan het bijhouden...

Ik blijf ook denken dat als je een relatie start met een scenario over hoe je weer uiteen kan gaan je de stap ook sneller zal zetten. "self fulfilling prophecy" weet je wel?

Sorry hoor, maar al deze voorbeelden zijn ontzettend klein bier De aanpak strandt omdat iemand meer oud brood eet dan de ander
Nee, je hebt zuinig en zuínig, maar dit vind ik heel ver gaan. Kan je geen bredere consunsus aangaan (ik sneller internet en jij eten voor je konijn) ofzo?

[Yuri_MB]

Wij zijn begonnen met een verdeling, waarbij we een X bedrag stortten naar een gezamelijke rekening, waarvan onze vaste lasten gingen. De "belachelijke" situaties zoals hierboven hadden we niet echt, want het kwam nooit op de euro precies.

Dit hebben we zo gedaan omdat ik bij haar in trok, en we toch voorzichtig waren. Maar op een gegeven moment merkten we dat het alleen maar onhandig was, en het voelde ook oneerlijk. Ik kreeg een goede baan, waarbij ik 2.5x zoveel verdiende als mijn vrouw (toen nog vriendin). We werken allebei hard, en je gaat er van uit dat je allebei je best doet (zoals ook eerder al gezegd). We hebben het toen omgedraaid. Alle inkomsten naar de gezamelijke rekening, en alles wat overblijft als soort "zakgeld".

Inmiddels hebben we eigenlijk alleen nog maar gezamelijk geld, we zijn toch getrouwd. En het feit dat je dan uitgaven overlegt vind ik niet erg, juist wel prettig. We hebben allebei de neiging tot impulsaankopen en die worden hiermee toch wel een beetje de kop in gedrukt.


Dus, TL;DR we begonnen met aparte inkomsten, gezamelijke huishoudpot en nadat wel duidelijk was dat wij nooit meer uit elkaar zouden gaan werd het gezamelijke inkomsten, apart zakgeldpotje, wat verwaterde tot gezamelijk huishouden.

[r.e.s]

Blue-eagle schreef op woensdag 29 oktober 2014 @ 16:46:
lang verhaal

Wij hebben beiden nog een eigen betaal en spaar rekening aangehouden maar gezamelijk hebben we:
- boodschappen rekening
- vaste lasten rekening
- gezamelijke spaarrekening (vakantie/onderhoud woning etc)

Wij maken allebei 75% van ons salaris over naar bovenstaande rekeningen. In ons geval betekend dit dat ik netto meer betaal dan mijn partner. Toch voelt het niet alsof ze profiteert, ten slot van rekening zijn we samen bewust bepaalde lasten aangegaan en doet zij meer in het huishouden. Ook was er een tijd dat zij consequent het grootste gedeelte van het geld binnen bracht .

Voor de situatie in OP zou ik gaan voor een tussen situatie. Omdat de relatie nu nog pril is zou ik een gezamelijke rekening openen op deze rekening zet je alle gezamelijke lasten (en kosten voor de boodschappen). Het totaal bedrag wat voor deze rekening nodig is betaal je naar inkomen.

Voorbeeld berekening : gezamelijke lasten 2000 euro per maand.
Netto inkomsten totaal : 4700
Inkomsten verhouding P1 : 63,83 %
Inkomsten verhouding P2 : 36,17 %

Bijdrage vaste lasten P1 = 2000*0,6383 = 1276,6
Bijdrage vaste lasten P2 = 2000*0,3617 = 723,4

[ Voor 56% gewijzigd door r.e.s op 30-10-2014 09:51 ]

[cadsite]

XanderDrake schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 09:39:
[...]
Sorry hoor, maar al deze voorbeelden zijn ontzettend klein bier De aanpak strandt omdat iemand meer oud brood eet dan de ander
Nee, je hebt zuinig en zuínig, maar dit vind ik heel ver gaan. Kan je geen bredere consunsus aangaan (ik sneller internet en jij eten voor je konijn) ofzo?

Uiteraard zijn ze klein bier, maar het zijn dan ook maar fictieve voorbeelden. Je weet toch even goed als ik dat het op den duur de kleine dingen zijn waar je je aan ergert?
Zolang er geld genoeg is gaat er ook niemand vallen over zo'n zaken, maar ik heb het al genoeg gezien in mijn omgeving. Er wordt een huis gekocht, er komen kinderen en de levensstandaard blijft gelijk, gevolg: minder tot geen marge meer in het budget en dan begint het...

Even ter verduidelijking, wij wonen ondertussen 16 jaar samen, hebben samen een woning en 2 kinderen en hebben vanaf maand 2 ofzo slechts 1 gezamenlijke rekening.

[XanderDrake]

cadsite schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 09:52:
Uiteraard zijn ze klein bier, maar het zijn dan ook maar fictieve voorbeelden. Je weet toch even goed als ik dat het op den duur de kleine dingen zijn waar je je aan ergert?

Ik kan me daar vooralsnog niets bij voorstellen, nee. Blijkbaar overlappen mijn visie van geniet-en-gun-elkaar-genot goed met die van mijn vrouw, zijn dit soort dingen geen punt.

Voor andere kleine dingetjes gebruik ik dan ook vaak eigen geld (doet mijn vrouw ook) zodat je je partner of het gedeelde budget niet belast daarmee. Heb je ook geen discussies of irritaties, immers: het eigen geld was toch niet ter discussie.

Even ter verduidelijking, wij wonen ondertussen 16 jaar samen, hebben samen een woning en 2 kinderen en hebben vanaf maand 2 ofzo slechts 1 gezamenlijke rekening.

Dus als jij een pricewatch: Asus GeForce GTX Titan-Z 12GB PERSEE!!! wilt kopen. Krijg je dat dan uitgelegd aan je vrouw dat jullie twee maanden bonen uit blik moet eten ?
Gechargeerd natuurlijk.

[Barrycade]

Onze regeling stamt uit de tijd dat we nog niet waren getrouwd en we hadden dit vastgelegd in een samenlevingscontract (naar ratio). Ondertussen zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen, dus is het theoretisch allemaal 1 pot geworden. Maar we houden het maar gewoon in stand.

Wij hebben een gezamelijke betaalrekening en spaarrekening.
En daarnaast allebei een eigen spaarrekening en een eigen betaal rekening waar onze lonen op gestort worden (dit stamt uit de situatie dat we nog niet bij elkaar waren).

Wij hebben onze gezamelijke gezinskosten vastgesteld (dus energie/hypotheek/verzekeringen boodschappen etc excl brandstof, kleding en mobieltjes), zeg 3000 euro per maand en wij storten iedere maand dat op de gezamelijke rekening naar ratio van inkomen. Dus ik 1750 en mijn vrouw 1250.

Mocht de gezamelijke rekening voor grotere uitgaven zoals vakanties/verzekeringen tekort schieten storten wij naar ratio weer vanuit onze eigen spaarpotten/rekeningen of uit de gezamelijke spaarrekening.

Eigen betaalrekeningen is gewoon omdat dat overzichtelijk is, 1 rekening wordt een grote brij. Wat na de bijdrage overblijft is naar eigen inzicht te besteden en kan dus ook voor kadotjes voor elkaar worden gebruikt zonder dat je al weet waar de partner iets gekocht heeft en voor hoeveel.

In de praktijk worden grotere bedragen even besproken met elkaar, maar er is eigenlijk nooit bezwaar.

[BiBi]

Ik zou de vaste lasten 'gewoon' 50/50 verdelen. Het klopt dat de minst verdienende dan minder overhoudt en dat de ander daar rekening mee moet houden maar ik zou dit niet via het inkomen corrigeren maar via de uitgaven aan 'luxe' (etentenjes, gadgets etc.)

Verder weet ik niet hoe lang men denkt te gaan samenwonen maar je moet ook rekening houden met de plichten die er over en weer gaan ontstaan. Wat als bijvoorbeeld als een van beide ziek wordt, zijn/haar baan verliest of na X jaar een punt achter de relatie zet. Wil je dan ook gaan corrigeren via het inkomen?

Verder vraag ik me af waarom het inkomensverschil zo enorm groot is?

[hackerhater]

Mijn partner en ik hebben een gezamelijke betaal&spaarrekening en ernaast nog prive-rekeningen ernaast.
We betalen naar ratio aan de vaste lasten waardoor ik ongeveer 2/3 betaal. Ook de auto is voor mijn rekening, maar gezien ik 95% van de km'ers maak is dat ook terecht.


Wij zitten in een bijzondere situatie dat we ook nog samen een bedrijf hebben en dus ook de bedrijfsrekening delen. Je moet elkaar dan 100% kunnen vertrouwen.

[Bergie]

Hier ook naar rato van inkomen

Gezamenlijke rekening voor de vaste lasten en daarnaast onze eigen prive rekeningen waar we zelf de prive zaken van betalen (telefoon, auto, brandstof, zorgverzekering etc)

Verder doen we er niet zo moeilijk over; als we ergens naar toe gaan is dit vaak met mijn auto en betaal ik dus gewoon de brandstof. Andersom koopt mijn vriendin ook wel eens wat voor in huis wat ze dan weer zelf betaalt. We gaan niet alles op de weegschaal leggen.

[foto]

Wij kozen voor de optie om vast te leggen wie wat had voor we gingen samen wonen. (dit omdat het verschil in vermogen +/- 125K was.)

En alles wat daarna binnen kwam op een grote hoop en bij eventueel uit elkaar gaan dit 50/50 verdelen.
Inkomens verschil is altijd rond een factor 2,5 geweest.

[Shunt]

Hier ook naar ratio van inkomen. Ik vind dat persoonlijk echter helemaal niets.
Ik vind zelf dat we gewoon direct al het geld samen moeten in brengen en alles wat over blijft een percentage naar een persoonlijke spaar rekening moeten zetten. Of gewoon alles samen, ik breng meer in maar ik maak niet meer gebruik van het huis of andere faciliteiten in of om het huis. We hebben beide een lease auto en vaste lasten liggen bij mij hoger vanwege een studie schuld.

[Isane]

Slarioux schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 08:49:
Redelijk simpel. Gezamelijke lasten zijn ~ € 1200. We storten allebei € 600 op de gezamelijke rekening. Daar kopen we alle gezamelijke dingen van, plus vaste lasten, plus whatever. Als we er maar samen gebruik van maken. Dus: ik kook voor ons, van de gezamelijke rekening. Huur, van de gezamelijke rekening.

Ik bestel een pizza want ze is toch niet thuis: eigen rekening.

Andere gezamelijke kosten die we nog weleens zelf betalen zijn spullen zoals IKEA crap, kattengrit en andere meuk. Dat verdeelt zich redelijk 50/50.

Omdat mijn salaris erg verschilt van haar salaris zijn grote uitgaven voor een groot deel voor mijn rekening.

Zo hebben wij het ook geregeld

[Soulfix]

Hoe denken jullie over het volgende?

Als de twee mensen in totaal X verdienen en Y uitgeven, dan betalen beide partijen Y/X% van hun inkomen aan de kosten. Bijvoorbeeld: alsmevrouw Jansen 2400 verdient per maand en meneer Pietersen 800 (hij is nog student bijvoorbeeld), met vaste uitgaven van 1300 per maand, dan betalen beide personen 1300/(2400+800) = 41% van hun inkomen aan de gemeenschappelijke kosten.

Dit voelt voor mij wel eerlijk aangezien je a) precies hetzelfde percentage van je loon kwijt bent en b) een loonsverhoging voor de een ook een lastenverlichting voor de ander betekent: het percentage zal dan dalen voor beide personen.

[Isane]

Soulfix schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 10:36:
Hoe denken jullie over het volgende?

Als de twee mensen in totaal X verdienen en Y uitgeven, dan betalen beide partijen Y/X% van hun inkomen aan de kosten. Bijvoorbeeld: alsmevrouw Jansen 2400 verdient per maand en meneer Pietersen 800 (hij is nog student bijvoorbeeld), met vaste uitgaven van 1300 per maand, dan betalen beide personen 1300/(2400+800) = 41% van hun inkomen aan de gemeenschappelijke kosten.

Dit voelt voor mij wel eerlijk aangezien je a) precies hetzelfde percentage van je loon kwijt bent en b) een loonsverhoging voor de een ook een lastenverlichting voor de ander betekent: het percentage zal dan dalen voor beide personen.

Zo hebben t wij ook
Voorbeeldje:

Ik verdien 1000
Mijn vriendin 400.

Ik maak 800 euro over naar de gezamenlijke rekening. Mijn vriendin 200.
Alle gezamelijke vaste lasten gaan er vanaf.

Alle persoonlijke dingen betaal ik en mijn vriendin zelf. (denk aan auto/telefoon/kapper etc etc)

[PhilipsFan]

Ik vind de 'koude uitsluiting' nog het eerlijkst. De gezamenlijke lasten betaal je naar rato van je inkomsten en het opgebouwde vermogen is 50/50 van beide. Dan vang je alle problemen af: bij grote inkomensverschillen wordt de minst verdienende niet meegezogen in het uitgavenpatroon van de ander (immers die kosten gaan naar rato) en beide partners bouwen tijdens de relatie evenveel vermogen op. Schulden (en bezittingen) van voor de relatie blijven persoonlijk.

De reacties die je hierboven vindt (over dat je 'toch van elkaar houdt' etc) zijn behoorlijk naief. 30% van de huwelijken en een onbekend (maar ook vrij hoog) percentage van de samenwoners gaat weer uit elkaar. Als je weet dat de kans op zo'n gebeurtenis zo groot is, dan ben je wel erg naief als je hier geen rekening mee houdt. Je verzekert je toch ook tegen brand? De kans daarop is veel kleiner... Als je ook nog kinderen hebt is het des te belangrijker dat je goede afspraken hebt en geen van de partners zich na afloop berooid voelt.

Iedereen moet het doen op een manier die goed voelt natuurlijk, maar ik heb het altijd erg prettig gevonden om m'n eigen geld te hebben. Ik zie het bij m'n ouders nu fout gaan: m'n moeder wil een iPhone, m'n vader vindt dat onzin. Terwijl ze beide inkomsten hebben. De een zou geen toestemming moeten hoeven vragen aan de ander voor een persoonlijke aankoop, maar een persoonlijke aankoop moet niet het gezamenlijke budget omver trekken. Dus eigen financiele huishouding.

[Soulfix]

Ik heb net nog even lopen rekenen en het blijkt dat mijn oplossing precies hetzelfde is als de `naar rato'-oplossing. Het is alleen wat positiever geframed (je draagt hetzelfde percentage van je salaris af vs je betaalt een hoger deel van de gedeelde kosten).

[ Voor 0% gewijzigd door Soulfix op 30-10-2014 11:02 . Reden: d/t fout :( ]

[TrailBlazer]

Omdat we nogal veel in inkomen verschillen betaal ik naar rato meer dan mijn vriendin. Als ik eerlijk en weet ik het eigenlijk niet eens precies. Wat er netto binnenkomt bij ons beiden verschilt denk ik een factor 3. Daarnaast kopen we ook gewoon makkelijk dingen voor ons zoontje of voor in huis van onze eigen rekening. Is gewoon zo gegroeid en we zijn er beide happy mee dus prima verder.

[XanderDrake]

PhilipsFan schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 10:51:
Ik vind de 'koude uitsluiting' nog het eerlijkst. De gezamenlijke lasten betaal je naar rato van je inkomsten en het opgebouwde vermogen is 50/50 van beide. Dan vang je alle problemen af: bij grote inkomensverschillen wordt de minst verdienende niet meegezogen in het uitgavenpatroon van de ander (immers die kosten gaan naar rato) en beide partners bouwen tijdens de relatie evenveel vermogen op. Schulden (en bezittingen) van voor de relatie blijven persoonlijk.

De reacties die je hierboven vindt (over dat je 'toch van elkaar houdt' etc) zijn behoorlijk naief. 30% van de huwelijken en een onbekend (maar ook vrij hoog) percentage van de samenwoners gaat weer uit elkaar. Als je weet dat de kans op zo'n gebeurtenis zo groot is, dan ben je wel erg naief als je hier geen rekening mee houdt.

Ik ben ook voor koude uitsluiting, maar het gaat mij niet eens "dat je misschien niet altijd bij elkaar blijft". Ik vind het juist goed dat je exact verdeelt hoe je dingen draagt, als gelijkwaardige, onafhankelijke, volwassen partners. Je kan elkaar niets verwijten tijdens een huwelijk want dingen zijn gewoon zwart op wit geregeld.

Je verzekert je toch ook tegen brand? De kans daarop is veel kleiner... Als je ook nog kinderen hebt is het des te belangrijker dat je goede afspraken hebt en geen van de partners zich na afloop berooid voelt.

Goede vergelijking

Iedereen moet het doen op een manier die goed voelt natuurlijk, maar ik heb het altijd erg prettig gevonden om m'n eigen geld te hebben. Ik zie het bij m'n ouders nu fout gaan: m'n moeder wil een iPhone, m'n vader vindt dat onzin. Terwijl ze beide inkomsten hebben. De een zou geen toestemming moeten hoeven vragen aan de ander voor een persoonlijke aankoop, maar een persoonlijke aankoop moet niet het gezamenlijke budget omver trekken. Dus eigen financiele huishouding.

Dit is dus inderdaad hetgeen wat ik het belangrijkst vind. Je bent uiteindelijk nog gewoon onafhankelijk, je kan lekker zelf bepalen waar je geld aan uitgeeft, je bent je eigen persoon met eigen voorkeur, binnen een liefdevolle en gelijkwaardige huwelijk/relatie.

[bartbh]

Hier gaat het ook naar rato van inkomen (van de vaste baan).

De vaste kosten bij elkaar gebost, dat via de verdeelsleutel verdeelt in 45% en 55%.

Bovenop dat bedrag legt een ieder nog hetzelfde bedrag (volgens mij €100) bij. Dat bedrag storten we beiden op onze gezamenlijke rekening en betalen we alles van.

Reden hiervan is dat op deze manier mijn vriendin iets meer overhoudt dan als we 50/50 zouden verdelen. Daarnaast werk in avonduren nog voor mezelf (brengt geld op) en zij heeft een hobby die geld kost. Op deze manier verdelen we de vaste kosten en bovendien houden we beiden gewoon ons 'eigen geld' en kan ik gewoon een tablet of auto kopen als ik dat wil.

[11supplier]

Ik denk dat je onderscheid moet maken tussen eerlijk en praktisch

Eerlijk
Ik zou zeggen dat 50/50 in de basis eerlijk is, maar dat er rekening moet worden gehouden met de volgende 3 dingen.

1. Compensatie van inkomen (als de Boer meer doet in het huishouden)
Als meneer de Boer 4 dagen werkt en 1 dag schoonmaakt (en daarmee bedoel ik echt uren tellen, als hij gewoon van zijn vrijetijd geniet is het anders). Dan heeft meneer de Boer recht op compensatie. Technisch gezien kan je dan beargumenteren dat schoonmaakwerk slecht betaald is, maar ik zou hiervoor gewoon het loon van mevrouw Janssen rekenen als een stukje 'waardigheid'. Hij ontvangt hiervan de helft aangezien dit een gezamelijke kostenpost is. Hij moet dus zijn eigen salaris voor de helft betalen.

Je kan je er rekening mee houden dat de Boer op termijn carriere misloopt als hij echt speciaal ervoor thuisblijft. Hier zou je voor kunnen compenseren, maar dat maakt het wel ingewikkeld. Je hebt dan een inschatting nodig van wat iemand anders zou verdienen en je kan natuurlijk nooit echt in de toekomst kijken. Ik zou zelf zeggen dat het ongeveer 10% van het totale loon van de Boer is, ofterwijl de Boer mist maandelijks (170 euro aan promotiekansen) en (1 dag werken a 1700 salaris/4 dagen). Dit betekent dat hij 595 euro meer had kunnen verdienen. Dit bedrag mag je echter weer door 2 delen omdat hij de helft van deze kosten moet betalen dus 297,50 euro. Dit komt net iets lager uit dan als je zijn compensatie baseerd op het inkomen van mevrouw Janssen.

Dus als hij 1 dag in de week schoonmaakt dan krijgt betaald meneer de Boer
3000/5/2 = 300 euro minder


Voor verdere berekeningen zou ik rekening houden met het nieuwe salaris van meneer de Boer

2. Had meneer de Boer recht op subsidies/kortingen gehad die hij door mevrouw Janssen niet meer ontvangt? Als dit zo is zou ik zeggen dat mevrouw Jansen naar proportie van haar inkomen de subsidie moet corrigeren. Bijvoorbeeld ze missen huursubsidie en kwijtschelding van rioolbelasting van 600 euro per maand totaal.

Dan bereken je: (Proportie inkomen Janssen - Proportie inkomen de Boer) * subsidies = Extra kosten voor Janssen
Ofterwijl: (3000/(3000 + 1700) - 1700/(3000 + 1700)) * 600 = 166 euro extra voor mv Jansen

3. Welke kosten zitten in de vaste lasten van mevrouw Janssen waarvan aannemelijk is dat dat meneer de Boer ze niet zou maken.

Dit is natuurlijk lastig om objectief vast te stellen, maar je kan een idee krijgen. Een voorbeeld, ik werk en mijn vriendin is student. Als ik een auto koop, klopt het normaal gesproken dat wij er beide van profiteren en delen we de vaste lasten, maar een auto past duidelijk niet in het budget van mijn vriendin en is iets wat zij als student realistisch gezien niet zou kopen.

Stel je voor dat het huis van mevrouw Janssen twee logeerkamers heeft en ze hebben geen kinderen. Dan is het niet waarschijnlijk dat de Boer een groot deel van zijn inkomen zou opofferen voor deze luxe (past niet bij zijn inkomen). Mevrouw Janssen betaald dus. Daarintegen als ze samen twee kinderen hebben en daarom twee slaapkamers, dan is het geen luxe meer en had meneer de Boer het ook moetten betalen ongeacht mevrouw Janssen haar inkomen.

In dit geval is de luxe dan wel waarvoor gecompensseerd is voornamelijk eigendom van mevrouw Janssen. Dus als zij die logeerkamers anders wilt inrichten heeft zij geen toestemming nodig. Dit heeft natuurlijk beperkingen (als zij heel duur laminaat in de woonkamer wil, dan mag de Boer zich hiermee bemoeien).


Praktisch
Als laatste is het denk ik niet praktisch als je partner veel minder verdiend als jou. Je wilt samen dingen doen en min of meer dezelfde levensstijl hebben. Als mevrouw Janssen regelmatig naar concerten gaat en sjike aangelegenheden dan kan ze technisch gezien alleen gaan, maar in een liefdesrelatie lijkt me dat niet wenselijk. Je gaat niet alleen naar een 5 sterrenhotel en ze onderweg je partner af op de camping in de buurt. In dit geval kan het nog net, maar dan zou ik als Janssen nog steeds regelmatig van de Boer betalen als je uitgaat of iets leuks doet.

[Meekoh]

Ik zou zeggen niet moeilijk doen en alles lekker op 1 hoop gooien.
Als je ooit gaat trouwen (al dan niet in gemeenschap van goederen) dan is dat veel handiger. Je moet ook niet gaan trouwen als je van te voren al rekening houd met een mogelijke scheiding.
Zo doe ik het ook namelijk. Al het inkomen komt op 1 plek terecht en iedereen krijgt daar een deel uit per maand voor hobby's e.d.
Het gaat je alleen maar discussie en ruzie opleveren als je de boel gescheiden gaat houden. Je gaat SAMEN wonen, dan is er geen plek meer voor dit is van mij en dit is van jou in mijn optiek.
Je deelt een huis en een leven, daar horen de financien gewoon ook bij.
Dus niet meer ikke ikke ikke, maar WIJ

[ Voor 7% gewijzigd door Meekoh op 30-10-2014 12:32 ]

[Gestel]

Wat ik en mijn vrouw doen:

* ik betaal de vaste lasten
* zij betaald variabele lasten (ja, ook de vakanties)
* wij hebben onze eigen rekeningen
* Mocht 1 tekort hebben door 1 of ander en het is belangrijk, dan past de ander bij
* als zij toevallig portemonaie vergeet bij het winkelen betaal ik
* als ik toevallig naar de bouwmarkt ga en ik ben mijn portemonaie vergeten betaald zij :-)
* in gemeenschap getrouwd
* en nee, we houden geen balans bij.
* Oh ja, ons huis is gekocht op een 1 verdienersloon (ook op uitgekozen). Houdt in dat als 1 geen werk heeft de hypotheek nog steeds betaald kan worden.

Ik heb soms dure aanschaffen en zij koopt weer veel kleding. Voordeel aan onze strategie is dat je toch je eigen ding kunt doen. 1 vereiste: je moet niet koopziek zijn, maar dat geldt altijd


Greets

[ Voor 10% gewijzigd door Gestel op 30-10-2014 12:51 ]

[Joindry]

Hey, leuk topic,

Wij hebben een gedeelde rekening geopend waarop we elk eenzelfde bedrag storten iedere maand. Inkomenverschil is niet zo groot, maar wordt vooral bepaald door het verschil in extralegale voordelen.

Zijn hier nog mensen daar vooral daar over worstelen, extralegale voordelen? Mijn vriendin heeft een bedrijfswagen bvb waarvoor ze 150 euro betaald en dus niet in het netto zit. Ik betaal daar nu iedere maand 75 euro voor aan haar. Ik heb daarentegen wel een eigen auto die ook gebruikt kan worden door beiden en zij betaalt dus de helft van alle kosten daaraan, brandstof, onderhoud banden, ... . Bij verkoop blijft de restwaarde wel nog van mij. Gezien zij niet tussenkwam in de aankoopwaarde.

Ik draag hogere maaltijdcheques toe en een hospitalisatieverzekering voor het gezin.
Momenteel proberen we gewoon alle kosten te verdelen door 2. Enige nadeel daarbij is dat ik mijn maaltijdcheques en HV niet in de balans krijg. We werken gelukkig wel beiden voltijds.

We huren momenteel nog en hebben eigenlijk afgesproken dat we vanaf we een hypothecaire lening hebben, gewoon alles op één rekening gaan plaatsen met een maandelijks percentage netto dat je voor eigen rekening mag gebruiken. We nemen een percentage omdat dit meest eerlijk lijkt.
Stel je hebt 3.000 (Jan 1300 - Miet 1700) inkomen met beiden, 1.100 vaste kosten. En we stellen dat bvb 20% van de rest mag aangesproken worden voor persoonlijk gebruik. Dit percentage is ten allen tijde te wijzigen, afhankelijk van de financiële toelaatbaarheid op de rekening.

Inbreng van eigen vermogen wordt natuurlijk wel aangegeven bij aankoop van het huis.

Dan heeft bvb Jan 150 euro prive per maand en Miet 230 euro prive. Al de rest van het geld blijft op de gedeelde rekening. He is veruit het makkelijkste om mee te werken. Het blijft wel gelden zolang het verschil niet te groot wordt (denk ik). Diegene met het grotere inkomen zal natuurlijk moeilijk kunnen gaan doen. Het kleine privédeel is niet bedoeld om een eigen rekening mee te openen.
Alleen voor "gekke" aankopen mee te kunnen doen. Met gek bedoel ik de aankopen waar een ander niet achterstaat. Handtas van 200 euro, games, alpaca breiwol, ... Zaken als sokken, ondergoed, gewone kleren, pizza en bier op een avondje uit komen gewoon van de gedeelde rekening.
Beetje wat Meekoh zegt, als je trouwt is het sowieso "van iedereen", wel met wat persoonlijke ruimte in, die een klein beetje meegeeft naar verschil van inkomen toe.

Opmerking of ideeën zijn steeds welkom.

[Blik1984]

Wat ik mis in dit verhaal is eigenlijk als de ene partner niks/weinig verdient en de ander de broodwinner is. In een dergelijke situatie zit ik bijvoorbeeld.

Wij hebben ervoor gekozen om alles gewoon op de grote hoop te gooien en daar al onze lasten van te betalen. Niks geen persoonlijke budgetten meer. Reden hiervoor is dat ik significant meer verdien dan mijn vriendin en mijn vriendin veel meer voor ons kind zorgt en huishoudelijke taken doet, dit zijn onbetaalde werkzaamheden die uiteraard wel wat waard zijn. Daarnaast is ze bezig met het opstarten van een eigen praktijk, waardoor het inkomen nog niet op peil is. Als we voor een andere manier van inkomstenverdeling zouden kiezen zou het er op neer komen dat mijn vriendin niks heeft en ik enorm veel geld over hou, het zou niet werkbaar zijn.

Belangrijk hierin is dat je elkaar vertrouwd en elkaar dingen niet ontzegd. Mijn vriendin kan gewoon naar de sauna gaan of gaan lunchen met vriendinnen en ik kan gewoon een biertje drinken met vrienden en een weekend naar Londen gaan zonder scheve gezichten.

[418O2]

Ik zou gewoon alle vaste lasten door 2'en delen, je maakt er ook beiden gebruik van. Zo doen wij het thuis ook (wel samen een huis gekocht en ongeveer een gelijk inkomen).

[PhilipsFan]

Meekoh schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 12:29:
Ik zou zeggen niet moeilijk doen en alles lekker op 1 hoop gooien.
Als je ooit gaat trouwen (al dan niet in gemeenschap van goederen) dan is dat veel handiger. Je moet ook niet gaan trouwen als je van te voren al rekening houd met een mogelijke scheiding.
Zo doe ik het ook namelijk. Al het inkomen komt op 1 plek terecht en iedereen krijgt daar een deel uit per maand voor hobby's e.d.
Het gaat je alleen maar discussie en ruzie opleveren als je de boel gescheiden gaat houden. Je gaat SAMEN wonen, dan is er geen plek meer voor dit is van mij en dit is van jou in mijn optiek.
Je deelt een huis en een leven, daar horen de financien gewoon ook bij.
Dus niet meer ikke ikke ikke, maar WIJ

Dit is dus zo'n naieve reactie. Niet persoonlijk bedoeld hoor! Maar uiteindelijk bestaat er geen 'wij'. Er bestaat alleen 'ik' en 'jij'. En je moet wel rekening houden met een scheiding. Wat ik al zei, je houdt ook rekening met brand (want je sluit er een verzekering voor af). Je houdt ook rekening met overlijden (want je maakt een testament en hebt misschien een uitvaartverzekering). Als je nog jong bent dan wil je hier liever niet over nadenken en kent de liefde geen grenzen, maar geloof me, die grenzen zijn er wel degelijk en ze komen vroeg of laat in beeld. En op dat moment is het heel fijn dat je over dit soort dingen hebt nagedacht en er goede afspraken over hebt gemaakt.

[Blik1984]

PhilipsFan schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 12:55:
[...]

Dit is dus zo'n naieve reactie. Niet persoonlijk bedoeld hoor! Maar uiteindelijk bestaat er geen 'wij'. Er bestaat alleen 'ik' en 'jij'. En je moet wel rekening houden met een scheiding. Wat ik al zei, je houdt ook rekening met brand (want je sluit er een verzekering voor af). Je houdt ook rekening met overlijden (want je maakt een testament en hebt misschien een uitvaartverzekering). Als je nog jong bent dan wil je hier liever niet over nadenken en kent de liefde geen grenzen, maar geloof me, die grenzen zijn er wel degelijk en ze komen vroeg of laat in beeld. En op dat moment is het heel fijn dat je over dit soort dingen hebt nagedacht en er goede afspraken over hebt gemaakt.

Laat iedereen dat gewoon voor zichzelf beslissen zonder meteen te roepen dat het naief is. Voor iedere manier is een afweging te maken en iedereen maakt zijn eigen afweging

[11supplier]

niet gaan trouwen als je van te voren al rekening houd met een mogelijke scheiding.

Dan moet je of niet gaan trouwen of slecht voorbereid.

Niemand verwacht te gaan scheiden, maar toch doen mensen het. Enja toen ze trouwde dachte ze nog altijd bij elkaar te blijven.

[PhilipsFan]

Blik1984 schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:01:
[...]


Laat iedereen dat gewoon voor zichzelf beslissen zonder meteen te roepen dat het naief is. Voor iedere manier is een afweging te maken en iedereen maakt zijn eigen afweging

Uiteraard. Ik zei ook al eerder dat iedereen het moet doen op een manier die voor beide partners goed voelt. En dat het niet persoonlijk bedoeld is. Maar ik zie het zo vaak fout gaan. Vaak wordt de overweging juist helemaal niet gemaakt. We zijn zo gek op elkaar en we doen alles samen. En het maakt me niet uit dat ik alles voor haar betaal. Prima, ieders persoonlijke keus. Maar dan blijkt na 20 jaar huwelijk dan ze al 10 jaar vreemd gaat. Vind je het dan nog zo redelijk dat ze er alsnog met de helft van jullie 'gezamenlijk' opgebouwde vermogen vandoor gaat?

Nogmaals, hou er alsjeblieft rekening mee dat relaties stuk gaan, want de kans daarop is enorm. En als je na je relatie nog samen kinderen hebt om voor te zorgen, dan wil je geen ruzie over geld...

[koentje115]

timag schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 09:18:
[...]


Als je trouwt moet je je inkomsten delen. Daar kan je juridisch gezien niet van afwijken, ook niet met huwelijksvoorwaarden (die hebben alleen betrekking op vermogen). Google maar eens op "verrekenbeding".

Dit verschilt van land tot land
Google op Belgie " stelsel scheiding van goederen".

[ Voor 6% gewijzigd door koentje115 op 30-10-2014 13:34 ]

[Mfpower]

Blik1984 schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 12:45:
Wat ik mis in dit verhaal is eigenlijk als de ene partner niks/weinig verdient en de ander de broodwinner is. In een dergelijke situatie zit ik bijvoorbeeld

Als aanvulling op mijn eerdere verhaal (getrouwd in gemeenschap van goederen, alles op 1 grote hoop). Dit is ook mijn situatie. Huis gekocht op mijn inkomen, en ik ben nu de kostwinnaar.
Je zou kunnen zeggen dat we nu alles naar rato van inkomen doen omdat als we koud 50/50 doen mijn vrouw flinke schulden zou krijgen...
Alleen als we alles naar rato zouden doen, dan zou ook al het geld wat overblijft voor leuke dingen voor mij zijn.
Dus om met blik mee te gaan: wij zien onszelf als een unit waar veel waardevolle dingen gebeuren: opvoeden van kinderen, huishouden, financien, alles heeft zo zijn plek en delen we in meer of mindere mate samen. Ik ben minder thuis dus doe iets minder in het huishouden. Ik breng weer wat meer geld binnen doordat ik werk. Financien zijn voor ons een middel en geen doel, dat maakt sowieso dat we er weinig identiteit uit halen of dat mijn vrouw vindt dat zij financieel zelfstandig zou moeten zijn (dat hoor je natuurlijk nu vaak). Als ik een smartphone wil dan kan dat wel, maar dan gaat dat misschien ten koste van een deel van de vakantie. Geld kun je nu eenmaal 1x uitgeven. Dit doen we in goed overleg.
Enige wat soms steekt is dat we als hoogopgeleid koppel relatief weinig geld te besteden hebben (vergeleken met peergroup) doordat we in een kostwinnaarssituatie zitten. Wat dat betreft hebben we mazzel dat ik aardig verdien. Een verdeelsleutel zou ons echt nekken want dan zou ik mijn vrouw verwijten dat ze financieel niets inbrengt. Terwijl ze dingen doet die in deze tijd imho ondergewaardeerd worden (en al helemaal niet financieel interessant zijn) zoals opvoeden. Daarbij is er ook nog zoiets als in voor en tegenspoed... kiezen voor elkaar in elke omstandigheid. Dat is nu: ik "verdien" al het financiele inkomen en mijn vrouw niet.

Misschien mijn vraag voor de rest van de verdelers: nu is de vraag hoe je de financien verdeelt, maar hoe zie je je relatie/inkomensverdeling op het moment dat door omstandigheden 1 van beide helemaal niets meer inbrengt?

[luigi87]

Leuk te lezen hoe anderen hier over denken. en dat er veel verschillende aanpakken zijn.
Wij zijn samen gestart in het huidige huis en hebben dus nog geen opgebouwde vermogens als hypotheken e.d. uiteraard wel persoonlijke bezittingen.
Deze bezittingen zijn bij ons opgenomen in de samenlevings overeenkomst. vanaf de overeenkomst doen wij alle inkomens op de grote hoop en hieruit wordt alles betaald ook al zijn onze inkomens niet gelijk. mijn mening is dat je d.m.v. ratio toch niet helemaal samen woont en er samen voor gaat.
Daarnaast hebben wij uit de grote hoop een aantal potjes voor eigen gebruik (lees: hobbies, kleding) en het restand wat over blijft is voor verbouwingen/ vakantie e.d.

Ik vindt dit de meest fijne manier (ook al ben ik nu de meest verdienende) omdat je samen de lasten en lusten deelt. als de ander een mazzeltje heeft kan je namelijk ook samen van genieten.

[ Voor 12% gewijzigd door luigi87 op 30-10-2014 13:22 ]

[kid1988]

Mijn situatie is ook nog niet echt voorbij gekomen denk ik.
Mijn partner heeft momenteel geen inkomen. We zijn kortgeleden verhuisd voor mijn werk. Toen heb ik besloten om alle lasten op mij te nemen (zowel vast als boodschappen e.d.).
Van het geld wat ik over hou van mijn salaris betaal ik de leuke dingen/uitjes/vakanties. Wel vind ik dat alles wat onder aan de streep over blijft ook voor mijn eigen vermogen is.

In mijn ideale situatie zou ik straks ook alles op 1 hoop gooien wanneer mijn partner weer werk heeft. In het verleden deden we dit anders, maar dat zorgde ervoor dat we toch onbewust dingen op de weegschaal gingen leggen. Ook omdat ik buiten de vaste lasten, auto/reiskosten en boodschappen eigenlijk vrijwel geen kosten had (ben niet zo van kleren, of dingen, ik heb alles wat ik nodig ben en als het stuk is repareer ik het). Ook bracht mijn werk destijds ook betaling mee in natura waar mijn partner niets aan had (toegang tot gereedschap/werkruimte voor hobbien/materiaal).

Ik heb soms nog wel twijfels over het vermogen welke ik heb opgebouwd voor onze relatie. Voornamelijk omdat mijn partner een evengrote schuld heeft opgebouwd. Opzich zouden we deze tegen elkaar weg kunnen laten wegen, maar ik zou het wel jammer vinden dat als onze relatie ooit stuk loopt ik dan opnieuw zou moeten beginnen. Aan de andere kant hoop ik natuurlijk dat we voor altijd bij elkaar blijven.

Ik ik neig op dit moment heel erg naar het idee, zolang er maar iets over blijft wat we 50/50 kunnen verdelen (geen schulden) vind ik het best. Kwa leven moet je sowieso opnieuw beginnen nadat je relatie over is, en er vanuitgaande dat je geen koophuis hebt en wel je baan behoud brengt dat opzich geen vervelende situaties met zich mee.

Alles hiervan is er natuurlijk op gebaseerd dat je eerlijk tegen elkaar bent. Bedrog brengt natuurlijk een emotioneel deel met zich mee waarin je de ander helemaal niets meer gunt. Vooral als je naar je eigen idee "meer" hebt betaald.

Onderaan de streep kun je eigenlijk nooit dingen "eerlijk" verdelen. Er zijn zoveel dingen welke je doet in een relatie waar geen geldberag aan te hangen valt. Huishouden, klusjes zelf uitvoeren om kosten te besparen etc. om maar iets te noemen.

Footnote:
Een goede vriend van mij is onlangs ook uit een lange relatie gekomen. Zijn vriendin wou ook geld zien voor de dingen welke zij onbetaald had gedaan gedurende de laatste fase van hun relatie. Huishouden, koken, sex.. Hoe gek kan het lopen...

[ Voor 12% gewijzigd door kid1988 op 30-10-2014 13:33 ]

[BiBi]

Blik1984 schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 12:45:
Wij hebben ervoor gekozen om alles gewoon op de grote hoop te gooien en daar al onze lasten van te betalen. Niks geen persoonlijke budgetten meer. Reden hiervoor is dat ik significant meer verdien dan mijn vriendin en mijn vriendin veel meer voor ons kind zorgt en huishoudelijke taken doet, dit zijn onbetaalde werkzaamheden die uiteraard wel wat waard zijn. Daarnaast is ze bezig met het opstarten van een eigen praktijk, waardoor het inkomen nog niet op peil is. Als we voor een andere manier van inkomstenverdeling zouden kiezen zou het er op neer komen dat mijn vriendin niks heeft en ik enorm veel geld over hou, het zou niet werkbaar zijn.

In deze situatie zou ik je vriendin zoveel mogelijk ontlasten zodat ze alle tijd kan steken in het opstarten van haar eigen praktijk. Ik zou een werkster inhuren voor de huishoudelijke taken en de zorg voor het kind en het koken 'eerlijk' verdelen.

[418O2]

kid1988 schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:27:
Ik ik neig op dit moment heel erg naar het idee, zolang er maar iets over blijft wat we 50/50 kunnen verdelen (geen schulden) vind ik het best. Kwa leven moet je sowieso opnieuw beginnen nadat je relatie over is, en er vanuitgaande dat je geen koophuis hebt en wel je baan behoud brengt dat opzich geen vervelende situaties met zich mee.

Wij houden alles strikt gescheiden. Ik heb een redelijke studieschuld en die zou zij kunnen afbetalen, maar dat wil ik niet. Alle kosten die we samen maken betalen we samen en wat overblijft hou je zelf. Ik wil niet met haar moeten overleggen als ik een gadget wil kopen en ik wil niet hoeven oordelen over haar schoenen.

[Blue-eagle]

Bedankt voor de oplossingen en input tot nu toe

Als TS heb ik het intussen met mijn wederhelft nog even besproken, en dat is nog niet ten einde gekomen. Zij draagt bijvoorbeeld een andere oplossing aan:

Zij wilt haar kosten voor samenwonen bepalen aan de hand van mijn inkomen. Het verschil tussen haar inkomen en dat van mij zou bijvoorbeeld 30% kunnen zijn (welke kant op laat ik in het midden). Dan stelt zij voor dat degene met een lager inkomen 30% van de vaste lasten gaat betalen. Volgens mij is dat een beetje vreemd berekend, maar ik ben absoluut geen rekenwonder

De oplossingen die in dit topic worden aangedragen (baseer het op het totale netto inkomen) klinkt veel logischer, maar dan betaalt Persoon A 500 Euro per maand, en Persoon B rond de 750. Qua winst gaat Persoon A er nauwelijks op vooruit, en zal veel minder kunnen sparen dan Persoon B.

Als ik kies om het volkomen 50:50 te doen, dan sparen we allebei hetzelfde bedrag (meer dan 1500 Euro per persoon), wat voor allebei een positief resultaat is vergeleken met de alleen-wonen situatie Het is in ieder geval voor degene met het mindere inkomen véél voordeliger.

De oplossing gaat nog besproken worden, maar ik vermoed dat we gewoon afronden op een bedrag waar zij en ik ons allebei goed bij voelen. Het hoeft niet noodzakelijk compleet berekend te worden met een wetenschappelijke formule Want dat maakt iedere salariswijziging ook weer en heel gedoe. Goede afspraken maken, op papier zetten, en deze afspraken eens per jaar opnieuw doornemen (of eerder: wanneer men maar wilt) lijkt mij niet meer dan fatsoenlijk.

Hoe dan ook, samen gewoon lekker en goed kunnen sparen stelt ons ook allebei in staat om te kunnen doen en laten wat we willen. Dan trekt degene met het hogere inkomen de ander niet mee in een duurdere levensstijl.

En ik heb dit ook voorgesteld naar haar toe met de onderbouwing: "Alle relaties die ik ken gaan uit, dus laten we problemen in de toekomst gewoon voorkomen nu we elkaar nog lief vinden." Gelukkig zijn we allebei rationele mensen die prima in staat zijn om dat feitje te kunnen erkennen.

En mochten we tot onze dood bij elkaar blijven, dan hebben we gewoon duidelijke afspraken gemaakt die schijnbaar tot een goede langdurige relatie leiden (Er vanuit gaande dat we bejaard worden.)

Kort samengevat:

* Blue-eagle vermoed dat we naar verhouding van inkomen de vaste lasten gaan verdelen.

Eigenlijk de 'koude uitsluiting'-oplossing die PhilipsFan aandraagt. Schulden en bezittingen blijven persoonlijk.

[ Voor 4% gewijzigd door Blue-eagle op 30-10-2014 13:35 ]

[PhilipsFan]

Mfpower schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:17:
[...]
Misschien mijn vraag voor de rest van de verdelers: nu is de vraag hoe je de financien verdeelt, maar hoe zie je je relatie/inkomensverdeling op het moment dat door omstandigheden 1 van beide helemaal niets meer inbrengt?

Wat je zelf al zegt, opvoeden en de huishouding zijn waardevolle zaken die ondergewaardeerd worden. Als jullie je er allebei prettig bij voelen zo, dan is er niks mis mee. Het gaat pas fout als jullie over een jaartje of 10 uit elkaar gaan (>30% kans). Dan krijgt je ex nog 12 jaar alimentatie van jou op een nivo waardoor ze jullie levensstandaard van nu kan volhouden. Dat betekent waarschijnlijk dat jij er heel bekaaid vanaf komt. Dat kan heel vervelend zijn als de aanleiding van de scheiding bijvoorbeeld is dat zij is vreemdgegaan.

Dit zou je kunnen oplossen door, hoe absurd het ook klinkt, je vrouw in dienst te nemen voor de opvoeding en het huishouden. Hiermee los je heel veel problemen op: ze heeft haar eigen inkomen (en kan dus ook pensioen sparen), het huishouden en de opvoeding worden ook financieel gewaardeerd, en als jullie ooit uit elkaar zouden gaan, dan krijg je geen oneerlijke praktijken over alimentatie, want jullie inkomens zijn ongeveer gelijk geweest. Belastingtechnisch en administratief zal het wel lastig zijn, maar het lijkt mij de eerlijkste oplossing voor deze situatie.

En je voorkomt meteen dat je vrouw straks thuis blijft zitten als de kinderen naar school gaan. In mijn ogen is dat altijd een heel oneerlijke situatie geweest: man werkt fulltime en betaalt alles, vrouw werkt in eerste instantie fulltime aan kleine kinderen en huishouden (dat is nog eerlijk) maar als de kinderen naar school gaan heeft ze ineens 6 uur per dag niks te doen. Die vrouwen hebben de hele dag voor zichzelf, dat is niet eerlijk want dat zou ik als man ook wel willen, maar dat schijnt op de een of andere manier niet zo te werken...

[ph4ge]

Wat ben ik blij dat we de discussies over uitgaven niet meer hebben omdat alles op een hoop gaat. Natuurlijk verdien ik meer, maar dat zal ook weleens anders zijn. Zij stelt mij instaat om mijn inkomen te verdienen net zo goed als ik dat bij haar doe en het spreekt ook voor zich dat we elkaar verzorgen als een zijn inkomen verliest.

Qua uitgave is het gewoon simpel. Max 100 euro mogen wij zelf uitgeven zonder de ander te informeren, alles daarboven gaat in overleg. Aangezien we allebei even zuinig in het leven staan komt dat altijd goed. Mijn vrouw weet echter dat ik soms een of andere gadget wil kopen en ik weet dat zij weleens een mooie tas wil. Aangezien dat altijd vooraf besproken wordt is het nooit een verrassing en kan je altijd vooraf op de rem trappen als het echt te gek wordt. Eigenlijk hebben we nog nooit gehad dat de een iets wilde kopen en de ander dat echt niet zag zitten.

Scheelt natuurlijk wel dat wij de luxe hebben dat we nooit de eindjes bij elkaar hebben te hoeven knopen en er ook geen enkele reden is om aan te nemen dat dat op korte termijn gaat veranderen.

[Blik1984]

BiBi schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:28:
[...]


In deze situatie zou ik je vriendin zoveel mogelijk ontlasten zodat ze alle tijd kan steken in het opstarten van haar eigen praktijk. Ik zou een werkster inhuren voor de huishoudelijke taken en de zorg voor het kind en het koken 'eerlijk' verdelen.

Doen we al, we investeren in kinderdagverblijf. NIet in een werkster, want dat kan gewoon tussendoor. En een werkster is veel te duur hier. Al snel 40-50 euro voor 4 uurtjes

[Anoniem: 392524]

mevrouw jansen betaald het huis en dit blijft in haar eigendom. Overige lasten delen door 2.

[XanderDrake]

Meekoh schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 12:29:
Het gaat je alleen maar discussie en ruzie opleveren als je de boel gescheiden gaat houden.

Kijk, je kan altijd je eigen mening over dit soort dingen hebben. Maar dit is niet waar, dit is niet hoe het gaat bij de mensen die het goed geregeld hebben.

Je gaat SAMEN wonen, dan is er geen plek meer voor dit is van mij en dit is van jou in mijn optiek.
Je deelt een huis en een leven, daar horen de financien gewoon ook bij.
Dus niet meer ikke ikke ikke, maar WIJ

Veruit het grootste deel van ons inkomen gaat ook direct naar ons (huishouden). Maar dat wil niet zeggen dat we alles maar op de grote hoop gooien en bidden dat het goed komt. Das het enige mentaliteitsverschil tussen gemeenschap van goederen en koude uitsluiting.

[PhilipsFan]

ph4ge schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:43:
Qua uitgave is het gewoon simpel. Max 100 euro mogen wij zelf uitgeven zonder de ander te informeren, alles daarboven gaat in overleg.

Dan moet je dus eigenlijk 'toestemming' vragen en dat gaat vroeg of laat verkeerd. Een vriend van mij is ontzettend liefhebber van fotograferen en wilde graag een digitale spiegelreflex (situatie speelde een paar jaar geleden, toen dit nog een behoorlijke investering was). Ze hadden plenty spaargeld en allebei een goede baan, maar zijn vrouw vond het maar onzin, want ze hadden al een goede camera (met rolletjes).

Zeg het maar, hoe ga je dit oplossen? Als je alle financien gezamenlijk hebt dan krijg je deze situatie vroeg of laat voor je kiezen...

[Blik1984]

PhilipsFan schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:40:
[...]

Dit zou je kunnen oplossen door, hoe absurd het ook klinkt, je vrouw in dienst te nemen voor de opvoeding en het huishouden. Hiermee los je heel veel problemen op: ze heeft haar eigen inkomen (en kan dus ook pensioen sparen), het huishouden en de opvoeding worden ook financieel gewaardeerd, en als jullie ooit uit elkaar zouden gaan, dan krijg je geen oneerlijke praktijken over alimentatie, want jullie inkomens zijn ongeveer gelijk geweest. Belastingtechnisch en administratief zal het wel lastig zijn, maar het lijkt mij de eerlijkste oplossing voor deze situatie.

En je voorkomt meteen dat je vrouw straks thuis blijft zitten als de kinderen naar school gaan. In mijn ogen is dat altijd een heel oneerlijke situatie geweest: man werkt fulltime en betaalt alles, vrouw werkt in eerste instantie fulltime aan kleine kinderen en huishouden (dat is nog eerlijk) maar als de kinderen naar school gaan heeft ze ineens 6 uur per dag niks te doen. Die vrouwen hebben de hele dag voor zichzelf, dat is niet eerlijk want dat zou ik als man ook wel willen, maar dat schijnt op de een of andere manier niet zo te werken...

En mag je lekker loonbelasting gaan betalen, heel slim

[Mfpower]

PhilipsFan schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:40:
[...]


Dit zou je kunnen oplossen door, hoe absurd het ook klinkt, je vrouw in dienst te nemen voor de opvoeding en het huishouden. Hiermee los je heel veel problemen op: ze heeft haar eigen inkomen (en kan dus ook pensioen sparen), het huishouden en de opvoeding worden ook financieel gewaardeerd, en als jullie ooit uit elkaar zouden gaan, dan krijg je geen oneerlijke praktijken over alimentatie, want jullie inkomens zijn ongeveer gelijk geweest. Belastingtechnisch en administratief zal het wel lastig zijn, maar het lijkt mij de eerlijkste oplossing voor deze situatie.

Haha, hier heb ik echt nog nooit aan gedacht. Het klinkt inderdaad absurd maar je raakt ook een hoop extra geld kwijt aan de fiscus dus of het echt loont....

En je voorkomt meteen dat je vrouw straks thuis blijft zitten als de kinderen naar school gaan. In mijn ogen is dat altijd een heel oneerlijke situatie geweest: man werkt fulltime en betaalt alles, vrouw werkt in eerste instantie fulltime aan kleine kinderen en huishouden (dat is nog eerlijk) maar als de kinderen naar school gaan heeft ze ineens 6 uur per dag niks te doen. Die vrouwen hebben de hele dag voor zichzelf, dat is niet eerlijk want dat zou ik als man ook wel willen, maar dat schijnt op de een of andere manier niet zo te werken...

Dat is ook oneerlijk, maar hoe graag ik het zou willen ik ben niet in staat om bijvoorbeeld borstvoeding te geven of zwanger te zijn dus zeker de eerste tijd is de vrouw gewoon werk-technisch in het nadeel... of jij als man (je moet werken). Offtopic: ons is alles "overkomen", mijn vrouw verloor haan baan toen ze zwanger was en we kwamen er achter dat alles op deze manier verdelen voor ons het beste werkt, dus tot de kids naar school gaan is mijn vrouw thuis. Ik hoop alleen dat ze weer werk vindt na een paar jaar eruit zijn, want eenverdiener zijn is kostentechnisch best "duur" in deze tijd van tweeverdieners.

[Blik1984]

PhilipsFan schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:48:
[...]

Dan moet je dus eigenlijk 'toestemming' vragen en dat gaat vroeg of laat verkeerd. Een vriend van mij is ontzettend liefhebber van fotograferen en wilde graag een digitale spiegelreflex (situatie speelde een paar jaar geleden, toen dit nog een behoorlijke investering was). Ze hadden plenty spaargeld en allebei een goede baan, maar zijn vrouw vond het maar onzin, want ze hadden al een goede camera (met rolletjes).

Zeg het maar, hoe ga je dit oplossen? Als je alle financien gezamenlijk hebt dan krijg je deze situatie vroeg of laat voor je kiezen...

Als mijn vriendin niet wilt dat ik geld uitgeef aan een bepaalde hobby dan zijn er gewoon 2 mogelijkheden. Of onze manier van financiën verdelen gaat veranderen (want dan werkt het blijkbaar inderdaad niet), of de gunfactor is gewoon weg en dan moet je misschien de relatie gaan heroverwegen.

Aangezien je nogal de pessimistische kant bekijkt, precies hetzelfde kan gewoon voorkomen bij een verdeling dat iedereen zijn eigen vermogen heeft. Wat nou als je partner zich in de schulden steekt ergens voor, en niet meer uit die schulden-situatie komt. Wat ga je dan doen? Ga je dan het geld bijleggen of doe je dan niks totdat het niet meer te overzien is?

Kortom, discussies over geld ga je nou éénmaal altijd houden, het gaat erom hoe je daar met z'n 2-en mee omgaat. Ik vind het heel gezond dat er over grotere uitgaves even overleg wordt gepleegd, en als je allebei een beetje hetzelfde in het leven staat zal het mij verbazen als dat snel tot een groot twistpunt zal leiden.

[PhilipsFan]

Blik1984 schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:48:
[...]


En mag je lekker loonbelasting gaan betalen, heel slim

Ja, ik was er al bang voor, dat er wel weer een wetje zou bestaan om de meest logische een eerlijkste oplossing de kop in te drukken. Er zullen vast meer addertjes onder het gras zitten zoals ziekteverzuim, vakantiedagen Daar is dus een wetswijziging voor nodig en met de overwegend conservatieve politiek duurt dat nog wel een jaartje of 50...

[PhilipsFan]

Blik1984 schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:55:
[...]
Aangezien je nogal de pessimistische kant bekijkt, precies hetzelfde kan gewoon voorkomen bij een verdeling dat iedereen zijn eigen vermogen heeft. Wat nou als je partner zich in de schulden steekt ergens voor, en niet meer uit die schulden-situatie komt. Wat ga je dan doen? Ga je dan het geld bijleggen of doe je dan niks totdat het niet meer te overzien is?

Goed punt, daar had ik nog niet over nagedacht. Maar volgens mij maakt het niet zoveel uit, als een van de partners schulden maakt dan komen de schuldeisers vroeg of laat ook bij de ander aankloppen, hoe je de financieen ook geregeld hebt. Je moet denk ik inderdaad een beetje hetzelfde in het leven staan om samen een (financiele) huishouding te kunnen voeren...

[robbetje]

Een relatie is allereerst gebaseerd op vertrouwen, als je uit gaat van scheiden en/of problemen moet je niet gaan samenwonen of zelfs gaan trouwen. Hier gaat alles op een hoop en daar word alles van betaald. Ik moet er niet aan denken dat ik aan mijn vrouw moet vragen of ik wat mag kopen, gewoon in goed overleg en dat gaat al 35 jaar goed!
Ik vind de reacties redelijk overdreven met verdeelsleutels en andere berekeningen, ik moet er niet aan denken. Wat van jou is, is van mij en wat van mijn is, is van jou.

[PhilipsFan]

Ik heb eigenlijk zelf een gerelateerde situatie, maar iets ingewikkelder. Ik heb kinderen en mijn vriendin (niet de moeder van mijn kinderen) komt misschien inwonen. Ik woon in een koophuis dat 100% op mijn naam staat. Welke kosten moet je dan verdelen en welke niet, en in welke mate?

De aflossing voor de hypotheek dus niet. Het huis blijft van mij. De rente wel? Gas en licht etc wel, maar met welke verdeelsleutel? De kinderen verbruiken ook stroom en daar hoeft zij natuurlijk niet aan mee te betalen. Aan de andere kant, als ze komt inwonen, dan raak ik aftrekposten en toeslagen (kindgebonden budget etc) kwijt omdat de belastingdienst wel beide inkomens bij elkaar optelt, moet zij dat dan compenseren?

[merauder]

VL en ik hebben onze financiële zaken in beginsel volledig van elkaar gescheiden, met als enig uitzondering het huis waarin we wonen waarin we een verdeling van 50/50 aanhouden voor zowel de hypotheek en verbouwingen.

Wij vinden het allebei belangrijk dat we zonder te overleggen in staat zijn om € 50,- biljetten aan de eendjes te voeren of € 10,- biljetten als toiletpapier te gebruiken. Ik snap dat dit voorbeeld nergens op slaat, maar wij weten van onszelf dat argumenten voor / tegen aankopen uit de gezamenlijke pot naar elkaar ook nergens op slaan.

[BiBi]

Blik1984 schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 13:43:
[...]
Doen we al, we investeren in kinderdagverblijf. NIet in een werkster, want dat kan gewoon tussendoor. En een werkster is veel te duur hier. Al snel 40-50 euro voor 4 uurtjes

Twaalf euro per uur voor een werkster is niet teveel betaald.

[Blue-eagle]

PhilipsFan schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 14:06:
Ik heb eigenlijk zelf een gerelateerde situatie, maar iets ingewikkelder. Ik heb kinderen en mijn vriendin (niet de moeder van mijn kinderen) komt misschien inwonen. Ik woon in een koophuis dat 100% op mijn naam staat. Welke kosten moet je dan verdelen en welke niet, en in welke mate?

De aflossing voor de hypotheek dus niet. Het huis blijft van mij. De rente wel? Gas en licht etc wel, maar met welke verdeelsleutel? De kinderen verbruiken ook stroom en daar hoeft zij natuurlijk niet aan mee te betalen. Aan de andere kant, als ze komt inwonen, dan raak ik aftrekposten en toeslagen (kindgebonden budget etc) kwijt omdat de belastingdienst wel beide inkomens bij elkaar optelt, moet zij dat dan compenseren?

Elektriciteit verdelen gaat mij persoonlijk een beetje te ver, maar met kinderen zal dat wel significant in jouw nadeel zijn. Dan zou ik dat gewoon grofweg verdelen naar beider tevredenheid. Jij en 2 kids zijn dan 3 personen, je vriendin is er 1. Dan deel je de kosten gewoon door 4 en laat jij je kinderen gewoon werken

Maar serieus: jij betaalt 75% van de elektriciteit, je vriendin 25%. Als zij dat oneerlijk vindt kan je daar gewoon over praten. Zij zou alleen-wonend bijvoorbeeld makkelijk 80 Euro per maand kwijt zijn. Dan zou ik het niet meer dan redelijk vinden als jij vraagt of zij 50 Euro wilt bijdragen per maand.

Hypotheken die jij voor jezelf wilt houden zou ik ook willen afdekken. Mócht het ooit misgaan dan wil je niet dat jij niet meer in jouw eigen huis kan wonen omdat jij haar alimentatie moet betalen omdat zij een bepaalde levensstandaard gewend is, want zij heeft ook meebetaald aan dat huis (direct of indirect). Die kosten zou ik voor mezelf houden, en vervolgens gewoon een "huur"-contract afsluiten, met afspraken erin.

In mijn geval speelt het internet wel een rol. Ik heb internet nodig voor mijn werk en omdat ik veel hobby's heb die dat vereisen. Daar betaal ik nu 60 Euro per maand voor. Zij vindt dat belachelijk veel en wilt dat niet, zij heeft genoeg aan 100 Kbps voor Facebook Maar zij is in haar huidige situatie 30 Euro per maand kwijt voor het internet. Dus in de samenwoon-situatie gaat zij 15 Euro betalen: leuke winst voor allebei, en ik dwing haar niet om teveel te betalen door mijn eigen voorkeuren.

[m-vw]

PhilipsFan schreef op donderdag 30 oktober 2014 @ 14:06:
Ik heb eigenlijk zelf een gerelateerde situatie, maar iets ingewikkelder. Ik heb kinderen en mijn vriendin (niet de moeder van mijn kinderen) komt misschien inwonen. Ik woon in een koophuis dat 100% op mijn naam staat. Welke kosten moet je dan verdelen en welke niet, en in welke mate?

Koopt ze zichzelf niet in? Ik zou nooit in een huis van een ander willen wonen.

De aflossing voor de hypotheek dus niet. Het huis blijft van mij. De rente wel? Gas en licht etc wel, maar met welke verdeelsleutel? De kinderen verbruiken ook stroom en daar hoeft zij natuurlijk niet aan mee te betalen. Aan de andere kant, als ze komt inwonen, dan raak ik aftrekposten en toeslagen (kindgebonden budget etc) kwijt omdat de belastingdienst wel beide inkomens bij elkaar optelt, moet zij dat dan compenseren?

Als je hier serieus over nadenkt, over het compenseren, dan moet je niet samen gaan wonen. Dat je nadenkt over de gevolgen is logisch, maar compenseren van wegvallende subsidiepotjes?

Verder kiest zij voor een leven samen met jou en de kids. Als ouder/opvoeder betaal je gewoon voor de kids.

Ik blijf mijzelf af en toe toch echt verbazen over dingen die ik hier op Tweakers lees.