Sissors schreef op maandag 4 april 2022 @ 18:07:
[...]
En dan is de vraag, waarom hier wel, en iets verderop niet? Dat je wat minder iets verderop doet is dus de begrijpen. Dat we hier geheel verantwoordelijk zijn en oorlog moeten verklaren aan Rusland, en iets verderop niet ons probleem is, dat vind ik wel heel makkelijk.
Om op je vraag in te gaan. West Europa is met de aardgasconsumptie mede faciliterend geweest voor het Poetin bewind. We kunnen ons misschien luiheid en gemakzucht verwijten. Het Russische gas leek lang de makkelijke optie. En de ongemakkelijke waarheid van de eerdere Russische oorlogen? Ach die waren ver genoeg, en affiniteit met Tsjetsjenen? Niet echt. Maar Rusland heeft niet stilgezeten. Wikipedia biedt hierin weer de nodige
rust en overzicht.
Is Europa verantwoordelijk voor de huidige situatie met Rusland? Die vraag is denk ik overdone. Het bovenstaande is alleen geen schitterend beeld.
Maar laten we eens een andere vraag stellen. Is Europa verantwoordelijk voor haar toekomstige verhouding met Rusland. Die zou ik voor de volle 100% met ja willen beantwoorden.
Met Oekraïne is een werkelijkheid, een realiteit. Eentje die met gebieden als Tsjetsjenië en Georgië waarschijnlijk al bestond. Die werkelijkheid is nu voor ons Europeanen meedogenloos duidelijk geworden. De afgelopen dagen ben ik tot de conclusie gekomen dat Europa als project alleen bestaansrecht kan hebben als het dat bestaansrecht claimt. Als Europeanen ergens voor staan dan moeten we dat ook uitdragen. Komen we niet tot dat punt, dan denk ik dat het bestaansrecht onder Europa wegzakt. Indirect is de kwestie Oekraïne voor Europa definiërend omdat het haar dwingt te acteren naar de idealen die ze zegt uit te dragen (....zegt).
Ik denk dus dat dit verhaal over Europa gaat. Maak van Rusland haar antagonist, en Oekraïne de trigger die Europa op dit punt moet krijgen. Ik denk dus dat het er heel erg over gaat hoe wij op deze invasie reageren, omdat dit bepaalt hoe onze toekomst gaat verlopen.
En over wat voor reactie hebben we het? Vanavond zat ik het nieuws te kijken, en EenVandaag. Niet om mij te informeren, maar om de stemming te peilen. De Honorair consul in Oekraïne werd geïnterviewd. Ga alsjeblieft maximaal met de sancties, hij meende het, het kwam uit zijn tenen, ook door de plaatsvervangende schaamte voor de aanpak van de Oligarchen in dit land, want als iets Nederlanders obsedeert dan is het dat de administratie in orde moet zijn. Er is weinig veranderd sinds WO-II. De discussie ging dus weer over hoe en wat gesanctioneerd moet worden. Voer alsjeblieft uit wat je belooft zei een duidelijk getergde Rob de Wijk. In een adem zei hij erachter aan dat een groot deel van de wereld geen sancties uitoefent in Rusland. "Dat moeten we gaan bewerkstelligen." zei Rob met de moed der wanhoop. De onuitgesproken conclusie bleef in de lucht hangen, want die wereld gaan we niet op
een lijn krijgen. China kijkt niet
of maar
hoe ze controverse kan introduceren. En niemand heeft India veel reden gegeven om na de Britse overheersing affiniteit naar het westen te hebben. Waarom zou ze? Het westen is passe.
Sissors, hoe graag ik het anders zou willen zien, die sancties gaan deze oorlog niet beslechten. Gisteren heb ik in dit topic mijzelf nog de vraag gesteld wat de sancties precies wel gaan doen. Ik moest vaststellen dat ik het niet kon zeggen. Ik ben een techneut. Beschouwen we Rusland als een heel complex systeem, en daarop introduceren we een heel complex maar heel krachtig middel wat nog nooit eerder is gebruikt. Kunnen we vertrouwen hebben in een goede afloop? Ik denk dat dat naïef is.
Als Europeanen moeten we denk ik stoppen met onszelf toe te staan uitvluchten te zoeken voor iets wat een onvermijdelijkheid aan het worden is. We moeten een grens stellen aan de antagonist die onze geloofwaardigheid tart.
De oorlog in Oekraïne mag niet te lang duren. Hoe langer ze duurt, hoe meer onwenselijke bijeffecten gaan ontstaan door de sancties die op Rusland worden uitgeoefend. Rusland zal om de westerse wereld gaan heenwerken. Wanneer China deze kans grijpt dan hebben we een groter probleem. Er is dus een exit scenario nodig voor de sancties. Het instorten van het Poetin bewind is een scenario, maar daarop hebben we te weinig invloed, naar mijn inzicht tenminste. Een tweede exit scenario is Rusland de hefboom uit handen slaan en te zorgen dat Oekraïne haar grondgebied weer terugkrijgt. Dan valt er niet meer te onderhandelen door Rusland en Poetin gaat het heel moeilijk krijgen met zijn verliezen en de nasleep van de sancties, die dan kunnen worden afgebouwd.
Vanaf dat moment is het niet meer op de oude voet verder. Europa moet een stekelvarken worden en Oekraïne moet op die invloedsfeer kunnen meeliften. Voor alle duidelijkheid: Europa! Niet Navo. Een Europa dat haar eigen belang behartigd en verantwoordelijkheid pakt voor haar eigen toekomst.