"When I am weaker than you I ask you for freedom because that is according to your principles; when I am stronger than you I take away your freedom because that is according to my principles"- Frank Herbert
Ik heb ontelbare berichten gekregen van mensen. Van vrienden, familie, zelfs vage kennissen, buren, etc. Iedereen is er op een bepaalde manier wel mee bezig. Ofwel via donatie, vluchtelingen opnemen, etc. Het is te laat, maar de grote eensgezindheid tegen Rusland en voor Oekraïne is wel fijn om te zien.
Graag zou ik dan ook even wat willen posten. Merk wel dat dit ineens een stuk dichterbij is dan oorlogen in Irak, Afghanistan etc. en dat voelt ergens hypocriet, maar is ook zeer logisch. Wanneer je partner kanker krijgt is dat erg persoonlijk en verschrikkelijk, wanneer je oom het heeft ook vervelend, maar wanneer iemand in Afrika die je niet kent het krijg dan raakt je dit niet. Zo ervaar ik dat nu ook, gezien ik meerdere mensen uit UA ken en daar 2 jaar geleden nog was.
Vanmorgen kreeg ik redelijk schrijnende update vanuit UA. Degene die nog in Lviv is vangt inmiddels bijna 20 mensen op in zijn huis, en is inmiddels extreem moe i.v.m. alles regelen en doen, en is ook bang. Toch vind ik het zeer dapper dat hij door gaat met zijn humanitaire werk, echt diep respect. Verder erg pressing is het feit dat er inmiddels al meer dan 48 uur geen contact is met de mensen in Bucha, sinds de Russen daar met tanks naar binnen rolden. 1 van de 3 was op tijd weggekomen, maar de andere 2 gingen een schuildkelder in, en dat is het laatste wat er bekend is. Wat we wel weten is dat er geen stroom, water en gas is, dus vrij schrijnend.
Ik mag zeker niet klagen, ik besef me de laatste dagen steeds meer hoe goed wij het hebben in het westen, ook al is het verre van perfect. Echte armoede, paniek, en totalitaire regimes hebben de meesten van ons nooit gekend. Toch merk ik dat deze hele situatie best wel aan me vreet, ik ben er soms echt te veel mee bezig, juist omdat ik daar mensen ken. Dus soms even afstand nemen en niet alle 96 nieuwe berichten in het topic lezen, of de verschillende media bij langs lopen. Gelijkertijd is het fijn om in datzelfde topic even wat kwijt te kunnen, of juist te lezen hoe het in een bepaald gebied is op dat moment.
Als laatste: ik begin me steeds meer te ergeren aan mensen die dingen roepen als "het zijn allemaal nazi's in de UA regering" en "het echte UA volk vecht niet, dat zijn alleen fasistische groeperingen". Indirect zeggen ze daarmee dat mijn vrienden fascisten zijn, want ze zeggen allemaal tot de laatste man de Rus terug te willen verdringen. Man man, er zit zo'n verschil in denken tussen mensen uit het westen en zij die ervaring hebben met het wonen in voormalige USSR landen, en juist door dat gebrek aan kennis zijn wij wellicht ook vrij vatbaar voor Russische propaganda.
When life throws you a curve, lean into it and have faith!
Kan me als kind zijnde nog het NOS nieuws van Bosnië herinneren. En dat voelde heel ver weg. Tien jaar geleden ben ik een stuk door Bosnië gereisd en daar zag ik nog best veel kogel gaten in de muren. Dan dringt het eigenlijk door dat eigenlijk helemaal niet zo ver is.
[ Voor 75% gewijzigd door wauskoek op 09-03-2022 23:15 ]
Mijn persoonlijke impact is (nog) laag uiteraard. Ja, mijn aandelenportfolio staat 25% in de min dit jaar voor een significant bedrag
Dit dus.
When life throws you a curve, lean into it and have faith!
De Russen moorden de mensen daar systematisch uit. Ik word er misselijk van.
Een goed portret van mensen die hiernaartoe zijn gevlucht. Bij het kijken kreeg ik ook wel een mooi gevoel, zo van wat blij dat er mensen hier zijn, die zich 100% inzetten voor deze groepen.
Aan de andere kant snap ik heel goed dat deze mensen hier niet (altijd) gelukkig zijn. Het is niet hun land, cultuur, mensen, etc. Kinderen zijn daarin meer flexibel, maar ook zij hadden hun bestaan, vrienden, school, etc. daar.
Ik zou mij niet kunnen voorstellen dat ik mijn huis, mijn priveleven, etc. achter moet laten en heel lang of wellicht nooit meer kan terugkeren.
Vond het heel erg dubbel. Snap onze goede bedoelingen, maar hoe goed die ook zijn, kunnen we dat gevoel van 'thuis' niet aanbieden.
Waar ik mij zorgen om maak, is de psychische gezondheid van deze gevluchte mensen. Ze zijn vaak getraumatiseerd of hebben veel paniek. Er kwam een vrouw en haar kind aan het woord, waar je gewoon aan zag dat bij een enkele flits (duiven vlogen opeens weg), alles weer terugkwam. Haar jonge dochter had ook last van waanideeën, dat opeens iemand naast haar zat bijvoorbeeld. Daar schrok ik erg van, ik herken het paniek gevoel, maar ik heb het natuurlijk nooit (gelukkig) op die schaal meegemaakt. Ook heb ik ervaring met ons zorgsysteem, en de daarbij lange wachtlijsten, laat staan dat er iemand is die hun taal spreekt.
Ik zeg niet dat we deze mensen niet moeten opvangen, denk juist dat het goed en welkom is, alleen vraag ik mij af of deze mensen hier ooit (goed) kunnen aarden. De mensen die aan het woord waren, heb ik toch wel erg veel respect voor gekregen. Een vreemde taal leren, andere gewoontes, eten, etc. Het zijn die kleine dingen, die mij totaal zouden ontregelen, knap dat deze (gevluchte) mensen dat 'gewoon' aankunnen, al zag je veel verdriet en moeilijkheden.
Overigens was er nog een gezin uit Urk die mensen had opgevangen. Heel erg goed natuurlijk, maar zelfs ik zou mij daar niet bij thuisvoelen. Die zijn 100% NL, wat heeft iemand uit Ukraine nu bijvoorbeeld met ons Koningshuis? Of met ons geloof? Waarom moet je daar die mensen mee lastigvallen? Again, heel veel respect om vreemde in je huis te halen, maar ik vond dit toch wel vreemd. Worden gastgezinnen niet gescreend?
Maar met dit alles en hoe meer ik zie van docu's, hoe meer ik vind dat we RU gewoon moeten stoppen. Deze mensen hebben dromen, willen zich vrij voelen en lijken mij ook Europees (merendeel van de mensen, politiek lijkt me nog onstabiel) Maar ja, hoe ga je dat ook veilig voor ons zelf doen? We kunnen niet daar zomaar binnenvallen of het land gaan verdedigen.
Mijn hoop is dat RU zich terugtrekt en wij kunnen helpen aan de herbouw van UA. Daarbij hoop ik ook dat de mensen verantwoordelijk voor deze oorlog allemaal worden berecht.. maar dat is zoals zo vaak te laat of niet.
Sorry voor het lang bericht, maar wilde ook even iets anders plaatsen dan enkel beelden en nieuws over de oorlog.
[ Voor 4% gewijzigd door HollowGamer op 09-04-2023 22:57 ]
Urk is een Christelijke gemeente. Dat zie je alleen al terug in het stemgedrag.HollowGamer schreef op zondag 9 april 2023 @ 22:53:
Bekijk Slava Oekraïne op https://www.npostart.nl/BV_101408903
Een goed portret van mensen die hiernaartoe zijn gevlucht. Bij het kijken kreeg ik ook wel een mooi gevoel, zo van wat blij dat er mensen hier zijn, die zich 100% inzetten voor deze groepen.
Aan de andere kant snap ik heel goed dat deze mensen hier niet (altijd) gelukkig zijn. Het is niet hun land, cultuur, mensen, etc. Kinderen zijn daarin meer flexibel, maar ook zij hadden hun bestaan, vrienden, school, etc. daar.
Ik zou mij niet kunnen voorstellen dat ik mijn huis, mijn priveleven, etc. achter moet laten en heel lang of wellicht nooit meer kan terugkeren.
Vond het heel erg dubbel. Snap onze goede bedoelingen, maar hoe goed die ook zijn, kunnen we dat gevoel van 'thuis' niet aanbieden.
Waar ik mij zorgen om maak, is de psychische gezondheid van deze gevluchte mensen. Ze zijn vaak getraumatiseerd of hebben veel paniek. Er kwam een vrouw en haar kind aan het woord, waar je gewoon aan zag dat bij een enkele flits (duiven vlogen opeens weg), alles weer terugkwam. Haar jonge dochter had ook last van waanideeën, dat opeens iemand naast haar zat bijvoorbeeld. Daar schrok ik erg van, ik herken het paniek gevoel, maar ik heb het natuurlijk nooit (gelukkig) op die schaal meegemaakt. Ook heb ik ervaring met ons zorgsysteem, en de daarbij lange wachtlijsten, laat staan dat er iemand is die hun taal spreekt.
Ik zeg niet dat we deze mensen niet moeten opvangen, denk juist dat het goed en welkom is, alleen vraag ik mij af of deze mensen hier ooit (goed) kunnen aarden. De mensen die aan het woord waren, heb ik toch wel erg veel respect voor gekregen. Een vreemde taal leren, andere gewoontes, eten, etc. Het zijn die kleine dingen, die mij totaal zouden ontregelen, knap dat deze (gevluchte) mensen dat 'gewoon' aankunnen, al zag je veel verdriet en moeilijkheden.
Overigens was er nog een gezin uit Urk die mensen had opgevangen. Heel erg goed natuurlijk, maar zelfs ik zou mij daar niet bij thuisvoelen. Die zijn 100% NL, wat heeft iemand uit Ukraine nu bijvoorbeeld met ons Koningshuis? Of met ons geloof? Waarom moet je daar die mensen mee lastigvallen? Again, heel veel respect om vreemde in je huis te halen, maar ik vond dit toch wel vreemd. Worden gastgezinnen niet gescreend?
Maar met dit alles en hoe meer ik zie van docu's, hoe meer ik vind dat we RU gewoon moeten stoppen. Deze mensen hebben dromen, willen zich vrij voelen en lijken mij ook Europees (merendeel van de mensen, politiek lijkt me nog onstabiel) Maar ja, hoe ga je dat ook veilig voor ons zelf doen? We kunnen niet daar zomaar binnenvallen of het land gaan verdedigen.
Mijn hoop is dat RU zich terugtrekt en wij kunnen helpen aan de herbouw van UA. Daarbij hoop ik ook dat de mensen verantwoordelijk voor deze oorlog allemaal worden berecht.. maar dat is zoals zo vaak te laat of niet.
Sorry voor het lang bericht, maar wilde ook even iets anders plaatsen dan enkel beelden en nieuws over de oorlog.
Ik ben zelf niet Christelijk (wel opgevoed met Christelijke normen en waarden waarvan ik sommige nog van belang vind); ik ben er op tegen als we hele hordes van dezelfde religie op een hoop gooien. Er zijn gelukkig ook Christenen die de boodschap van Jesus Christus wel begrijpen en er naar handelen (en dat zeg ik dan met Pasen).
Ik denk niet dat we alle Urkers op een hoop moeten gooien. En je weet ook eigenlijk niet waar je aan begint als gastgezin. Je denkt het te weten, maar je weet het niet. Het is net zoiets als het krijgen van een kind wat dat betreft. Het gaat er om hoe tolerant je bent jegens de gebruiken van een ander. Als bijvoorbeeld de religie hetzelfde is (Christendom) dan is dat een raakvlak. Binnen niet-gelovigen is ook veel verschil. En sommige gebruiken zijn niet gerelateerd aan religie maar aan cultuur. Bijvoorbeeld dat kind met die voor Nederlandse begrippen afwijkende slaaptijden is abnormaal, maar dat kan ook externe gevolgen hebben (volgens het gastgezin lag het aan de opvoeding, wat weer een generatiekloof zou kunnen zijn).
Ik raad een iedere vluchteling (dus niet buitenlander!) die in Nederland komt aan om primair op Engels te focussen, en eventueel dan pas op Nederlands. Engels heb je in je leven veel meer aan dan dan Nederlands. Ook als je bijvoorbeeld Nederland weer zou verlaten. Binnen de EU zou je nog kunnen beargumenteren dat Duits handig is want dat wordt aardig veel gesproken.
Aan de andere kant, gebruiken hebben we in onze samenleving, en vluchtelingen mogen hier ook best van proeven. En wij weer van die van hen. Maar uiteindelijk is het wel de bedoeling dat buitenlanders in zekere mate assimileren, opgaan in onze cultuur met behoud van enkele gebruiken. Bij sommigen is dat tolerantielontje wat kleiner dan bij anderen, en het kan ook nog eens worden beïnvloed.
Overigens is er ook een Deel 2 van deze serie. Het is een vervolg op Deel 1. Deel 1 is officieel uitgezonden op 19 Sept 2022, en Deel 2 op 26 Feb 2023. Zie https://www.npostart.nl/slava-oekraine/BV_101408901/episode er zit dus aardig wat tijd tussen Deel 1 en Deel 2 (bijna een half jaar). Mogelijk komt er nog een vervolg.
Je zit ook met de vraag wat is het alternatief en je zit met de hectiek van hoe vluchtelingen in het begin lastig opgevangen werden. Ik denk dat de screening inmiddels stukken is verbeterd. Maar ik wil ook graag uitgaan van de goede intentie van dit gezin uit Urk. Op de lange duur is dat denk ik niet genoeg gebleken maar zoals ik al zei: weet je niet van te voren.
[ Voor 3% gewijzigd door Jerie op 10-04-2023 00:24 ]
"Nobody is very good at self-reflection, I'm afraid." -- Linus Torvalds. Kindprofielen zijn binnenkort weer beschikbaar.
Voor discussie over hulpverlening hebben we een apart topic: Hulpacties Oekraïne