MikeyMan schreef op dinsdag 16 juni 2020 @ 19:03:
[...]
Ik word zo langzamerhand een beetje moe van dat verongelijkte overal. Alles en iedereen die zich persoonlijk aangevallen voelt om van alles en iedereen. (In sommige gevallen niche) branches die met zijn allen naar het Malieveld scheuren om te protesteren. Alsof er in Den Haag of bij het OMT een paar evil geniuses zitten die Henk uit schubbekutteveen met z'n touringcar expres beet pakken. Of Frans met z'n kermis attractie.
...
Ik ben het helemaal met je eens, maar ik begrijp ook wel waarom mensen toch zo reageren. Ik, en waarschijnlijk velen hier, hebben het relatief gezien makkelijk in deze situatie. De meesten werken in de IT, een groot deel ook gewoon bij een werkgever, de IT business heeft vrij weinig impact van het op afstand werken en niet naar kantoor gaan. Het wordt al wat anders voor de ZZPers (in d IT), omdat bepaalde bedrijven wellicht de laatste tijd iets minder happig zijn om ZZPers in dienst te nemen.
Ga dan nog een paar stappen verder en je hebt de ondernemers en ZZPers in de horeca, detailhandel en toerisme. Massa's mensen die zich daar jaren terug voor tonnen of miljoenen hebben ingekocht in een restaurant, cafe, winkel, die normaal gesproken tienduizenden euro's per maand aan omzet draaien en daardoor die enorme schulden kunnen afbetalen. En die mensen werd gezegd "ja voorlopig maar even niet, zet maar alles stop".
Ik zou zelf, hoe goed ik de situatie ook begrijp, een hartverzakking krijgen. Met een beetje geluk en goed ondernemerschap heb je wel wat van reserves opgebouwd, maar wanneer je al snel enkele duizenden euro's per maand aan aflossing (of huur) voor je pand moet betalen, honderden euro's aan verzekeringen, contracten met leveranciers, personeel wat doorbetaald moet worden (gebeurd gelukkig deels door de overheid)... jouw potje met reserves gaat dan heel hard achteruit. En heel hard achteruit gaan kan betekenen dat je moet gaan denken aan ontslagen, uitstelling van betaling aanvragen of zelfs failliet gaan. Daar gaat je bedrijf, wat je met hart en ziel de afgelopen 10 jaar hebt opgebouwd, waar je sinds een paar jaar groene cijfers behaald, jouw droom en je hele leven.
Ik snap die mensen heel goed, zeker als blijkt dat het weer redelijk onder controle begint te komen. Enerzijds snap je dat het riskant is, maar anderzijds heb je wellicht om je heen nog nergens iemand het virus zien krijgen of in ieder geval zonder zware bijwerkingen. Wanneer je dan ook gewoon mensen met bosjes in de supermarkten ziet en jij mag met jouw restaurant/café nog niet open, dan gaat jouw onbegrip ook toenemen.
Nogmaals, ik begrijp jouw stelling helemaal en ben het er ook roerend mee eens. Maar ik denk dat de meeste mensen, ondernemers, die gaan protesteren dit doen uit angst; angst voor het voortbestaan van hun levenswerk, hun droom. Ik zie bij de protesten ook genoeg typetjes lopen die absoluut niet tot die categorie behoren, ik zal ze even bestempelen als een soort hippies die hun weg niet hebben kunnen vinden in de samenleving. Dat soort mensen klaagt altijd, klaagt over alles en geeft alles en iedereen de schuld van hun falen in de maatschappij, behalve zichzelf. Ja, dat soort mensen staan daar ook met massa's, maar ook die ondernemers waarvan het water aan de lippen staat.