Aslanboy1905 schreef op dinsdag 26 mei 2020 @ 22:37:
'Topviroloog' Christian Drosten, adviseur van Merkel, heeft maandag bevestigd dat nieuwe wetenschappelijke inzichten erop wijzen dat het virus zich verspreid via aerosols, waardoor ventileren in afgesloten belangrijker is dan je handen wassen (
bron NL en
bron DE). Ze pleiten zelfs voor het herzien van de maatregelen. De media hier mag wel beter zijn best doen om een artikel hierover te schrijven, gezien dit best groot nieuws is. De mini-uitbraken in kerken en slachthuizen hebben dus zeer waarschijnlijk hiermee te maken echter wordt er nu al gezegd dat het komt omdat er geen 1.5 meter afstand is gehouden. Waarom is het ook in Oostenrijk 1 meter, hier 1.5m en in de UK 2 meter? Dus In Oostenrijk ben je in een kerk veilig als je 1 meter afstand houdt en zouden de cijfers omlaag moeten gaan volgens het beleid daar maar als je in een kerk in Nederland zou zijn op 1 meter afstand zou het volgens het beleid hier uit de hand kunnen lopen. Klinkt allemaal niet logisch en ik vind het opmerkelijk dat ze gelijk op dag 1 geconcludeerd hebben dat er in slachthuizen geen voldoende afstand is gehouden. Het verhaal over aerosols klinkt daarentegen wel plausibel en steeds meer experts bevestigen dit. Hopelijk gaat het RIVM weer niet achter de feiten aanlopen. Zo kunnen we ook eerder af van de 1.5m samenleving (en een hoop andere ellende). Met name buiten.
Geen enkele situatie van de landen die je hierboven schetst zit er volkomen naast en ook geen van hen biedt 100% veiligheid. Indien iemand met Corona niest zonder dit in b.v. de elleboog te doen, kan het soms een halve meter ver komen, maar het kan ook 2 meter of meer zijn afhankelijk van de persoon, hoe hard/overdreven iemand niest, of de persoon toch wel of niet enige poging doet het niet als een tuinsproeier naar voren te doen etc.
Ook een opmerking van "dat het RIVM niet weer achter de feiten aanloopt" vind ik nogal vreemd. De uitbraak van Corona in Nederland is niet veel anders dan in het overgrote deel van de landen over de wereld en zeker niet Europa, kijk maar naar de cijfers van de besmettingen/doden etc. Onder de streep doet Nederland het heel gemiddeld, ondanks dat allerlij landen een totaal andere aanpak hebben, zie bijvoorbeeld deze cijfers (afkomstig van
https://www.worldometers.info/coronavirus/#countries):
| Land | Besmettingen per 1M | Doden per 1M |
| Nederland | 2661 | 342 |
| Duitsland | 2164 | 101 |
| Frankrijk | 2800 | 437 |
| België | 4971 | 808 |
| Zweden | 3412 | 409 |
| Zwitserland | 3557 | 227 |
| Groot Brittannië | 3909 | 546 |
Van al die landen zit Nederland zelfs bij de "betere" helft. En kom niet met het verhaal van "ja maar wij testen lang niet iedereen..", dat doen ze nergens. 2 keer zoveel testen betekent echt niet 2 keer zoveel positieve gevallen constateren, zeker niet als bij de huidige aantallen tests (in Nederland) het percentage positieve gevallen slechts 10 tot 15% is.
De hele "anderhalve meter regel" vind ik in de meeste gevallen sowieso niet zo'n probleem, als in ik heb er weinig moeite mee. In de winkel iets meer afstand houden dan normaal, niet lopen dringen en langs elkaar heen duwen, ik vind het juist een verbetering. Het weinige bezoek wat we krijgen (ouders), ja daar houden we ook gewoon wat extra afstand (just to be safe). Is dat heel erg? Nee, soms iets wat ongemakkelijk of lastig maar er zijn veel ergere dingen.
Straks in restaurants en dergelijke die afstand hebben? Heerlijk, ik meed meestal al terrasjes waar je hutje mutje op elkaar zat, waar als iemand aan de tafel achter je op wilde staan, deze met de stoel tegen die van jou aanbotste. Een van mn favoriete lunchgelegenheden uit de buurt had, zeker buiten, altijd al flink wat ruimte tussen de tafels (buiten zeker 1.5 meter). Daar zit je mijn inziens een stuk relaxter. Naderhand als ik weer naar kantoor mag wordt dat ook anders, in den beginne met maximaal 20% van de bezetting en de helft van de bureau's wordt geblokkeerd (altijd 1 bureaulengte ertussen). Ook geen probleem, lekker wat ruimte, we zijn het er met het hele team al over eens dat we zelfs na afloop van de crisis wellicht gewoon 2 dagen per week met het hele team gaan thuiswerken.
Mijn visie zal vast en zeker wat rooskleurig zijn omdat ik op veel vlakken geluk heb en/of in mijn leven de juiste keuzes heb gemaakt. Ik woon in een stad, maar geen overvolle drukke stad zoals de steden in de Randstad. Ik zit bij een werkgever die niet alleen maar pusht voor "productie productie, omzet omzet" en waar de menselijke maat nog hoog op de lijst staat. Daarbij kan ik prima van thuis uit werken, geen enkele belemmeringen. Ik heb een relatief grote woning met een grote tuin, dus in het begin het credo van "blijf binnen tenzij je boodschappen moet doen" vond ik geen probleem (lekker in de tuin gewerkt, dingen in en om het huis opgeknapt en opgeruimd).
En ja ik kan me ten eerste heel goed voorstellen dat heel veel mensen door toeval, pech of bepaalde keuzes in het leven niet in eenzelfde redelijk ontspannen situatie als mij zitten. En met name heb ik wel medelijden met hen die bij een werkgever zitten die echt alleen naar de cijfertjes kijkt en daardoor ofwel mensen dwingt weer naar kantoor te komen, of hele hordes mensen ontslaat. Maar ook onder deze categorie vallen mensen die er (deels) zelf voor gekozen hebben (mensen die perse in hartje Amsterdam willen wonen, perse bij die snelle jongens van bedrijf X wilden werken want daar was het snelle geld te verdienen). Iedereen gaat ook anders om met een aparte situatie als deze. Ik heb mij alleen zorgen gemaakt om mensen uit de vrienden/familie kring met een zwakkere gezondheid, mijn moeder heeft dan weer wat meer moeite met de sociale beperkingen, een andere persoon heeft het financieel moeilijk gekregen en heeft met name daar zorgen over.
Onder de streep vind ik deze situatie vervelend, maar is het wel een perfect moment om een pas op de plaats te maken en evalueren wat echt belangrijk is in het leven. Dingen waarvan je voorheen dacht van dat moet allemaal blijkt soms helemaal niet zo belangrijk, elke dag rennen, haasten en overal heen... een dagje lekker rustig een boek lezen of een bordspelletje doen is net zo leuk en veel meer ontspannen. Ik kijk dan, zeker in de huidige situatie, ook veel meer naar "wat kan er wel" dan "wat kan er niet". En dat betekent soms dat bepaalde dingen wel nog kunnen, maar anders. Komt puntje bij paaltje, dan blijkt dat "anders" niet eens slechter. Als voorbeeld: voorheen deed ik (vriendin ook) vaak boodschappen, even nog X of Y halen, op weg naar huis nog even langs 2 supermarkten. Nu gaan we veel minder vaak boodschappen doen en met name s'avonds rond 20u. Ja, we moeten iets secuurder zijn met het maken van een boodschappenlijstje, maar wat is het dan heerlijk rustig in de winkel; geen lange rijen, heerlijk rustig door de winkel lopen.