In zekere zin ja, van ons allemaal. In die zin dat we er allemaal in volgen, in meer of mindere mate. In meer specifieke zin hier zichtbaar in de effecten van politieke marketing op gedrag vanuit het geleidelijk aanpassen van wat mensen leren en hoe daarbij prioriteiten te stellen.
Pseudo-economie, mag je best zeggen. In de opleidingen is op basis van wat in essentie gewoon een verdienmodel is een kader geschapen wat gepresenteerd wordt als economische en procestechnische waarheid. Dat heeft geleid tot het stimuleren van veranderingen in zaken doen, optimalisatieprocessen plannen en zo meer. Het resultaat is uiterst kwetsbare ketens van productie waarbij de minste druk grote complicaties schept.
Dat zijn gedragskeuzes die gegroeid zijn vanuit het binnensluipen in onderwijs van neo-klassieke economische doctrines. Nu er (weer) een crisis is liggen de kwetsbaarheden daarvan weer even bloot. We weten vanuit empirisch onderzoek dat die keuzes tot kwetsbaarheden leiden, hebben er echter voor gekozen om dat te negeren. Het is dogma geworden. Keuzes volgen blind dogma.
Als er bij die gedragskeuzes nu nog voldoende perspectief zou zijn om de vanuit hyperoptimalisatie geschapen marges reserves op te bouwen. Maar ja, ook dat wordt vanuit aangeleerde kaders uitgesloten. De risico's vallen buiten het spreadsheet.
Philips zit nu te stuiteren over Trump's beroep op de Defense Production Act. Tja, dat zal hen raken ja. Niet enkel kan productie gevorderd worden, belangrijker nog, bedrijfsmatige activiteit kan overgenomen worden voor sturing en de productieketens kunnen daarbij gecompromitteerd worden. Dat wist men al lang, dat soort voorzieningen heeft men in veel landen genegeerd. Het schept voor Philips hoe dan ook flink kosten. Die zullen ze ergens op zoeken af te wentelen. Ra ra, waar.
Dit is wel vaker zo, helaas. Of beter gezegd, dat soort denken is de standaard geworden in veel domeinen. Met als resultaat vaak beslissingen die ronduit opmerkelijk zijn als je er even over nadenkt. Dit soort systeem- en optimalisatiedenken zonder blik op realiteit, vanuit rigide focus op het magische spreadsheet, is al geruime tijd dominant. Dermate dat het zelfs ideologisch is geworden. En dus ook politiek.
Een ander voorbeeld daarbij kwam eerder deze week boven tafel, morgen is er een uitzending over van Argos op NPO1, om 1400. Het afstoten van basale overheidstaken via verkoop aan industrie in weerwil van protest van ministeries en hogere ambtenaren. Zie
hier, en
hier.
offtopic:
De kop bij de Groene is trouwens op een pijnlijke manier grappig, ik ben bekend met een onderzoeksadvies voor privatisering van de brandweer, ook op basis van gedrag wat er ingeslopen is waarbij niet verder nagedacht wordt dan het heilige spreadsheet. Dat is nog net in een la gelegd kunnen worden, de ontvangst was ronduit gruwelijk enthousiast.
offtopic:
Dat drama van pseudo-economie volgend op aangeleerd gedrag zie je trouwens ook op kleinere schaal terug. Neo-klassieke kaders richten zich op het extreem selectief terugkijken naar geleerde lessen. Dat volgt uit vereisten van de politieke marketing daarbij, het is een schock doctrine, gebruik van crisis. Terugkijken naar crisis mag dan enkel vanuit specifieke correlaties. Met flinke beperkingen. Zie het debat over de vraag of de economie op slot tegen corona niet meer doden veroorzaakt. Je ziet dan economen als Bouman en Ruhm de modellen induiken, daar onderzoek en analyse mee doen, maar terugkijken naar voor 1950 (kritieke grens bij de doctrine) valt volledig buiten beeld. Dan krijg je dus economen die stellen dat we nog nooit een depressie of recessie na crisis van pandemie meegemaakt hebben. Tja. Dat is een gevolg van gedragskeuzes die bepaald worden door andere gedragskeuzes, het al lang vrij blind verwerken van pseudo-economische modellen van neo-klassieke grondslag.
[
Voor 13% gewijzigd door
Virtuozzo op 03-04-2020 01:10
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.