Huh? Ik vind persoonlijk niet dat geschokt zijn, en je gevoelens ergens bij beschrijven hetzelfde is als met een opgeheven vingertje zeggen dat dat andere mensen geen pacifist meer moeten zijn.Sissors schreef op donderdag 12 mei 2022 @ 08:45:
[...]
Je zegt het toch zelf in je tweede stukje daar? Ze is geschokt hoe makkelijk andere over de horror van haar oorlog heenstappen, terwijl ze dat zelf dus ook deed bij andere oorlogen. Pas zodra het haar raakt is ze daar geschokt over.
En natuurlijk snap ik direct dat het niet te vergelijken is als je op Tweakers wat berichten aan het schrijven bent, of zelf de raketten rond je neervallen. Tegelijk blijft het imo dat ze zelf ook heel naiief is geweest als pacifist, en dat het nogal apart is om nu met vingertje te wijzen naar andere pacfisiten.
Eg stukken als:
[...]
Want laten we wel wezen, hoe triest en zinloos het ook is wat er nu gebeurd in Oekraïne, het bijzondere eraan is dat het in Europa gebeurd. Verder is het de dagelijkse realiteit op veel plaatsen over de hele wereld. Toen de raketten bij andere mensen neer vielen, bleef ze zelf gewoon pacifist! Dus hoe kan je het dan vreemd vinden dat een Chomsky nu de raketten bij andere mensen neervallen ook gewoon pacifist blijft?
Als je zelf van inzicht verandert door de ervaringen die je opdoet, maakt dat toch niet dat je opeens tegen bent? Ontwikkelingen doormaken in je gedachtegoed is vrij normaal als mens zijnde. Maar daarom vind ik het vrij bijzonder, om de conclusie te trekken die jij lijkt te doen, als je niet meer voor bent, dan ben je tegen.
Je kunt én er respect voor hebben dat andere mensen nog wel pacifist zijn, én geschokt zijn dat ze kil zijn over het menselijk leed dat daaruit kan volgen.
Over Chomsky zegt ze ook niets over enige verontwaardiging dat hij pacifist blijft, alleen dat hij angstvallig blijft vasthouden aan zijn eerdere gedachtegoed zonder de huidige situatie mee te nemen, en zij zijn woorden ongevoelig vindt, en onethisch.
En het is natuurlijk ook een beetje raar, nadat we gezien hebben wat de Russen hebben aangericht in de gebieden die ze al bezet hebben, de hoeveelheid mensen die ze hebben omgebracht, om dan te zeggen dat Oekraïne zich moet overgeven om meer bloedvergieten te voorkomen, want blijkbaar voorkom je daar geen bloedvergieten mee, integendeel juist dat kan tot veel meer bloedvergieten leiden. Dat laatste negeert Chomsky volkomen. En hij impliceert dat ze zich maar als makke schapen naar de slager moeten laten leiden en daar zelf niets over te zeggen hebben. Dat zijn behoorlijke hiaten in zijn redenering. Wel makkelijk om dat te negeren, want als je dat wel meeneemt, moet je een nieuw antwoord gaan formuleren. En met zijn 93 jaar, begint dat misschien wat lastig te worden.
Ik wist trouwens niet dat hij blijkbaar nog zoveel te zeggen heeft buiten zijn linguïstieke werk om, waar ik hem ook om bewonder, op een aantal gebieden was hij vrij vernieuwend. En vond het best schokkend om kennis te maken met zijn meer geopolitieke gedachtegoed. Hij ageert tegen imperialisten en realpolitikers, maar kan zelf niet buiten dat framework stappen.
Hij is ook maar één man, met zijn eigen menselijke gebreken. En iemand om het één bewonderen, wilt niet zeggen dat je het met alles eens moet zijn, of omdat iemand niet perfect is, nu dan maar tegen bent.
Het hoeft allemaal niet zo zwart en wit te zijn toch?
En uiteindelijk draait het stuk ook om voortschrijdend inzicht. Dat bepaalde theorieën, nu onderuit gehaald worden door de werkelijkheid. En bijgesteld zouden moeten worden. Maar dat gaat altijd met horten en stoten gepaard.
De één stapt op de rem en houdt vast aan wat gekend is, de ander rent vooruit. En ergens gaan er nieuwe inzichten en een nieuw evenwicht ontstaan.