Mr.Joker schreef op vrijdag 11 december 2020 @ 23:42:
[...]
Tsja,veel mensen die luisteren pas als ze direct geraakt worden. (Lees: iemand in de familiekring die covid krijgt en geen bed/zorg kan krijgen en overlijdt)
Het moraal is momenteel 0 onder de bevolking en waarschijnlijk ook bij het zorgpersoneel.
Mijn moeder is flink ziek geweest. Mijn schoonmoeder is ziek geweest. Mijn broertje is ziek geweest. Leden van het mannenkoor waar m'n vader in zit zijn overleden. Daarnaast zijn m'n moeder, schoonmoeder én vriendin werkzaam in de zorg dus die maken het ook daar van dichtbij mee (waardoor ik het op mijn beurt ook weer mee krijg). De maatregelen, zieke cliënten, zieke collega's, de hogere werkdruk, noem maar op. Zelf heb ik gewoon al deze tijd gewerkt als bezorger bij de AH, dus veel in contact met mensen en daarom dus ook een pakket aan maatregelen waar we dagelijks mee te maken hebben.
Wij hebben allemaal braaf de regels opgevolgd vanaf het moment dat het moest. Niet meer samen de boodschappen doen (terwijl we dat graag doen), winkelen op rustige momenten, meer online bestellen, geen uitjes meer (al zijn we wel in de zomer een dagje naar een rustig strand en de dierentuin geweest), vakanties geannuleerd, sociale activeiten tot een minimum beperken en ga zo maar door. Maar we zijn er gewoon klaar mee. Allemaal. Ondanks het werkzaamzijn in de zorg, dagelijks risico lopen, ziekte van dichtbij mee hebben gemaakt.
En dat komt mede hierdoor, maar ook het gevoel dat Covid19 niet te stoppen lijkt (al zal dat ook weer deels komen doordat mensen het gewoon niet meer boeit wat de regels zijn). Om even een heel stom voorbeeld te geven van nét voor 5 december:
- Ik ging boodschappen doen. Spullen voor 't avondeten en een busje lucht om wat stof uit m'n PC te blazen. Hier in het dorp was het gewoon ongezond druk. In de supermarkt veel stellen die boodschappen aan het doen waren en vooral lekker bijkletsen met andere mensen. Met winkelwagens schappen blokkeren en lekker lang nadenken en producten vergelijken. Loop je dan braaf met je vooraf gemaakte boodschappenlijstje zodat je efficiënt en doelgericht die winkel door kunt. Daarna moest ik naar de Action voor dat busje perslucht, maar daar moest ik in de rij wachten. Uiteindelijk na een minuut of 2 kon ik naar binnen... Vrijwel iedereen was met twee of drie personen aan het winkelen. Ook weer lekker nonchalant, lekker bijpraten met bekenden en lekker traag door die winkel slenteren.
Dat was een momentopname, maar dat soort taferelen zie ik iedere keer weer als ik naar de winkel ga, zonder uitzondering. Ik ben er dus klaar mee om me braaf aan alle regeltjes te houden want het lijkt toch geen effect te hebben, behalve op mezelf. En wat gebeurt er voor mij als ik me niet aan de regels houd? Nada. Egoïstisch misschien, maar iedereen lijkt er zo in te staan dus ja... Dus vandaag heb ik samen met m'n vriendin boodschappen gedaan. Overigens wel met een boodschappenlijstje op volgorde van hoe we door de winkel lopen. Ik noem op, zij pakt de boodschappen en ik vink af. Super vlotjes winkelen op die manier
Vanavond waren m'n ouders op bezoek dus ik heb voor de zekerheid gevraagd wat we met het kerstdiner doen in het geval van verzwaarde maatregelen, maar iedereen wil het gewoon door laten gaan. 'We' zijn er gewoon klaar mee. Al 9 maanden lang maatregelen die om de zoveel tijd weer veranderen, maar als je na die 9 maanden nauwelijks nog verbetering ziet dan is het op een gegeven moment gewoon klaar.
Edit: ik moest trouwens nog even aan het thuiswerken denken. Tijdens de eerste golf/lockdown, toen thuiswerken voor het eerst aangemoedigd werd, was het echt bizar rustig in het verkeer. Maakte niet uit welke dag of hoe laat, het was gewoon rustig op de weg. Die rust zie je al héél lang niet meer. Sure, grote files blijven grotendeels uit, maar qua drukte merk ik weinig verschil meer met vóór dit hele gedoe. Thuiswerken zal best nog wel gebeuren, maar ik weet vrij zeker dat het véél minder is dan een paar maanden geleden.
[
Voor 6% gewijzigd door
SomerenV op 12-12-2020 01:17
]