Stoney3K schreef op zaterdag 28 november 2020 @ 15:40:
[...]
Alsof het virus een magisch zicht heeft of iemand in een horeca-zaak zit en dan ineens de superspreader uit gaat hangen, of in een stampvolle Primark en dan niemand besmet.
De enige reden waarom horeca zo specifiek is aangepakt is juist omdat de horeca een registratieplicht had aan de deur en de retailers en supermarkten hebben dit (net zoals het OV) niet. Die komen dus allemaal in het hokje 'onbekend' terecht.
De reden waarom de horeca is aangepakt is omdat deze een forse invloed heeft op de verspreiding van het virus terwijl de horeca "
slechts" één van de vormen van entertainment is. In de periode nadat de horeca dicht ging gingen we over van een stijging naar een daling, dus dit is zeker niet voor niets geweest. Als je de horeca zou willen openen dan moet je op een andere manier te verspreiding van het virus weten te compenseren (wellicht heb je hier nog suggesties voor, want ik heb ze zelf namelijk niet)?
Een supermarkt vervult in een primaire levensbehoefte (het voorzien van het dagelijkse eten en drinken), dus deze zullen sowieso open blijven (idem voor nuts, infra, zorg, hulpdiensten, overheid, distributie, etc.). Wat resteert zijn zaken als sportscholen, winkels en scholen; naar mijn mening vervullen deze branches een veel belangrijkere rol dan de horeca (hier zullen ongetwijfeld de meningen over verdeeld zijn

).
In het algemeen:
Ik heb het al eerder gezegd; wij bepalen met ons eigen gedrag zelf hoeveel restricties we opgelegd krijgen. Hoe meer we zelf risicovolle contactmomenten weten te beperken hoe lager het reproductiegetal wordt met als gevolg dat er meer branches weer open kunnen. Het gestuntel van de afgelopen 4 maanden mag gerust als destructief gedrag op landelijke schaal gezien worden; we zitten nog heel ver boven de gewenste bovengrens qua besmettingen en toch is de luide minderheid weer hard aan het schreeuwen dat er weer activiteiten moeten kunnen plaatsvinden waarmee je per definitie het aantal contactmomenten laat toenemen. Een horizontale lijn in het aantal dagelijkse besmettingen betekent dat de maatregelen nog te licht zijn, en niet dat we op een 'gezond plateau' zitten.
Voor de volledigheid wil ik nog even gezegd hebben dat ik zeer te doen heb met de bedrijven welke noodgedwongen dicht moeten en de mensen die hun baan of contacten verliezen. Wat betreft de financiële kant is het niet meer dan terecht dat er financiële ondersteuning blijft (of komt?) om ten minste de financiële schade te beperken. Ook begrijp ik dat deze periode emotioneel zwaar kan zijn, en dat het ontmoeten van vrienden, familie en collega's een belangrijk middel is om hiermee om te kunnen gaan. Het liefst zou ik ook lekker een biertje gaan drinken op het terras, maar dit zit er in deze periode nu eenmaal niet meer in; men zal dus uit moeten wijken naar activiteiten waarbij het risico van dergelijke contactmomenten lager is.
We zitten in een zware periode, en iedereen zal (of heeft) verliezen te verwerken hebben; fysiek, geestelijk, financieel, of op andere wijze. Het enige wat we met zijn allen kunnen doen is deze storm uitzitten in de hoop dat we er per saldo met zo min mogelijk schade uit komen. En net als bij een storm geldt dat er altijd ongelijk verdeeld schade zal ontstaan; het is dan ook zaak dat we deze lasten uiteindelijk met zijn allen gaan dragen.
“But all history has taught us the grim lesson that no nation has ever been successful in avoiding the terrors of war by refusing to defend its rights – by attempting to placate aggression.”