Even een andere theorie samenvatten.
Waarde is wat de gek er voor geeft. Niet alleen bij huizen, dat is ook bij aandelen, auto's, brood, melk, vlees, groente en arbeid. Kan of wil je het niet betalen, dan neem je het niet, of neem je een alternatief. Daar is de huizenmarkt niets vreemds in.
De persoon (rechts- of natuurlijk) bepaalt dus de waarde wat hij er voor kan / wil betalen; dat is het waard.
Meer aanbod, meer alternatieven maakt aanbod, minder uniek, minder waarde wat iemand eraan gaat hechten; er zijn immers ook alternatieven voorhanden en hij kan makkelijker afwegen.
De waarde (value) wordt dus bepaalt door wat een persoon er voor wilt / kan geven.
Nu is het goed om eens te kijken naar alternatieven. Iemand wil ergens wonen. Welke alternatieven heeft hij? Hij kan huren, maar de huurprijzen liggen of hoog, of hebben een lange wachtlijst en zijn dus niet beschikbaar. Hetzelfde geldt voor kopen: hij heeft veel concurrenten voor de huizen die hij wilt hebben. Gevolg in een vrije markt: hogere prijs.
Het spel van vraag en aanbod bepaalt dus de prijs. Weinig aanbod, veel vraag: hogere prijs. Veel aanbod, weinig vraag, lagere prijs.
Je wilt zelf geforceerd een lagere evenwichtsprijs creëren door de vraagkant te beperken. Welke alternatieven geef je ze? De aanbodkant zal verminderen; voor hetzelfde geldt ga je mindere alternatieven krijgen, blijft alleen de gedwongen verkoop over die gaat aanbieden.
De huurmarkt met haar (hoge) prijzen is geen alternatief. Die houdt zijn norm van 4 - 4,5x het inkomen van iemand. Sociale huur kent lange wachtlijsten.
Jouw theorie creëert een markt van mensen die wel een eigen huis willen hebben (koop / huur), maar het niet kunnen krijgen. En je creëert veel minder aanbod, omdat je het minder aantrekkelijk maakt voor mensen om een huis aan te bieden. Je gooit een markt dus op slot.
Natuurlijk is er een relatie met de economie. Een groep mensen wordt angstig en gooit versnelt de woning op de markt (Extra aanbod). Een deel van de mensen durft niet meer te kopen en stelt uit (minder vragers). Expats vertrekken al dan niet tijdelijke, extra aanbod.
Dit zijn allemaal tijdelijke effecten die een woningmarkt niet gezonder maakt. Fundamenteel verandert er niks. Te weinig aanbod op de gewilde locaties, te veel vragers naar de betreffende woningen. Niet voor niets zijn woningtekorten ook regionaal gebonden.
Wil je de woningmarkt structureel veranderen, dan moet je kiezen voor minder (regionale) vragers en / of minder aanbod. Meer aanbod roept op weerstand, minder vragers durft de politiek beperkt aan. Gedwongen verhuizingen van bedrijven hebben in het verleden weinig succes opgeleverd. Minder vraag in een regio is ook lastig; bevolkingsgroei blijft een gegeven (zeker bij immigratie heb je sneller te maken met een extra woningbehoefte) en bijvoorbeeld alle universiteiten naar buiten de randstad verplaatsen zie ik ook nog niet zo snel gebeuren.
Misschien dat Corona de gebieden buiten de steden aantrekkelijker maakt (bijvoorbeeld vanwege thuiswerken) en dat zal de druk iets spreiden.
Extra bouwen binnen de steden zal de woningdruk voor dat type verlagen (en de prijs iets drukken); de andere typen zullen de druk nog steeds houden.
Die flexibiliteit straalt ook weer uit naar de arbeidsmarkt - men is makkelijker in staat te verhuizen en daarmee een mogelijke mismatch op de arbeidsmarkt op te lossen. Wellicht zien we ook niet die scherpe daling in het aantal scheidingen - wat ook de boom-bust kan dempen... Het is dus op meer fronten goed dat we aflossingsvrij hebben aangepakt incl. de onmogelijkheid van LTV > 100%.
De bereidheid om te verhuizen is ook beperkt. De sociale binding met de omgeving blijkt sterk te zijn. Kijk alleen maar naar de weerstand en extra leegloop bij de voorgenomen verhuizing van de militaire kazerne van Doorn naar Zeeland.
Pas als ook de individuele economische situatie iemand ertoe beweegt om te verhuizen, gaat die wil er ontstaan; men moet dan. Echter, de kans om in de randstad werk te vinden is groter dan buiten de randstad. Dit zal dus eerder druk geven op de woningmarkt binnen de randstad, dan er buiten.
Andere gevaren zijn misschien de trickledowns van de geldpersen. Wat gaan we zien als al dit geld versneld in de economie belandt? Bijvoorbeeld vanwege de vergrijzing en de daardoor vrijkomende pensioenen/erfenissen. We kunnen daardoor misschien zelfs sterke inflatie krijgen incl. hogere rentes.
Ik verwacht weinig. Als je ziet hoeveel geld er in de economie nu al wordt gepompt, met nauwelijks inflatie. Waarom zou het dan opeens wel naar voren komen? Verder is inflatie prima voor de huizenbezitters: de meeste rentes liggen onder de inflatie waardoor de schuld uitgehold wordt. Hun maandlasten blijven gelijk, terwijl lonen en prijzen (harder) doorstijgen. Huren stijgen jaarlijkse mee met de inflatie; dus het verschil tussen kopen en huren wordt ook jaarlijks groter.
Een hogere rente zal degelijk invloed hebben op de huizenprijzen, maar door de annuiteit wordt het effect op de maandlasten 'gedempt'
[
Voor 13% gewijzigd door
gorgi_19 op 11-07-2020 06:57
]