CornermanNL schreef op zondag 10 januari 2021 @ 13:29:
@
Wilf Je mist mijn punt , een koophuis waar je zelf in woont is niet iets waar tastbaar en uitgeefbaar rendement uit komt. Dus als je dat gaat belasten is een inkomensstroom nodig die dat kan bekostigen.
Het is hooguit een kostenbesparing.
Mijn punt is dat een eerlijk systeem helpt om een maatschappij met sociale cohesie te bewaren. Dus als eigenaren iets meer belasting gaan betalen om zo te compenseren voor de huurders én om de prijzen te drukken heb je in wezen win-win-win; de eigenaars gaan écht niet net zoveel moeten betalen als huurders op moeten hoesten, maar dat extra bedrag helpt wel om armlastigen én starters financieel gezond te houden én de mobiliteit wordt bevorderd én de prijzen stijgen minder (dus de kosten voor eigenaars zal niet heel hard stijgen en WOZ ook niet).
Dat de marktwerking in de woningmarkt de mobiliteit op de woningmarkt bevorderd is een mythe. Mensen zijn namelijk amper geneigd om te verhuizen naar plaatsen waar de huizen goedkoper zijn. Of belangrijker waar werk is. Dat gaat deze belasting niet oplossen.
Kopers hebben niets te willen. Ze verhuizen maar naar waar ze een huis kunnen kopen. Dat hadden we (de vrijemarktdenkers onder ons dan) toch al vastgesteld dat dat wenselijk is? Al die veeleisende millennials. En dan ook veeleisende iedereen. Beetje meer level playing field.
Neem de mijnbouwsluiting in Limburg. Amper zijn er mensen nadien verkast. Waarom ? In tijden van nood heb je je sociale cirkel nodig. Tenzij deze mee verhuist gaan mensen dus niet verkassen. Je blijft zitten waar je zit.
Sociale cirkel schmociale cirkel. Dat is een linkse hobby. Dat past niet in marktdenken. Daar is het ook al ruimschoots te laat voor. Dan moet je ingrijpen in de markt en daar gaan de huizenbezitters niet mee akkoord. Die gaan piepen als ze ook maar iets in moeten gaan leveren aan wat voor huurders normaal is

Prijzen zullen niet dalen, de privatisering van de huizenmarkt door het verkopen van sociale huurwoning voorraden heeft dit veroorzaakt. Stel dat je een huis 20 jaar geleden hebt gekocht met je dan geldende inkomen , en je wordt nu voor een paar duizend euro aangeslagen omdat het vermogen is geworden. Grote kans dat je wel iets ruimte hebt, maar je kan over tijd zoveel moeten betalen ten opzichte van je inkomen dat je niet in je huis kan blijven.
What about…?
Ten eerste wordt - ineens! - vergeten dat inflatie er ook voor zorgt dat 3000 euro dan minder waard is dan nu. Ten tweede: wat moeten huurders waarbij hun inkomen gelijk of minder wordt en hun huur steeds hoger? Krijgen die een magisch potje toebedeeld of gaan die ook door met betalen of in het ergste geval hun huis uit? Ten derde: een huis kopen was toch risico nemen? Bij risico horen gains en losses en die moet je incalculeren. En dat de regering de regels tijdens het spel verandert heeft mij ook letterlijk tigduizenden euro’s gekost (stufi, MRB grijs kenteken en bijbehorende ontwaarding van auto, afschaffen belastingvrije regel klassiekers et cetera). Dat hoort bij een neoliberaal beleid; iedereen is ondernemer en een risico hoort er bij. Behalve voor de toplaag. Die krijgen sociale voorzieningen.

Sociale huur is niet meer voor handen en vrije sector? Grote kans dat je dat niet kan vinden en als zodanig zelfs daar niet voor in aanmerking komt vanwege de inkomens eis.
Als je te veel verdiend voor sociaal kan je je huis ook wel betalen (koop dan; huur is mogelijk te hoog in vrije sector). Maar wat moeten die duurhuurders op leeftijd dan?
Sociale huur is nooit voor de 'armen' geweest. Het is altijd gericht geweest op betaalbare woning voor de doorsnee burger. Woningbezit is pas vanaf halverwege tot eind jaren 80 echt in opkomst gekomen. Dit doordat de overheid van de lang niet onderhouden sociale huur af moest. Nieuwbouw daar is ook koop gestimuleerd door de premie woningen regeling.
Dat is het door veertig jaar afbraakbeleid dus wel geworden. Voor het afvoerputje van de maatschappij. Dat was al zo in de jaren nul overigens; als (ex-)student heb ik dat echt zo ervaren door in sociale flats tussen druggebruikers, alcoholisten, criminelen en geestelijk gestoorden geplaatst te worden.
De gedachte was dat mensen dan eerst een kleine woning zouden kopen, vervolgens een eengezinswoning en daarna weer een kleinere woning voor de oude dag. Dat is niet gebeurd waarom niet, de inkomens zijn sinds 1980 gematigd.
Wiens gedachte is dat? En waarom? Cui bono? Is dat goed voor de maatschappij of een toplaag?
Je kan dat niet oplossen door bij de doorsnee burger ineens een vermogensheffing te doen op papieren vermogen. De mensen worden behoorlijk snel uit hun huis geprijsd. Dat heeft alles met blijven wonen te maken. Waar je vroeger lang in je sociale huur bleef wonen en je dus een door historie te opzichte van je inkomen een lage huur had, is dat effect verplaatst naar de koopwoning.
Die mensen die uit hun huis geprijsd worden worden dat niet door die vermogensheffing maar door een woningmarkt die gebouwd is op oneindige groei en hebberigheid. De kopers die denken dat het normaal is dat een huis steeds meer waard moet worden zullen gaan steggelen maar in de praktijk zal de woningwaarde dus gaan stabiliseren naar betaalbaar. Immers: stijgende huizenprijzen is nu goed voor iedereen behalve de instapper. Als stijgende huizenprijzen goed zijn voor een veel kleinere groep mensen zal de stijging ook afnemen. Vergeet niet: de vraagprijs bepaalt de prijs.
Uiteraard moet tegelijk het hypotheekstelsel aangepakt worden maar dat kan dan unisoon; zo maak je het ook progressief en is het niet een schok voor huizenbezitters. Zo, verlichten we die arme drommels toch nog een beetje

Zat mensen werden voor gek verklaard door familie in een sociale huurwoning toen ze in de jaren 80 een koopwoning kochten. Het was een vrij dure en onnodige luxe in de ogen van velen.
Grappig; in die jaren hoorde ik juist dat je moest kopen omdat stenen hun waarde behouden. En toen zat ik nog op de basisschool

Er is geen keuze zat, er is helemaal geen keuze, zowel koop als vrije sector huur is gebaseerd op winstmaximalisatie , dus niet bouwen waar noodzaak aan zit maar waar de meeste marge op zit. En mensen kunnen dat niet betalen. Dat ga je niet oplossen met een vermoginsheffing. Enige dat je bereikt is dat mensen hun huizen moeten verkopen en die worden simpelweg opgekocht door kapitaalkrachtige partijen.
De keuze is reuze zeggen woningbezitters in deze topic, constant, inclusief funda links naar betaalbare huizen in Drenthe en Zeeland. Niet zeuren dus. Als je pensionado bent hoef je toch niet meer op en neer naar Amsterdam voor je werk.
Maar even serieus: beleggers moet je natuurlijk in regelgeving ook de pas afsnijden. Maar wederom: ain’t gonna happen. Immers: cui bono? Economie gaat voor samenleving.
Met progressieve inkomsten en vermogensbelasting, gecombieerd met een strak sociaal woningproject en strengere maatregelen rondom wat te bouwen op het gebied van kopen kom je ergens.
Maar dan moeten we af van dat doorgeslagen marktdenken.
Ik denk dat we op een lijn zitten , maar ik het niet goed verwoord heb.
IB gaat niets veranderen want het grote geld haalt zijn rendement niet uit werk. Er is nog nooit iemand rijk geworden van hard werken.
Dat we af moeten van marktdenken ben ik wel 100% met je eens maar we zitten al zo diep in de fuik van het Angelsaksische stelsel dat dat voorlopig een utopie blijft.