Beanie schreef op dinsdag 1 december 2020 @ 13:17:
[...]
Daar zit dan een meningsverschil in, ik vind het niet juist dat iemand met 1 woning meteen het inmiddels draconische label 'belegger' krijgt waarbij soms in een adem bijna doorgegaan wordt naar het label huisjesmelker. In de media dan, in dit topic wordt gelukkig meer nagedacht en gediscussieerd.
Ben ik het wel mee eens hoor

Het is makkelijk om iemand met een tweede woning als belegging meteen zo neer te zetten, maar hoe verhuurt diegene, als die al verhuurt? Stel 'die belegger' verhuurt voor zeer schappelijke prijzen is er altijd voor onderhoud etc. moet zo iemand net zo hard aangepakt worden als de grootbezitter met aftandse panden en enorme huurverhogingen per jaar?
Bestaan die (buiten de sociale huursector, waar de huurcommissie een oogje in het zeil houd)?

Maar, daar ben ik het opzich wel mee eens. Aan de andere kant: het macro-economische plaatje doet óók mee. Uiteindelijk is zo'n "schappelijke prijs" vaak nog regelmatig meer dan de hypotheek van een vergelijkbaar pand, zonder dat je vermogen opbouwt in de vorm van een afgeloste woning. Iedere koopwoning die zo onttrokken wordt van de markt, betekent een nieuwe twintiger zonder vermogensopbouw. Of die nou van een huisjesmelker of van een vriendelijke verhuurder is.
Als je met een schappelijke prijs bedoelt: 'als de woning 1000 euro per maand in waarde stijgt, betaal je die maand even 500 euro per maand minder huur', zodat die twintiger kan sparen en later zijn stap wél kan zetten naar vermogensopbouw, dan ben ik het natuurlijk helemaal met je eens

Ik zou meer pleiten voor regelgeving die er voor zorgt dat je kwalitatieve verhuurwoningen krijgt dan dat je het alleen beleggers moeilijker gaat maken. Zo pak je de huisjesmelkers meer aan zonder dat je maatschappelijk verantwoorde verhuur aanpakt.
Ja, met betaalbare huurwoningen los je onzettend veel problemen op. Echter lijkt dat niet de weg te zijn die onze politiek in wil slaan

liever iedereen zo snel mogelijk in een koopwoning, en het prijzen-piramidespel koste wat het kost in stand houden.
Uiteindelijk is het ook nog zo, moet iedereen een koopwoning hebben? Beter creëer je als overheid een grotere sectie gereguleerde verhuur waarmee je twee problemen aanpakt in plaats van alleen maar een groep beleggers omdat het zo lekker goed doet voor het kiesprogramma (hallo PvDA)
Woningbezit is totaal niet nodig. Echter: het is de 'goedkoopste' manier van vermogensopbouw in Nederland. Het systeem loopt natuurlijk wel mank als een nieuwe generatie die kans misloopt - en bovendien geen vermogen kan opbouwen naast de enorme huren. Als de huren lager waren en niet voor eeuwig doorstijgen terwijl je er woont, is woningbezit inderdaad niet nodig.
Een huurverlaging is echt ondenkbaar lijkt het wel, en dan snap ik wel dat de enige uitweg het beperken van beleggers is. Dit is sowieso de 'makkelijke' oplossing ipv dat je serieus aan knoppen moet draaien (puntenstelsel, inkomensgrenzen).
Ik snap dus de keuze van de politiek wel, maar ben het volledig met je eens dat andere oplossingen veeeeel effectiever waren geweest.