Sport_Life schreef op vrijdag 9 oktober 2020 @ 09:52:
[...]
Geluk vind ik altijd zo'n dooddoener... Gezond blijven, dat is geluk. Daar heb je immers geen invloed op en ben je (voor sommige) aan de goden overgeleverd.
Voor wat betreft welvaart is er voor iedereen die in Nederland/West Europa wordt geboren een kans. Ja ook als je met 17 op kamers gaat... (ik was 19 toen ik uit huis ging en 200km verderop wonen).
Het draait ook helemaal niet om hard werken. Mensen die hard werken blijven altijd gefocust op de korte termijn. Je bent immers te druk om vooruit te kijken. Denk aan de schoonmaker die voor 8 euro per uur dag in dag uit bezig is, alleen maar denkend aan de vele ramen die nog schoon moeten worden. Degene die het lef heeft verantwoordelijkheid te nemen door een eigen schoonmaakbedrijf te starten en daarvoor medewerkers in te zetten in plaats van zelf schoon te maken, doet het al slimmer. En ja, dat diegene dan 90 euro per uur krijgt is niet "oneerlijk" of "geluk" , het is een combinatie van goed nadenken waar de kansen liggen en ook bereid zijn enig risico te nemen. Want als het bedrijf failliet gaat heeft de eigenaar niks en de medewerker in loondienst gaat weer verder naar het volgende schoonmaakbedrijf.
In dit geval is het een schoonmaakbedrijf, maar zo werkt het ook in het bedrijfsleven. Je hoeft niet per se de directeur te zijn om een ruim boven modaal inkomen te krijgen. Maar iemand die geen verantwoordelijkheid neemt of alles afschuift op een ander zal altijd de schoonkamer blijven voor 8 euro per uur

.
Als je de verhalen leest van (succesvolle) ondernemers of sr managers in het bedrijfsleven, zijn dat stuk voor stuk mensen die kansen zagen en deze ook pakten. En mislukkingen horen daar ook bij (in de US wordt je pas serieus genomen als je 1 of 2 faillissementen hebt gehad - dan heb je immers ervaring...).
Verantwoordelijkheid nemen vind ik altijd zo'n dooddoener... Daar heb je personeel voor toch?
Het gaat ook helemaal niet om hard werken. Mensen die willen ontwikkelen, leren, doorstuderen, een beter mens worden, echte vaardigheden willen opbouwen maar daardoor tegelijkertijd hard moeten werken om die dure studie te kunnen bekostigen denken niet aan korte termijn en hoeveel ramen ze nog moeten wassen. Ze denken aan een prachtige toekomst als ze een waardevol papier op zak hebben en raken daardoor alleen maar meer gemotiveerd. Niet slapen maar werken en studeren. Niet op vakantie, geen vrienden, geen bier drinken. Alleen maar studeren en werken. Omdat dat een investering in de toekomst is en omdat leren en jezelf ontwikkelen het meest mooie en verslavende is in deze wereld.
Dat heet motivatie, drive. En bovendien heeft dat niets met schuld afschuiven of dom zijn te maken. Dat heeft te maken met dat je niet een schoonmaakbedrijf, kinderopvang, postbedrijf of winkel wíl, maar dat dat werk er voor zorgt dat je op persoonlijk niveau verder kan groeien omdat je geen mamaskindje bent dat geld toegeschoven krijgt van zijn ouders. En risico nemen kan je alleen als je al geld hebt, vergeet dat niet. Dat is al een luxepositie. Dat is ook de survivor bias die je leest in "how to become a successful entrepeneur"; je leest alleen de succesverhalen van mensen die op één of andere manier, soms zelfs zonder rijke pappie of mammie iets hebben opgezet.
En als ondernemer (17 jaar onofficiëel, 12 jaar officiëel) kan ik je zeggen dat failliet gaan echt ligt aan wat voor branche je zit. Voor mij persoonlijk is dat zo ongeveer onmogelijk omdat ik mijzelf verhuur; expertise die ik heb opgebouwd op een dure studie. Voor mensen met een winkel is dat een heel ander verhaal. Als zzp'er is ondernemen ook zeer makkelijk en simpel. Pas als je mensen voor je hebt werken wordt het een ander verhaal. Maar daar neem je ook weer managers voor aan zodat je zelf geen verantwoordelijkheid draagt.
Maar nogmaals: Het gaat niet om schuld, het gaat niet om zielig, het gaat niet om gejank van hij dit of zij dat. Het punt is gewoon simpel:
Van hard werken is nog nooit iemand rijk geworden.
Dus: hoe, als je een kind of student bent en je ergens anders in wil ontwikkelen, ga je, zonder een cent van je ouders of familie, > 75k sparen in twee jaar tijd zonder drugshandel en met een bijbaantje bij de Appie?