dyrc schreef op woensdag 22 september 2021 @ 14:01:
en ik gooi m er toch nog een keer in, woonruimte != woning. ik denk dat we ook wat big city amerikaanser met roommates en delen van woningen aan de slag moeten. vast niet wat de meesten als romantisch beeld hebben bij huisje boompje beestje, maar een eigen woning lijkt niet meer voor iedereen weggelegd.
Ik weet niet welk romantisch beeld jij van de huidige gang van zaken hebt, maar voor veel mensen including myself is dit al realiteit. Ik woon met 3 andere dertigers in een afgetrapt huurhuis en ken genoeg anderen in eenzelfde situatie.
Ooit hadden we de bejaardentehuizen, misschien kunnen we daar weer op terugkomen voor de senioren. En voor de leeftijdsklasse daartussen valt er wellicht nog een lans te breken voor de twee/drie/...-gezinswoning. Kunnen we wellicht ideeën opdoen in Afrika in plaats van het wiel opnieuw uitvinden.
Waar ik me in sommige comments hier ook nog wel over verbaas is hoe vanzelfsprekend men het vindt dat men terug kan gaan, of in de eerste instantie al kan blijven, in de woning van hun ouders. (Laat staan dat men 50.000 gulden een "steuntje" in de rug durft te noemen alsof iedereen dat zou mogen en kunnen verwachten van zijn ouders) Ik ken talloze verschillende situaties waar om talloze redenen dat gewoon simpelweg niet mogelijk is. Ouders overleden of uit beeld, geen gezonde relatie, toxische leefomgeving, problemen met toeslagen, fysiek niet de ruimte, geografisch niet haalbaar met werk, etc... En zelf als de randvoorwaarden er wel zijn, dan nog gaat men wel erg makkelijk voorbij aan hoe belangrijk je woonsituatie is voor je persoonlijk welzijn.
Uitgaande van
Maslow's hierarchy of needs stokt het al snel bij de laatste behoeftes;
Behoefte aan waardering, erkenning en zelfrespect, die de competentie en het aanzien in groepsverband verhogen; het belang hechten aan de status in sociaal verband.
Behoefte aan zelfverwerkelijking of zelfactualisatie, is de behoefte om zijn persoonlijkheid en zijn mentale groeimogelijkheden te ontwikkelen en te waarderen. Het sociale milieu is niet weg te cijferen als steunende basis van deze actualisatietendens.
En in plaats van dit als probleem te zien wat aangepakt moet worden, alsof het onmogelijk is betaalbare huisvesting te organiseren, is de houding dat men het maar moet accepteren. Verassing, men heeft het al te accepteren want het is de realiteit nu. Dat hoeft echter niet te betekenen dat we daarom die situatie nu maar niet meer hoeven te verbeteren voor de toekomst.
[
Voor 55% gewijzigd door
Tuttel op 22-09-2021 14:55
]