Rubbergrover1 schreef op vrijdag 25 juni 2021 @ 22:42:
Nou, het is eerder andersom, dat 'de Nederlander' niet aan wonen in hoogbouw wil beginnen omdat de eerste associatie bij hoogbouw bestaat uit Bijlmer-achtige probleemwijken. Daarom wil iedereen toch liever in een net-niet Vinex rijtjesdoorzonwoning wonen dan in een modern appartement, terwijl een appartement juist ook veel voordelen kan bieden.
De geschiedenis van de Bijlmermeer is wel interessant, en lijkt samen te hangen met de achteraf onbegrijpelijke en haast
vergeten angst voor de komst van Surinamers in de jaren '70. Ook
het Bijlmermuseum laat daar soms wat voorbeelden van zien.
„... Woningbouwverenigingen trekken aan de bel. Toenemende kritiek op de Bijlmermeer. Te monotoon, te anoniem, te grote leegstand, te weinig voorzieningen. Tegelijk probeert men Surinamers te weren door de inkomensgrens voor een groot appartement alleen voor hen op te trekken tot 18.000 gulden. Voor niet-Surinamers blijft die 15.000 ...”
Het bruto modaal inkomen was in 1974 zo'n 19500 gulden. De huur van zo'n groot appartement bedroeg zo'n 350 gulden, 25-30% van je inkomen, afhankelijk van of je Europese of Surinaamse Nederlander was.
Tussen de regels van dat verhaal door lees je ook iets anders: veel Amsterdammers zaten eigenlijk wel goed in hun 'krotten' met lage sociale huur. De Bijlmer was dan wel mooi en nieuw, maar behoorlijk duur. Eigenlijk ging je er alleen wonen als je (zoals de Surinamers) geen andere opties had. Het geeft de indruk dat juist de focus op het middensegment heeft geleid tot Getto-vorming.
Ik weet dat de jongens en meiden bij de advocaten en accountancykantoren lange dagen maken, maar om de Zuidas nou aan te merken als woonwijk?

Volgens mij heb je zowel ten noorden als ten zuiden van de as voor Amsterdamse begrippen juist veel laagbouw, en veel meer dan de standaardvoorzieningen bij een groter NS-station heb je er ook niet. Een supermarkt, een handvol ketenrestaurants.
Loop je naar het oosten naar
Plan Zuid, dan zie je wél een woonwijk waar de plint onderdak biedt aan allerlei winkeltjes en horeca. Dat is een soort van midden-hoogbouw (5-6 verdiepingen) die je in de Nederlandse steden veel ziet, soms sjofel, soms sjiek, maar het lijkt altijd wel te werken voor de buurtbewoners. En je ziet deze vorm eigenlijk in alle grote Europese steden.