Ik ben het met je eens dat ik veel nieuwbouwwoningen c.q. -wijken vaak een wat zielloze uitstraling hebben. Dat heeft denk ik deels te maken met het feit dat veel nieuwbouwwijken projectmatig worden gebouwd en er wordt ingezet op schaalbaar, efficiënt bouwen om de kosten laag te houden en de ruimte (en winst) die er is te maximaliseren. Zaken die een pand echt sfeer geven (speciaal metselwerk, ornamenten, natuursteen, etc.) zijn tegenwoordig schreeuwend duur.
Maar wat ook meespeelt is dat er in een nieuwbouwwijk meestal nog heel weinig variatie aanwezig is: je hebt vaak type A, B en C, maar als die alleen verschillen in oppervlak (met/zonder uitbouw, met/zonder dakkapel) maar wel dezelfde gevels, kozijnen en raampartijen hebben, dan krijg je al heel snel zo'n 13-in-een-dozijn gevoel bij een woning, hoe goed of degelijk de huizen misschien ook gebouwd zijn.
Een huis of wijk gaat pas echt sfeer krijgen als er variatie en onvolkomenheden ontstaan: mensen kiezen voor aparte aanbouw, schilderen eens een ander kleurtje, sommige huizen worden wat vies of krijgen een andere kleur door de zon, tuinen en groen gaan leven en variëren, etc.
Dit principe gaat ook op voor een hele buurt an sich: meestal zijn het juist de 'rommelige' binnensteden en pittoreske buurten die sfeer hebben omdat je her en der oude eiken hebt staan, beelden/kunst, historie, hoogteverschillen door verzakking, winkeltjes die al 100 jaar bestaan, enz. Ditzelfde geldt voor de wegindeling: als deze wat speels en inefficiënt is, voelt het gezelliger (vind ik).
Ik denk persoonlijk dat als ze in nieuwbouwwijken iets meer zouden inzetten op ruimtelijkheid, groen, pleintjes, kriskas opzet, watertje her en der, enz, en op z'n minst gevels qua kleur/type steen variëren, dat de nieuwbouwhuizen in die context vanzelf minder voelen als blokkendozen.