CornermanNL schreef op dinsdag 8 september 2020 @ 12:06:
[...]
Staat de markt op zijn kop ? Of is het gewoon een normale prijsstelling en waren de huizen vanaf de dip rondom 2008-2013 gewoon erg goedkoop ?
Wat mij altijd verbaasd is dat de huizenmarkt als een losstaand geheel wordt gezien. Dat is niet het geval. Het is compleet afhankelijk van rente en daarmee kapitaalbeschikbaarheid. En de stabiliteit van de inkomens , en daarmee bedoel ik niet alleen vaste contracten maar ook loonstijgingen.
We zitten aan het eind van ons latijn qua lenen als individu. En dat is het grote probleem. Waren de lonen gewoon meegestegen dan had er al een stuk minder een probleem geweest. En dat is over decennia.
De crash van 2008 was een liqiditeitscrisis. Die is opgelost door bij te drukken en dat te blijven doen. Daarnaast is er verder gegaan met de privatisering en loonmatiging dus zodra je geen geld kan lenen of onvoldoende zul je altijd buiten de boot vallen.
De markt is niet efficient. In theorie zou geld de juiste besteding moeten vinden op een bijna automatische manier. Dat is niet het geval. Het geld dat is bijgedrukt is niet in de vorm van verhoging van de lonen bij de 'gewone' werknemer terecht gekomen.
Dat is verbloemd door te modderen met koopsubsidies VRH aflossingsvrije leningen etc. Tot de crisis van 2008 gaf dat een aardige aanblik maar wat er onder zat was gebouwd op drijfzand.
Dat wilde men tegengaan, dit is aan 1 kant gedaan. Leencapaciteit naar beneden. Door de enorme buffers met geld die zich niet nuttig konden maken in de economie is er door veel investeerders een stallingsplek gevonden in woningen. En Nederland is bij uistek geschikt. Weinig mobiliteit in wonen en een stabiel land dat grootvermogen koestert. Dus je kan prima je geld tegen 2% stallen , bovendien onderpand dus op de kapitaalmarkt kan je altijd weer lenen daartegen.
Hoe meer bezit hoe meer je kan lenen. Dus is het risico voor de grotere investeerders nihil. En die kopen dus sinds zeker 2010 massaal op. De knel komt er dus steeds meer in.
Ik denk dus niet dat huizen historisch te duur zijn, zijn ze voor de huidige inkomens te duur , dat weet ik wel zeker. Maar dat geld niet alleen voor koop maar is hetzelfde bij huur.
Hetgeen wat je zegt klopt inderdaad. Ja, vraagprijzen zijn nu een stuk hoger dan 2 of 3 jaar geleden, soms ook exorbitant hoog, maar gemiddeld genomen is het zeker als je wat verder terugkijkt niet heel bijzonder. Ik heb geen compleet sluitend artikel kunnen vinden, maar
dit artikel over de hypotheeklasten en
dit artikel betreffende de rentes geeft bij elkaar wel een mooi beeld.
Op dit moment zijn de huizenprijzen an sich op dit moment "hoog", maar de totale kosten zijn dat niet; je betaald heel weinig rente, de overdrachtsbelasting is laag (of gaat voor sommigen zelfs naar 0). Het is alleen zo dat de maximale hypotheek die je kunt krijgen + in welke vorm(en) je die hypotheek krijgt flink veranderd zijn. Begin jaren 2000 betaalde je nog makkelijk 5 to 6% rente, 6% overdrachtsbelasting, kreeg je 105% (of nog meer?) aan hypotheek en kreeg je nog zonder morren een aflossingsvrije hypotheek. Tegenwoordig betaal je misschien 1.8% rente, is er 0 of 2% overdrachtsbelasting, krijg je maximaal 100% hypotheek en moet dit ook gewoon een hypotheekvorm zijn waarin je daadwerkelijk maandelijks afbetaald.
Vergelijk je die 2 zaken met elkaar zaten er in de oude situatie (begin jaren 2000) heel veel verborgen kosten. Ja, dat huis was dan wel 100.000 euro goedkoper, maar je betaalde wel verhoudingsgewijs flink meer aan hypotheek per maand (zeker wanneer je een top hypotheek nam) en je moest eenmalig flink meer overdrachtsbelasting betalen (kan al snel 10k of meer schelen met vandaag). Dat alles compenseerde men vaak door een (deels) aflossingsvrije hypotheek, lekker goedkoop in de maand, maar dat is alleen het probleem 30 jaar voor je uitschuiven.
Ik ken mensen, in de leeftijdscategorie 55-70 jaar, die dat gedaan hebben (nooit wat afbetaald) en die binnen nu en een paar jaar de rekening gepresenteerd krijgen. Opnieuw financieren kan (misschien), of sommigen hopen het op te lossen met de forse overwaarde op hun huis. Maar goed, verkoop je het huis voor een hoge prijs, je zult toch ergens heen moeten. En indien je weer wilt kopen, is ook dat huis wat je daarna koopt evenredig veel duurder geworden.
Vergelijk ik mijn eigen situatie met die van mijn vader, dan lig ik er ook niet wakker van. Ja, reken je om wat hij destijds (jaren 70) betaald heeft om zijn huis te laten bouwen en wat ik betaald heb voor onze bestaande woning, dan is dat van hem maar een fractie. Maar goed, mijn huis is een stuk ruimer, stuk grotere tuin, inmiddels na 2 jaar is het huis al veel meer waard geworden (schatting) en mijn salaris is nu in mn 30ers al net zoveel of meer dan wat hij tegen het einde van zijn carrière verdiende (en ik zal het zo zeggen, hij verdiende zeer goed). Ja, linksom en rechtsom zijn er soms grote verschillen in waaraan je destijds en nu je inkomen kwijt bent, maar om te zeggen dat ik het zoveel zwaarder heb (zeker betreffende de woningmarkt): nee.
Ik zou dan eerder stellen dat b.v. de prijzen/kosten van het autorijden vele malen duurder is geworden, zelfs als ik het vergelijk met begin jaren 90. De nieuwprijs + onderhoudskosten (in de breedste zin van het woord, met verzekeringen, benzine etc.) van een mooie auto is, t.o.v. je jaarsalaris, verhoudingsgewijs een stuk hoger dan toen der tijd.
Het idee dat het hebben van een huis nu zoveel duurder is komt denk ik met name wanneer je kijkt naar de laatste 10 jaar, waar inderdaad een flinke dip zat. Kijk je verder terug en vergelijk je wat mensen zich 30 of 40 jaar geleden verhoudingsgewijs konden permitteren, dan valt het allemaal nog wel heel erg mee. En ja, kijk je alleen naar mensen die het rond 2008 zelf goed getroffen hadden en toen voor een schijntje een groot huis op de kop getikt hebben, tsja... mooi voor die mensen, maar niet representatief voor het algehele verloop van de woningmarkt.
Mijn idee is ook niet dat het probleem zo zeer bij de koophuizen ligt, maar bij de huurprijzen en beleggen/sparen in het algemeen. Huurprijzen zijn verhoudingsgewijs hoog en voor mensen/bedrijven met vermogen is sparen niet rendabel, beleggen in vastgoed nog wel. Ergens rond 2017 had ik al eens interesse getoond in een mooi vrijstaand huis met een flinke tuin, geschatte waarde zo tussen de 300 en 320k, maar dat huis werd alleen te huur aangeboden (door een investeerder); 1600 euro per maand aan kale huur. Een hypotheek zou netto net over de 1k per maand zijn geweest. Goed, hypotheek alleen is niet alles, maar het is wel een fors verschil.