olafmol schreef op zondag 3 april 2022 @ 11:48:
[...]
Blijkbaar heb ik niet goed kunnen verwoorden wat ik bedoel. Excuses daarvoor. Ik probeer niet te zeggen dat de schuld bij strijdende burgers ligt, absoluut niet. Het gaat mij om de sentimenten in onze westerse wereld, het toejuichen van strijdende burgers maar niet goed overzien wat de consequenties zijn, en waar het daadwerkelijk over gaat. Ik zeg ook niet dat jij of anderen hier dat doen, maar het was wel een stroming online en in de pers die sterk aanwezig was.
Het vervelende van een pestkop stoppen, is dat dat bijna niet zonder risico op wat blauwe plekken kan. Maar zet dit eens in het licht van de consequenties van niets doen: dat is namelijk niet dat er niets gebeurd. Dat is dat dit zo nog een eeuw of wat gaat dooretteren. Kijk eens wat voor schade het Kremlin de afgelopen eeuw heeft aangericht. Gelukkig beperkt in NL, zeker, maar niet beperkt in 1. het land zelf en 2. de omringende landen die niet voor niets als de sodemieter bij de NAVO en EU gingen toe het even kon.
Ik denk dat niets doen, ons afzijdig houden juist slecht overzien en verkeerd ingeschat (=onderschat) wordt: ik denk dat de consequenties daarvan veel ernstiger zijn dan Oekraïne toejuichen, of wapens leveren, of meer betrokkenheid. Het soort cultuur dat het Kremlin bewind in stand houd normaliseert allerlei soorten geweld die hier zelden het nieuws niet halen, maar nu eens een keer wel met die bevrijdingen. Het is een tikkie erger wegens de oorlog, maar vergis je niet, iedereen in Rusland die de kop opsteekt loopt zulke risico's. Die gevangeniskampen die er nog zijn, zijn tegen alle standaarden van fatsoen in hè, dat is een beschamende normalisering van misdadigheden die hier sinds 1945 niet meer door de beugel kunnen.
Dit deel van de cultuur daar, vlak naast onze deur, laten voortbestaan, dat is iets dat altijd van tijd tot tijd weer zal overlopen. We zien het nu een paar eeuwen aan, hoeveel langer nog? Wat denken we van de kosten daarvan?
Anyway, vind de sfeer hier wat agressief en zwart/wit de laatste tijd, dus I’m out for now.
Er is een oorlog gaande, dus dat het hart het af en toe wint hoort er een beetje bij lijkt me. Ik wil zeker het onderscheid tussen Russen en hun leiders en hun leger blijven maken, want ze stigmatiseren is niet productief en ook gewoon niet juist; ondanks alles zijn er ook veel Russen die heel goed weten wat menselijkheid is en wat niet.
Maarja, nu eea aan het licht komt op een manier die we meestal niet zien en horen, je kunt er ook alleen maar kwaad van worden. Wat mij betreft gebruiken we die energie om hier op de meest menselijke manier mee af te rekenen: het einde van het huidige Kremlin. Alles minder, en deze normalisering en toepassing van geweld blijft daar voortbestaan en dit soort gedrag dus ook.