ah, de hypocrietkaart, daar is ie dan toch!

Want weet je, het is zoveel kansrijker en zinniger om alles en iedereen in 1 keer voor de rechter te gaan slepen. Shell zit bij de grootste smeerlappen die we kennen wereldwijd als je persé in rankings wil denken. Dat is niet alleen op milieutechnisch vlak, ook op humaan vlak. Voor de rest: jurisprudentie heet het, begrijp dat concept aub voor je met dit argument komt (wat nooit een zinnig argument is trouwens).
Is communisme echt het enige waar je aan kan denken als het gaat om klimaatpositief ondernemen stimuleren? Met die creativiteit snap ik dat je het maar aan bedrijven over wil laten om de problemen van de wereld voor je op te lossen.
het boeit me heel weinig wie het oplost. Het moet gewoon aangepakt worden en alles en iedereen die een beetje moedwillig de oplossingen dwars zit mag navenant aangepakt worden. Voor de rest: ik werk in de groot-zakelijke wereld en ben zeer bekend met de termen als 'klimaatpositief ondernemen'. Dat is van hetzelfde laken een pak als 'nee, we gaan je niet ontslaan, we stimuleren interne doorgroeimogelijkheden'. Nietszeggende labels die positief klinken, uiteindelijk telt resultaat en dat is er simpelweg niet.
Jij praat toch de hele tijd al van de utopie waarin bedrijven geen brood meer zien in zaken die slecht voor de wereld zijn? Een globale CO2 belasting is bijvoorbeeld een vorm die bedrijven stimuleert investeringen te maken om CO2 te reduceren of af te vangen. Er staan namelijk opeens kosten tegenover de uitstoot. Je zal wel op z’n groen links’ het liefst zien dat die belasting €1 miljoen per kilo wordt, wat misschien wel nodig zou zijn om richting Parijs te komen, maar ook daar heb je het probleem wat de realiteit heet. Die grote knop waarmee je al het energieverbruik in een keer klimaatneutraal kan maken hebben we nog niet gevonden.
Realiteit: er is maar 1 aardbol. Er is geen backup, er is geen alternatief. De scenario's waar we aan bouwen zijn git- en gitzwart. De economische incentive: ook dit interesseert me vrij weinig, het is een middel. Welk middel er wordt toegepast in die zin is niet zo heel relevant. Deze uitspraak/rechtzaak is ook een middel: men wijst Shell nu op een wettelijke verplichting die bestaat en waar ze zich niet aan houden. De co2-belasting heeft weinig gewerkt voor de rest: is er ook een gekend effect dat als je ergens een boete op zet mensen het wel ok vinden want het is immers via die boete betaald. Ik kan dus wel een miljoen op co2 zetten qua kosten, dat lost het probleem van die ton uitstoot niet op.
De grote knop is er voor een deel gewoonweg wel, maar men wil niet indrukken. Sterker nog: de lobby om maar langzaam aan te doen is groot en sterk en ook hier zijn bedrijven als Shell sterk in vertegenwoordigd.
Bedenk daarbij dat het klimaatakkoord van Parijs, als het al volledig wordt uitgevoerd, nog altijd ver onder het resultaat is wat benodigd is. Sterker nog: men heeft daar actief een hele berg schade simpelweg geaccepteerd 'want economische groei!'.
Dan kan je een grote vervuiler als Tata wel gaan dwingen om in plaats van staal te maken, bloementjes te gaan kweken zodat hun CO2 uitstoot naar beneden gaat. Maar de vraag naar staal neem je daarmee niet weg. Dus je moet de mensheid overtuigen (of gewoon tegen hun wil in, dan kom je wel bij jouw communisme) enorme concessies te doen op hun huidige levensstandaard. Wereldwijd niet meer vliegen, geen auto rijden, geen verwarming of airco meer, geen vlees eten,
geen huizen van staal bijbouwen, etc. etc. Daar zit het probleem van de politiek natuurlijk ook, je maakt jezelf belachelijk als je het probleem op ego’s van politici schuift. Dan oversimplificeer je het en doe je alsof het allemaal makkelijk op te lossen zou zijn. Shell en een paar politici moeten even hun ego opzij schuiven en alles is opgelost, Parijs behaald. Keep om dreaming.
tjah, ga werken aan hoe je een discussie voert als eerste punt. Je legt me woorden in de mond en blaast alles op tot een karikatuur. Ik heb nergens gezegd geen verwarming, of airco, enz.
Geen auto, geen vliegtuig: nogal onzin. Het punt is: we hebben vervoer nodig. Een vliegtuig, boot of auto is een specifiek middel om iets te bereiken: op een andere locatie te komen. De uitdaging is dat sommige middelen een andere impact hebben en voor-/nadelen. Daar moeten we iets aan doen, door alternatieven te kiezen, of technisch eraan te sleutelen of in sommige gevallen te zeggen van we kappen hier gewoon fijn mee.
In het geval van huizen eenzelfde verhaal: het huis is een middel waar je invulling aan kunt geven en wat een bepaalde behoefte vervult. Dat wil niet zeggen dat je dat huis per definitie met staal moet bouwen of beton. Dat is deinvulling die jij daaraan geeft en vervuilt in essentie de discussie en mogelijke oplossing.
Dus nee, ik oversimplificeer het echt niet zo hard als je stelt: het probleem is relatief simpel ook, we moeten ons uitstoot drastisch verlagen. Daartoe moet alles en iedereen in beweging komen en we komen er niet meer mee weg door te roepen 'ja maar mijn verdienmodel!'. Daar zullen beslist op den duur wetten uit gaan komen dat specifieke zaken gewoon verboden worden (misschien privévliegtuigen die niet electrisch zijn om maar wat te noemen of benzine/dieselauto's).
Dus die rechtzaak tegen Shell zinloos want ze verhuizen wel? Zie onderstaande

Australië is dan al geen optie meer met onderstaande.
https://www.theguardian.c...eople-from-climate-crisis