Het is een systeem, een deel zaken kun je prima aanpakken (bv. staal op een andere manier produceren, maar proberen het ook minder te gebruiken in bv. woningbouw), de noodzaak voor kunstmest kun je weghalen door minder in te zetten op vleesproductie (daarbij de notie dat er niet te min eten is op de wereld, het probleem is hoe het is verdeeld). Je kunt wel niet alles overboord mikken, al zul je uiteindelijk gewoon echt af moeten van fossiele brandstoffen, want ook die kunstmest gaat niet compenseren dat je gewassen gewoon op het veld verbranden bij stijgende temperaturen.Bartjuh schreef op maandag 2 oktober 2023 @ 15:29:
[...]
Ja, eens, we zullen minder moeten accepteren. Echter, dit is natuurlijk makkelijker te zeggen voor mensen die al veel hebben. Als voedsel mondiaal 2x zo duur wordt omdat we zaken in de keten extra belasten, dan gaan er een hoop mensen dood die op dit moment nog maar net eten kunnen betalen.
Ik denk dat we daarom een soort set van absolute basisbehoeften moeten samenstellen, eten (niet vlees) en schoon drinkwater moeten we bijvoorbeeld betaalbaar houden. En een set van luxe artikelen die we prima extra kunnen belasten (vliegreizen, SUVs, etc).
Als we domweg mondiaal bijvoorbeeld methaangas zouden belasten bij de bron, gaat de prijs van kunstmest omhoog (gas -> Haber-bosch -> kunstmest), en daarmee de prijs van zo'n beetje al het eten in de wereld.
Ik denk dat waar wij verschillen is dat ik de focus meer wil leggen bij de eindproducten en verantwoordelijkheid van kopers (meer vraagsturing) dan bij de grote producenten van allerlei grondstoffen (sturing aan de aanbodzijde). De aanbodkant is zowel mobiel (kan makkelijk naar andere landen verhuizen) als wel de externalities (zoals duur eten) veel groter in aantal als moeilijker te sturen; te "lomp" middel.
De last waar je iets neer legt kun je 'ergens' in een keten doen, maar het overlaten aan de eigen acties van een consument is een heel slecht plan, want we al heel veel jaren proberen maar wat ons niets heeft gebracht. Daarom dat ik niet op alle vlakken belasting zie werken: belasting fungeert dan als een soort van boeteidee en vanaf dat mensen die boete gewoon neertikken verandert er nog altijd niets. Je kunt vliegen 10 keer zo duur maken, maar het idee is dat het vliegtuig gewoon niet moet vliegen en dan kun je in plaats van symbolisch dansen zoals nu gebeurt, beter erop klappen met wet- en regelgeving.
Nunc purus risus, volutpat sagittis, lobortis at, dignissim sed, sapien