1.8” HDD modellen
|
 1.8” HDD? Die ken ik niet…
|
Nou, dat kan goed. Het zijn dan ook vrij prijzige schijfjes, en het is het vakterrein van Toshiba. In de loop der tijd hebben de heren schijfbakkers hun 1.8” modellen een zeer verantwoordelijk dieetje opgelegd: momenteel zijn de Toshiba’s lichter en slanker dan ooit voor mogelijk werd gehouden. Ideaal dus voor inbouw in mp3-apparatuur, hoewel het nog steeds vrij prijzig is om alle onderdelen tot een geheel te integreren. Ook de maximum capaciteit van 1.8” HDD ligt momenteel nog ver beneden het niveau van hun 2.5” collega’s: maximaal 30 GB.
Veel fabrikanten prefereren de (fysieke en datatechnische) ruimte die ze hebben bij een 2.5” HDD; bovendien levert het ze toch weer een aantal dollars voordeel op wb de kosten van de schijf zelf. Wil je echter met de echte grote (kleine?) jongens meedoen, dan heb je een 1.8” HDD nodig. De fabrikanten van onderstaande modellen hebben dit donders goed begrepen.
|
Apple iPod revisie 3
|
Met de nieuwe iPod heeft Apple de kaarten weer stevig in handen. De release van deze opvolger van de enorm succesvolle voorganger kwam toch nog vrij onverwacht, maar het verkoopscijfer zal daar nauwelijks onder te lijden.
Hoewel er tov de “oude” revisies 1 en 2 qua features weinig veranderd is, kunnen we de nieuwe iPod toch als een knappe prestatie beschouwen. Nog niet eerder slaagde men erin een “echte” HDD-speler (de iPod gebruikt de bekende 1.8” HDD’s van Toshiba) zo klein en licht te maken. “Portability” is dan ook het sleutelwoord bij deze witte machine, temeer Apple in een feature als “Playlist-on-the-fly” heeft voorzien en er design-technisch rekening is gehouden met een actieve mp3-luisteraar: de afgeronde hoeken en de non-moving parts aan de oppervlakte van de iPod zijn voor eerdergenoemde gebruiker ideaal.
Diverse reviews van de nieuwe iPod wijzen uit, dat Apple haar “mainstream”-users een groot plezier heeft gedaan met revisie 3. De gemiddelde recensiescore ligt toch wel om en nabij de 90%. Toch zitten er wat haken en oogjes aan de nieuwe iPod. Naast de – subjectieve – twijfels over handhaving van designkwaliteit, zijn er belangrijke minpuntjes te bespeuren voor hen die veeleisend van audio-aard zijn. De nieuwe iPod mist de veelzijdigheid van veel komende HDD-spelers: het is een geluidsmedia-speler, maar ook niet veel meer dan dat.
|
| |  |  |  |  | Links: de nieuwe iPod
Rechts: de oude revisie | De nieuwe iPod
in het dock | …just another
iPod-shot |
|
Het grootste nadeel van de nieuwe Apple-koelkast, moet echter toch wel de nogal matige levensduur van de ingebouwde lithium-ion batterij zijn. Dit is dan ook het enige punt waarop revisie 3 aantoonbaar achteruit is gegaan tov de “oude” iPod. Gemiddeld doe je nu 8 uur met 1 batterycharge; vroeger was dit 10 uur of meer.
Als je echter geen behoefte hebt aan zaken als direct-encoding via optical line-in, of wanneer je een FM-tuner danwel voicerecorder kunt missen als kiespijn (bij wijze van spreken), dan heb je aan de nieuwe iPod een uitstekende compagnon. Bovendien is het marketingsteam van Apple geniaal gebleken in het neerzetten van aantrekkelijk ogende adviesprijzen; er lijkt voor ieder wat wils te zijn.
Wanneer je twijfelt tussen een 10 GB- en een 15 GB-model, neem dan de laatstgenoemde speler. Je bent een hoop extra geld kwijt aan extra accessoires, wanneer je een 10 GB-model koopt. De 15 GB- 30 GB-versies worden met dockingstation worden geleverd, en dit is nu typisch een handig dingetje om krasjes op je teergeliefde machine te voorkomen.
|
iRiver iHP-100
|
Op naar het volgende model… de iRiver iHP-100. Tsja: zoals sommigen onder jullie wel zullen weten, heeft deze speler reeds een eigen topic. We zullen dus ons dus maar beperken tot een vluchtige indruk van dit wonderlijke ding.
De iHP-100 is een concurrent voor de iPod, maar eik toch ook totaal weer onvergelijkbaar met Apple’s speler. iRiver heeft het nl voor elkaar gekregen omde “portability-factor” van de iPod nagenoeg te behouden (dwz: het ding is ongehoord klein en licht), maar de chef-kok had nog wat topingrediënten liggen en heeft deze in de iHP-100 geduwd. Het resultaat: een duur toetje op een exclusieve menukaart.
|
| |  |  | | De iHP-100 tijdens z’n debuut:
de CES 2003 in Las Vegas
Rechts: de oude revisie | Een impressiefoto
van de Duitse website
Xonio.com |
|
Wat deze machine biedt is werkelijk geweldig: optical line-in en –out, met mogelijkheid tot direct-encoding, een FM-tuner, Mass Storage-functionaliteit (spulletjes gewoon zonder gezeur overzetten) en een mooie a/b met ingebouwd LCD. In potentie is de iRiver nu al “King of the Hill” als je het aantal features per vierkante cm gaat bekijken; aanschouw ook de geclaimede 16 uur speeltijd op 1 charge en je weet dat dit “hot stuff” is voor elke gadgeteer.
Echter: alles heeft z’n voor- en nadelen. De iHP-100 zal *niet* goedkoop worden: zeg maar gewoon duur met een adviesprijs van 499 Euro (NL). Ook de uiteindelijke capaciteit is nogal mager – 10 GB is voor velen gevoelsmatig “net ff te weinig”.
|
| |  |  | | Tentoongesteld in Tokyo, Japan:
iHP-100 en zijn blauwe
broeder (iHP-200?) | iRiver’s eigen render: klinisch,
maar ook vrij fake… |
|
Op het moment van schrijven hing er nog een mystiek waas om de iHP heen; wanneer hij nu precies uit gaat komen, weet niemand eigenlijk. Feit is, dat *wanneer* hij uitkomt, er vele ogen op deze unit zullen zijn gericht. Statistisch gezien is de iRiver een hemels device, maar het wachten duurt nu toch echt duivels lang.
|
Philips HDD100
|
Hollandsch glorie van de bovenste plank, en imho de sexiest player around. Je verwacht gewoon dat het de nieuwste Philishave met ingebouwde spiegelfunctie is, maar niets is minder waar (naja… vast wel iets): Philips zit op een ramkoers met de iPod revisie 3.
Echter, wat is nu het geval: de HDD100 vaart eigenlijk precies tussen de iPod en de iHP-100 door. Mochten de twee laatstgenoemde spelers eens geslachtsgemeenschap bedrijven, dan zou de HDD100 op hun geboortekaartje prijken.
 | De wereld moest het wekenlang met nevenstaand plaatje doen. Het gespeculeer over de grootte van ’s mans handen was natuurlijk niet van de lucht…
Overigens komt dit plaatje van Philips’ beta-test site, waar duizenden mensen zich inschreven en vervolgens gefeliciteerd werden met het *niet* winnen van een HDD100… |
Want met de unit van Philips hebben we een vrij veelzijdige speler te pakken, die echter ook diens beperkingen kent. De designjob neigt duidelijk naar Apple-kwaliteit, maar een mogelijkheid tot direct-encoding is weer iets dat we tevens op de iHP-100 terug zien.
Een FM-tuner ontbreekt, de meegeleverde a/b is nogal simplistisch van aard en het direct overzetten van media-files kunnen we bij de HDD100 ook al vergeten. Dit alles –tezamen met de 15 GB capaciteit – doet me sterk denken aan de iPod.
Hoewel de adviesprijs van deze unit gelijk ligt aan die van de 15 GB iPod/iHP-100 (nl. 499 Nederlandse Euro’s), heeft ook de Philips wel wat unieke kenmerken. Zo is er het schitterende geïnverteerde LCD’tje (wit op zwart, helemaal in de stijl van de unit), dat werkt met een speciaal “FastScroll”-systeem. Gezien het geringe aantal knopjes op de HDD100 zal dit blijkbaar een verademing zijn wb het opzoeken van bepaalde tracks.
|
| |  |  | | Superklein picje van
de stoere HDD100 in
een Philips banner | De geïnverteerde schermmodus draagt zijn steentje bij aan de
algehele slicky looks van Philips’ nieuwe pareltje |
|
Ook uniek en imo best handig is de linkage van bepaalde genres muziek (opgehaald uit de id3-tag, vandaar ook de noodzaak tot een softwarematige gang van media-transferzaken) aan een bepaalde equalizersetting: je kunt deze settings ook zelf manipuleren. Zodoende valt er weinig te zeuren over te weinig mogelijkheden die je helpen het “juiste” geluid te vinden.
Al met al een unit om gek van te worden: krijg je nu genoeg of net te weinig? Je krijgt omstreeks juli 2003 ieg een speler die maar ietsje groter en (verwaarloosbaar) zwaarder is dan zijn psychologische ouders, en daarmee een – in potentie – sterk staaltje Nederlands werkmanschap
…made in China, dat wel.
|
SonicBlue “Pearl”
|
Het verhaal met dit pareltje in de woestijn leek uit te monden in een klassiek drama. SonicBlue presenteerde het ding al tijdens de CES in januari (waar overigens veel meer hier genoemde spelers te bewonderen waren), maar gaandeweg werd de financiële positie van het Japanse bedrijf onhoudbaar en zodoende vroeg men faillissement aan. Het lot van de “Pearl” (niet de definitieve naam voor deze speler) leek reeds bezegeld, maar als door een wonder werd SonicBlue gereanimeerd door o.a. het befaamde Denon… en de speler kreeg een doorstart.
Mijn Amerikaanse collega zal hem binnenkort zelfs gaan beta-testen, en uit onze contacten met SonicBlue is duidelijk geworden dat het potentieel vermogen van de “Pearl” allerminst verminderd is.
Ten eerste: de “Pearl” is een echte fileformat-verslinder! Naast natuurlijk mp3 is er de support voor WMA (allebei de fileformats ook @ variable bitrate), WAV… en belangrijker: FLAC (een losless formaat, 50% minder omvangrijk dan vergelijkbare WAV-files) en Ogg.
Kenners weten nu al genoeg: Ogg-support voor draagbare hardware is uniek, en dat terwijl het een geweldig iets is. Kort gezegd biedt het namelijk meer geluidskwaliteit dan mp3 voor evenveel schijfruimte, of het krijg je een gelijkwaardige geluidskwaliteit voor minder MB’tjes.
|
| |  |  | | Een vroege beta-versie was te
bezichtigen op de CES 2003:
let op het armzalige
LCD’tje, dat inmiddels
vervangen is door iets
veel mooiers… | Omdat de “Pearl” zo een weirde vorm heeft,
is het moeilijk in te schatten hoe zoiets zich
nu verhoudt tov bijv een iPod rev. 1:
<- et voila… |
|
Afgezien van dit alles, heeft de “Pearl” meer dan genoeg andere uniciteit te bieden. Het ontwerp is sowieso al behoorlijk apart – nagenoeg vierkant qua vorm: daarmee kleiner en tegelijkertijd breder dan bijv. een iPod rev 3 of iHP-100. De speler is helaas wel een beetje dikkig en doet nogal “plasticachtig” aan. Ook de benodigde software (MusicMatch… horror!) is een nadeel.
Het accessoiresetje maakt echter veel goed: je krijgt er bijvoorbeeld een heus dockingstation bij, en niet zomaar eentje. Op dit dockingstation zitten o.a. aansluitingen voor RCA-tulpstekkers (= digitale kwaliteit op je aangesloten versterker) en etherNet; daarnaast zijn er wat statusLEDjes e.d. om de boel te completeren.
Ook de crossfade-technologie die speciaal voor de “Pearl” is ontworpen, is razend interessant. Als het goed is, zullen de stiltes tussen tracks hiermee voorgoed verdwijnen; bovendien kun je allerhande aan eigen instellingen naar boven halen: zodoende bepaal jij wanneer een track mooi stilletjes uitloopt, of wanneer een nummer met een onbehoorlijk wattage je oren inknalt.
De “Pearl” zal niet goedkoop worden (we zweven dan weer rond die magische grenzen 399~499 Euro), maar je krijgt wel de keuze uit een 20 GB- en een 40 GB-versie; over ruimtegebrek hoef je dus niet echt te klagen.
|
Samsung YP-900GT
|
Ook aan de historie van de YP-900 hangt een nare waslijst van voorvallen. In tegenstelling tot SonicBlue heeft de Zuid-Koreaanse elektronicagigant Samsung het lek nog niet boven weten te krijgen. Gevolg is dat de speler bijna maandelijks uitgesteld wordt.
En dat is jammer.
De YP-900GT biedt namelijk een aantal aardige zaken (o.a. FM-broadcasting, encoding) en zag er heel erg goed uit, met een mooi glacierblue grafisch LCD’tje… Maar toen kwam Apple langs, en dreigde met een rechtszaak. De YP-900 zou teveel op de iPod lijken, en dus diende het ontwerp veranderd te worden.
|
| | |  |  |  | De YP900 zoals
deze op de CeBit 2002
in China stond opgesteld | Het nieuwe model
zou teveel op
de iPod hebben
geleken… | … valt toch best mee
qua clone-gehalte? |
|
Mensen die het nieuws rond de Samsung gevolgd hebben, weten dat dit niet de eerste keer is dat de unit gerestyled wordt. De speler was eind 2002 al te bezichtigen op de CeBit Asia, in China. Dit geeft tevens het grootste manco van de YP-900 aan: het ding is al een behoorlijk eind verouderd. De specs zijn aardig, maar niet meer indrukwekkend genoeg om de adviesprijs van $ 399 (reken dus op +/- 499 Euro in NL) volledig te rechtvaardigen.
Het ding is klein en licht, maar het scheelt toch al wat tov de “echt nieuwe” spelers. Vergeet echter niet de goede reputatie van Samsung op het gebied van mp3-spelers: mocht de YP-900GT nog ooit worden opgeleverd, dan zal het een degelijke unit zijn.
Ik hoop echter wel, dat Samsung de tijd die het nodig heeft om de unit nogmaals te restylen, benut om extra functionaliteit in deze aardige speler te proppen.
|
Bantam Interactive BA-1000
|
De Bantam is een vreemde eend. Die vreemde eend zit dan ook nog eens in een vreemde bijt, want met een capaciteit van 2 respectievelijk 5 GB wedijvert Bantam nu niet bepaald met de rest van de 1.8” HDD-spelers.
Ook deze unit is een aantal malen uitgesteld (kwaliteitsissues en voorraadproblemen), maar heeft de tand des tijds aardig doorstaan. De bedoeling is dat hij eind juni 2003 op de markt komt, alhoewel dit waarschijnlijk juli gaat worden.
|
| |  |  | | De handzame BA-1000 viel *ook*
al op de CES 2003 te bewonderen! | … de unit viel op deze beurs tevens in de prijzen
(most innovative blahblah) |
|
Het is een lief iPod-kloontje met een geheel eigen feature-smoelwerk. Een ingebouwde FM-tuner, MP3-encoder en SD-expansionslot ontbreken niet, evenmin als een (simpele) a/b en een aantal aardige fratsen – zoals bijv. het LCD’tje, dat diens inhoud zowel in landscape- als in portretmodus kan weergeven.
De knopjesinterface is imho nogal knullig (een beetje oud-walkman gebeuren) en de unit is veel te dik door een uitstekende (in beide zinnen des woords) Li-Polymer battery. Met deze batterij kun je overigens wel behoorlijk lang vooruit: zo’n 16 uur per charge.
 | Dit is dan de uiteindelijke versie van onze BA-1000
Standaard met simpele a/b en kantelbare schermmodus; het is jammer
dat de unit zo dik is gebleven (vanwege de batterij-uitstulping)… |
Al met al is de BA-1000 de opvulling van een gaatje in de markt. Het is echter maar de vraag, of de aanstaande MicroDrive-players (mini-HDD) niet met de eer zullen gaan strijken. De Bantam is behoorlijk compact en licht, maar kan geenszins op tegen een MicroDrive speler.
|
2.5 “ HDD-modellen
|
2.5” HDD? Hey, die heb ik ook thuisliggen!
|
Kan heel goed kloppen. Dit zijn namelijk vrij standaard laptop-schijfjes, en er zijn vele varianten van op de markt.
|
Creative Zen 60 GB
|
Wat de iPod was voor 1.8” HDD-spelers – de Godfather en gevoelsmatig stamoudste -, dat is de Zen lange tijd geweest in de 2.5” sectie. Hoewel de Zen ook vandaag de dag nog een zeer aardige machine is, lijdt het geen twijfel dat de concurrentie de slag zal gaan winnen; het wordt ieg tijd voor een aanpassing van de huidige Zen.
Wat Creative wel heel slim heeft gedaan, is op een zeer strategisch tijdstip – net na de release van de iPod revisie 3 – de normale 20 GB Zen up te graden naar een ongehoorde 60 GB. Daarmee voert de Zen momenteel de lijst aan, wb “fabriek-afgeleverd” capaciteitsvermogen: je hoeft niet met je speeltje te klooien, hij wordt met 60 GB geleverd.
|
| |  |  | | Er zijn diverse versies
beschikbaar van de Zen:
van 10 GB met FireWire
(afgebeeld) tot 60 GB
met USB 2.0 | … en zo is er ook de Aziatische variant van 40 GB |
|
Een aanzienlijk aantal mensen zal de bekende HDD-wisseltruc echter wel kennen: van een 20 GB Zen kun je desgewenst een 60 GB Zen maken – het is enkel een kwestie van de juiste HDD gebruiken, wat geduld toepassen en een enkel schroefje los- en weer vastdraaien. In principe is de 60 GB Zen ook niets anders, dan een normale Zen met extra capaciteit. Nu is die “normale” Zen een zeer robuust ding en is de afgeleverde geluidskwaliteit (imho) van hoog niveau, maar Vadertje Tijd heeft ook op deze machine zijn schreden achtergelaten.
Het schermpje is (te) klein, de overdracht van bestanden met de meegeleverde software (PlayCenter) is een vrij irritant proces en de bediening van de unit is niet superintuïtief .Wat de Creative je wel kan bieden, is een oerdegelijke speler met een zeer acceptabele transfersnelheid (desgewenst in FireWire danwel USB 2.0-variant) en dit voor een aardig prijsje. Hoewel we in NL weer moeten leven van de kruimels die ons toegeworpen worden, is de Zen in de USA en Azië behoorlijk gedaald in prijs. Inmiddels is de 60 GB-versie ook in ons land verkrijgbaar voor zo’n 570 Eurootjes. En das nogal een dot geld.
|
Mpio HD-100/ E.Digital Odyssey 1000
|
Met de Odyssey dacht E.Digital even snel te scoren, aan het eind van boekjaar 2002. Het liep faliekant mis en het bedrijf viel in een diepe afgrond – haar eigen HDD-speler met zich meesleurende. Uiteindelijk werd de unit, na vele maanden uitstel, toch de markt op gegooid.
Men had echter een kapitale fout gemaakt bij het opleveren van de Odyssey 1000: er werd “on-demand” geleverd, er was geen voorraad van spelers waaruit men kon putten. Gevolg: duizenden bestellingen die niet vervolmaakt konden worden, een hoop ontevreden potentiële klanten en een te grote focus op het produceren van meer spelers ipv het verbeteren van de kwaliteit van deze unit.
|
| |  |  | | De vroege Mpio-versie
leek iets anders te gaan
worden dan de Odyssey 1000
maar komt uiteindelijk
op hetzelfde neer.. | … en vice-versa |
|
Allereerst: de E.Digital ziet er mooi uit; het ding glimt lekker en het navigatiegedeelte is knap gemaakt. Jammer alleen, dat het gebruikte materiaal nogal aandoet als “dun blik”. Verder is het ding behoorlijk groot en zwaar, zelfs tov de Zen.
Nu goed: dat maakt zoveel niet uit – het gaat immers om wat de unit presteert. Op zich werkt de Odyssey 1000 heerlijk als externe schijf: het maakt niks uit wat voor type files je erop gooit, de speler herkent zelf alles, en weet perfect wat hij er mee kan doen. De transfers via USB 2.0 gaan soepel, hoewel er gevallen bekend zijn van vastlopers. Het is jammer dat we geen id3-tags kunnen gebruiken; enkel de filename van de mediafile komt voorbij gescrolled; er valt dus ook weinig te sorteren of specifiek te selecteren.
De firmware is ook niet echt goed gechecked op schoonheidsfoutjes; de knopjes werken niet altijd zoals bedoeld was en de tuner is absoluut onhandig qua bediening.
|
| |  |  | | Het ding ziet er natuurlijk
wel erg mooi uit! | Het materiaal dat gebruikt is
mocht wel wat steviger van aard zijn |
|
Mpio vond de speler echter de moeite waard en heeft hem “ge-rebadged” naar iets dat we de Mpio HD-100 mogen noemen. Er zijn bij deze unit wel enkele verbeteringen doorgevoerd (betere FM-ontvangst en bediening bijv.), maar fundamenteel is het exact dezelfde machine.
Een paar maanden geleden was de E.Digital/Mpio een aardige machine met een mooie capaciteit (20 GB, natuurlijk weer zelf aan te passen – op eigen risico), maar in de huidige situatie zal de adviesprijs van 399 Euro (NL) toch nog wat omlaag moeten; misschien meer naar het niveau van de X-Clef HD-500.
|
X-Clef HD-500
|
De surprise-in-the-making is toch wel de X-Clef HD-500. Persoonlijk had ik nooit verwacht dat een Nederlandse importeur het lef zou hebben, om een dergelijk onbekend product in haar range op te nemen – maar het is dan toch gebeurd.
En op het eerste gezicht kunnen we daar erg gelukkig mee zijn. De X-Clef is werkelijk een wonder op wielen… Naja: mss hadden ze er beter wieltjes onder gemonteerd, want het is een vrij forse jongen geworden. Als je echter kijkt naar de enorme karrenvracht van features (en echt nuttige features, zoals FM-tuner en direct-encoding via line-in), de degelijke indruk die de unit maakt en de enorm acceptabele verkoopsprijs van 299 Euro. Vergeet niet dat je dan al 20 GB aan datacapaciteit in je handen hebt, en de softwareloze manier van datatransfer… en het lijkt een zeer aantrekkelijk optelsommetje te worden.
|
| | |  |  |  | Ergens sneaky in een hoekje
van de CES 2003 lag hij al
op ons te wachten… | Betaalbaar en ruim
uitgerust, deze HD500… | … en nog niet eens zo lelijk! |
|
Op het moment van schrijven wordt de unit uitgebreid getest, dus we zullen vanzelf zien hoeveel mensen uiteindelijk een X-Clef in huis gaan halen. De onoverkomelijke problemen dienen zich meestal pas later aan, zoals we gezien bij de Mambo X P353-serie. Deze is uit het overzicht gehaald vanwege de matige ervaring van diens gebuikers.
|
RCA Lyra RD2840
|
Ook deze speler kan reeds op veel hooggespannen verwachtingen rekenen. Ze hebben dus alvast 1 ding goed gedaan bij RCA: het design van de RD2840 spreekt veel mensen bij voorbaat al aan.
|
| | |  |  |  | RCA strooide ons wat zand in de ogen
met de aankondiging van de RD2821… | … die alom in de smaak viel | De nieuwe
40 GB-versie is
inmiddels niet
minder gewild |
|
Het machientje oogt slank en niet al te groot – hoewel dit in de praktijk nog wel eens tegen kon gaan vallen: het blijft immers “gewoon” een 2.5” HDD-speler en echte afmetingen zijn nog niet publiekelijk bekend gemaakt.
De RCA RD2840 is een continuering van de RD2821, een 20 GB machine met dezelfde mogelijkheden en uiterlijke kenmerken als het huidige model. Om competitief te blijven heeft RCA besloten de unit te voorzien van een 40 GB; geen onverstandige beslissing gezien de toch al acceptabele adviesprijs (om en nabij de $330… wellicht 399 Euro voor NL).
Pluspunten zijn de complete accessoireset, de zeer goede playbacktime van 15 uur per charge en de op het oog degelijke behuizing. Nadelen zijn de speciaal vereiste software voor het overzetten van mediafiles, en de reputatie van RCA als belabberd servicecentrum.
|
Digital Innovations Neuros (HD20)
|
Toen Digital Innovations de Neuros op de markt zette, was dat de bekroning van maandenlange research, beta-testing en feature-balancing. De communicatie tussen de hardware-developer en de consument-in-potentie bleef gedurende deze periode uitstekend van kwaliteit. Zodoende leek het erop, dat de Neuros een echt specifiek consumentgericht apparaat zou worden.
Deze belofte werd echter slechts gedeeltelijk ingelost; om markttechnische redenen werd de machine feitelijk een maand of twee “te vroeg” beschikbaar gesteld aan de consument. Er bleken nog behoorlijk veel minor flaws in de firmware te zitten, waardoor de unit niet naar behoren presteerde. Het resultaat zal bekend in de oren klinken: ontevreden klanten en een developer met de handen in het haar.
|
| |  |  | | Het was DAP-war op de CES 2003!
Links: de kleine “basis-unit”
(flash-based)
Rechts: de unit met “backpack” | Het “backpack” maakt de Neuros
wel een flinke, zware jongen |
|
Gaandeweg zijn de meeste foutjes weggewerkt, en zodoende hebben we met de Neuros HD-20 weer een bijzonder exemplaar voor ons liggen. Zo is dit de enige open-source speler van het spulletje; je zult dus zelf je eigen plug-ins en spelletjes kunnen implementeren mocht je bedreven genoeg zijn in softwaredeveloping.
Ook de andere features van de Neuros zijn de moeite waard: FM-transmitting, -tuner en een systeem dat nummers welke via de radio worden ontvangen, voorziet van de juiste namen. Daarmee is de Neuros dus een heel aardig device voor radio-liefhebbers.
Designtechnisch is het allemaal wat minder: het ding is ronduit dik en plomp. Dit wordt deels veroorzaakt door de mogelijkheid het “backpack” van de unit af te schuiven. Deze “backpack” is een combinatie van HDD en ingebouwde batterij; wat erover blijft is een mini-spelertje met 64 MB aan boord (er is ook een 128 MB-versie beschikbaar, waarop je dan weer een additionele backpack kan schuiven; vrij verwarrend allemaal). Het concept is leuk bedacht, maar matig uitgewerkt.
 | Uiteindelijk lijkt Digital Innovations haar eerste misstappen
te hebben gecorrigeerd en zal het onwetende
Europa wellicht nog ontvankelijk blijken
voor de USB 2.0-versie met open-source OS |
In Europa hebben we tegelijkertijd pech en geluk met de HD20 (20 GB): hij is nog niet verkrijgbaar, maar wanneer dat wel het geval gaat zijn (eind van dit jaar) zal de unit uitgerust zijn met een USB 2.0-aansluiting ipv de volstrekt achterhaalde USB 1.1-aansluiting die zich op het huidige model bevindt.
|
Now Evolution APED 20/30
|
Now Evolution heeft gedacht aan de tweaker met een krap budget: de adviesprijzen van $ 199 voor de APED-20 (20GB) en $ 269 voor de APED-30 (30 GB) zijn bijna lachwekkend. Het is natuurlijk de vraag of we in NL een dergelijke prijs in Euro’s kunnen verwachten – als de unit Europa al ooit haalt – maar het is ieg wel veelbelovend genoeg om te vermelden.
Je krijgt op papier sowieso meer dan genoeg waar voor dat geld. Een a/b en een dockingstation worden meegeleverd (het laatste gek genoeg enkel bij de APED-20  ). Het dockingstation is een leuk ding omdat er RCA-uitgangen op zitten, en je de speler kunt opladen via dit station. Bovendien kun je het ook gebruiken voor transfer-doeleinden.
Echt een schoonheidswonder is het niet,
de APED-serie… Echter wel enorm goedkoop
en bovendien behoorlijk veelzijdig |  |
Nadelen zijn de zwakke constructie-integriteit (dit is plastic in zijn puurste vorm), de vage playbacktime op 1 charge (min. 8 uur, maar dat grapje kennen we nog van de Mambo X, die het vaak niet langer dan 5 uur uithield) en de waarschijnlijk omvangrijke gestalte die deze speler vormt. Heel aardig is dan weer de toepassing van een OLED-schermpje ipv een standaard LCD: zo heb je optimale belichting onder alle omstandigheden. Dit is trouwens een techniek die men in de volgende revisie iPod’s wellicht ook gaat toepassen.
|
Multimediale spelers
|
Ehm… Alle spelers zijn toch hartstikke multimediaal?
|
Yep, maar er zijn er ook die echt de draak steken met het begrip “compleet”. Dit soort spelers is veelal uitgerust met expansiesloten of zelfs de mogelijkheid tot video-playback.
|
Archos AV/FM-serie (120/140/320/340)
|
Archos is een veelgeplaagd producent van mp3-spelers. De meeste mensen zijn het wb over 1 ding roerend met elkaar eens: het designteam van Archos blinkt niet bepaald uit in grijpbare genialiteit.
De Archos AV-1X0 serie lijdt nog een beetje onder dit syndroom. Het is duidelijk een Archos-machine, met de bekende “bumpers” op het feitelijke apparaat. Zo *lijkt* de unit vrij kolossaal, terwijl hij dat in feite helemaal niet is, zeker niet gezien het feit dat je er een hele hoop mee kunt doen. Een Archos AV is hoe dan ook meer dan “gewoon een mp3-speler”, aangezien de afkorting AV natuurlijk voor “Audio & Video” staat. Het is dus genieten geblazen voor de luid ie van DivX, XVid en MPEG4 houden.
Hoewel de filmervaring op de AV-1X0-serie nog wat te wensen over zal laten (het schermpje is daarvoor gewoonweg te klein: daarom zit er ook TV-output op, natuurlijk), heeft Archos met de AV3X0 een masterlijk stukje techniek neergezet.
Dit is een beestje met een 3.8” kleuren LCD, en dan weet je natuurlijk wel hoe laat het is: werkelijk prachtige multimedia-doelstellingen worden hier vervolmaakt. Er zit zelfs een heus OS op de 3-serie. Ook leuk is de bijgeleverde a/b met LCD en – op het laatste moment ingebouwd – een FM-tuner.
|
| |  |  | | De AV-1X0 is - net zoals zijn grotere
broer – uitbreidbaar met allerhande
extern aan te sluiten modules | Met de AV3X0 heeft Archos een flitsend
stukje techniek op de markt gekwakt…
nu de prijs nog omlaag stouwen |
|
Nadeel is dat je maar 3.5 uur naar films kunt kijken, wanneer je geen adapter bij de hand hebt; tijdens het muziek luisteren hoef je jezelf niet zoveel zorgen te maken (10 uur playbacktime per charge). Het grootste manco van de AV3X0-serie is gewoonweg zijn kwestbare LCD, diens toch vrij grote omvang en het plompe gewicht: 350 gram is best een behoorlijk heavy brokje techniek. Ook de MusicMatch-synchronisatie heeft niet bepaald mijn voorkeur, maar goed.
Een ander niet te negeren nadeel van zowel de AV1X0- als de AV3X0-serie is de adviesprijs. Deze loopt uiteen van 599 Euro (NL, AV120) tot maar liefst 899 Euro voor de AV340… en dat is toch geen kattenpis, zelfs niet voor een mini-pc’tje met 40 GB aan boord, dat ook nog eens kan encoden.
Dan nog even kort over de FM recorder: een aardige speler van Archos die toch vooral bedoeld is om muziek mee af te luisteren. Het encode-aspect is erg aardig, net zoals de FM-tuner. De speler staat echter enkel in deze sectie om het simpele feit, dat ik een 3e speler nodig had om het zaakje tabelsgewijs “op te vaullen”. Komt er iets “multimedialers”, dan zal deze speler pas op de plaats moeten maken.
|
RCA Lyra RD-2780
|
Als we dan toch naar een goedkoper alternatief voor de Archos AV-serie gaan zoeken, komen we vanzelf uit bij deze RCA-machine. De RCA biedt veel van hetzelfde, en dat voor minder geld.
Aardig is het mooie OS’je, dat je in staat stelt nummers te “taggen” en zelfs helemaal van de unit te verwijderen. Jammer dat dit speeltje nog zwaarder en groter zal zijn dan de AV3X0.
 | Groter en zwaarder dan de AV-serie, maar ook aanzienlijk goedkoper dan zijn
directe concurrent – de AV320 |
Qua eigen smoelwerk hebben de jongens en meisjes van RCA er nog een memoryslotje ingebouwd (compactFlash zelfs!). Helaas zitten we wel weer opgescheept met MusicMatch-synchronisatie en valt het nog te bezien of we met dit ding kunnen gaan encoden (het lijkt me van wel).
Al met al is dit een zeer aantrekkelijk alternatief voor de AV-serie, want voor de 20 GB RD-2780 kost “slechts” $ 449 bij oplevering.
|
ChungLam NeDi/SaroTech Triple
|
Hoe vreemder de naam, hoe Aziatischer van origine – dat geldt ieg zeker voor deze speler. Hoewel deze reeds sinds begin 2003 in Azië verkrijgbaar is, is er nog steeds geen Europese importeur in geslaagd het product grootschalig naar ons continent te halen.
Er zijn genoeg redenen om dat toch maar wel te doen: de NeDi is een kaartjesslurper van de eerste orde. Probeer het maar uit: CompactFlash, SmartMedia, SD en MMC: de unit lust het allemaal. Bovendien kun je de inhoud van de kaartjes “on-the-fly” inzien, naar de HDD kopiëren of domweg wissen.
|
| |  |  | | De volgende versie van de NeDi
wordt waarschijnlijk uitgevoerd
met readers voor land-
en strippenkaarten… | Iets dat je weinig ziet:
4 doodgewone AA’tjes in zo’n
apparaat |
|
Andere dingen die opvallen: de uitschakelbare HDD en de stroomvoorziening – nl. 4 doodnormale oplaadbare GP-AA’tjes die de speler toch 16 uur lang van power voorzien. Duidelijke nadelen zijn toch wel de karige fileformat-support (enkel mp3) en de schlemielige USB 1.1-interface: op deze manier krijg je die standaard 10 GB natuurlijk maar heel traag vol.
Als je evenwel twijfelt tussen de onderstaande DeltronTech en deze NeDi, en het is je vooral om de mogelijkheden tot memory-expansion te doen, dan is de NeDi toch een stuk aantrekkelijker: de 10 GB versie kost om en nabij de 350 Euro. Omdat het hier een typisch geval van “gooi-er-maar-een-2.5 inch-schijf-in” betreft, kun je de ChungLam/SaroTech maximaal tot 80 GB uitbreiden.
|
DeltronTech CinemaDisk
|
Om met de deur in huis te vallen: dit apparaat is duur, groot, zwaar en niet bijzonder mooi om te zien. Daar staat tegenover, dat je met deze multimediabank wel een enorme sloot aan functionaliteit met je meetorst. De Cinemadisk is – indien voorzien van een tv-out connector – een waar fileformatmonster. Je plaatjes, praatjes en filmpjes (blaatjes) kun je met een gerust hart op deze speler zetten: hij zal het allemaal als zoete koek slikken en verwerken.
|
| |  |  | | Deze DeltronTech is geen poesje om
zonder takelwagen aan te pakken…
maar wel enorm veelzijdig! | Helaas geen on-display MPEG4 enzo, maar er
zit een mooie composite/s-video-uitgang op |
|
Voeg daarbij de expansiesloten (CompactFlash en MicroDrive, dus aan ruimte geen gebrek), de infrarood afstandsbediening plus de mogelijkheid tot het geven van multimediale presentaties, en je weet dat dit een uitstekende collega op kantoor kan zijn.
De DeltronTech wordt her en der al verkocht in NL, echter: de prijzen zijn niet mals (beginnend bij ongeveer 550 Euro voor de 20 GB-uitvoering). Overtuig je werkgever er dus maar gewoon van, dat je zonder dit gadget je werk echt niet naar behoren kan doen.
|
MicroDrive-based spelers
|
| Wat is MicroDrive nou weer? |
Een MicroDrive is in feite een miniscule HDD. Het nieuwste type MicroDrive, de Cornice SE, is ideaal voor inbouw in mp3-spelers, die bovendien op deze manier een stuk kleiner gemaakt kunnen worden. Size does come with its’ price, helaas: de capaciteit van de Cornice SE ligt op maximaal 4 GB, en de mp3-speler variant is beperkt tot 1.5 GB.
Dit wonder techniek biedt nieuwe mogelijkheden voor de heren mp3-hardwaredesigners…
De Cornice SE is klein genoeg, dus daar zal het niet aan liggen.
Overigens wordt er door Mpio een pendrive ontwikkeld – de HS100 –
Met aan boord dezelfde Cornice als in onderstaande spelerkes |  |
MicroDrive is de opvulling van het gaatje in de markt tussen flash- en HDD-based spelers: kleiner en lichter dan het laatste type speler, maar een stukje groter en zwaarder dan een gemiddeld flashspelerke. Ook kosttechnisch valt de MicroDrive-based speler tussen beide extremen in, zodat de afweging capaciteit-formaat weer een stukje draaglijker is gemaakt.
|
iRiver iGP-100
|
Het Cornice-spelertje van iRiver is een sterk staaltje design: een mooie, ovale speler die zeer behoorlijk lijkt te zijn afgewerkt. Ook ziet het LCD’tje er erg fijn uit en zijn er leuke extra’s als FM-tuner en voicerecorder bij de prijs inbegrepen. Dit mini-HDD’tje voor om je nek (met Mass Storage functionaliteit) gaat ook maar liefst 14 uur mee op 1 enkele batterycharge.
|
| |  |  | | Xonio.com deed een gooi naar het design
van de iGP-100… en het leek er heel aardig op! | Klein, zuinig en robuust:
de nieuwe Smart iGP! |
|
Hoewel er verder weinig bekend is over de iGP, lijdt het geen twijfel dat het een geslaagd conceptueel model is, en dat de markt waarschijnlijk begerig zal toehappen op het moment van release.
De enige aantoonbare zwakte van de speler is dan ook de prijs/capaciteitverhouding: een geschatte prijsopgave van 350 Euro is niet niks voor een 1.5 GB machientje.
|
RCA Lyra RD-2760
|
Dit is alweer de derde nieuwe speler uit de Lyra-reeks. RCA is ieg divers bezig en voorziet elk marktsegment van een eigen speler.
De MicroDrive-speler van RCA is niet spectaculair van vormgeving, noch zijn de specificaties iets om stijl van achterover te slaan. Het is gewoon allemaal ruim voldoende, zeker voor de gestelde adviesprijs ($ 250).
Op het moment van schrijven zou deze speler zelfs al verkrijgbaar moeten zijn, hoewel dat voor NL natuurlijk weer anders ligt.
|
SonicBlue “Slate” (Nitrus/Executive)
|
De geheimzinnige dudes van SonicBlue zijn ondertussen ook nog bezig aan twee Cornice SE-players. Ik kan niet precies aanduiden waar het verschil tussen beide spelers ligt (IGN rept over een “brushed aluminium versie: de Executive), maar ieg zal project “Slate” tenminste 1 speler opleveren die het 20 uur uithoudt op 1 batterycharge: een hele prestatie!
Tsja, verder weinig nieuws onder de zon: het ding is klein en licht, maar dat is bij dit type speler doodnormaal. Het geschatte prijsniveau ligt voor de Nitrus op $ 299, terwijl de Executive $ 349 moet opbrengen.
|
[
Voor 5% gewijzigd door
crisp op 16-02-2006 16:04
]
:strip_icc():strip_exif()/u/68252/eye.jpg?f=community)
Reviews!!! 
).
… In het vorige topic staan er ieg honderden; je mag ervan uitgaan dat ik veel op mn eigen webserver zet, en deze aardig beheer. Overigens is aanbod voor nieuwe webspace altijd welkom, doe dat dan even via de “DAPreview.com – contact us”-achterdeur.
Goede vragen zijn de sleutels tot goede antwoorden 
:strip_icc():strip_exif()/u/6620/ratatouille_60-60-lq.jpg?f=community)
/u/15411/webicon.JPG?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/54280/avatarlaworder.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_exif()/u/24420/henk_orange.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/2277/companioncube.jpg?f=community)
:strip_exif()/u/27688/level42princess1.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/54361/Insp2.jpg?f=community)
/u/12281/maan.png?f=community)
/u/31252/IMG_31102011_151837_edit2_60.png?f=community)
:strip_exif()/u/63834/MeAngry-NewSmall.gif?f=community)
Kan niet wachten tot het zover is! /u/35371/crop5a38c6f305163_cropped.png?f=community)
! Maak eens een nieuwe Omni! Half uurtje werk tog? 
:strip_icc():strip_exif()/u/33177/48cbc987e1f67cb683e6f7b9682504902.jpg?f=community)
/u/38325/avatar.png?f=community){kind=avatar}
:strip_exif()/u/7013/spunky_main.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/28051/gwystyl_av.jpg?f=community)
Wakker worden leeswonder! 
:strip_icc():strip_exif()/u/17592/RS6-GoT.jpg?f=community)
staat op dixons.nl voor 800 euro 
staat op 
