Nog even hierover:
T-MOB schreef op dinsdag 10 november 2020 @ 11:55:
[...]
Als waarschuwing best interessant. Maar een aarde met klimaatverandering, ziekte en andere verdoemenis is nog altijd 100.000x leefbaarder dan Mars natuurlijk. Het tegengaan van klimaatverandering is ook niet nodig om de mens als soort voort te laten bestaan. Het is vooral nodig om onze manier van leven goeddeels te behouden met behoud van een miljardenpopulatie.
Inderdaad, hoe gek zou het zijn om onze planeet, op de perfecte afstand van de zon, met een stabiel klimaat, werkende ecosystemen, een overvloed aan grondstoffen,... om zeep te helpen en op te geven voor een planeet waar we helemaal opnieuw moeten beginnen, met terraforming, biljoenen euro's aan kosten, terajoules aan energie voor transport,... Uiteindelijk zal vooral de elite er van profiteren, terwijl Jan Modaal het meeste werk moet verrichten en op een nog meer uitgeputte planeet zal achterblijven. Als er geen technologische mirakels gebeuren, lijkt het me toch een veel beter idee om het hier leefbaar te houden.
Miljarden jaren geologische en biologische evolutie hebben de perfecte omgeving gecreëerd om hier als mens te gedijen, helemaal gratis. Dankzij onze intelligentie hoeven we ons nog maar weinig zorgen te maken over roofdieren of ziektes, waardoor het eigenlijk een paradijs geworden is. We hebben de beste en mooiste planeet in de (bereikbare) omgeving.
Deze docu zet alles mooi in perspectief (
transcriptie).
Ons kleine blauwe bolletje hangt helemaal geïsoleerd in de onmetelijke zwarte duisternis van het Heelal en als we problemen hebben zal niemand ons komen helpen. We moeten het helemaal alleen doen, de mens als verantwoordelijke voor zichzelf en triljoenen andere organismen waarmee we deze planeet delen.
Van Carl Sagan:
‘Kijk opnieuw naar die stip. Dat is hier. Dat is thuis. Dat zijn wij. Al wie je liefhebt, al wie je kent, iedereen waarvan je al ooit gehoord hebt, elke mens die ooit bestaan heeft, heeft daar zijn leven geleid. (...) Denk aan de rivieren van bloed die generaals en keizers hebben doen vloeien zodat ze, voor glorie en triomf, de tijdelijke meesters konden zijn van een fractie van een stip. (...) Er wordt wel eens gezegd dat astronomie nederigheid afdwingt en karakter bouwt. Er is misschien geen beter betoog tegen de dwaasheid van menselijke zelfingenomenheid dan deze verre foto van onze piepkleine wereld. Voor mij onderlijnt ze onze verantwoordelijkheid om vriendelijker met elkaar om te springen, om onze lichtblauwe stip in stand te houden en te koesteren, want het is de enige thuis die we ooit gekend hebben.’
Nog een stukje over beleid, ik heb het gevoel dat men in theorie alles wil doen tegen klimaatverandering, maar dat men bij elke mogelijke maatregel bang is voor protest:
Eerste groen belastingvoorstel lokt al opstootje uit binnen meerderheid
De federale regering noemt zich de groenste ooit, maar het eerste fiscale voorstel in groene richting, over de CO2-taks is al meteen goed voor een politiek opstootje.
‘Onmiddellijk.’ Eén woord in de beleidsnota van minister van Klimaat Zakia Khattabi (Ecolo) verstoort al meteen de rust binnen de federale meerderheid. ‘Tijdens de vorige legislatuur werden al belangrijke voorbereidende stappen gezet in de richting van de invoering van een koolstofprijs. Op mijn initiatief zullen binnen de regering concrete voorstellen worden gedaan om onmiddellijk een dergelijke tarifering in te voeren’, staat er.
Onmiddellijk een koolstofprijs of CO₂-taks invoeren? Alle lichten sprongen op rood bij de oppositiepartijen Vlaams Belang en N-VA, maar ook bij de liberalen, die fiscale onrust wel even kunnen missen zo kort nadat de effectentaks is heringevoerd.
‘Ondoordachte en eenzijdige initiatieven zullen we inderdaad federaal niet ondersteunen of invoeren. Niemand engageerde zich tot iets op dat vlak in het regeerakkoord’, liet Open VLD-voorzitter Egbert Lachaert via Twitter weten. ‘Een carbontaks die de gewone mensen en de middenklasse treft en een handicap vormt voor bedrijven, is onaanvaardbaar’, vond MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez.
Kilometerheffing
Het principe staat nochtans wel degelijk in het federale regeerakkoord omschreven. Er staat dat de regeringspartijen ‘het gebruik van fossiele brandstoffen zo veel mogelijk willen ontmoedigen door de invoering van een fiscaal sturend instrument’. Dat is een definitie van een CO₂-taks.
De liberalen dringen erop aan dat dit in Europees verband zou gebeuren, en dus niet ‘ondoordacht’ of ‘eenzijdig’. Dat is net wat Khattabi in haar nota voorstelt: Ze wil ‘elke mogelijke stap afstemmen op Europese beslissingen’, aangezien het best mogelijk is dat daar initiatieven worden genomen.
De commotie was dus misschien niet nodig. Er ligt ook geen concreet voorstel op tafel. Toch kroop iedereen onmiddellijk in de vertrouwde egelstelling. Het doet terugdenken aan de discussie over de Vlaamse kilometerheffing voor de jongste verkiezingen. Of over de voorstellen van de groenen om de bedrijfswagens af te schaffen.
Telkens gaat het om voorstellen die al jarenlang worden aangeprezen door ernstige internationale organisaties als de Oeso, maar die worden onthaald op grote verontwaardiging over een nieuwe belastingverhoging. Ook al is afgesproken dat de ingreep budgetneutraal moet zijn, zoals met de CO2-taks het geval is: inkomsten moeten worden teruggegeven aan burgers en bedrijven.
Het gaspedaal en de rem
‘Ik raad minister Khattabi aan om de term klimaat-taxshift te gebruiken’, suggereert Kris Bachus, onderzoeksleider Klimaat aan het Hoger Instituut van de Arbeid aan de KU Leuven. ‘Anders maakt ze weinig kans op politieke en maatschappelijke steun en goedkeuring.’ Maar ook volgens Bachus is zo’n CO₂-taks of taxshift een noodzakelijk instrument om de klimaatdoelstellingen te halen.
Vooral in de verwarmingssector zijn de verschillen groot. De lasten die op elektriciteit wegen, zijn vandaag per verbruikte kilowattuur tot vijf keer hoger dan de lasten op aardgas. Daarmee staan overheden tegelijk op het gaspedaal en op de rem. Ze geven subsidies om (op elektriciteit draaiende) warmtepompen aan te moedigen, de meest milieu- en klimaatvriendelijke manier om te verwarmen. maar tegelijkertijd wordt die elektriciteit het zwaarst belast. Het mag dan niet verbazen dat warmtepompen niet doorbreken.
Een verschuiving van die lasten, zoals met een CO₂-taks zou kunnen, zou helpen. Ook voormalig Vlaams minister van Energie Bart Tommelein (Open VLD) toonde zich er voorstander van. Maar elke wijziging in de fiscaliteit heeft winnaars en verliezers, zelfs al moet het geheel budgetneutraal zijn, en vergt dus moed.
Het principe van een CO₂-taks staat overigens ook in de beleidsnota van minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V). ‘Ik zal de fiscaliteit laten bestuderen om ze klimaatvriendelijker te maken. We vertrekken van het principe dat de vervuiler betaalt, waarbij we het gebruik van fossiele brandstoffen zo veel mogelijk willen ontmoedigen door de invoering van een fiscaal sturend instrument’, schrijft hij. Daarover is geen commotie ontstaan. Zijn omschrijving sluit ook dichter aan bij het regeerakkoord, maar de ambitie is dezelfde.
[
Voor 62% gewijzigd door
Anoniem: 78739 op 12-11-2020 12:22
]