PLAE schreef op zaterdag 11 juni 2022 @ 21:51:
[...]
Ik begrijp het heel goed. Die mensen worden in hun bestaan bedreigd. Dat gaat wel een stukje verder dan het simplistische 'verkoop je de boel toch en je kunt lekker leven' wat ik hierboven teruglees.
Ik denk dat iedereen hier wel kan begrijpen dat sommige (geëmotioneerde) mensen dan een politica thuis opzoeken, maar dat staat los van of het wenselijk is of door de beugel kan.
Overigens vind ik het 'in hun bestaan bedreigd' ook wel erg sterk uitgedrukt.
Ze worden niet met de dood bedreigd, enkel hun (levens)werk komt mogelijk tot een eind.
Als ze op een andere manier zouden boeren, bijv. op een natuur-inclusieve/regeneratieve of extensieve manier, zou dat waarschijnlijk ook op dezelfde plek kunnen.
Ja er is een grote mate van onzekerheid, maar eerlijk gezegd hebben ze dat ook te danken aan "hun eigen partijen".
Verder is het ook iets dat men al 2,5 á 3 jaar lang had aan kunnen zien komen, en ze krijgen zelfs nog een jaar voordat de provincies een plan moeten leveren.
Als het dan nog tot een gedwongen uitkoop leidt, dan ben je nog weer een aantal jaren verder.
Dus zelfs als je alle signalen negeert en gewoon stug hetzelfde blijft doen in de hoop dat de soep niet zo gegeten wordt.
Dan heb je vanaf het eerste signaal (rechtszaak PAS 2019) bijna 4 jaar om met een plan te komen, of het gesprek aan te gaan met de overheden.
In die tijd had men natuurlijk ook het pad van andere boeren kunnen volgen en op een andere manier het boerenbedrijf voortzetten, terwijl het nu gebracht wordt alsof het zo plots en onvoorzien was. Dat er velen de boot hebben afgewacht... ik zie dat vooral als een keuze.
Vanaf eerste signaal tot gedwongen uitkoop vermoedelijk zelfs 6+ jaar business as usual. (covid daargelaten)
“A single person acting without integrity could stain the whole cause and damage everything we hope to achieve.” ― The Precipice