Ja en nee.
Ja, het stikstofdossier is momenteel een hete aardappel dat van handje naar handje wordt geschoven. Dit is dusdanig complex dat dit niet door rechts opgelost kan worden (d.w.z. niet zonder 'verfoeide linkse maatregelen' te nemen zoals ondersteunen van boer en platteland. d.w.z. zonder een verdienmodel). We weten uit de wandelgangen inmiddels dat Rutte naar dit dossier heeft zitten kijken en geconcludeerd heeft dat de beoogde oplossingsrichting zoveel politieke schade toe zou brengen, dat hij de stekker uit z'n laatste kabinet heeft getrokken. De BBB ging er in het huidige kabinet nog met vurig enthousiasme mee aan de slag, maar toen die merkten dat het dossier tóch ietsje complexer was dan men het in hun kekke verkiezingsslogans voor zich zag, zochten ze naarstig naar een manier om zich eruit te wurmen. Voor de komende verkiezingen hebben ze AI maar een verkiezingsprogramma laten schrijven, en ligt de focus vooral op woningnood en pensioenen (zeg ik niet, zeggen ze zelf bij Sven Kockelmann, waar ze volledig leeglopen in de wetenschap dat geen van hun kiezers naar Sven Op 1 luistert).
Nee, er is wel een 'oplossingsrichting'. Maar dat is een staaltje verschuiving focus van mechanisme waar de honden geen brood van lusten. Een reeks gifbekers op tafel die leeggedronken moeten worden, eer men aan de maaltijd kan beginnen.
Sta me toe mij nader te verklaren. Gaat u er even goed voor zitten.
Wat men eigenlijk heeft gedaan zijn de 'landelijke dossiers' (waaronder stikstof, waaronder vitaal platteland, waaronder etc) koppelen aan 'migratie'. Hierdoor kan men bewust sturen op een harde, koude sanering en tegelijkertijd de handen wassen in "maar u wilde dit".
"Wij [de techbro's] gaan gillend rijk worden, en de boeren en de logistiek gaan ervoor betalen!"
Aldus de dure, ingevlogen motivational speaker op een borrel van Brabantse techbedrijven, waar verschillende (lokale/provinciale) rechtse politici handjes konden schudden met de smartest & brightest van de Brainport.
We hebben het hier over een paar jaar geleden. @
Virtuozzo had iets eerder al in een iteratie van het NL Politiek topic al opgemerkt dat crises enkel opgelost kunnen worden als er een verdienmodel aan gekoppeld kan worden (vrij naar Thatcher), en dat men bij migratie de focus naar het platteland is gaan verschuiven:
- Boeren en logistiek moeten meer gaan investeren in robotisering en automatisering. (al dan niet geholpen door een soort 'migrantentaks' die ze af mogen trekken indien ze dat investeren in technologie en innovatie)
- Arbeidsmigranten moeten dichter bij hun werkplek gevestigd worden (cq. het platteland). Al dan niet geholpen door de snelle vastgoed-boys & girls van deze wereld.
Een half jaar later publiceerde de VVD een
visiestuk wat verdacht veel leek op wat ik op de borrel zag, en wat Virtuozzo nog wat eerder hier op tafel legde.
Ook niet geheel toevallig vlak nadat Rutte IV klapte.
Dit volgt natuurlijk de bekende lijnen in omgang met crises, zoals in het NL Politiek topic veelvuldig geschetst:
- Het loopt vast. Schuld van links.
- Het wordt vlotgetrokken: er is een verdienmodel gevonden. Rekening voor links.
Indachtig voorgaande zijn er een paar verdienmodellen aan te wijzen:
- Automatisering & Robotisering. Een mate van verplichting om te investeren in innovatie waarbij vergeleken de WBSO klein bier is, is iets waar alle techbro's van deze wereld heel warm van worden.
- Verschuiving vastgoedinvesteringen. Door (tijdelijke) bewoning op boerenerven toe te staan (danwel te verplichten) behoren de vastgoedjongens&meisjes ineens tot de nieuwe groep die aan de keukentafel bij de boer mogen gaan praten met hun nieuwe melkkoe. En als dit goed werkt, kunnen we dit breder uit gaan rollen naar andere sectoren waarbij meer werkgevers huisvesting kunnen 'regelen' voor hun werknemers (waarbij huurcontracten gekoppeld kunnen worden aan arbeidscontracten).
Er is natuurlijk een Cui bono te maken wie hier van zal profiteren, maar vooral wie de architecten, opdrachtgevers en stakeholders zijn. Maar die aantekeningen liggen bij de onderzoeksjournalistiek.
Doordat er zo'n brede schare aan stakeholders aanwezig zijn, maakt het ook dat dit breed gedragen wordt door zo'n beetje alle rechtse partijen (met uitzondering van de ChristenUnie, maar die heeft zich sinds '19 ontpopt als "de stichtelijke Groen-Links").
Afgelopen vrijdag kon u bijvoorbeeld Caroline van der Plas (BBB) op Debat Op 1 horen, waarin ze een hartstochtelijk pleidooi gaf voor het huisvesten van migranten op boerenerven.
Dergelijke veranderingen zijn natuurlijk enkel haalbaar voor een kleine groep agrarische ondernemers. En de meerderheid die niet mee kan komen zal er vroeger of later de handoek in de ring moeten gooien, of een andere stiel zoeken. Hierdoor zal het stikstofprobleem zich op kunnen lossen als sneeuw voor de zon. Of niet, als de uitwerking hiervan enkel zal behelsen dat een handjevol grote agri-multinationals ineens hun dromen over verticale integratie waar kunnen maken (en deze mogelijkheid ligt op de loer).
Maar dat zal weinig uit maken in politiek opzicht, want door "de boeren" te koppelen aan "migratie" is het makkelijk om de zorgvuldig opgebouwde goodwill ten opzichte van de boeren heel snel weg te slaan.
Quelle chimère est-ce donc que l'homme? Quelle nouveauté, quel monstre, quel chaos, quel sujet de contradiction, quel prodige!