@
dawg Ik begrijp de geschiedenis, maar ik blijf het onbegrijpelijk vinden dat we ons zo hebben laten gijzelen door zo'n kleine groep.
Ik zie paralellen met de sluiting van de mijnen in Limburg. Dat lag politiek ook gevoelig, er werd ook met onwaarheden op het sentiment gespeeld (al die arme mijnwerkers raken hun roeping kwijt en niemand kan ooit meer werk vinden in Limburg!), en daar is ook gewacht tot de wal het schip keerde (lees: tot het economisch echt niet meer vol te houden was om de verlieslatende mijnen als werkverschaffing oipen te houden).
Dat leverde ook een politieke shitstorm op, maar behalve een paar nostalgische museumdirecteuren hoor je er niemand meer over. Ik kan me ook niet heugen dat ik ooit kinderen heb horen verzuchten dat ze geen toekomst zagen omdat ze geen stoflongen meer mochten kweken in de mijnen.
Op dezelfde manier klagen de boeren nu over de toekomst van hun kinderen die in gevaar komt, terwijl ze tegelijkertijd lopen te klagen dat die kinderen de zaak niet over willen nemen

Uiteraard begint het met de politieke wil,
En dat begin
is er nog niet eens.
Er zijn meer dan genoeg oplossingen, op het moment dat er politieke wil is.
Een deel van het juridisch mijneveld (echt heel simpel zal het allemaal niet zijn) wordt natuurlijk ook in ons hoofd gecreerd vanwege al die lastige rechtzaken die alleen maar gevoerd worden omdat onze regering keer op keer probeert om de wet te overtreden. Dat de regering meermaals door de rechter op de vingers is getikt heeft niets te maken met wat de regering deed, maar met het feit dat ze juist
niets deden.
Niets doen wordt juridisch langzaamaan ingewikkelder dan het probleem
wel oplossen.
Niet dat ik enige hoop heb dat het huidige zooitje ongeregeld in Den Haag ook maar iets gaat presteren, er komt al een jaar niets concreets uit hun handen, maar ergens heb ik nog een heel klein sprankje hoop dat "de kiezer" zich bij de volgende verkiezingen wat minder laat leiden door de op leugens en halve waarheden gebaseerde populistische slogans van een klein groepje professionals.
maar het traject daarna is nog steeds een juridisch mijnenveld. Van EU wetgeving rondom staatssteun, naar aansprakelijkheid bij de vernietiging van milieuvergunningen tot de (on) mogelijkheden van dwang bij uitkopen.
Allemaal waar, maar zodra er politieke wil is, kan dat mijnenveld geruimd worden.
En bot gezegd, als dat een hoop geld gaat kosten kan een politicus die wel iets kan dat relatief eenvoudig verkopen als de prijs voor het oplossen van het stikstofprobleem
en de daaraan gelinkte blokkade op de woningmarkt. Want laten we niet vergeten dat de stikstofcrisis wordt aangevoerd als de belangrijkste reden dat er niet genoeg gebouwd kan worden.
Ok, en een personeelstekort. Maar als ik het goed zie hebben we straks potentieel een paar tienduizend gezonde mensen die niet vies zijn van keihard werken die omgeschoold zouden kunnen worden tot bouwvakker.