Dit bedrijf is een bekende in de regio. De Amerikaanse FBI
had ook al een appeltje met ze te schillen.
Ik post even de longread die ik elders had geplaatst:
Mocht u geen zin hebben om dit allemaal te gaan lezen, vat ik het onderstaande even in één zin samen: "Wij zeggen: zonder boer geen eten. Maar de Chinezen weten: voor u zo honderd anderen."
Het bericht dat de Chinezen forse importheffingen leggen op Europees varkensvlees viel velen koud op het dak. Velen, behalve iedereen die de afgelopen paar jaar op heeft zitten letten.
Zo annuleerden Chinese inkopers afgelopen april hun orders in Amerika, waardoor 13 miljoen kilo varkensvlees in het vrieshuis bleef staan, wat schokgolven door de hele Amerikaanse keten deed gaan. Logisch, dachten we in Europa. Hadden de Amerikanen hun beste klant maar niet in het gezicht moeten spuwen. Dat zou mooie kansen bieden voor de EU exporteurs, zei men nog.
Maar dan vergat men voor het gemak dat de Chinese overheid een jaar eerder al opdracht had gegeven om een onderzoek te doen naar dumping van Europees varkensvlees in China, als gevolg van de Europese importheffingen op Chinese auto's (Rabobank schreef een jaar geleden al dat de seinen op rood stonden voor de Nederlandse varkenssector).
De varkensvleesexport naar China was er altijd al een geweest van lage marges, maar grote volumes. Dat zit zo: de export van varkensvlees bestaat uit twee delen, de varkenshelften voor de Chinese strategische voorraad en de vierkantsverwaarding van delen van varkens die wij in het Westen als afval zouden beschouwen en door de worstmachine of de gehaktmolen zouden draaien.
Die Chinese strategische voorraad is groot. Heel groot. Hoe groot weet niemand buiten China precies, maar marktdeskundigen houden het er ongeveer op dat er altijd genoeg varkensvlees op voorraad moet zijn om iedere Chinees twee worstenbroodjes te kunnen geven. Dat is een onvoorstelbaar grote hoeveelheid, en voor de exporteurs een buitenkans omdat China dus op vaste momenten immense bestellingen plaatst.
Tegelijkertijd kopen Chinese inkopers voor de particuliere markt veel varkensdelen op die wij niet willen hebben. Die delen vinden zij zelf premium, en daar zijn ze ook bereid een premium prijs voor te betalen. Die balans zorgt ervoor dat de exporteurs varkenshelften tegen een absolute bodemprijs naar China sturen, wetende dat ze dat weer goed gaan maken met de vierkantsverwaarding.
Waar het 'm nu knelt in Amerika, is dat ze die 13 miljoen kilo varkensvlees niet snel ergens anders kunnen verkopen. Het is immers 'China-grade', wat wil zeggen dat dit vlees aan specifieke Chinese eisen zoals gebruik medicijnen en supplementen (in Amerika zijn er nog medicijnen en supplementen gangbaar die in China en de EU allang verboden zijn), dierenwelzijn, eisen aan het voer, enzovoorts. Er zijn veel extra kosten gemaakt voor vlees dat ze niet zomaar op de eigen markt kunnen zetten, en de enige landen die China-grade vlees zouden accepteren willen het wel, maar enkel tegen fikse kortingen.
En dat terwijl we in Europa nog handenwrijvend stonden te kijken hoe de Amerikanen te kakken werden gezet. Oh, how the turnes have tabled.
Want we gingen uit van het idee dat de enorme Chinese honger naar varkensvlees enkel gestild zou kunnen worden door Amerikanen of Europeanen.
Maar we zijn de afgelopen jaren links en rechts ingehaald door de Zuid-Amerikanen en de Russen (en Loekasjenko van Wit-Rusland stond afgelopen week in Peking ook nog te bedelen bij Xi of hij ook wat van die taart zou mogen).
Ik schreef al eerder en meerdere malen over de Russen, maar ik zal even het geheugen opfrissen: sinds de eerste sancties in 2014 is Rusland naar China gaan kijken, en dit kreeg een boost tijdens de pandemie. Grofweg komt het erop neer dat de Russen een handjevol Chinese (en enkele Thaise en Vietnamese) multinationals monopolie heeft gegeven op een aantal agrarische activiteiten zoals bijvoorbeeld het melken van koeien en het mesten van biggen. Voor de Russen speelt heel erg mee dat Rusland al sinds de dagen van Batoe Khan moeite heeft om het agrarisch potentieel ten volle te benutten. Stalin heeft een poging gewaagd, maar we weten hoe dat afgelopen is. Nu men de Chinezen het laat proberen speelt er buiten ons zicht een agrarische revolutie af die groter is dan de Afschaffing van de Horigheid van 1861. Niet meer dat gescharrel met duizenden boerenbedrijfjes, maar gewoon moderne, verticaal geïntegreerde multinationals met miljardeninvesteringen. De Russische varkensvleesproductie is op die manier in een paar jaar tijd verdrievoudigd.
Geen idee wat de Russen zelf gaan eten, maar men verwacht dit jaar een kleine 400.000 ton varkensvlees naar China te exporteren.
Ze komen nog niet in de buurt van wat de Brazilianen naar China exporteren, maar met zulke groeicijfers zal het niet lang meer duren.
Want het is niet zo dat China 'plotseling' de markt voor de Amerikanen dicht heeft gegooid. Het is ook niet zo dat China 'plotseling' de Europeanen lik-op-stuk wil geven. Nee, de Chinezen zijn jaren geleden al begonnen te werken het aantal toeleveranciers dusdanig te vergroten dat ze ten alle tijden kunnen zeggen: "Hoeft niet hè. Voor jou honderd anderen."
Quelle chimère est-ce donc que l'homme? Quelle nouveauté, quel monstre, quel chaos, quel sujet de contradiction, quel prodige!
/u/73249/crop621645f964331.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/14/wildhagen60x60.jpg?f=community)
/u/237439/kerstmuts02.png?f=community)
:strip_exif()/u/28687/tomoi.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/341137/crop5955fc64acc1d_cropped.jpeg?f=community)
/u/284549/crop5c8c1d3ca48d4.png?f=community)