/u/37496/icon.png?f=community){kind=icon}
vuistdiep in het post-pc tijdperk van Steve | Joepie joepie. Dat ging echt toppie! | https://www.dedigitaletuin.nl
/u/1491/crop6142e563aff0e_cropped.png?f=community)
Sorry, die past niet op mijn fiets mee
vuistdiep in het post-pc tijdperk van Steve | Joepie joepie. Dat ging echt toppie! | https://www.dedigitaletuin.nl
/u/141707/crop61b9b8ef862c4_cropped.png?f=community)
/u/19536/crop5b86c55648b3f_cropped.png?f=community)
:strip_exif()/u/481248/crop59396aac2b552.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/26028/penguin.jpg?f=community)
Idd altijd testen en niet zomaar uitproberen tijdens lange/belangrijke rit.
En ja het is zoet maar je drinkt zo'n bidon natuurlijk niet in 1 keer leeg dus naar mijn idee valt het wel mee.
Snufje zout erdoor en eventueel wat citroensap. (als is dat lastiger als jet onderweg bijvult)
Voor dit weekend heb ik nu aantal zakjes met zo'n 300g suiker klaarliggen.
Zou dure bedoeling wordne als ik dat met maurten poeder oid moet doen
(en komt ongeveer op zelfde neer)Je kan ook 100g suiker in een bidon doen, heb je zelfde energie als een zakje Maurten.
Is de reis of eindbestemming het doel.
:fill(white):gifsicle():strip_exif()/f/image/1zSjU98tJeARtnG7zqpRS15X.gif?f=user_large)
Zijn vijftig was nog schoon. Drinkwaterkaart.nl Drinkwaterspots
Soms beide, Ik heb dit jaar best veel lange tochten gemaakt.
en dus ook geregeld gestopt om even te rusten en te eten/drinken.. Het liefst hou ik de grotere stops onder de 20-25 minuten, ik merk dat als ik langer stil zit echt moeite heb om weer op te starten.. Het duurt dan vaak weer 15-30 minuten voor je weer echt in je ritme zit..
Als het een zondag's ritje is en de intensiteit heel laag dan is dat geen probleem, maar wil je een beetje doorfietsen dan valt een langere stop altijd net wat zwaarder vind ik..
Herbeleef mijn The Ride '25 https://oudeelferink.com/
Je wordt goed in wat je traint.:
[...]
Soms beide, Ik heb dit jaar best veel lange tochten gemaakt.
Het liefst hou ik de grotere stops onder de 20-25 minuten, ik merk dat als ik langer stil zit echt moeite heb om weer op te starten.. Het duurt dan vaak weer 15-30 minuten voor je weer echt in je ritme zit..
Als het een zondag's ritje is en de intensiteit heel laag dan is dat geen probleem, maar wil je een beetje doorfietsen dan valt een langere stop altijd net wat zwaarder vind ik..
Pak vaker een terras
Zijn vijftig was nog schoon. Drinkwaterkaart.nl Drinkwaterspots
:strip_icc():strip_exif()/u/223555/boes.jpg?f=community)
Vorig jaar met een tocht van 225 km met een groep die ik eigenlijk niet lekker kon bijhouden, was voor mij de grote stop bij een restaurant en een uurtje lunchen wel echt de oplossing.:
[...]
Soms beide, Ik heb dit jaar best veel lange tochten gemaakt.
Het liefst hou ik de grotere stops onder de 20-25 minuten, ik merk dat als ik langer stil zit echt moeite heb om weer op te starten.. Het duurt dan vaak weer 15-30 minuten voor je weer echt in je ritme zit..
Als het een zondag's ritje is en de intensiteit heel laag dan is dat geen probleem, maar wil je een beetje doorfietsen dan valt een langere stop altijd net wat zwaarder vind ik..
dit was ongeveer op km 140 ofzo, zat er al doorheen, en wilde eigenlijk iedere minuut opgeven.
Na t lunchen voelde ik mijzelf eigenlijk best weer top, had ook behoorlijk eten/drinken naar binnen gewerkt. (het was geen tekort, want ik had echt voldoende op/bij mij en was echt veel aan t eten op de fiets (a 90 gram per uur) Na de lunch tot een km of 200 eigenlijk wel weer lekker kunnen mee fietsen en toen was t wel echt klaar.
Maar goed, ik had ook een hartslag gemiddelde van 163 over 225 km en 7 uur en een beetje
Klopt, afgelopen week vaak hetzelfde meegemaakt hoor, maar ik zat op sommige dagen echt uit te kijken naar de 2e verzorgingspost waar ze lekkere bouillon en pannekoeken hadden..:
[...]
Vorig jaar met een tocht van 225 km met een groep die ik eigenlijk niet lekker kon bijhouden, was voor mij de grote stop bij een restaurant en een uurtje lunchen wel echt de oplossing.
dit was ongeveer op km 140 ofzo, zat er al doorheen, en wilde eigenlijk iedere minuut opgeven.
Na t lunchen voelde ik mijzelf eigenlijk best weer top, had ook behoorlijk eten/drinken naar binnen gewerkt. (het was geen tekort, want ik had echt voldoende op/bij mij en was echt veel aan t eten op de fiets (a 90 gram per uur) Na de lunch tot een km of 200 eigenlijk wel weer lekker kunnen mee fietsen en toen was t wel echt klaar.
Maar goed, ik had ook een hartslag gemiddelde van 163 over 225 km en 7 uur en een beetje
Na 2-3 bekertjes bouillon en wat vast voedsel voelde ik mij ineens een stuk beter en gaf mij weer een flinke boost om de laatste 50-70km uit te fietsen.
Het blijft ook gewoon luisteren naar je lichaam tijdens een korte/lange stop..
Herbeleef mijn The Ride '25 https://oudeelferink.com/
Pro-tip als je groep eigenlijk allemaal individuele haantjes zijn: na de stop voorop gaan rijden. Kun je je eigen tempo draaien en er weer even in komen.:
[...]
Vorig jaar met een tocht van 225 km met een groep die ik eigenlijk niet lekker kon bijhouden, was voor mij de grote stop bij een restaurant en een uurtje lunchen wel echt de oplossing.
dit was ongeveer op km 140 ofzo, zat er al doorheen, en wilde eigenlijk iedere minuut opgeven.
Na t lunchen voelde ik mijzelf eigenlijk best weer top, had ook behoorlijk eten/drinken naar binnen gewerkt. (het was geen tekort, want ik had echt voldoende op/bij mij en was echt veel aan t eten op de fiets (a 90 gram per uur) Na de lunch tot een km of 200 eigenlijk wel weer lekker kunnen mee fietsen en toen was t wel echt klaar.
Maar goed, ik had ook een hartslag gemiddelde van 163 over 225 km en 7 uur en een beetje
:strip_icc():strip_exif()/u/83648/logo-website-icoon-web.jpg?f=community){kind=logo}
Gewoon thuis aan de koffie met gebak of bier. Heb je het minder leuke deel van het fietsen (het fietsen) geëlimineerd.:
[...]
Je wordt goed in wat je traint.
Pak vaker een terras
Ik vind het fietsen juist het leukst.. Gisteravond ook weer lekker ouderwets lopen knallen met een klein groepje..:
[...]
Gewoon thuis aan de koffie met gebak of bier. Heb je het minder leuke deel van het fietsen (het fietsen) geëlimineerd.
Niets behoudend fietsen, gewoon in 2 uur tijd de hele tank leeg rijden en veel PR'tjes aan diggelen rijden..
[ Voor 3% gewijzigd door verstappen33 op 14-06-2024 10:43 ]
Herbeleef mijn The Ride '25 https://oudeelferink.com/
:strip_icc():strip_exif()/u/340161/crop629715354b8af_cropped.jpg?f=community)
/u/15892/rubberduck.JPG?f=community)
Nee nee, die gaan dan achteraf klagen dat ze vinden dat sommige mensen te weinig vooraan hebben gezeten en dat het tempo niet hoog genoeg was.
Niet tijdens de rit natuurlijk, nee, maar gewoon achteraf even een trap na, want je mag 3x raden wie er vaak op kop reed om het tempo een klein beetje te temporiseren
blup
Op uitnodiging van die groep ben ik mee gegaan samen met nog een maatje van mij. Maar deze groep bestaat uit ex (semi profs) etc. die allemaal op wat hoger niveau gekoerst hebben. Als je dan als 2 gasten meegaat die af en toe beetje trainen en leuke ritjes maken met een vriendengroep is dat wel andere koek.
Waren geen haantjes, en t was echt samen uit, samen thuis, maar tempo werd er wel op gelegd. T was vorig jaar op de dag dat die afsluitdijk voor 1 of 2 dagen geopend was voor fietsers. (met behoorlijke wind) kwamen thuis met een gemiddelde van 30,8 over 225 km. Wij hoefde geen kopwerk te doen (kon ook bijna niet
), en op een gegeven moment in de zware stukken mochten wij altijd op de plek achter kopmannen rijden zodat we t minst zwaar hadden na optrekken.
Komt aardig in de buurt van een GOT SR.:
[...]
Op uitnodiging van die groep ben ik mee gegaan samen met nog een maatje van mij. Maar deze groep bestaat uit ex (semi profs) etc. die allemaal op wat hoger niveau gekoerst hebben. Als je dan als 2 gasten meegaat die af en toe beetje trainen en leuke ritjes maken met een vriendengroep is dat wel andere koek.
Waren geen haantjes, en t was echt samen uit, samen thuis, maar tempo werd er wel op gelegd. T was vorig jaar op de dag dat die afsluitdijk voor 1 of 2 dagen geopend was voor fietsers. (met behoorlijke wind) kwamen thuis met een gemiddelde van 30,8 over 225 km. Wij hoefde geen kopwerk te doen (kon ook bijna niet
Zijn vijftig was nog schoon. Drinkwaterkaart.nl Drinkwaterspots
Ach, snelheid is maar relatief..
Wanneer je met windkracht 5 tegen maar 27kmh haalt dan tel je niet mee,, maar heb je de wind mee en haal je 33kmh gemiddeld dan ben je de man op strava..
Bij ons op de club heb je ook een persoon die alleen maar in het wiel hangt bij de snelle jonges, komt die persoon op kop, dan is die er ook binnen 5 seconden weer weg.. Gemiddeld trapt die 100W minder dan de rest, maar wel pronken met de snelle tijden..
Ik heb afgelopen week zonder snelheid op de garmin gefietst, heerlijk hoor.. Geen prestatiedruk om een bepaald gemiddelde te halen..
Gisteren ook in het snelle rondje met de club had ik alleen mijn power en hartslag nog onder het navigatie kaartje staan.. Pas tegen het einde zag ik de gemiddelde snelheid tevoorschijn komen..
Wanneer je met windkracht 5 tegen maar 27kmh haalt dan tel je niet mee,, maar heb je de wind mee en haal je 33kmh gemiddeld dan ben je de man op strava..
Bij ons op de club heb je ook een persoon die alleen maar in het wiel hangt bij de snelle jonges, komt die persoon op kop, dan is die er ook binnen 5 seconden weer weg.. Gemiddeld trapt die 100W minder dan de rest, maar wel pronken met de snelle tijden..
Ik heb afgelopen week zonder snelheid op de garmin gefietst, heerlijk hoor.. Geen prestatiedruk om een bepaald gemiddelde te halen..
Gisteren ook in het snelle rondje met de club had ik alleen mijn power en hartslag nog onder het navigatie kaartje staan.. Pas tegen het einde zag ik de gemiddelde snelheid tevoorschijn komen..
[ Voor 19% gewijzigd door verstappen33 op 14-06-2024 12:20 ]
Herbeleef mijn The Ride '25 https://oudeelferink.com/
:strip_icc():strip_exif()/u/425110/crop5e31624820e53_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/18115/crop61cacaa1b5fa6_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/49919/Icon-CBR600F2.jpg?f=community){kind=icon}
/u/107447/crop5b90d228acf2c_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/105641/dratat_icon.jpg?f=community){kind=icon}
:strip_icc():strip_exif()/u/12401/crop62ebeb663c6e7_cropped.jpg?f=community)
iRacing | Sim Gear: SimXperience AccuForce, Heusinkveld Pro, Custom 80/20 rig, Sparco R100 Sky
We hebben al wel eens een Serious Social Ride gaan, vorig jaar, ik heb zelf nog wel ideeën voor een Social 2(of 3) Daagse Bikepack, maar die moet ik nog voorleggen in het bestuursoverleg van De Stichting:
[...]
Een Serious Ride ipv Social ride?
:strip_icc():strip_exif()/u/135355/20071128geek.jpg?f=community)
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/P9zwAExN7Ey6J5UiNRwg1kZv.jpg?f=user_large)
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/0iYM9uDcgfcZS7RBOquXDBa7.jpg?f=user_large)
:strip_icc():strip_exif()/u/323810/Groot.jpg?f=community)
Die is echt zo mooi, pas geleden een fietstocht gedaan waarop iemand erop fietste. Ik vind die kleurencombi echt vet.
Nickname KasPlantje.
Mooi hoor! Die blauwe kleur doet het goed in het daglicht.
Extra vraagje: Ik heb de laatste tijd veel op papier vergeleken om tot een shortlist te komen voor een nieuwe fiets. Uitgangspunt is type lange benen, korte reach en liever nog iets meer dan minder endurance geometrie dan mijn huidige Canyon Endurace 2017. Tot nu toe had ik als top 3 de Specialized Roubaix, Trek Domane & Merida Scultura Endurance, alleen doen deze me uiteindelijk te weinig. Verder de Orbea Orca (veel kleur keuze) en Giant Defy (goede reviews) op de radar, maar die hebben beide iets langere reach en lagere stack als twijfel puntje. Moet dat nog een keer gaan voelen in de praktijk om te zien of het niet toch een optie zou zijn. Reeds geschrapt uit de lijst: BMC, Scott, Factor, Rose
Vandaag stuitte ik ineens op de Basso Astra en ben daar eigenlijk wel van gecharmeerd. Niet alleen lijkt de geometrie ideaal, maar ook de kleuropties spreken me aan. N.a.v. bovenstaande ook nog even bij Isaac gekeken, maar die geo lijkt ook wat verder weg van de rest.
Ben nu even benieuwd of er wellicht nog meer is waar ik mogelijk overheen heb gekeken? (Max. €5.000) Dan kan ik de shortlist als klaar bestempelen en eens langs de LBS's.
[ Voor 3% gewijzigd door Southern Sun op 14-06-2024 19:02 ]
:strip_icc():strip_exif()/u/67744/mnologr.jpg?f=community)
/blauw
My solar panels | Soladin loggen? | Strava
---------------
Gemak dient de mens, moeite dient de mensheid.
My solar panels | Soladin loggen? | Strava
---------------
Gemak dient de mens, moeite dient de mensheid.
:strip_exif()/u/68102/icon222.gif?f=community)
Mijn vorige carbonfiets had aluminium wielen en bij detectielussen van verkeerslichten werd ik gewoon 'gezien'. Op mijn nieuwe fiets zijn de wielen ook van carbon en kan ik wachten tot ik een ons weeg 
. Nu probeer ik verkeerslichten altijd wel te mijden, maar bij een drukke weg is het wel irritant als er niet toevallig ook een gewone fietser op de lus komt staan.
Zie ook: https://wielerrevue.nl/ar...ng-moet-wachten-voor-rood
Heeft iemand een werkende hack; een strip aluminium of iets anders? Ik had verwacht dat de ketting al wel voldoende zou zijn, maar ik las ergens dat dat te weinig doet voor zo'n inductielus.
. Nu probeer ik verkeerslichten altijd wel te mijden, maar bij een drukke weg is het wel irritant als er niet toevallig ook een gewone fietser op de lus komt staan.Zie ook: https://wielerrevue.nl/ar...ng-moet-wachten-voor-rood
Heeft iemand een werkende hack; een strip aluminium of iets anders? Ik had verwacht dat de ketting al wel voldoende zou zijn, maar ik las ergens dat dat te weinig doet voor zo'n inductielus.
http://www.sinfest.net | Q: Does it ever get windy in Australia? I have never seen it rain on TV, so how do the plants grow? (UK) A: We import all plants fully grown and then just sit around watching them die
Bij motorrijders werd nog weleens geroepen dat een magneet onder je schoen zou werken...:
Mijn vorige carbonfiets had aluminium wielen en bij detectielussen van verkeerslichten werd ik gewoon 'gezien'. Op mijn nieuwe fiets zijn de wielen ook van carbon en kan ik wachten tot ik een ons weeg
Zie ook: https://wielerrevue.nl/ar...ng-moet-wachten-voor-rood
Heeft iemand een werkende hack; een strip aluminium of iets anders? Ik had verwacht dat de ketting al wel voldoende zou zijn, maar ik las ergens dat dat te weinig doet voor zo'n inductielus.
Je kunt ook op dat knopje drukken he
(ja, I know, moet ie er wel zijn)
Stuur me een PM voor Wemos D1 shields voor het uitlezen van slimme meters, modbus apparaten of het aansturen van Itho mechanische ventilatie en wtw (zie ook V&A: https://tweakers.net/aanbod/user/47321/)
/u/520562/crop64ef647d2cac0_cropped.png?f=community)
Stuk betonijzer rond buigen en in je band leggen:
Mijn vorige carbonfiets had aluminium wielen en bij detectielussen van verkeerslichten werd ik gewoon 'gezien'. Op mijn nieuwe fiets zijn de wielen ook van carbon en kan ik wachten tot ik een ons weeg
Zie ook: https://wielerrevue.nl/ar...ng-moet-wachten-voor-rood
Heeft iemand een werkende hack; een strip aluminium of iets anders? Ik had verwacht dat de ketting al wel voldoende zou zijn, maar ik las ergens dat dat te weinig doet voor zo'n inductielus.
Maar idd knopje drukken of als het om den bosch gaat (andere steden weet ik niet); installeer de Schwung app op je telefoon.
My solar panels | Soladin loggen? | Strava
---------------
Gemak dient de mens, moeite dient de mensheid.
http://www.sinfest.net | Q: Does it ever get windy in Australia? I have never seen it rain on TV, so how do the plants grow? (UK) A: We import all plants fully grown and then just sit around watching them die
:strip_icc():strip_exif()/u/190324/crop679cb4f5dc413_cropped.jpg?f=community)
Handig! Woon nabij Den Bosch dus dat komt goed uit.:
[...]
Stuk betonijzer rond buigen en in je band leggen
Maar idd knopje drukken of als het om den bosch gaat (andere steden weet ik niet); installeer de Schwung app op je telefoon.
Volgende week zaterdag is het 22 juni!:
Mijn vraag is: wat ga jij doen het weekend van 22 (en evt 23 ) juni!
Ik kreeg in mijn DM een vraag van een potentiele deelnemer, wat houdt dat in: Longestday
In het Social Ride topic doet De Stichting™ een oproep om mee te doen aan het volgende:
[...]
Omstreeks 21 juni is het de langste dag van het jaar. Dan worden er wel meer Longestday Challenges gereden en ook Rebound is omstreeks die tijd. Aantal van die challenges zijn er allerlei voorwaarden verbonden.
De Stichting™ heeft geen voorwaarden, alleen een oproep: Daag jezelf uit.
Doe gewoon eens iets wat je anders niet zou doen.
- Heel vroeg fietsen.
- Met de trein heen en dan met de fiets terug naar huis.
- Ga met vrienden of Tweakers fietsen.
- Van zonsopgang tot zonsondergang.
- Ben je het hele jaar nog niet gaan fietsen, haal je fiets weer uit het stof.
- Misschien ben je super introvert en zit je hier alleen maar te leechen. Plaats een oproep met een klein concept plannetje om andere Tweakers mee te krijgen, of sluit aan bij het plan van iemand anders.
- Koop een fiets.
- Maak er een bikepack weekend van.
- Verzin zelf iets leuks.
- Neem iets van je bucketlist.
Maar fiets!
Je kan heel makkelijk via je DM op Tweakers een groepsgesprek beginnen met max 10 man. (Je kan onderin bij eigenschappen extra nicknames toevoegen.
Ja allemaal leuk @mhr-zip maar wat ga jij dan allemaal doen.
Zelf heb ik nog een 200+ rit op mijn bucketlist staan en evt i.c.m. een rondje Zeeland en kibbeling eten (via Noord Beveland). Dat laatste is optioneel qua wind. Maar omdat we de hele dag hebben, hoeven we niet te jagen langs alle N-wegen (ja dan moet onderstaande route ook nog worden aangepast
Ik heb een paar andere Tweakers gevraagd of ze interesse hebben om mee te gaan (@nooberke @Pimorez @Salteh @Jesse). We hebben een app groepje om alvast een beetje voorpret te hebben en dingen te bespreken.
(Eén van de) Concept route(s).
[Afbeelding]
Dus wat ga jij doen!?
Longestday is niet iets wat we exclusief kunnen claimen met de social rides, dus vandaar dat ik het in dit topic post
Iemand nog plannen?
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/NP56iNXGYqnIxVVRXATeHKoD.jpg?f=user_large)
[ Voor 6% gewijzigd door mhr-zip op 15-06-2024 13:20 ]
Zijn vijftig was nog schoon. Drinkwaterkaart.nl Drinkwaterspots
:strip_icc():strip_exif()/u/508437/crop6235c7dbdf449_cropped.jpg?f=community)
:strip_exif()/u/16879/brant.gif?f=community)
KPMG gold race, 85km in Z-Limburg na een dag Pinkpop. En daarna weer naar Pinkpop. Wordt een taai weekend.
Dus het wordt wel een lange dag, maar niet zo lang fietsen.
Well, I ain't really drowning 'cause I see the beach from here
:strip_icc():strip_exif()/u/1459582/crop5ff59dbbcba08_cropped.jpeg?f=community)
Is afsluitdijk open voor fietsen?:
[...]
Heb dan rondje IJsselmeer op de planning van 300km.. (waarom weet ik niet meer)
:strip_icc():strip_exif()/u/46692/wiegel.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/25009/crop65f1e3109d1b7_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/20352/crop6166daf8ea2c2_cropped.jpg?f=community)
Paar jaar terug heb ik dat Schwung tijdens forenzen gebruikt in Eindhoven (of een vergelijkbare app) maar ik had niet het idee dat ik daardoor minder voor stoplichten stilstond.:
[...]
Stuk betonijzer rond buigen en in je band leggen
Maar idd knopje drukken of als het om den bosch gaat (andere steden weet ik niet); installeer de Schwung app op je telefoon.
Merk jij een positief verschil met die app?
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg...
iRacing | Sim Gear: SimXperience AccuForce, Heusinkveld Pro, Custom 80/20 rig, Sparco R100 Sky
:fill(white):strip_exif()/f/image/YJ6BprGaY1VLhXmq19udKYM2.png?f=user_large)
Hebben jullie er allemaal vertrouwen in dat de 22e een mooie zomer dag wordt ofzo
[ Voor 5% gewijzigd door crimby op 15-06-2024 21:35 ]
Neen, en midzomer valt voor voor mij op de 21e 😇, de 22e geen tijd.:
Hebben jullie er allemaal vertrouwen in dat de 22e een mooie zomer dag wordt ofzo
Nb: omwille van kliniek en rugklachten is het ook nog niet zeker of het überhaupt niet nog eens verschoven wordt.
Route:
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/pH5nEQhoS2bdkKkGINvacCFg.jpg?f=user_large)
[ Voor 33% gewijzigd door PaulC op 15-06-2024 21:40 ]
:strip_icc():strip_exif()/u/398420/avatar-31912-50_50.jpeg?f=community){kind=avatar}
Die velgen van de SL 8 komen veelvuldig voor op MP, altijd "onder nieuwe fiets vandaan wegens aanschaf andere velgen".
De velgen van de SL 7, die staan ook veel op MP
. Maar persoonlijk zijn dat velgen die ik evt nog zou houden als reservewielen*, maar kunnen uiteraard ook op MP (waar ze veelvuldig staan). Ze zijn kwalitatief prima, alleen zwaar (en interne breedte zie je anno 2024 ook vaak breder).Ik wil nog even verwijzen naar deze post:
mhr-zip in "Het grote wielrenervaringtopic - Deel 21"
*Geeft je evt ook de mogelijkheid om eerst met deze velgen te rijden en te sparen voor iets leuks. Maar kosten efficient is het beste om ze als nieuw op MP te zetten.
Zijn vijftig was nog schoon. Drinkwaterkaart.nl Drinkwaterspots
Hier lage velgen in al mijn fietsen, maar aangezien ik met 58kg/180cm al op Shimano RS-100s word rondgeduwd op de dijk, is een hoge velg geen optie. Vliegeren is niet mijn hobby
(En ik vind hoge velgen lelijk, helpt ook. Ziet er zo massief uit!)
(En ik vind hoge velgen lelijk, helpt ook. Ziet er zo massief uit!)
Indien er een mogelijkheid is voor een onderschrift, dient deze getoond te worden.
/u/440705/crop5f205ab3f08bf_cropped.png?f=community)
Met zo’n gewicht hoor je niet op een dijk maar op een berg:
Hier lage velgen in al mijn fietsen, maar aangezien ik met 58kg/180cm al op Shimano RS-100s word rondgeduwd op de dijk, is een hoge velg geen optie. Vliegeren is niet mijn hobby
(En ik vind hoge velgen lelijk, helpt ook. Ziet er zo massief uit!)
:strip_icc():strip_exif()/u/1962036/crop64841b5555b60_cropped.jpg?f=community)
Bij deze het verslag van mijn eerste bikepackingtrip. Zoals algemeen bekend ben ik geen begenadigd klimmer, is 70 kilometer mijn lievelingsafstand om te rijden en is de horeca onderweg- ehh… reis minstens zo belangrijk als de bestemming. Zoals voor alle eerste keren geldt, dingen gaan anders dan verwacht. Of in mijn geval: goed voorbereid op de verkeerde situaties. Ik heb lol gehad, ik heb gevloekt (niet gehuild in de berm deze keer) en mijn relativeerspier heeft het net zo zwaar te verduren gehad als mijn zitvlak. Lees mijn verslag ook vooral in dat licht en laat je niet tegenhouden om voor het eerst een meerdaagse fietstrip in te plannen, als je dat nog niet eerder hebt gedaan. Is leuk, ook als het misschien een beetje tegenvalt en de ervaring verrijkt je sowieso.
Inleiding
Mijn ouders hebben al ruime tijd een tweede huis aan de Moezel in Duitsland. Ik heb zelf veel in de omgeving gefietst daar (zowel verhard als onverhard) en vanaf het moment dat ik mijn racefiets kocht, leek het me een prachtige uitdaging om eens van Eindhoven naar de Moezel te fietsen. Grofweg 300 kilometer met wat heuvels hier en daar, dat zou moeten lukken in een paar dagen. Was mijn optimistische gedachte. Eind vorig jaar besloten dat het er dan echt van moest komen. Ik werd steeds fitter, kreeg meer gevoel bij mijn fiets en het plan werd daardoor steeds haalbaarder. Een goed weekend gekozen (12 t/m 16 juni) met het oog op lang daglicht en afgaande op de statistieken een grote kans op aangenaam en droog weer. Routes uitgestippeld, eetplannen gemaakt, overnachtingen geboekt, tassen ingepakt en opstellingen getest. Woensdag 12 juuntober was ik 10 uur ‘s ochtends dan echt klaar om te gaan, toen het even stopte met regenen.
Set-up: forse stuurtas, snackpack, zadelharnas met drybag. Plastic tas omdat ik mijn andere drybag niet kon vinden.
Varia bevestigd op harnas met deze mount en beschermhoes voor extra veiligheid.
Etappe 1: Eindhoven - Vaals (100 kilometer, 469 hoogtemeters)
In de loop van de ochtend ben ik vanuit Eindhoven vertrokken richting Vaals. De eerste kilometers schoten niet echt op en ik merk dat de constructie achter mijn zadel bleef zakken. Ik kreeg de riempjes van het harnasje niet op spanning en de constructie begon op mijn achterwiel te leunen. In Weert had ik het wel een beetje gehad: het werd tijd voor een oplossing en koffie met vlaai. Met frisse tegenzin heb ik een rugzak gescoord bij de Action, omdat een plakkende rug nog altijd minder erg is dan iedere 3 kilometer moeten stoppen om aan riempjes te hengsten. En met een beetje geluk (en dooreten) zou die rugzak vanzelf lichter worden. Vlaai was niet gelukt in Weert, langs de route was er nog geen horeca open. Stukje doorgefietst en in Molenbeersel een lunchstop gehad. Heerlijk brood met kroketten gegeten en de gastvrouw bood uit zichzelf aan om mijn bidons te vullen. Top, aanrader. Ik voelde me welkom. Vervolgens door naar het smalste stukje Nederland naar het meest westelijke stukje Duitsland gefietst en een keer of 8 de grens gepasseerd richting het zuiden. Dwars door Parkstad heen, de Lemierserberg afgedaald (beter dan beklommen) en ik kwam keurig volgens planning aan in Vaals. Fiets weggezet, lekker gedoucht, magnesiumshotje gehad en heerlijk geslapen.
Eten: 6 reepjes, 2 gelletjes, 3 bidons met sportdrank, 1 koffie, 1 appelsap, brood met kroket, salade, suikerbrood. ’s Avonds gehaktballetjes in tomatensaus en een mixed grill met frieten bij de lokale Griek in Vaals.
Kleding: bibshorts, mouwloos onderhemdje, zomerjersey met lange mouwen, gevoerd windvestje.
Accommodatie: B&B Allure Vaals. Aanrader als B&B in het Heuvelland. Sfeervolle inrichting, vriendelijke en belangstellende eigenaren, goed ontbijt dat vooraf is afgestemd qua tijd en samenstelling.
:strip_exif()/f/image/f9YR33tS1zpbQ7ZJ2jP71l4a.jpg?f=fotoalbum_large)
Etappe 2: Vaals - Sankt Vith (101 kilometer, 722 hoogtemeters)
Na een ontbijt van vers kwark en vers fruit weer op Cinelli gestapt, tijd om richting Aken te rijden. Eerste 8 kilometer -wederom dwars door het centrum- gingen tergend traag voorbij en het filmpje van Douwe Doet Dingen over 3Rides Aachen is een getrouwe weergave van een gemiddelde dag op de fiets in Aken. Aangekomen op de Vennbahn. Van het eerste stuk was ik niet zo onder de indruk. Een simpel fietspad met wat groen er naast, maar geen “echte” natuur. Tot overmaat van ramp was mijn koffiestop langs de route gesloten. Tijd om te improviseren: ik zou naar een supermarkt rijden in Lammersdorf en daar bij het bakkertje wat lekkers eten. Wat een pech: supermarkt weg. Een parkeerterrein was alles wat resteerde. Omgedraaid voor een andere bakker: maar die was aan het verbouwen… er waren wel broodjes, maar geen toilet. Naja. Lekker aardbeienbroodje gegeten en de Liberpee ingezet. Terug op de Vennbahn begon het landschap zichtbaar te veranderen. Dicht en donker bos zo ver ik kon kijken. Bijna geen andere weggebruikers. Heel vervreemdend. Na een aantal kilometer werd het landschap meer open en had ik eindelijk vergezichten. Dat deed me goed: ik heb het echt nodig om “ergens” naar toe te kunnen fietsen, dus deze laatste kilometers gingen een stuk vlotter. Intussen waren mijn ouders ook vertrokken vanuit Eindhoven (met de auto) naar de Moezel en zij vonden mijn hele onderneming toch een beetje spannend, dus we hadden afgesproken in Sankt Vith. Op de hotelkamer had ik mijn bagage herschikt en ik kon mijn rugzak met overtollige ballast mooi meegeven aan mijn ouders. Samen een lekker hapje wok gegeten en toen werd het tijd om te slapen.
Eten: 6 reepjes, 2 gelletjes, zakje colaflesjes, 2 bidons met sportdrank, grote kop koffie, aardbeienbroodje. ’s Avonds wok met extra kipfilet.
Kleding: bibshorts, thermo shirt met korte mouwen, armstukken, merino jersey, gevoerd windvestje.
Accommodatie: Berliner Hof. Prima hotel, heel anoniem (alles werkt met pasjes) en geen ontbijt inbegrepen. Goed ontbeten bij lokale bakker.
:strip_exif()/f/image/SLpcaVe1MXef5Xgjy30Rmx0T.jpg?f=fotoalbum_large)
Etappe 3: Sankt - Vith-Daun (83 kilometer, 927 hoogtemeters)
Na Sankt Vith rijd ik nog even op de Vennbahn, om vervolgens af te slaan op het Eifel-Ardennen-fietspad richting Prüm. Ook dit pad volgt een voormalig spoortracé. Tijdens de route kom je ook allemaal zaken tegen die herinneren aan het spoorverleden, zoals een biergarten rondom een oude locomotief en een klein spoorwegopenluchtmuseum. In Prüm heb ik een lekkere lunchstop gehad met een wafel met uitzicht op de basiliek en vandaar uit doorgefietst naar Gerolstein. Inmiddels was ik van de spoorbanen af en dat merkte ik aan het klimmen. De hellingspercentages werden hoger en iedere kilo(meter) begon ik te voelen. Ook fietste ik bijna de hele dag door de regen. Hier was ik niet echt goed op voorbereid qua kleding, dus op een gegeven moment bleef ik nat en koud. Ik had mezelf voorgenomen om in Daun de balans op te maken: doorfietsen of een extra overnachting boeken?
:strip_exif()/f/image/yNMojNoS2ZF00c0aNPQ724XF.jpg?f=fotoalbum_large)
Het stuk tussen Gerolstein en Daun viel me echt heel zwaar en de laatste heuvel, met wat segmenten richting de 10% kwam ik niet meer fietsend omhoog. In Daun heb ik een restaurant opgezocht, lekker genoten van de lokale cuisine en inmiddels was man met hondjes ook onderweg met de auto naar de Moezel, om mij te onthalen. Maar: ik had het ècht heel koud. En nog 55 kilometer voor me, waarvan de laatste 4 kilometer klimmen met aanzienlijke hellingspercentages (Kröver Berg vanuit Daun). Oef. Ik heb -met pijn in mijn hart- de verstandige keuze gemaakt om toch een accommodatie te boeken in Daun. Rondje op Booking.com leerde mij dat er nog een eenpersoonskamer vrij was in het kasteel en dat ze daar ook een wellness hadden. Top. Voor een tientje een bikini gescoord bij de lokale textieldiscounter, ingecheckt in een wonderlijk ingericht hotel en nog wat gezwommen en gesauna’t.
Eten: 8 reepjes, 1 gelletje, zakje colaflesjes, 2 bidons met Maurten, koffie, appelsap, wafel met vers fruit en ijs. ’s Avonds varkensmedaillons in kruidenboter met frieten en spaghetti-ijs. Die laatste heb ik pas besteld toen ik definitief de keuze had gemaakt om in Daun te blijven.
Kleding: bibshorts, jersey met korte mouwen, armstukken, regenjasje, gevoerd windvestje.
Accommodatie: Dauner Burg. Bijzonder hotel in oud kasteel van de graaf: volledig met antiek ingericht. Voelde haast als een museum. Goed ontbijtbuffet. Bescheiden maar hygiënische wellness in de kelder. Zonderlinge receptioniste: was bang dat ik agressief zou worden (hoe dan?), achtervolgde me overal in het kasteel en praatte in zichzelf. Ik kreeg er een beetje de kriebels van.
:strip_exif()/f/image/d587nS5uOA35HyLDM9KkZS7Y.jpg?f=fotoalbum_large)
Etappe 4: Daun - Wolf (80 kilometer, 437 hoogtemeters)
Om kwart voor 7 zat ik strak omhoog in mijn bed. Zou het dan lukken om vóór de lunch nog Wolf binnen te rijden? Een blik naar buiten geworpen: nee. Slagregens en windkracht 4/5/6/huilen-op-de-schaal-van-Beaufort… Rustig genoten van het ontbijtbuffet en uiteindelijk tot 10 uur gewacht met vertrekken. Het regende nog lichtjes toen ik de deur uitging, maar dit was in ieder geval regen die mijn regenjasje aan kon. Lichte doodsangsten uitgestaan op de fiets in Daun, want wat zijn die straatjes daar steil en glad als het regent, maar toch heelhuids het stadje verlaten. Vanuit Daun ben ik de Maren-Moezel-baan op gegaan, wederom een langeafstandsfietspad op voormalig spoortracé. De eerste 4 kilometer was klimmen en daarna ging het lichtjes downhill. Fijne beloning voor het afzien van de eerdere dagen. Onderweg rijd je door een aantal oude spoortunnels heen en dit draagt zeker bij aan de ervaring. Ter hoogte van Wittlich zie ik de eerste wijnbergen en begint het gevoel in te dalen dat ik ècht dichtbij ben en nog maar een uurtje hoef, als ik goed doortrap. Ondertussen heb ik contact gelegd met manlief, die inmiddels in Wolf is -met racefiets- om te vragen of hij het leuk vind om mij tegemoet te fietsen. Zo geschiedde: afgesproken in Platten en de laatste 30 kilometer samen gereden. Op het fietspad door het Moezeldal hadden we veel tegenliggers en mijn benen hadden er weer zin in, dus we zijn de wijnberg beklommen en bovenlangs naar Wolf gereden.
:strip_exif()/f/image/ukBpRIzhzCqrYhLidqidIoSR.jpg?f=fotoalbum_large)
Daar wachtte mij een heel warm onthaal: Brabantse vlag was uitgestoken, trotse ouders stonden klaar. En bijna net zo belangrijk: koude cola (in een champagnekoeler) en lekkere zoute ribbelchipjes. Die gingen er goed in!
Eten: 4 reepjes, 1 gelletje, 1 bidon met Maurten.
Kleding: bibshorts, jersey met korte mouwen, armstukken, regenjasje, gevoerd windvestje. Toen de wijnbergen in zicht kwamen konden de armstukken en het regenjasje uit.
Accommodatie: Zuhause! Eigen bedje in familiehuis aan de Moezel.
:strip_exif()/f/image/0MlF21MDCWFFYIk5sNnuvpnZ.jpg?f=fotoalbum_large)
Terugblik
Ik kijk gematigd positief terug op deze eerste meerdaagse fietsreis/bikepacking trip. Ik vond het leuk om van A naar B te fietsen en ik genoot er oprecht van dat het landschap iedere paar kilometer compleet anders was. 4 dagen alleen weg zijn van het thuisfront ging goed. Ik miste man en hondjes wel, maar ik zat niet compleet in de wildernis en had iedere dag wel even contact met het thuisfront. Voordat ik op deze trip ging, had ik nog nooit verder dan 75 kilometer solo gefietst. Dat is typisch de afstand dat ik het wel gehad heb, maar een van de uitdagingen was ook om te kijken of ik mezelf aan de gang kon houden over langere afstanden.
Het weer is me echt tegen gevallen. Het was koud (14 graden op het open terrein, 11 graden in het bos) en nat. Ik denk dat ik 200 van de 360 kilometer door (lichte) regen heb gefietst. Het zonnetje liet zich niet zien, dus ik droogde ook niet meer op. Op dag 3 gaf mij dat echt wel de nekslag. Vooraf had ik bedacht dat ik heel heroïsch na een solo van 135 dan wel 160 kilometer (ik had 2 opties vanaf Daun) het dorp binnen zou rijden, maar nu gaf ik er na 80 kilometer toch maar de brui aan. Dat was de meest veilige optie, om een dag later goed uitgerust weer verder te fietsen, maar het voelde ook als de gemakkelijke weg. Daar baal ik wel een beetje van. 1-0 voor Regenweer v/s Reginas.
Bij het samenstellen van de route heb ik niet alleen op de afstanden gelet, maar ook op de hellingspercentages en rustpunten aan de route. Gevolg hiervan was wel dat ik relatief veel door stedelijke gebieden ben gefietst. Niet zo leuk en ook niet goed voor het gemiddelde op Strava. Ook heb ik gebruik gemaakt van bestaande langeafstandsfietspaden. Voordeel hiervan is het strakke asfalt en de milde hellingspercentages (max. 3%), vooral over de paden over voormalige spoorwegtracés. Nadeel is dat deze paden niet bepaald een netwerk vormen en dat ik ook wat extra kilometers heb gereden om bij de verschillende paden te komen.
Qua set-up was ik redelijk tevreden. Nadat ik de zadeltas goed op spanning had gekregen, zat het echt stabiel. Ik merkte wel bij een staande klim dat de balans van mijn fiets heel anders was en dit voelde niet goed. Ik miste daardoor wel de mogelijkheid om staand en zittend te klimmen af te wisselen. Mijn zitvlak had wat meer afwisseling wel geapprecieerd. Ik weet niet of een Tailfin dit probleem had opgelost. De stuurtas was uiteindelijk net te klein naar mijn zin. Ik denk dat ik beter af was geweest met grotere tas. Dan had ik gelijkmatiger kunnen beladen en had ik dag 1 en 2 niet met een rugzakje hoeven te fietsen.
Vooruitblik
Zo’n meerdaagse fietstrip smaakt echt wel naar meer. Op dit moment word ik niet zo vrolijk van kamperen (de regen is echt in mijn hoofd gaan zitten), dus van accommodatie naar accommodatie fietsen is de fijnste optie. Ik zou nog weleens de hele Moezel willen afzakken vanuit Duitsland naar Frankrijk of alleen het segment tussen Koblenz en Trier. Ook de Roerover-route wil ik nog een keertje doen (in 1 of 2 dagen), vanaf de bron van de Roer in Nationaal Park de Hoge Venen naar Roermond toe. Grotendeels downhill en onverhard, dus misschien toch iets voor het andere topic.
Een ander bucketlistitem voor mij is een Vijflandenroute. Misschien iets als uitdaging voor volgend jaar voor The Longest Day. Ruim 200 kilometer met hoogtemeters, start in Sedan (Frankrijk) en via Luxemburg, België en Duitsland uiteindelijk weer in Zuid-Limburg aankomen. Laat het vooral weten als dit je aanspreekt, samen op avontuur is vaak leuker dan alleen. En verder ga ik me verheugen op fietsen in warme oorden mèt zon, want man-man-man, wat ben ik klaar met al dat nat!
Inleiding
Mijn ouders hebben al ruime tijd een tweede huis aan de Moezel in Duitsland. Ik heb zelf veel in de omgeving gefietst daar (zowel verhard als onverhard) en vanaf het moment dat ik mijn racefiets kocht, leek het me een prachtige uitdaging om eens van Eindhoven naar de Moezel te fietsen. Grofweg 300 kilometer met wat heuvels hier en daar, dat zou moeten lukken in een paar dagen. Was mijn optimistische gedachte. Eind vorig jaar besloten dat het er dan echt van moest komen. Ik werd steeds fitter, kreeg meer gevoel bij mijn fiets en het plan werd daardoor steeds haalbaarder. Een goed weekend gekozen (12 t/m 16 juni) met het oog op lang daglicht en afgaande op de statistieken een grote kans op aangenaam en droog weer. Routes uitgestippeld, eetplannen gemaakt, overnachtingen geboekt, tassen ingepakt en opstellingen getest. Woensdag 12 juuntober was ik 10 uur ‘s ochtends dan echt klaar om te gaan, toen het even stopte met regenen.
Set-up: forse stuurtas, snackpack, zadelharnas met drybag. Plastic tas omdat ik mijn andere drybag niet kon vinden.
Varia bevestigd op harnas met deze mount en beschermhoes voor extra veiligheid.Etappe 1: Eindhoven - Vaals (100 kilometer, 469 hoogtemeters)
In de loop van de ochtend ben ik vanuit Eindhoven vertrokken richting Vaals. De eerste kilometers schoten niet echt op en ik merk dat de constructie achter mijn zadel bleef zakken. Ik kreeg de riempjes van het harnasje niet op spanning en de constructie begon op mijn achterwiel te leunen. In Weert had ik het wel een beetje gehad: het werd tijd voor een oplossing en koffie met vlaai. Met frisse tegenzin heb ik een rugzak gescoord bij de Action, omdat een plakkende rug nog altijd minder erg is dan iedere 3 kilometer moeten stoppen om aan riempjes te hengsten. En met een beetje geluk (en dooreten) zou die rugzak vanzelf lichter worden. Vlaai was niet gelukt in Weert, langs de route was er nog geen horeca open. Stukje doorgefietst en in Molenbeersel een lunchstop gehad. Heerlijk brood met kroketten gegeten en de gastvrouw bood uit zichzelf aan om mijn bidons te vullen. Top, aanrader. Ik voelde me welkom. Vervolgens door naar het smalste stukje Nederland naar het meest westelijke stukje Duitsland gefietst en een keer of 8 de grens gepasseerd richting het zuiden. Dwars door Parkstad heen, de Lemierserberg afgedaald (beter dan beklommen) en ik kwam keurig volgens planning aan in Vaals. Fiets weggezet, lekker gedoucht, magnesiumshotje gehad en heerlijk geslapen.
Eten: 6 reepjes, 2 gelletjes, 3 bidons met sportdrank, 1 koffie, 1 appelsap, brood met kroket, salade, suikerbrood. ’s Avonds gehaktballetjes in tomatensaus en een mixed grill met frieten bij de lokale Griek in Vaals.
Kleding: bibshorts, mouwloos onderhemdje, zomerjersey met lange mouwen, gevoerd windvestje.
Accommodatie: B&B Allure Vaals. Aanrader als B&B in het Heuvelland. Sfeervolle inrichting, vriendelijke en belangstellende eigenaren, goed ontbijt dat vooraf is afgestemd qua tijd en samenstelling.
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/f9YR33tS1zpbQ7ZJ2jP71l4a.jpg?f=user_large)
Etappe 2: Vaals - Sankt Vith (101 kilometer, 722 hoogtemeters)
Na een ontbijt van vers kwark en vers fruit weer op Cinelli gestapt, tijd om richting Aken te rijden. Eerste 8 kilometer -wederom dwars door het centrum- gingen tergend traag voorbij en het filmpje van Douwe Doet Dingen over 3Rides Aachen is een getrouwe weergave van een gemiddelde dag op de fiets in Aken. Aangekomen op de Vennbahn. Van het eerste stuk was ik niet zo onder de indruk. Een simpel fietspad met wat groen er naast, maar geen “echte” natuur. Tot overmaat van ramp was mijn koffiestop langs de route gesloten. Tijd om te improviseren: ik zou naar een supermarkt rijden in Lammersdorf en daar bij het bakkertje wat lekkers eten. Wat een pech: supermarkt weg. Een parkeerterrein was alles wat resteerde. Omgedraaid voor een andere bakker: maar die was aan het verbouwen… er waren wel broodjes, maar geen toilet. Naja. Lekker aardbeienbroodje gegeten en de Liberpee ingezet. Terug op de Vennbahn begon het landschap zichtbaar te veranderen. Dicht en donker bos zo ver ik kon kijken. Bijna geen andere weggebruikers. Heel vervreemdend. Na een aantal kilometer werd het landschap meer open en had ik eindelijk vergezichten. Dat deed me goed: ik heb het echt nodig om “ergens” naar toe te kunnen fietsen, dus deze laatste kilometers gingen een stuk vlotter. Intussen waren mijn ouders ook vertrokken vanuit Eindhoven (met de auto) naar de Moezel en zij vonden mijn hele onderneming toch een beetje spannend, dus we hadden afgesproken in Sankt Vith. Op de hotelkamer had ik mijn bagage herschikt en ik kon mijn rugzak met overtollige ballast mooi meegeven aan mijn ouders. Samen een lekker hapje wok gegeten en toen werd het tijd om te slapen.
Eten: 6 reepjes, 2 gelletjes, zakje colaflesjes, 2 bidons met sportdrank, grote kop koffie, aardbeienbroodje. ’s Avonds wok met extra kipfilet.
Kleding: bibshorts, thermo shirt met korte mouwen, armstukken, merino jersey, gevoerd windvestje.
Accommodatie: Berliner Hof. Prima hotel, heel anoniem (alles werkt met pasjes) en geen ontbijt inbegrepen. Goed ontbeten bij lokale bakker.
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/SLpcaVe1MXef5Xgjy30Rmx0T.jpg?f=user_large)
Etappe 3: Sankt - Vith-Daun (83 kilometer, 927 hoogtemeters)
Na Sankt Vith rijd ik nog even op de Vennbahn, om vervolgens af te slaan op het Eifel-Ardennen-fietspad richting Prüm. Ook dit pad volgt een voormalig spoortracé. Tijdens de route kom je ook allemaal zaken tegen die herinneren aan het spoorverleden, zoals een biergarten rondom een oude locomotief en een klein spoorwegopenluchtmuseum. In Prüm heb ik een lekkere lunchstop gehad met een wafel met uitzicht op de basiliek en vandaar uit doorgefietst naar Gerolstein. Inmiddels was ik van de spoorbanen af en dat merkte ik aan het klimmen. De hellingspercentages werden hoger en iedere kilo(meter) begon ik te voelen. Ook fietste ik bijna de hele dag door de regen. Hier was ik niet echt goed op voorbereid qua kleding, dus op een gegeven moment bleef ik nat en koud. Ik had mezelf voorgenomen om in Daun de balans op te maken: doorfietsen of een extra overnachting boeken?
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/yNMojNoS2ZF00c0aNPQ724XF.jpg?f=user_large)
Het stuk tussen Gerolstein en Daun viel me echt heel zwaar en de laatste heuvel, met wat segmenten richting de 10% kwam ik niet meer fietsend omhoog. In Daun heb ik een restaurant opgezocht, lekker genoten van de lokale cuisine en inmiddels was man met hondjes ook onderweg met de auto naar de Moezel, om mij te onthalen. Maar: ik had het ècht heel koud. En nog 55 kilometer voor me, waarvan de laatste 4 kilometer klimmen met aanzienlijke hellingspercentages (Kröver Berg vanuit Daun). Oef. Ik heb -met pijn in mijn hart- de verstandige keuze gemaakt om toch een accommodatie te boeken in Daun. Rondje op Booking.com leerde mij dat er nog een eenpersoonskamer vrij was in het kasteel en dat ze daar ook een wellness hadden. Top. Voor een tientje een bikini gescoord bij de lokale textieldiscounter, ingecheckt in een wonderlijk ingericht hotel en nog wat gezwommen en gesauna’t.
Eten: 8 reepjes, 1 gelletje, zakje colaflesjes, 2 bidons met Maurten, koffie, appelsap, wafel met vers fruit en ijs. ’s Avonds varkensmedaillons in kruidenboter met frieten en spaghetti-ijs. Die laatste heb ik pas besteld toen ik definitief de keuze had gemaakt om in Daun te blijven.
Kleding: bibshorts, jersey met korte mouwen, armstukken, regenjasje, gevoerd windvestje.
Accommodatie: Dauner Burg. Bijzonder hotel in oud kasteel van de graaf: volledig met antiek ingericht. Voelde haast als een museum. Goed ontbijtbuffet. Bescheiden maar hygiënische wellness in de kelder. Zonderlinge receptioniste: was bang dat ik agressief zou worden (hoe dan?), achtervolgde me overal in het kasteel en praatte in zichzelf. Ik kreeg er een beetje de kriebels van.
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/d587nS5uOA35HyLDM9KkZS7Y.jpg?f=user_large)
Etappe 4: Daun - Wolf (80 kilometer, 437 hoogtemeters)
Om kwart voor 7 zat ik strak omhoog in mijn bed. Zou het dan lukken om vóór de lunch nog Wolf binnen te rijden? Een blik naar buiten geworpen: nee. Slagregens en windkracht 4/5/6/huilen-op-de-schaal-van-Beaufort… Rustig genoten van het ontbijtbuffet en uiteindelijk tot 10 uur gewacht met vertrekken. Het regende nog lichtjes toen ik de deur uitging, maar dit was in ieder geval regen die mijn regenjasje aan kon. Lichte doodsangsten uitgestaan op de fiets in Daun, want wat zijn die straatjes daar steil en glad als het regent, maar toch heelhuids het stadje verlaten. Vanuit Daun ben ik de Maren-Moezel-baan op gegaan, wederom een langeafstandsfietspad op voormalig spoortracé. De eerste 4 kilometer was klimmen en daarna ging het lichtjes downhill. Fijne beloning voor het afzien van de eerdere dagen. Onderweg rijd je door een aantal oude spoortunnels heen en dit draagt zeker bij aan de ervaring. Ter hoogte van Wittlich zie ik de eerste wijnbergen en begint het gevoel in te dalen dat ik ècht dichtbij ben en nog maar een uurtje hoef, als ik goed doortrap. Ondertussen heb ik contact gelegd met manlief, die inmiddels in Wolf is -met racefiets- om te vragen of hij het leuk vind om mij tegemoet te fietsen. Zo geschiedde: afgesproken in Platten en de laatste 30 kilometer samen gereden. Op het fietspad door het Moezeldal hadden we veel tegenliggers en mijn benen hadden er weer zin in, dus we zijn de wijnberg beklommen en bovenlangs naar Wolf gereden.
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/ukBpRIzhzCqrYhLidqidIoSR.jpg?f=user_large)
Daar wachtte mij een heel warm onthaal: Brabantse vlag was uitgestoken, trotse ouders stonden klaar. En bijna net zo belangrijk: koude cola (in een champagnekoeler) en lekkere zoute ribbelchipjes. Die gingen er goed in!
Eten: 4 reepjes, 1 gelletje, 1 bidon met Maurten.
Kleding: bibshorts, jersey met korte mouwen, armstukken, regenjasje, gevoerd windvestje. Toen de wijnbergen in zicht kwamen konden de armstukken en het regenjasje uit.
Accommodatie: Zuhause! Eigen bedje in familiehuis aan de Moezel.
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/0MlF21MDCWFFYIk5sNnuvpnZ.jpg?f=user_large)
Terugblik
Ik kijk gematigd positief terug op deze eerste meerdaagse fietsreis/bikepacking trip. Ik vond het leuk om van A naar B te fietsen en ik genoot er oprecht van dat het landschap iedere paar kilometer compleet anders was. 4 dagen alleen weg zijn van het thuisfront ging goed. Ik miste man en hondjes wel, maar ik zat niet compleet in de wildernis en had iedere dag wel even contact met het thuisfront. Voordat ik op deze trip ging, had ik nog nooit verder dan 75 kilometer solo gefietst. Dat is typisch de afstand dat ik het wel gehad heb, maar een van de uitdagingen was ook om te kijken of ik mezelf aan de gang kon houden over langere afstanden.
Het weer is me echt tegen gevallen. Het was koud (14 graden op het open terrein, 11 graden in het bos) en nat. Ik denk dat ik 200 van de 360 kilometer door (lichte) regen heb gefietst. Het zonnetje liet zich niet zien, dus ik droogde ook niet meer op. Op dag 3 gaf mij dat echt wel de nekslag. Vooraf had ik bedacht dat ik heel heroïsch na een solo van 135 dan wel 160 kilometer (ik had 2 opties vanaf Daun) het dorp binnen zou rijden, maar nu gaf ik er na 80 kilometer toch maar de brui aan. Dat was de meest veilige optie, om een dag later goed uitgerust weer verder te fietsen, maar het voelde ook als de gemakkelijke weg. Daar baal ik wel een beetje van. 1-0 voor Regenweer v/s Reginas.
Bij het samenstellen van de route heb ik niet alleen op de afstanden gelet, maar ook op de hellingspercentages en rustpunten aan de route. Gevolg hiervan was wel dat ik relatief veel door stedelijke gebieden ben gefietst. Niet zo leuk en ook niet goed voor het gemiddelde op Strava. Ook heb ik gebruik gemaakt van bestaande langeafstandsfietspaden. Voordeel hiervan is het strakke asfalt en de milde hellingspercentages (max. 3%), vooral over de paden over voormalige spoorwegtracés. Nadeel is dat deze paden niet bepaald een netwerk vormen en dat ik ook wat extra kilometers heb gereden om bij de verschillende paden te komen.
Qua set-up was ik redelijk tevreden. Nadat ik de zadeltas goed op spanning had gekregen, zat het echt stabiel. Ik merkte wel bij een staande klim dat de balans van mijn fiets heel anders was en dit voelde niet goed. Ik miste daardoor wel de mogelijkheid om staand en zittend te klimmen af te wisselen. Mijn zitvlak had wat meer afwisseling wel geapprecieerd. Ik weet niet of een Tailfin dit probleem had opgelost. De stuurtas was uiteindelijk net te klein naar mijn zin. Ik denk dat ik beter af was geweest met grotere tas. Dan had ik gelijkmatiger kunnen beladen en had ik dag 1 en 2 niet met een rugzakje hoeven te fietsen.
Vooruitblik
Zo’n meerdaagse fietstrip smaakt echt wel naar meer. Op dit moment word ik niet zo vrolijk van kamperen (de regen is echt in mijn hoofd gaan zitten), dus van accommodatie naar accommodatie fietsen is de fijnste optie. Ik zou nog weleens de hele Moezel willen afzakken vanuit Duitsland naar Frankrijk of alleen het segment tussen Koblenz en Trier. Ook de Roerover-route wil ik nog een keertje doen (in 1 of 2 dagen), vanaf de bron van de Roer in Nationaal Park de Hoge Venen naar Roermond toe. Grotendeels downhill en onverhard, dus misschien toch iets voor het andere topic.
Een ander bucketlistitem voor mij is een Vijflandenroute. Misschien iets als uitdaging voor volgend jaar voor The Longest Day. Ruim 200 kilometer met hoogtemeters, start in Sedan (Frankrijk) en via Luxemburg, België en Duitsland uiteindelijk weer in Zuid-Limburg aankomen. Laat het vooral weten als dit je aanspreekt, samen op avontuur is vaak leuker dan alleen. En verder ga ik me verheugen op fietsen in warme oorden mèt zon, want man-man-man, wat ben ik klaar met al dat nat!
Kudos @Reginas !
Zoiets staat ook al jaren op de planning bij mij, wat mij wat tegenstaat is (het gebrek aan) fietsinfrastructuur in de omringende landen. Vlaanderen gaat nog wel, en de eerste kilometers Duitsland in ook nog, maar daarna wordt het al vaak op de fiets langs 80km wegen rijden, en daar heb ik niet zoveel zin in. Heb jij daar ook ervaringen mee gehad?
Edit:
Zoiets staat ook al jaren op de planning bij mij, wat mij wat tegenstaat is (het gebrek aan) fietsinfrastructuur in de omringende landen. Vlaanderen gaat nog wel, en de eerste kilometers Duitsland in ook nog, maar daarna wordt het al vaak op de fiets langs 80km wegen rijden, en daar heb ik niet zoveel zin in. Heb jij daar ook ervaringen mee gehad?
Edit:
De keren dat ik in de buurt van een uit de kluiten gewassen puist ben geweest in Nederland ging dat wel oké inderdaad.:
[...]
Met zo’n gewicht hoor je niet op een dijk maar op een berg
[ Voor 30% gewijzigd door Maarten_E op 16-06-2024 21:05 ]
Indien er een mogelijkheid is voor een onderschrift, dient deze getoond te worden.
Hah, dankjewel!
Ik heb wel wat ervaring met rijden op 80-wegen (en 100-wegen) in het buitenland en als het even kan, probeer ik het te vermijden. In Vlaanderen fiets ik niet zo gek vaak, maar aan de Moezel kom ik wel regelmatig. De truc daar is om te kiezen voor landbouwwegen. Vaak voorzien van keurig asfalt en zeker in het weekend (hoewel je op zaterdagochtend wel moet opletten) kom je daar geen hond tegen. Mijn Varia geeft mij ook wat zekerheid, zodat ik in ieder geval weet of er verkeer achter mij zit.
Bij het plannen van de route is het raadzaam om B-wegen (snelwegen) sowieso te vermijden. L-wegen zijn een beetje dubbel: dit zijn de provinciale wegen, je mag hier dus flink doorrijden, maar in sommige delen van het land zijn ze heel rustig en kun je er goed overheen fietsen. Je zou -bij Strava Premium- de heatmap kunnen raadplegen om te zien of locals er fietsen en dat meenemen in je afweging. K-wegen zijn vaak de landelijke wegen en in mijn ervaring zijn die goed te doen. Blijft natuurlijk opletten en als ik de keuze heb tussen een landbouwweg en een K-weg, kies ik vrijwel altijd voor de landbouwweg.
Misschien kun je ook wat inspiratie putten uit de links naar de langeafstandsfietspaden, want dat is echt wel heel toegankelijk fietsen. Aken zelf vond ik niet plezierig, maar er waren langs de drukke wegen in de stad wel fietsstroken voorzien. Vanaf Vaals of het Centraal Station kun je over fietspaden naar de start van de Vennbahn komen, mocht je dat overwegen voor je trip. Hier nog wat extra informatie, ook over het heen en terugreizen met de trein, mocht je hem van Aken naar Troisvierges willen rijden.
Bedankt voor de tips @Reginas !
Zat al een tijdje te denken over een Varia als peace of mind, heb er net eentje besteld voor een goede prijs, ben benieuwd.
Het viel mij op dat, zelfs wanneer je in Vlaanderen plant, je opeens N-wegen tegenkomt waar opeens fietspaden ophouden en je het dan maar mag uitzoeken als fietser. Al is het maar een fietsstrookje waar je op kan mikken...
Zat al een tijdje te denken over een Varia als peace of mind, heb er net eentje besteld voor een goede prijs, ben benieuwd.
Het viel mij op dat, zelfs wanneer je in Vlaanderen plant, je opeens N-wegen tegenkomt waar opeens fietspaden ophouden en je het dan maar mag uitzoeken als fietser. Al is het maar een fietsstrookje waar je op kan mikken...
Indien er een mogelijkheid is voor een onderschrift, dient deze getoond te worden.