Je schiet nu meteen in het defensief en ik snap eigenlijk niet waarom. Sinds de sport is gaan professionaliseren en commerciëler is geworden met sterke andere teams die hun intreden hebben gedaan, presteert Ferrari gewoon niet goed. Pak ik 1980 als het beginpunt van die trend dan krijg je de volgende WDC's per de nog bestaande teams:
McLaren = 9
Williams = 7
Ferrari = 6
RBR = 4
Mercedes = 4
Renault = 2
Van die zes keer dat Ferrari een WDC binnenhaalde in 38 jaar, kwamen er vijf van een zekere Schumacher die een aantal sleutelfiguren om zich heen had die Scuderia Ferrari effectief leiden. Geen van deze waren Ferrari mensen. Haal je die er dus uit dan blijft er een WDC over. Deze won Kimi op een punt. Dat is niet indrukwekkend, verre van.
Ferrari hun succes de afgelopen decennia kwam vrijwel exclusief rond Schumacher. Oke, dan heb je ook een coureur binnengehaald. Blijft alleen staan dat met Schumacher ook geheel andere leiding naar Ferrari kwam. In dat klimaat kon Ferrari wel functioneren en scoorde ze na een paar pogingen wel vijf keer achter elkaar een WDC. Sinds Ferrari Schumacher op oneerbiedige wijzen eruit hebben geschopt, scoorde ze in 2007 nog een WDC met zijn vervanger Kimi en sindsdien staat Ferrari weer ruim tien jaar droog.
Alonso was een mislukking en niemand die Alonso zal beschuldigen van een gebrek aan talent of wilskracht om het maximale uit een auto te halen. Alonso vervangen voor Vettel die nota bene 4 WDC's achter elkaar scoorde bij een reclameteam voor energiedrankjes. En twee daarvan, 2010 en 2012 waren alles behalve dominant. Komt Vettel naar Ferrari en dan veranderd hij opeens van een redelijk relaxte coureur in een hoop frustratie die zich in 2016 echt uiten. Dan sta je onder druk.
Ondertussen was Marchionne op de achtergrond druk bezig om flink wat te veranderen bij Ferrari. De man ging gewoon langs op de fabriek en praatte met de normale werknemers en vroeg wat er beter of anders moest. Vervolgens kregen die werknemers de vrijheid om dit te doen. Dat kwam allemaal de afgelopen maanden naar buiten en het werkte. In 2017 stond er opeens een dijk van een auto terwijl de 2016 Ferrari gewoon slecht was.
Er volgde geen kampioenschap door een combinatie van fouten door Vettel en Ferrari. Ik kan me Vettel zijn woede-uitbarsting in Baku nog herinneren, of de opgefokte Ferrari pitcrew die wanhopig bezig waren met een PU en mensen zwaar gefrustreerd weg aan het duwen waren. In 2018 heb ik Vettel weer tientallen punten weg zien gooien en heb ik Ferrari een aantal waardeloze strategische beslissingen zien maken. De afgelopen twee races waren helemaal exemplarisch.
Ondertussen was diezelfde Marchionne ook bezig om aan de stoelpoten van beide coureurs te zagen. Kimi moest er maar uit en vervangen worden voor iemand anders die wel presteerde. Zo bedreig je ook de nummer een status van Vettel en de dynamiek in het team. Nu heeft Marchionne na zijn dood zijn zin gekregen en is Kimi vervangen voor Leclerc.
Dat gaat waarschijnlijk niks oplossen en gaat de situatie alleen maar erger maken. In plaats van een duidelijke hiërarchie ga je nu tweestrijd krijgen tussen twee coureurs en die gaan elkaar alleen maar in de weg zitten. Beiden moeten zich nu namelijk bewijzen, ten koste van de ander.
Ondertussen lost dit een duidelijk probleem niet op. De mensen op het circuit staan onder gigantische druk om te presteren en kunnen hier niet mee omgaan. In plaats van ermee omgaan en hun werk goed te doen, verplaatsen ze die druk naar de coureurs die dit ook niet aankunnen. Dat moet je zeker niet doen met een coureur zoals Vettel. De man is zowat een stereotype Duitser. Zeer punctueel en precies, maar kan moeilijk omgaan met onverwachte situaties. Vettel heeft een rustige omgeving nodig waarin hij zich optimaal kan voorbereiden op een race en deze het beste kan rijden. Daarin is hij echt niet alleen. Ik denk zomaar dat alle toppers dit nodig hebben. Dat lijkt er bij Ferrari nooit te zijn en dan knap je als coureur. Loopt de CEO als beloning ook nog eens aan je stoelpoten te zagen en je op te zetten tegen een jong, maar groot talent.
Alles bij elkaar moet ik toch vraagtekens gaan plaatsen bij het functioneren van Ferrari de afgelopen decennia. Je kan niet bijna 40 jaar als topteam in de Formule 1 aanwezig zijn en telkens falen om te winnen. De enige uitzondering was een periode waar een uitzonderlijke coureur zijn eigen mensen meenam en na een paar seizoenen dominant was. Vervolgens gooit Ferrari hem eruit en zakt Ferrari gewoon weer weg.
Dit heeft ook niks met haat op Ferrari te maken. Dit zijn conclusies die je helaas moet trekken als je kijkt naar hoe het team op langere termijn presteert. Het heeft ook niks te maken met "Italianen zijn". Nee, er is iets mis met de bedrijfscultuur van Ferrari die er steeds voor zorgt dat ze hun zaken niet op orde krijgen en steeds falen.
Bij Mercedes en RBR zie je rust en vertrouwen tussen het personeel onderling. Je krijgt geen seconde de indruk dat ze met enkele tientallen een investering van honderden miljoenen vertegenwoordigen in een competatieve sport. Ze doen gewoon hun werk en doen het zo goed mogelijk. Bij Ferrari is een kleine onverwachtheid al reden tot paniek en dat hebben we de laatste jaren weer gezien.
Never argue with an idiot. He will drag you down to his own level and beat you with experience.