Propane schreef op zaterdag 23 november 2019 @ 00:17:
Ja, dat wil wel met een (vrijwel zeker) overweight landing. Kist zit vol met brandstof voor een 12.000km vlucht en dan nog pax erbij, en zo te zien geen brandstof gedumpt.
Gelukkig zet deze crew hem netjes aan de grond i.p.v. die idioten bij Smartwings die 2,5 uur op één motor vliegen

. Liever wat landing gear schade dan een krater in een LA wijk of de oceaan als toevallig de andere motor ook besluit een rot dag te hebben.
Toch is het niet zo zwart wit als je stelt. De vlucht van smartwings was totaal excessief, maar zomaar omkeren en te zwaar landen is ook niet altijd de beste optie, al is het maar om vervolging/straf te voorkomen, als het al goed gaat.
Er zijn een aantal aandachtspunten of je wel of niet, net na de take off, terugkeert.
-Structureel zullen de meeste vliegtuigen kunnen landen met max takeoff gewicht. al zal er wel minimale schade kunnen optreden, zoals, in dit geval, de banden. De vraag is echter wel of bijvoorbeeld de baan wel lang genoeg is. Dat hoeft namelijk bij lange na niet altijd het geval te zijn, zeker niet als er bepaalde problemen zijn waarbij er bijvoorbeeld minder geremd kan worden of harder aangevlogen wordt.
-Performance wise zijn er ook bedenkingen, kan je na een onmiddellijke terugkeer nog wel een eventuele go around doen zonder een toren/berg te raken? Zeker in vliegtuigen met een brandstof dump systeem en wat apartere velden is dat ook niet altijd gegarandeerd. Terugkeren betekent niet altijd ook echt landen, er kan zoveel nog gebeuren.
-Procedureel is er ook nog wel wat op aan te merken, is je noodgeval wel erg genoeg om het breken van de regels te veroorloven? Te zwaar landen is buiten de limieten van de machine gaan en vereist wel een goede reden.
De FAA heeft in 1972 ooit een document uitgebracht waarin zij (wat) redenen voor een overweight landing uiteenzetten. Is dus al een zeer oud document, maar nooit teruggetrokken of van een update voorzien.
Ze geven de volgende redenen:
. In June 1972, the FAA issued Air Carrier Operations Bulletin No. 72-11 giving three examples of situations the FAA considered typical of those under which pilots may be expected to use their emergency authority in electing to land overweight:
■ Any malfunction that would render the
airplane unairworthy.
■ Any condition or combination, thereof,
mechanical or otherwise, in which an
expeditious landing would reduce the
exposure to the potential of additional
problems which would result in a
derogation or compromise of safety.
■ Serious illness of crew or passengers which
would require immediate medical attention.
Blijkbaar vinden ze dat jouw actuele probleem hieronder moet vallen om een overweight landing te "mogen" doen en de vraag is of een simpele motorstoring daaronder valt. Valt een engine stall/surge daaronder?
En dat is een vraag welke vrij subjectief is, een vliegtuig kan immers prima op één motor vliegen, dus wat is de nood? Echter de kans op een glider incident is ook navenant hoger geworden, misschien afhankelijk van de reden van de storing.
En wetende dat de kans op 1 storing al extreem laag is, wat is de kans op een volgende?
Iedereen zal daar mogelijk een andere conclusie aan verbinden.
Dan is er ook nog de beslissing fuel te dumpen, indien mogelijk. Daarmee kun je vrij rap je gewicht verliezen en dus het probleem van hierboven omzeilen, maar mag of wil je wel dumpen als er vlammen zichtbaar zijn?
Nu denk/hoop ik dat in de meeste landen een overweight landing vrij coulant bekeken wordt in het geval van motorproblemen, maar is dat overal zo? Is dat ook zo in een land waar vlieger de bak in gaan omdat ze
kozen op het water te landen in plaats van land of waar een luchtverkeersleider veroordeeld omdat hij had moeten weten dat de piloten van een vliegtuig toch niet wisten waar ze zaten toen deze aangaven dat ze het wel wisten en
alle obstakels e.d. te zien liggen, maar dat toch niet deden?
Document van boeing over overweight landings