CaptJackSparrow schreef op woensdag 18 september 2019 @ 18:07:
Omdat de technologie voor zo'n digitale kaart tegenwoordig zó alomtegenwoordig en laagdrempelig is kan ik het eigenlik niet meer adequaat vinden als men niet de moeite neemt om dit beschikbaar te maken, ook op oudere toestellen. Ja ik snap dat een 'officiële' voorziening vanuit Boeing door alle 'luchtvaartkwaliteit' eisen en certificering langzaam en duur is maar waarschijnlijk verbieden de voorschriften niet dat je een extra stand-alone stukje instrumentarium toevoegt in de vorm van een schermpje ergens in een houder bevestigd.
Nou is een scherm dusdanig flexibel in functionaliteit dat ik vind dat ook bij oudere modellen dit al hoog en breed in beperkte vorm wél 'officieel' toegevoegd had mogen zijn om extra functionaliteiten gepaard gaand met voortschrijdende technologische ontwikkelingen beschikbaar te maken. Maar zeker die onofficiële toevoeging behoort wat mij betreft allang de norm te zijn. Zo duur is dat niet. Daarop beknibbelen getuigt naar mijn mening van een verkeerde mentaliteit.
Wat jij nu roept is een typisch "knee-jerk" moment. Klein incident, onmiddelijk reactie van dit moet, dat moet, waarom hebben ze dit niet. Men werkt al enkele decennia zonder een extra schermpje van de TomTom en dat gaat 99,99% van de tijd prima. Zelfs al zet je zo'n schermpje erin, dan alsnog zal een incident als dit wel eens gebeuren, want er zit (gelukkig nog) een mens in de cockpit.
Eventjes een schermpje toevoegen, zij het een tablet of extra instrument vereist vaak ook weer een heel pakket regelgeving. Vaak ook nog een STC (supplemental type certificate). Denk aan stroom voorziening, kan dat uit het toestel of moet je powerbanks mee. Veiligheidsprocedure voor batterij overheat in de cockpit, hele manuals die geschreven moeten worden, training voor crew, proef periodes die doorlopen moeten worden, software die moet passen binnen de workflow van het bedrijf, soms op maat moet worden geschreven etc etc. Autoriteiten hebben soms ook nog geen ervaring met EFBs waardoor het hele project nog moeilijker is omdat zij ook tijdens dit proces alles leren.
Dit zijn serieus flinke projecten waar vaak complete teams op worden gezet binnen een operator. Eventjes een kant en klaar pakket kopen zit er vaak niet in, en als het al mogelijk is dan is de provider daarvan weer vaak een bedrijf die centen wil zien omdat zij verantwoordelijk zijn en aan allerlei eisen moeten voldoen. Dus dan betaal je flink en dat wil men in accounting liever niet zien om de kosten zo laag mogelijk te houden.
Voor de achtergrond, mijn werkgever is al ongeveer anderhalf jaar bezig om EFBs in te voeren. Tot voor kort hadden wij enkel nog papieren kaarten. De lokale luchtvaart autoriteit had er ook nog geen ervaring mee. Meerdere proef periodes, meerdere software pakketten testen, alle toestellen aanpassen tijdens de C-checks voor een iPad houder met geïntegreerde voeding, powerbanks op de toestellen die die houder nog niet hebben. Twee toestellen vlogen voorheen voor Lufthansa en hadden letterlijk PCs in de cockpit ingebouwd als EFBs (oude troep zeg maar). Kostte toen waarschijnlijk een fortuin, kost nu nog steeds een fortuin om UIT het toestel te halen want alles in de luchtvaart kost bakken met geld omdat alles volgens juiste procedures moet gebeuren, dit is een van de redenen waarom luchtvaart tegenwoordig zo veilig is als transport middel. Zelfs als je grootschalige IT projecten binnen normale bedrijven gaat vergelijken hiermee, die hoeven bij lange na niet aan zoveel wetgeving en certificatie eisen te voldoen.