upclocker schreef op woensdag 20 februari 2019 @ 20:58:
[...]
Ik denk eigenlijk dat het een pyrrusoverwinning is voor de KLM en dat Ben Smith het gewoon heel slim gespeeld heeft. Door twijfels over de positie van Elbers naar buiten te brengen, heeft hij een onderhandelingspositie voor zichzelf gecreëerd. Jullie krijgen je zin met het behouden van Elbers, maar dan wil ik een zetel in de raad van commissarissen.
Vind dat altijd een hele bijzondere die (zeker op dit dossier) wel vaker terugkomt... Je maakt een afspraak, en na een paar jaar wordt er gelekt dat de afspraak wellicht op losse schroeven staat. Vervolgens wordt er geruststellend medegedeeld dat het helemaal niet de intentie is om aan de afspraak te tornen, maar dat voor het behoud van de afspraak wel een paar andere concessies gedaan moeten worden.
Voor mij geldt altijd: afspraak is afspraak. Maar ja, dat is dan ook één van de redenen dat ik niet in de boardroam van Air France zit

.
Heb een beetje een dubbel gevoel bij dit hele gebeuren. Je hoort tegenstrijdige geluiden van de diverse partijen en hebt geen idee wie de waarheid spreekt. Deze zal dan wel ergens in het midden liggen.
Er zijn partijen die de KLM tegen al het onheil willen verdedigen, dat is logisch. Maar de 'fusie' tussen de KLM en Air France was eigenlijk helemaal geen fusie, het was gezien de toenmalige machtsverhoudingen een overname met 'garanties'. Het is een beetje lastig terugzoeken, maar
volgens dit verslag bedroeg de omzet van KLM in 2003/2004 €5,9mrd, terwijl
volgens dit document de omzet van de totale groep in 2004 €24mrd bedroeg. Air France was destijds dus 3 keer zo groot als de KLM (6mrd vs 18mrd).
Die verhouding is inmiddels wel een beetje veranderd. Uit de gisteren gepresenteerde cijfers bleek dat de respectievelijke omzetten nu 11 en 16 miljard zijn. De KLM is sinds de fusie bijna verdubbeld qua omzet, Air France is ruim 10% gekrompen. KLM behaalt 4 keer zoveel winst als Air France.
Zuiver objectief gezien zou Smith dus de hele dag met Elbers aan de lijn moeten hangen om te leren hoe hij Air France gezond kan maken. Hell, Elbers had de positie van Smith eigenlijk moeten hebben.
Maar in de wereld van luchtvaart is weinig objectief, en in het Franse establishment al helemaal niet. De combinatie van die 2 zorgt voor een giftige cocktail die potentieel beide bedrijven de afgrond in zou kunnen sleuren.
Maar ik hoop (wellicht tegen beter weten in) dat dit hele gedoe meer een rookgordijn richting de Fransen is dan richting de Nederlanders.
Voor de Fransen was de toppositie voor een Nederlander onaanvaardbaar. Er is gekozen voor een niet-Fransman welke niet uit het Franse establishment komt en die de handen dus redelijk vrij heeft. Vervolgens komt er nu - na heel veel gehakketak - een oplossing uit de koker waarbij de Nederlanders ogenschijnlijk weer concessies hebben moeten doen.
Bijna onbelicht is echter dat er een zogenaamd supercomité is gevormd
welke de strategie voor alle onderdelen gaat bepalen. Hierin zitten Smith, Elbers (KLM), Rigail (Air France) en de financiële baas van Air France.
Dit lijkt me vrij significant. Bij mijn weten is dit de eerste keer dat de Fransen niet de meerderheid hebben in het overkoepelende bestuur. Er zijn weliswaar 2 Air France mensen ten opzichte van 1 KLM'er, maar die laatste 2 zullen gezien de ronduit belabberde resultaten van Air France niet zo hoog van de toren kunnen blazen, waardoor het gewicht van de Fransen in de praktijk misschien zelfs onder de 50% is gekomen.
Maar misschien zie ik het allemaal te rooskleurig

.