Er is een mooie discussie ontstaan met de nodige interessante argumenten die in de ontwerpspecificatie van een tank niet zullen misstaan. Begrijp mij even niet verkeerd. Zeker niet anti-tank, maar deze oorlog roept wel vragen bij mij op.
@
Edmin Voor mijn reactie had je al aangegeven dat met simulaties die balans van verschillende wapensystemen was geanalyseerd, maar dat zonder een tankachtig wapensysteem bij een aanval geen doorkomen aan zou zijn. Deze informatie biedt meer uitsluitsel dan vele lange discussies van ons bij elkaar. Je latere opmerking over de propaganda vervorming is ook zeker een punt. Het veldwerk is wat nederiger en blijft onzichtbaar.
Een ander aspect wordt door @
NiGeLaToR in een mooie reactie belicht. Zonder zijn reactie te hebben gelezen betrapte ik mij zelf op de gedachte dat een vijand met overgewicht in panzers toch niet dicteert dat die in een veldslag alleen met panzers is te pareren? Je geeft mooi aan dat NATO dan neigt naar een alternatief antwoord. Dat het Russische leger lastig kan veranderen verbaast mij niet. Als iets die te overgewaardeerde post van mij aantoont dan is het dat dit leger niet kan adapteren. Russen zijn te centraal geleid om de intelligentie van alle individuen in dat leger maximaal te mobiliseren. En dat zien we nu.
En het acteren van de Russen, een slechtere reclame voor het functioneren van de tank als wapensysteem is er denk ik net, maar ook hier is weer de factor propaganda aan het werk. De Russen laten ons zien dat een leger uitgebalanceerd moet zijn. De overmaat aan panzers geeft onbalans. Het niet kunnen ingaan van steden is hierdoor voor een deel te verklaren, al moeten we door de ruis van het moraalgebrek heen kijken.
Een claim dat tanks verleden tijd zijn kan niet worden gemaakt. Wat ik in mijn eerste post trachtte aan te geven is dat dat spectrum van wapens aan het schuiven is. Dit gaat ook de rol van de tank, en misschien haar uitvoering raken. Een tank is in haar offensieve rol moeilijk te vervangen. Uiteindelijk moet een gebied worden ingegaan en is een extra push nodig naast infanterie. Althans, volgens onze huidige oorlogsvoeringsconventies.
Een land kan (even als hypothese) vol geïnvesteerd hebben in honderden Bayraktar TB2's. Worden deze drones zonder aankondiging massaal ingezet tegen een leger met veel panzers dan kan dat uitmonden in een disruptieve slachting. Dit werkt een of enkele keren, daarna adapteert de vijand, als ze nog niet is gedecimeerd. Met Oekraïne-Rusland zijn we niet in dat disruptieve domein, maar het gaat die kant wel op.
Denk aan de Switchblades, die dingen zijn een lange vinger naar veel wapensystemen. Misschien kan je er geen gebied mee veroveren, maar massale inzet van switchblades kan wel een vijand passiveren. Een PzH2000 kan dat ook, en kan hergebruikt worden. Het ding kost alleen een godsvermogen en moet door zijn grootte inmiddels ook aan verdediging gaan denken. Deze oorlog is (wederom) ook een gevecht om het bestaansrecht van wapenfabrikanten, -systemen en -concepten. Kortom, Life, Darwin.
Even zelfkritisch: het mooie van dit soort theoretische exercities is dat ze nooit werkelijkheid worden. Lekker weinig confronterend. Niemand zal het risico nemen om een What-If experiment te gaan uitvoeren waarin zo veel op het spel staat.
De trend die ik desondanks denk te zien is dat wapens steeds meer smart worden (Neee... echt Sherlock?). En smart wordt steeds goedkoper, en daardoor gemeengoed. In dit licht zijn de Russische artilleriebarrages een pathetisch blijk van onvermogen. Zoveel mensenlevens opofferen zonder iets te bereiken is misdadig. Westerse artillerie doet dit met goede vuurleiding beter. Vuursnelheid kan relevant blijven als precieze projectielen verschillende doelen tegelijk kunnen adresseren. Massaliteit en power lijken desondanks wel naar de uitgang te bewegen. Slimme wapens gaan steeds meer gemeengoed worden. Dit zorgt dat in de overgangsfase grote wapensystemen steeds meer opgetuigd moeten worden als een kerstboon volgehangen met tegenmaatregelen, de actieve verdediging waar @
YakuzA zijdelings op wees. Een dozijn verdedigende drones die automatisch hun ding doen bij gevaar.
Waar we uiteindelijk blijven met die grote wapensystemen? Dat durf ik met mijn weinig specifieke kennis niet te zeggen. Een volgende (enge) stap wordt bereikt als wapens autonoom hun doel kunnen definiëren en uitschakelen. De complexiteit is hierbij teruggetrokken in het projectiel zelf en niet het afvuur- en geleidingssysteem. Bedenk eens met wat voor vernietigende parallelliteit dergelijke wapens ingezet kunnen worden. Voor dergelijke projectielen zijn ethische bezwaren te noemen want we hebben het over AI zonder menselijke aansturing. De mogendheid die deze dingen uiteindelijk voldoende goedkoop kan maken loopt vooraan in de (huidige) wapenwedloop. Worden deze wapens massaal toegepast (geen remote piloten nodig) dan krijgt een conventionele vijand het extreem druk.
Dit is geen SF, we zijn technologisch heel dicht bij of op het punt om dit te kunnen. Hmmmm, wij? Laten we zeggen in ieder geval de VS.