Dus we zijn het met elkaar eens dat het kan. Er is onderzocht dat er behoefte aan is. En toch gebeurt het niet. Nou dan doe ik niet mee met deze poppenkast. En vergis je niet, ik ken veel mensen in mijn bubbel die er net zo over denken. Gedesillusioneerd, realistisch door schade en schande wijs geworden dat stemmen voor bepaalde mensen - zij die geen partij met meer dan 55% affiniteit kunnen vinden - geen zin heeft.
Maar heel veel onderwerpen zijn een stuk complexer en hangen met elkaar samen. Je kunt niet én een belastingverlaging voorstellen én mensen in de energiecrisis kunnen helpen.
Dat is het opzichtige argument dat D66 tegenwoordig ook bezigt. Ik snap niet waarom we niet constructief door kunnen denken vanaf waar het nog wél zin heeft, maar gaan redeneren vanuit een positie waarin alles vast zit. Want dit is toch omgekeerde wereld:
"Er is een onmogelijk referendabel vraagstuk te bedenken, dus moeten we álle vraagstukken als onreferendabel beschouwen."
Er zijn juist veel meer "simpele" onderwerpen die prima referendabel zijn, maar die nu gebruikt worden door politici om makkelijk mee te scoren omdat ze zwartwit zijn en iedereen er een mening over heeft. Dat is weer allemaal tijdverspilling van de poppenkast.
Zo lijdt gedoogsteun van kleine partijen steeds tot uitstel van betere euthanasiewetgeving terwijl een meerderheid van de Nederlanders juist vóór is. Ook werpen vaak religieuze partijen obstakels op bij onderzoek naar bijvoorbeeld xenotransplantatie en stamcelonderzoek, terwijl dit waarschijnlijk doden had kunnen voorkomen. Wat mij betreft ook prima referendabel, hoewel Nederland recentelijk relaxter is geworden daarmee.
Over het algemeen ben ik met dat soort kwesties voor een scheiding van kerk en staat. En ik snap dat bijvoorbeeld Christelijke partijen daar anders over kunnen denken. Gelukkig worden ze ook niet gedwongen een varkenshartklep te accepteren. Maar waarom zou iemand jou de mogelijkheid om te blijven leven mogen ontnemen? Als we niet eens samen kunnen erkennen dat mensen verschillende moralen hebben en dus het beste zelf kunnen beslissen waar ze wel en niet aan mee willen doen, dan is de meest democratische oplossing toch een bindend referendum?
We worden links en rechts ingehaald door landen die marihuana gewoon legaliseren en zo van heel veel bekrompen problemen afzijn. Dat is prima referendabel, maar de politiek weet al wat het volk wil: Een
ruime meerderheid is voor legalisering.
De maatschappij dat zijn wij, en blijkbaar waren wij volgens peilingen met twee derde meerderheid tegen het slavernij-excuses. Ik vind het prima, maar blijkbaar strijkt het veel mensen tegen de haren, en dat was ook goed referendabel geweest. Leuk dat Rutte een persoonlijke groei heeft doorgemaakt, maar persoonlijk vind ik het gepaster als de MP met dat soort dingen in lijn is met de wens van het volk, en niet de MP maar de Koning excuses aanbood. Het permanente en ondemocratische deel van Nederland is immers de monarchie en het Koninkrijk der Nederlanden. De staat Nederland bestaat uit de volksvertegenwoordiging van nu, die vertegenwoordigd ook de nazaten van boeren uit Nederland die het heel moeilijk hadden terwijl hun land steeds onder water werd gezet om Holland, waar het koningshuis, de VOC en de WIC zetelden, te beschermen. Vergeet niet waarom Vlaanderen niet is 'bevrijd' van de Spanjaarden na 80 jaar oorlog.
Niet dat ik deze punten persoonlijk allemaal belangrijk vind, maar meer als actuele voorbeelden die aangeven dat er toch echt van alles te bedenken is waarmee het argument dat veel vraagstukken te complex zouden zijn wat mij betreft aardig weggerelativeerd kan worden.
En ik heb de burger niet zo heel hoog zitten wat dat betreft. (...) Kijk hoe Rutte de grootste is geworden [terwijl] hij niet kon beloven wat hij constant belooft.
Ik denk dat je de burger onderschat. Veel mensen hebben naar hun eigen moraal geen keus en kiezen strategisch om alle idioten "in ieder geval niet" aan de macht te laten komen. Want we hebben tegenwoordig echt veel idioten die idiote dingen zeggen. Wat dat betreft heb ik de politiek niet zo hoog zitten, en geef ik
niemand meer
carte blanche om vier jaar lang "'namens mij'" te doen wat ze willen. Vraag mij iets specifieks, en ik wil
dolgraag antwoord geven. Wel alleen als mijn antwoord samen met anderen dan ook bindend is; anders participeer weer ik voor de bühne.
Ik ben niet tegen referenda maar je opsomming van landen met zo'n referendum laat zien dat het voor het politieke klimaat geen ruk uitmaakt. Italië is al jaren een puinhoop waar ze het in Portugal prima voor elkaar hebben.
Portugal heeft deze eeuw vrijwillige abortus zonder medische noodzaak gelegaliseerd na een referendum. Lijkt me een prima voorbeeld van dit instrument. Italië is natuurlijk bekend van (en het is makkelijk scoren met) de financiële situatie (staatsschuld). Maar in deze context is het interessanter dat Italië begin deze eeuw weer wilde inzetten op kernenergie, een in wetten verankerde intentie die met een correctief referendum door een grote meerderheid is weggestemd. Daarna stond Italië jarenlang schouder aan schouder met Duitsland als grootste producent van zonne-energie in Europa. Ze hadden 12 jaar later met de energiecrisis vast spijt dat ze geen kerncentrales hebben gebouwd, maar het was een prima uitvoering van een referendum. Ik ben het dus niet met je eens dat het geen ruk uitmaakt, want het zijn nog steeds zeer actuele onderwerpen en deze landen hebben het op de hoogst denkbare democratische wijze opgelost.
Dat hst huidige systeem vastzit klopt. Maar dan zie ik een groter bezwaar in hoe wij onze kamerverkiezing hebben gekoppeld aan de vraag wie MP wordt.
Oké, zet het op de lijst. Als we maar één punt mogen maken, dan komen we nergens. Niet of wind-, of zonne-, of getijden-, of zoutwater-, of kernenergie, maar én én én.
Niet of een bindend referendum, of MP-verkiezing, of minder polarisatie in de TK, maar én én én. Als de politiek zich minder tot in den treure en tot iedereens ergernis profileert op prima referendabele kwesties, dan kunnen ze zich bezighouden met een meer organisatorische rol, in plaats van de wekelijkse soap op debatgemist.tweedekamer.nl. Handen uit de mouwen.