CornermanNL schreef op dinsdag 29 oktober 2024 @ 12:39:
Waar wij geluk mee hebben tot dusverre, is dat in Polen nog er een hele behoorlijk jonge generatie is die weten wat het is om onder zo'n regime te leven en die weten ook, hoe ze het nu hebben. Niet alleen in materiële zin.
Dus mocht Poetin verder gaan dan stuiten ze eerst op Polen.
Dat is nog geen gestreden strijd, Polen kent zijn eigen spanningsvelden, en die zijn nog lang niet uitgewerkt. Misschien meer kritiek, daar zitten ook flinke punten van kwetsbaarheid bij. Niet in termen van traditioneel perspectief (gescheiden domeinen), wel in relatie tot realiteit & aard van bedreigingen.
Ondertussen krijgen wij hier hopelijk de kans en nemen we die ook om de democratie weer te verstevigen. Ik denk ook niet dat na het verdwijnen van Poetin er ook maar iets gaat veranderen in de houding van Rusland ten opzichte van het westen.
Die kans is dan ook nul. Het is een pijnlijk goed punt van studie naar de valstrikken van Selectorate Theory bij machtspolitiek geworteld in grondstoffeneconomie. Waarbij opgemerkt moet worden dat in het tegenwoordige model de mens ook louter dat is: grondstof.
We staan hier te weinig stil bij het aanwezige model daar, en we erkennen te weinig de historische realiteit ervan. Wat wij kennen als Rusland is effectief al heel, heel lang een zogeheten Captured State. Voeg daar aan toe het integrale kolonialisme (China, Han, hier liggen harde parallellen, zeker gezien de stringent externe focus daarvan - goed leesvoer
hier en
hier) en het recept van catastrofe en controle als integrale vereisten ligt op tafel.
Er is geen bestaand of potentieel machtscluster in Rusland wat niet volledig inherent en doelbewust verslaafd is aan dat historische machtsmodel van grondstoffeneconomie als mechanisme van kolonialisme en imperialisme.
Dat besef ligt hier nog steeds gevoelig, voornamelijk omdat het ook best een zure hap is, de realiteit van een zero sum conflictdynamiek. Voor ons hier is dat heel, heel moeilijk om positie bij in te nemen. Het staat volledig haaks op ons denken.
.. that Russians love their children too ... right?
Ja. Maar Russen zijn een non-factor. Ze zijn een grondstof. Niet eens een reservoir van energie. Heel hard om zo op tafel te leggen, maar hier zit een fundamentele verschuiving t.a.v. de Koude Oorlog tijden.
De verschuiving van parasitisme naar hyperparasitisme is al volledig. En hyperparasitisme maalt niet om het sterven van de gastheer. Integendeel, dat is voeding. En, vereiste voor de stap naar de volgende gastheer.
Die illusie hebben we net na de val van de muur wel gehad. Met Jeltsin. (even kort gesteld) En toen ook al trok de KGB kliek rondom Poetin al aan de touwtjes.
Het heeft heel lang geduurd voordat we dit konden erkennen. Zelfs nu nog ligt het gevoelig, het idee van een verzelfstandigen van Inlichtingendomein. Helemaal omdat achter die deur de bittere realiteit ligt van hoe het probleem nog niet eens beperkt is tot dergelijk fenomeen, maar een samensmelten van dat domein en georganiseerde misdaad - van een aard en vorm die wij hier louter uit slechte fictie kennen.
Een van de valstrikken op specifiek politieke niveaus volgt uit ons denken, gevormd vanuit onze ordening. Zelfs bij machtspolitieke actoren speelt deze valstrik. De benadering is instinctief conform. Anders gezegd, we doen altijd eerst alsof dat wat aan tafel of op het speelveld zit ageert, projecteert en opereert zoals wij dat doen - want zo werkt het spel toch voor iedereen.
Nu ja, probleem: zero sum. Het kost echt moeite om in volledigheid te beseffen wat zero sum nu echt wil zeggen.
Er gaat dus de komende decennia niets veranderen, wij moeten weer leren vechten en snel. (Vechten in de breedste zin van het woord). Anders verliezen we onze welvaart, en die is er echt alleen dankzij onze democratie en rechtsstaat.
Er zal juist veel in flux zijn. Chaos, stress en spanningsvelden worden het normaal. Met alle risico's voor gedragskaders en perceptie tot gevolg. De fundamentele conflictdynamiek zal dezelfde blijven, en het gaat echt niet enkel over onze welvaart.
Het lijkt misschien overdreven, maar het is echt de moeite waard om eens een verkenning te wagen in de gebieden én domeinen waar dat hybride monster van inlichtingen & georganiseerde misdaad dominant is.
De crux is ons denken. Ons zijn. Zero sum.
[
Voor 5% gewijzigd door
Virtuozzo op 29-10-2024 13:41
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.