Dat is een pijnlijk oud en lang verhaal over enerzijds het fenomeen van transnationale georganiseerde misdaad, en dan specifiek de vectoren ontstaan vanuit de pseudo-val van de Soviet Unie, en anderzijds de problemen intact gelaten (zelfs gestimuleerd) van verstrengelingen tussen Inlichtingengemeenschappen en georganiseerde misdaad tijdens het Koude Oorlog tijdperk.brecht_vb schreef op woensdag 16 oktober 2024 @ 21:04:
[...]
Echt een vraag: hoe verweven zijn die? Hoe komt dat RU en ISR zo’n dikke relaties hebben?
Uiterst simplistisch gesteld, vanuit het gebruik van georganiseerde misdaad tijdens het toenmalige conflict is een netwerkfenomeen ontstaan waarbij georganiseerde misdaad zich ontwikkelt heeft tot een transnationaal fenomeen, én een mechanisme van proxy conflictdynamiek.
Je kent het probleem van "waar je mee omgaat raak je mee besmet"?
Nu ja, dat is de essentie. Vanuit het langzaam maar zeker normaliseren (institutioneel maar ook anders) is er ruimte ontstaan voor georganiseerde misdaad om een eigen mondiale economie te vormen, en als verzelfstandigend mechanisme leidend te worden bij overlap tussen white collar / organised crime, en overlap tussen Intelligence Operations / Political Policies.
Toen het "ideologische" conflict wegviel, vielen ook de grenzen aan dat soort dynamica weg. Vervolgens dachten wij dat we gewonnen hadden, op gegeven moment kwam het drama van de War on Terror en verloren we helemaal het zicht op wat tegen het einde van de Koude Oorlog al een threat vector was.
De "val" van de Soviet Unie was eigenlijk een soort gekwalificeerd faciliteren van afkopen. Met name gericht op de dynamica van en rondom de toenmalige Soviet Sovereign Wealth Funds - dat is in essentie de selectorale machtsdynamiek waar Putin als garantor voor functioneert. En de Amerikanen zijn zo gestoord geweest hun oude Sicilïe draaiboeken te gebruiken, en het kader van Inlichtingendiensten en "hun" georganiseerde misdaad ruimte te geven om hun land te plunderen. Nu ja, men liep er onderling tegen aan dat als men elkaar de schedels in zou slaan dan overleefde niemand het, dus men heeft zich volledig versmolten.
Dit is geen uniek fenomeen. We zien dit cyclisch historisch, met name daar waar koloniale imperia een collaps hebben, maar ook daar waar grenzen opduiken aan het buiten de deur vreten (laat ik het zo omschrijven). Monsters als het tegenwoordige Opus Dei zijn bijvoorbeeld ooit ontstaan als mechanisme versus georganiseerde misdaad en corruptie. Nu ja, waar je mee om gaat raak je mee besmet, het tegenwoordige Opus Dei is gewoon een criminele organisatie met de mantel van geloof.
Ook dat is niet uniek of nieuw. Daesh bijvoorbeeld, al die varianten van Jihad dit of dat, elke keer liggen de wortels in vermenging van Inlichtingen met georganiseerde misdaad - en dan komt de mantel van geloof er overheen als marketing / mechanisme.
Als terzijde, dat zien we ook in het huidige Rusland, onderhevig aan het tegenwoordige regime. Het cultisme is breed, en zit in een fase van consolidatie. Orthodoxe elementen annex vector, maar juist met integreren van noosfeer en zonnecultus drama en oude extreem-rechtse Might makes Right symboliek en narratieven.
Enfin, post-Koude Oorlog, specifieke actor in dit drama van interesse is Semyon Mogilevich. Hij was een van de eerste actoren van georganiseerde misdaad die doelgericht verstrengeling met Inlichtingengemeenschappen zocht. Veel van zijn netwerken waren gericht op Oost-Europa, maar het gros was gericht op de VS, en het uitbouwen van een van zijn oorspronkelijke netwerken - zijn eigen prille begin, de corriders van Soviet Unie naar Israël.
Wat ooit begon met smokkelen en uitbuiten van mensen, is uitgebouwd geworden naar een faciliteren en opbouw van families en hun netwerken als gereedschap. De Israël vector is historisch relevant, maar ook interessant vanuit de overeenkomsten met de VS vector. Focus op termijnstrategie, focus op politieke economie, focus op technologie en zo meer.
Bibi is weinig anders dan gewoon een frontman van infrastructuur. Net als elke andere dergelijke frontman moet hij zelfstandig ageren, binnen kaders, maar met doelstellingen specifiek gericht op het als (network theory) burst / spike functioneren in het model. Actor als vector, simpel gezegd. Hetzelfde zien we in andere zones waar de vectoren van het grotere netwerk aanwezig zijn, zie Kazachstan, schoolvoorbeeld, maar zie ook de VS, net zo'n schoolvoorbeeld met Trump.
Het is geen speelveld meer van landen. Dit moet in bewustwording hier heel serieus verankerd worden. Want het is geen speelveld meer van nette en gescheiden doosjes en domeinen.
Er is botweg een staat van oorlog van transnationale georganiseerde misdaad versus alles wat dat niet is. Het is geen oorlog zoals wij dat concept kennen, het is volledig grenzeloos en gericht ongedefiniëerd. Alles kan, want alles is potentieel mechanisme en voeding. En aangezien misdaad inherent zero sum is, volgt dat het "alles moet" is, voor hun perspectief.
Het is een uiterst problematische dynamiek van netwerkfenomenen, van zowel directe als ongelieerde interacties tussen clusters als van besmetting van reguliere / conforme strata.
Het cluster rondom Bibi is een tekstboek voorbeeld hiervan. Vector van TOC, zoals dat heet, gelieerd in verbindingen van zowel oligarchie als politieke economie, geworteld in verzelfstandigde Inlichtingengemeenschap, gekoppeld aan voedingsdynamiek die de facto niet het daglicht kan verdragen.
Banden is het woord niet. Het loont zich ontzettend om bij dit onderwerp meer te leren over netwerk theorie. Die discipline is een van de kritieke componenten voor het ontwikkelen van weerstand tegen de besmetting, en overname door.
In termen van situationele analyse van het fenomeen TOC is Israël een zogeheten "captured state". Het land is niet relevant. De machtsdynamica zijn relevant. En die maken gebruik van, maar staan los van.
Kritiek aspect daarbij, en dat speelt ook voor het Russische (street gang culture aldaar is heel serieus het beste punt van studie voor analyse aldaar) is dat het om een dynamiek van autoritarisme gaat. Inherent aan type van netwerk, maar ook aan dynamica van kaders en structuren van gedrag. De crux is dat autoritarisme een hyperparasitair systeem is: het vormt zich vanuit aanwezigheid van parasitaire systemen en ontwikkelt zich tot hyperparasitair systeem.
Daarbij is het overleven van de gastheer niet eens geen punt, voor continuïteit van het systeem moet de gastheer dood, de volgende ook, en zo voorts.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.