Aangezien het laatst over trailrunning ging zal ik hierbij een kort verslag geven van mijn trailrun race vorige week, mijn vriendin en ik hebben beiden de
Pitz Alpine Glacier Trail gelopen in Oostenrijk. Deze race kent verschillende lengtes met o.a. een 15, 30, 45, 60, 90 & zelfs een 105 km variant, aangezien wij nog niet zulke ervaren trailrunners zijn hebben we voor de 30km variant gekozen. Hier hebben we ook voor gekozen omdat we in september een ultramarathon gaan doen in Litouwen van 51km, deze ultramarathon heeft gelukkig wat minder hoogte meters.
Omdat we beiden remote kunnen werken hebben we de week voor de race gewerkt in Oostenrijk als een soort van acclimatisatie, hier hebben we wel een kleine fout gemaakt door niet te kijken naar de initiële hoogte van de race, wij zaten namelijk vlakbij in Innsbruck op een hoogte van ~600m, en de start van de race in Mandarfen is op ~1600m hoogte, gelukkig heb ik niet veel last van de hoogte maar mijn vriendin merkte het wel. Deze week hebben we verschillende kleinere (~8km) loopjes gedaan om een beetje te wennen aan wat meer hoogtemeters dan we normaal in Nederland maken.
De vrijdag voor de race zijn we vertrokken uit Innsbruck en kwamen we aan in ons hotel vlakbij Mandarfen. Die dag hebben we onze startnummers opgehaald en de veiligheidsbriefing bijgewoond, alles was duidelijk aangeven en het veiligheidspraatje werd na de Duitse versie gelukkig in het Engels herhaald. Er waren verschillende stands waar je eten/drinken kon halen en een aantal stands waar je o.a. schoenen, vests en sokken kon kopen/proberen.
Zoals voor elke grote race wou het slapen helaas niet erg lukken en heb ik behoorlijk lang wakker gelegen, volgens mijn apple watch heb ik 7 uur geslapen maar daar geloof ik vrij weinig van. Gelukkig begon onze race pas om 9 uur en niet zoals sommige afstanden al om 5 uur s’ochtends. Omdat ik niet goed kon slapen had ik helaas ook geen honger, ik had lekker brood met ei en spek opgeschept maar kreeg helaas niks naar binnen, gelukkig lukte het nog wel om 2 bananen naar binnen te forceren.
De race zelf begon goed, het was fantastisch weer, bewolkt maar wel met een zonnetje, en door de hoogte/wind voelde het dus niet alsof je echt in de brandende zon liep. De klim (totaal 1400m) zat vooral in het begin, dus na 1 km was er al een opstopping omdat iedereen over een smal pad naar boven moest, het was een pittige klim maar omdat ik redelijk veel gewend ben met wandelen (& fastpacken) ging dit redelijk goed en heb ik de hele klim kunnen volhouden zonder pauze te nemen.
Er waren in totaal 2 verzorgingsposten opgesteld met drinken en eten, voor het drinken had je keuze uit water, frisdrank en sportdrank, eten was verschillende zoete en zoute dingen. Dit was dus allemaal prima geregeld, zelf vulde ik alleen mijn water bij in de softflasks van mijn vest (Salomon skin

en nam ik bij de eerste verzorgingspost een banaan. Bij de tweede verzorgingspost heb ik wel wat zoute cracker achtige dingen genomen om mijn zout wat bij te vullen.
Het was een geweldige race, het uitzicht was fenomenaal, maar omdat ik me goed voelde en door wou rennen heb ik niet de tijd genomen om foto’s/video’s te maken (mijn vriendin wel, ik zal een paar foto’s toevoegen). Deze race besloot ik ook om geen muziek in te doen maar echt te genieten van de omgeving. Tijdens het naar beneden hollen kreeg ik een enorme runners high, mede door het geluid van een waterval en het geluid van mijn voetstappen over de stenen/gravel, misschien is het een goed idee om wat vaker zonder muziek/podcasts de deur uit te gaan.
Uiteindelijk 4 uur en 40 minuten bezig geweest om de 28 km met 1400 hoogtemeters af te leggen, langer dan een marathon maar dit voelde gelukkig een stuk minder zwaar. Toen ik s’middags na een welverdiende douche op bed lag waren mijn beenspieren nog aan het natrillen, een soort spasmes in mijn onderbenen, gelukkig tijdens het slapen niet veel last van gehad, maar ik merkte wel dat als ik iets zou aanspannen dat het gelijk in de kramp zou schieten. De volgende dag ging het lopen gelukkig goed en had ik niet al te veel spierpijn, die zondag een rustige dag gehad mede doordat we met de trein weer terug naar Nederland gingen.
Strava or it didn’t happen;
https://www.strava.com/activities/12051334677