Race Report: Zevenheuvelenloop
Afgelopen zondag was ik een van de ruim 25.000 lopers bij de NN Zevenheuvelenloop. De eerste keer dat ik hem heb gelopen, als 1 van die evenementen die je eens voltooid moet hebben. Met de Spijkenisse Marathon over 2 weken pakte ik de Zevenheuvelenloop aan als trainingsloop: niet helemaal naar de vaantjes gaan, maar met een plan, lekker lopen. Negatieve split, easy on the up, hard down.
In de ochtend ontbeten met 2 eierkoeken met jam, onderweg in de auto een flesje sportdrank en een banaan genomen. Autorit van 1u15 was prima te doen. Bij Nijmegen P+R Noord de auto neergezet en gratis met de bus naar Nijmegen Centraal Station. Perfect! Rustig door de 'expo'-straat gelopen, het shirt opgehaald en door naar de parkeergarage waar ik mij om kon kleden. Ik had de keuze voor bovenkleding uitgesteld tot dat moment: ik had wel al een korte tight aangedaan thuis, maar een shirt met lange mouw en een shirt met korte mouw ingepakt. Uiteindelijk gekozen voor de korte mouw, wat voor mij de goede keus was. 2 gels in mijn tight gestopt om ook nog even de maag te testen richting de marathon en een 250ml soft flask met water zodat ik de drinkposten links kon laten.
Na het omkleden met de meute doorgelopen richting de startvakken. Rugtas gedropt bij de garderobe en een beetje inlopend naar het gele startvak gegaan. Aangekomen toen het nog lang niet vol was, en daar nog wat heen en weer gehobbeld. Lekker ontspannen, nog een gel genomen en aftellen tot de start.
Ondanks dat ik een Stryd heb besloot ik niet op Power, maar op pace te lopen, gemiddeld 4:15/km. Verwachte eindtijd van 1:04:13 (op basis van de GPX van de route - 15,11 km). De eerste 5 kilometer gemiddeld 8 seconden boven goal-pace gelopen. Beheerst, rustig klimmend, prima. Lopers gaan mij voorbij in de klim, maar ik haal ze ook weer bij in de downhills.
Halverwege een gel met cafeïne genomen, nergens last van. Daarmee mijn voedingsplan voor de marathon bevestigd, wat fijn is. En ook fijn: de afdalingen worden steeds leuker. Het tempoverschil tussen klimmen en dalen is groot, maar dat voelt ook wel weer lekker. Ik passeer een medeloper van de AV, wens hem nog even succes en stuif er lekker vandoor. Veel aanmoedigingen gekregen van langs de kant en nu we steeds verder naar beneden gaan komt het tempo er lekker in. Ik denk niet na over hartslag, dat ik sneller ga zijn dan mijn voorgenomen eindtijd is ook al wel duidelijk, dus gewoon lekker doorstampen en genieten zonder kapot te gaan.
Geen absolute eindsprint gedaan maar op tempo doorgelopen naar een eindtijd van 1:02:10
En misschien heb je mij wel zien lopen of over mij gehoord. Ik was de snelste Sinterklaas van het land, aldus een omroeper
De gehele race had ik een stoffen mijter met elastische band op. Uitdaging van de kids, waar ik wel van genoten heb. Was lekker warm op mijn kale kop, en ik heb héél vaak "Zet hem op Sinterklaas!" gehoord onderweg. En de verbazing/lol die kinderen ook hebben onderweg als ze het zagen en ik een boks of high five kwam geven
Had ik harder gekund? Ik denk het wel. Maar hiermee dik tevreden. Ontspannen gelopen, de benen konden de heuvels aan, genoten van de inspanning én ontspanning. Ik ben nog niet overtuigd van de Asics Metaspeed Sky Tokyo waar ik de 7 heuvels nu mee bedwongen heb als marathonschoen, maar hier was 'ie wel zó leuk. Zacht bij het klimmen, en zo ongelooflijk bouncy bij de afdalingen. Je kunt je stride dan helemaal opengooien.
Na de finish nog wat drinken, medaille meenemen, tas ophalen en door naar de parkeergarage om weer om te kleden. Allemaal soepel en vlot geregeld. Wat eiwitjes gegeten en met de bus en auto weer naar huis.
Het was genieten, een heerlijke zondag!
*Edit: omdat een foto hiervan natuurlijk niet mag ontbreken: