Van mislukt project tot gewilde woonplaats: het succes van Blauwestad
Als de boeren in dit artikel een goede representatie van de hele bevolkingsgroep zijn laat dat wel een beetje zien waarom er zoveel weerstand vanuit die groep is.
Als 'provinciaal' klinkt het mij in elk geval heel bekend in de oren allemaal.
Paar quotes:
„’t Was niks, is niks en wordt niks”, vat Geert Jan Molema, wiens familie ruim tweehonderd jaar boerde in het gebied, de mentaliteit van de buurtbewoners samen. Voor de komst van Blauwestad moesten ruim vijftig boeren, die er woonden of deels hun akkers hadden, worden uitgekocht. Geert Jan Molema was een van de taaisten. Als een van de laatste boeren verzette hij zich rond de millenniumwisseling tegen de komst van het nieuwe dorp.
De boeren waren boos dat landbouwgrond opgeofferd zou worden voor een meer, terwijl die juist gewonnen was van de zee. Maar veel akkers in Oost-Groningen lagen lange tijd braak vanwege een lage graanprijs. Vanuit de Europese Unie kregen de boeren geld om niets te doen met hun land.
Hoe goed of slecht de grond was maakt niet uit, zegt Molema. „Tientallen boerengezinnen konden hier altijd hun geld verdienen, zij hadden hun bestaan hier en dan wordt opeens het gebied veranderd.” De boeren werden uitgekocht, sommigen verhuisden, anderen stopten. Maar Molema, wiens akkerbouwbedrijf gedeeltelijk in Blauwestad lag, bleef faliekant tegen. „Ze boden te weinig geld om ons uit te kopen.”
....
Geert Jan Molema zwichtte toen bleek dat zijn boerengrond mogelijk onteigend zou worden en hij met lege handen zou komen te staan. Achter de boerderij behield hij anderhalve hectare land.
Dat strookje grond veranderde zijn leven. Zodra het water kwam, bouwde hij er een jachthaven. „Ik dacht, dat water komt, daar moet ik iets mee.” Nu rijdt de ene na de andere auto zijn terrein op. Molema houdt het nauwlettend in de gaten vanuit een keet achter zijn ruim tweehonderd jaar oude boerderij en bestiert het terrein vanaf zijn stepje.
Hij hoopte op twintig bootjes in het water, maar inmiddels zijn er honderdvijftig ligplaatsen in de haven en heeft hij zijn akkerbouwbedrijf verkocht. Van de oude loodsen maakte hij verwarmde botenstallingen. Hij kocht de boerderijen links en rechts van hem en ook die loodsen zijn nu stallingen. Dat het zo’n succes zou worden, had hij ook niet gedacht. „Je valt van de ene verbazing in de andere.”
Natuurlijk mist hij het boeren weleens. „Daar had ik enorm plezier in”, vertelt hij. „De hele dag weg op de zaaimachine, dan had je van niemand last.” Maar, zegt Molema, veel mensen kunnen niet rekenen. Hij pakt de rekenmachineapp van zijn telefoon erbij en begint getallen in te voeren van hectares, gewasprijzen en opbrengsten. „Als een hectare tarwe of suikerbieten verbouwen minder oplevert dan een loods verhuren als botenopslag, waarom bleven we daar dan mee doorgaan?” vraagt hij. „Omdat we het altijd zo hadden gedaan.”
.....
Inmiddels heeft hij zijn blik laten vallen op de lege grasvelden naast zijn haven. Daar wil hij zo’n zeventig vakantiewoningen bouwen en plek maken voor dertig campers.
Na jaren verzet juicht hij de komst van Blauwestad toe. „Alles verpauperde hier, maar nu herken je de dorpen niet meer terug. We vonden het eerst allemaal niks, maar nu is iedereen alles aan het opknappen en is er weer beweging in het gebied.”
In het kort: jarenlang teren op subsidie vanuit Europa terwijl boerenbedrijven eigenlijk niet winstgevend te draaien zijn in dat gebied.
Dan jarenlang dwars gaan liggen en alles traineren.
Vervolgens toch maar inschikken en een dik bedrag pakken van de staat.
Vervolgens wordt het booming in de regio en plukt ie er maximaal de vruchten van en is het weer goed "boeren".
Ofwel, conservatief en eigenwijs, geen rekening houden met of iets moreel ok is of andere belangen buiten de eigen maar maximaal profiteren en als dat niet kan alles traineren.
En als het dan echt niet anders kan cashen, wat nieuws beginnen en alsnog on top boven komen drijven omdat je nu eenmaal veel kapitaal hebt.
En dat dan heel trots aan de krant vertellen
Ik zou bijna willen ik een boerderij georven had.
edit: ik weet het, n=1 en er zijn genoeg schrijnende gevallen maar ik heb toch echt het idee dat veel boeren maximaal profiteren van de regelingen, niet willen veranderen of niet in willen zien dat er veranderd moet worden, simpelweg door een veranderende wereld zonder "schuldigen" behalve wij allemaal als mensheid en het stiekem een stuk beter hebben dan de meeste andere bewoners van dit land.
Zullen vast gevallen "alles zit in het bedrijf, incl woning" tussen zitten maar dat is gewoon niet slim, een bouwvakker die zijn huis zakelijk koopt hebben we ook geen medelijden mee als er een crisis in de bouw is. Ook boeren moeten ergens niet aan beginnen of mee stoppen als het bedrijfsplan simpelweg niet rendabel mee is.
[
Voor 7% gewijzigd door
GG85 op 06-08-2021 16:32
]