Net terug van een kort fietstripje naar de
Vogezen. Bij deze een kort verslag.
Vlak voor vertrek de fiets er netjes bij gezet (al zeg ik het zelf). Ik kan al zeggen dat die er nu niet meer zo uitziet
Het weer zag er de dagen ervoor niet al te best uit, en na aankomst maandagavond was het idee om vlug even de benen los te gooien.. om uiteindelijk in een fikse regenbui te belanden. Ook dinsdagmorgen vervolgens niet al te best begonnen met een regenbui + mijn zelfgebouwde Komoot route deed wat lastig waardoor ik een superlang stuk langs een drukke weg zou moeten doen. Voelde me toch niet echt veilig. Vervolgens een 180 gedaan richting de AirBNB, het weer wat afgewacht en de route wat getweaked waardoor ik netjes naast een riviertje kon fietsen:
 |
|  |
Uiteindelijk toch een vrij natte dag geworden, dus maar doorgeploeterd richting Kruth om mijn allereerste klim aan te vatten: de Grand Ballon. Die begon vrij pittig waardoor ik toch even een goed tempo moest zoeken. Een energy bar proberen binnen te krijgen terwijl je met een zeer hoge hartslag en een koffiemolen verzetje aan het hijgen bent is bij deze ook een nieuwe ervaring voor mij. Eenmaal ik het goede tempo beet had ging het eigenlijk best vlot. De wat lopende stukjes in de klim waren ook erg welkom, hierdoor kan je toch af en toe eens wat gas geven. Uiteindelijk aangekomen in Le Markstein, dan nog een klein stukje verder met een pittig einde maar uiteindelijk ben ik er toch geraakt:
 |
|  |
|
Ook erg blij dat ik mijn windbreaker niet ben vergeten want het was echt ijzig koud in de afdaling. Ik zat op een bepaald moment letterlijk te bibberen op de fiets. Ook erg veel wind in de open stukken vlak na de top waardoor ik met mijn sub-60 kg toch een paar broekpoepmomentjes heb gehad in de afdaling. Eenmaal in het bos en een quasi droog wegdek was het afdalen erg plezierig, het afzien meer dan waard.
Woensdag dan een ritje van 2,5 uur gedaan met weinig hoogtemeters. Wat beauty shots:
Voor de laatste dag zag het weer er initieel belabberd uit (regen, onweer), maar tot mijn blijdschap was het een droge dag. Een mooite rit van 90 km met de Col du Bussang en de Ballon d’Alsace. In tegenstelling tot de Grand Ballon was de Ballon d’Alsace wel een pak korter maar wel heel constant waardoor je nooit echt kon rusten. Ik heb op mijn Wahoo denk ik geen enkel groen stukje gezien, quasi constant 7% tot de top. De bordjes langs de kant van de weg waren ook erg handig al vroeg ik op het einde wel af hoe lang een kilometer
verdomme kan duren
Shoutout naar mijn 11-34, blij dat ik die toch had steken. Al bij al een leuk uitstapje van enkele dagen met een mix van inspanning en ontspanning. Een paar eerste cols overwonnen, smaakt naar meer!