Zo, we zijn alweer twee dagen terug van de Handbikebattle. Dit jaar voor het eerst individueel. Dat betekent een sterker deelnemersveld en dus meer zenuwen vooraf
Zondag: een eerste rondje met de rolstoel rund um hauze. Na 9 uur in de auto geen zin om meteen te fietsen. Kon ook niet aangezien de fiets bij iemand anders in de bus stond. Dus weer even de omgeving bekeken. Het was eigenlijk nog net zo als vorig jaar. Niks plat
Maandag: Op de maandag is traditiegetrouw de bochten clinic. Aangezien in Nederland er amper haarspeldbochten zijn word deze dag gebruikt voor de nieuwe mensen om te leren hoe je een haarspeldbocht moet nemen. Dat gebeurt op 2/3 van het originele parcours. Mensen kunnen dan meteen wennen aan dit deel. We
vertrokken vroeg naar het beginpunt vanuit het Hotel. We zagen veel busjes naar de start met nieuwe deelnemers. Uiteindelijk iets minder dan 1,5 uur over gedaan en het was wel weer even slikken. Dit profiel hebben we in Nederland simpelweg niet. De clinic zelf stelde niet veel meer voor eigenlijk. Dat was dan ook wel de verwachting aangezien dit mijn 3e Handbikebattle is.
Dinsdag: Op dinsdag kregen we te horen dat de battle op Woensdag ipv Donderdag werd gehouden. Dat sloeg een gaatje in onze planning. Ondanks dat hebben we even een
mooi stukje gefietst. Van het stuwmeer en weer terug naar het hotel om daar dan weer
een volgende klimmetje voor 2/3 te pakken. Ondank dat die >10% is viel die echt heel erg mee. Met de vorm zat het dus wel goed zo leek het. Uiteindelijk besloten om terug te gaan omdat we niet veel wilde forceren
Woensdag:
Raceday. Het zou een warme dag worden had men voorspeld. Temperaturen boven de 30 graden in het dal en dat betekende > 20 graden bij de finish. De Battle kun je opdelen in 3 delen. Eerste deel gaat tot aan de stuwdam, tweede deel gaat tot aan de laatste set haarspelbochten en het laatste deel zijn 11 bochten. Het eerste deel ging voorspoedig. Het plan was om niet meteen volle bak te gaan omdat het gevaar zou ontstaan om mijzelf op te blazen ( been there, done that ). We gingen voorspoedig en haalden veel mensen in. Het laatste stukje de stuwdam op werd ik ingehaald door een e-bike, dat kon natuurlijk niet. Hierdoor maakte ik bijna een fout waardoor ik op het verkeerde deel van het parcours uit zou komen. Gelukkig ging het net goed maar moest wel mijn meerdere bekennen. Na deze 'klim' was het even uithijgen en volle vaart over het relatief vlakke deel. Dat ging omdat ik mijn benen voor het eerst had gefixeerd lekker snel. Uiteindelijk aangekomen bij het 3e en laatste deel. De 11 haarspeldbochten op het einde. Normaliter vind ik haarspeldbochten geweldig want je hebt altijd een moment van rust. Dit keer echter was het een hel. We kwamen er ongeveer kwart voor elf aan en dan heb je volle zon. Zoals gezegd zou het een warme dag worden en dat was het. Hier had ik veel moeite om mijn warmte kwijt te kunnen waardoor mijn snelheid in elkaar storte als een kaartenhuis. Mijn buddy gooide op het einde nog twee flesjes ijskoud water over mij heen en dat hielp wel iets. Vorig jaar reed ik op dit stuk 6 ~ 7 gemiddeld, dit jaar 3 ~ 4. Al met al mag ik terug kijken op een geslaagde battle. Met een tijd van 02:03:59 toch 4 minuten van mijn vorige tijd afgesnoept. De vele uren sportschool hebben zeker geholpen om tot dit resultaat te komen. Omdat ik dit jaar voor het eerst individueel ging was het even spannend op welke plek ik zou eindigen. Plek 8 van de 30, ik mag zeker niet klagen
Donderdag: Was een welverdiende rustdag. Aangezien ik niet rustig kan zijn als ik in de bergen ben heb ik een
stukje door het dal gereden met de rolstoel. Ik kwam er per toeval achter dat je achter het dorpje Feichten met de auto naar boven kon. En als een auto dat kan, dan kan ik dat ook. Zo gezegd zo gedaan. uiteindelijk tot aan de eerste haarspeldbocht gekomen aangezien ik mij begon af te vragen hoe ik naar beneden moest

Het was nogal los zand zullen we maar zeggen. Het aantal wandelaars dat ik tegen kwam waren wel verbaasd dat ze iemand in een rolstoel hier naar boven zagen komen
Vrijdag: De laatste dag, traditiegetrouw gaat een revalidatieteam op deze dag 'leuke dingen' doen. Aangezien ik daar niet meer toe behoor was de keuze snel gemaakt. We gingen
nog een keer een poging wagen. Lekker rustig aan gedaan en toch nog even op de stuwdam op gefietst. We zagen locals aan de andere kant van het stuwmeer fietsen besloten dat ook maar te gaan doen. Immers de handbikebattle was al 3x op rij links van het stuwmeer en dat begint een beetje te vervelen. Het rechterdeel is met een reden niet gebruikt. Er lagen overal stenen en het wegdek was er 'belgisch' mooi. Toen we om het stuwmeer waren besloten om toch niet meer hoger te gaan omdat het er uit zag dat het zou gaan regenen. Dus met een rotvaart naar beneden. Dat is in een handbike best 'interessant'. En toen ook weer voorbij het hotel gefietst en het dorpje omhoog mee gepakt. Dit keer echter niet de haarspeldbochten gedaan , want die hadden we al gezien, maar de weg naar links gepakt en we kwamen bij een mooi kerkje uit. Daar even iets gegeten en weer naar het hotel. Toen was het klaar. 4 dagen gefietst, +/- 2700 hoogtemeters gemaakt het was wel genoeg voor deze week.
Nu gaan we ons bezinnen op wat we verder gaan doen. Dat er veel te verbeteren valt moge duidelijk zijn. Of het volgend jaar weer de handbikebattle word dat is nog even afwachten. Ik ga in ieder geval sparen voor een powermeter.