Pimorez schreef op zaterdag 30 juli 2022 @ 17:49:
En nog even wat uitgebreider over mijn fietsvakantie.
Het idee is geboren sinds ik begin corona een kennis van een kennis een mooie route heb zien maken die zo goed als langs de grenzen van Frankrijk ging. Dit leek mij erg gaaf, maar ik heb er vervolgens niks mee gedaan. Tot ik meegesleurd werd in de 'hype' rondom FKT's op Youtube van EF (Lachlan Morton), Rapha (Lael Wilcox) en Canyon (mooi merk

). Met als hoogtepunt The Alt Tour. Ik kreeg daarna zoveel zin om zelf ook zoiets te doen dat ik in mijn hoofd ben begonnen met plannen. Gezien ik een idiote hoeveelheid vakantiedagen had staan maakte de duur niet uit, de grens lag bij mijn fysieke gesteldheid. Oh ja, en camperen is niks voor mij dus ik doe het zogenaamde 'creditcardpacking'; hotel/B&B/Airbnb boeken en gaan!
Waar wilde ik naartoe fietsen? De eerste gedachte was natuurlijk de Pyreneeën. Ik had daar nog nooit gefietst (enkel de Vogezen, Sierra Nevada, Los Angeles en de Dolomieten, stuk voor stuk prachtig op elk hun eigen manier), het is zonnig, warm, rustig en er zijn veel bergen. Top, nu nog een stad. Girona was een simpele keuze gezien dit zo'n beetje het wieler-walhalla van Europa is. Het probleem is alleen dat Rotterdam > Girona 'slechts' 1500km is volgens Google Maps, en ik wilde eigenlijk toch wel langer dan 7-10 dagen op de fiets zitten. Gelukkig laat de kaart van Europe meteen zien dat er in het westen van Frankrijk nog heel veel land is met Normandië, Bretagne en Aquitanië. Geluk bij een ongeluk kom je dan ook in de buurt van San Sebastian en kun je van daaruit heel makkelijk door de Pyreneeën.
Dat was de route dan. Zo ongeveer. Ik had op dit punt dus een startpunt, tussenstop en eindpunt. Het was alleen wel belangrijk om de rest van de route ook uit te stippen. Gezien de kust van Frankrijk er erg mooi uitzag op Google, heb ik besloten om de route zoveel mogelijk langs de kust te laten lopen (maar in Bretagne heb ik daar bewust van afgeweken om een klein beetje te schaven in de kilometers en gezien de natuur op die plekken er niet heel anders uitzag dan wat ik tijdens andere ritten al zou hebben gezien). Uiteindelijk heb ik 24 routes gemaakt (eigenlijk 25, één dag was een transferdag van Pas de la Casa naar Andorra la Vella, een route van 33km waarvan de eerste 4km klimmen is met 400 hoogtemeters maar de rest is alleen maar dalen) en die verdeeld in 4 dagen op, 1 dag af (op aanraden van een kennis). Met deze 24 routes heb ik ook grofweg de eindbestemming van elke dag, dus kon ik op basis daarvan beginnen met het zoeken van overnachting. Per route heb ik vervolgens de eindbestemming weer iets verplaatst naar het hotel bijvoorbeeld, en het startpunt van de volgende dag uiteraard ook. Nadat ik dit had gedaan waren alle routes klaar. Voor de precieze routes kun je
het routeboek bekijken, daar staat bij elke dag een link naar de route.
Startpunt: Rotterdam
Tussenstop: San Sebastian
Eindpunt: Girona
Geplande: 3508km / 38343hm
Gemiddelde per fietsdag: 140km / 1534hm (tot aan San Sebastian 161km/1020hm)
Dag 1
Deze dag is vooral gewoon naar Brugge rijden. Helaas heb ik met het plannen van mijn routes geen rekening gehouden met zaken zoals een tunnel bij Terneuzen waar je niet doorheen kunt fietsen.. Dus hier heb ik een omweg moeten nemen. Op de lange bruggen bij Zeeland zelf was het lichtjes afzien vanwege de flinke zijwind, maar vooral ook een mentaal spelletje om te kijken of ik mij tijdens deze vakantie voor het eerst wél kan inhouden. Dit is gelukkig gelukt waardoor ik met vertrouwen de rest van de vakantie tegemoet ging. Helaas heb ik wel te weinig gegeten, dit is ook een terugkerend probleem bij mij. Gezien dit nog een relatief korte en vlakke etappe was was het een minder groot probleem en heeft mij dit alleen maar geholpen om de dagen erna wél goed te eten.
Dag 2
Wederom een vlakke etappe, en ik mocht vrijwel direct na de start over een mooi stukje kasseien. Op dag 1 ook al, en die lagen er een stuk minder goed bij, maar zo 's ochtends wakker worden op kasseien is ook niet niks. De eerste 20km ongeveer waren wel heerlijk. Je fietst vanuit Brugge een heel lang stuk langs een rivier, goed geasfalteerd, lekkere schaduw en het is een fietspad dus geen last van auto's. Nadat ik de Franse grens ben gepasseerd kreeg ik mij toch een partij prachtige uitzichten voorgeschoteld. Ongelofelijk. Het is zeker een aanrader om hier te gaan fietsen als het mooi weer is.
Dag 3
De dag begon met de verwachting dat ik door onweer zou fietsen, gelukkig bleef het beperkt tot een uurtje regen. Zoals al aangegeven heeft die eerste dag slecht eten geholpen om mij de dagen erna wel goed te laten eten.
Dag 4
Vandaag nog meer regen! En helaas ook wat onweer. Zo in het open tussen de weilanden voelt dat toch niet prettig.. Gelukkig was het maar een kilometer of 15. Dit zou de eerste van ~3 dagen worden waarop ik enorm veel legervoertuigen zou zien. Ik kwam er toen ook pas achter dat D-Day nog een grote feestdag is in Frankrijk, dus was het maar de vraag of ik op D-Day zelf wel mijn route kon fietsen zoals gepland (want die ging expres langs Utah en Omaha beach). Dit was tevens de 4e dag op rij met een route boven de 150km, in totaal zat ik al op de 715km! Een dag later was de eerste rustdag. Hoewel die zeer welkom was, was ik verbaasd over hoe fris mijn benen nog waren. Er was nog geen echte vermoeidheid te voelen, en ondanks dat het allemaal zone 1/2 was had ik wel verwacht al iets te voelen, niet dus.
Dag 6
Ik heb veel historische plekken gezien deze dag. Zoals gezegd de bekende stranden, maar ook Carentan (goede herinneringen aan deze plek vanwege Call of Duty II

) en vele andere kleine dorpjes waar de bevrijding nog steeds heel zichtbaar is.
Dag 7
145km lang vol met tegenwind. Het kon erger, zoals een dag later, maar heel fijn was dit niet. De korte steile heuvels in zowel Normandië als Bretagne hielpen niet met het beter maken van deze dag, gelukkig zijn de bakkerijtjes altijd een genot om even bij te stoppen.
Dag 8
Dit is één van de drie dagen die ik als 'ruk' zou omschrijven. Niet omdat het qua route zo zwaar was, die dagen zijn er ook wel geweest maar die waren gewoon zwaar in plaats van ruk, maar omdat het 176km bijna continu windkracht 3 à 4 tegen was. Een uiteindelijk gemiddelde snelheid van 22.5km met 140 watt gemiddeld is aardig laag, terwijl de route maar 1800 hoogtemeters had over veel kleine klimmetjes (weer die vervelend steile heuvels).
Dag 9
Ik had veel verwacht van Brest, helaas vond ik het in de praktijk niet aan de verwachtingen voldoen. Ik heb natuurlijk maar een zeer beperkt deel van de stad gezien, maar wat ik heb gezien was niet interessant. Gelukkig waren de plaatjes bij het verlaten van Brest wél erg mooi en heb ik hier goed van genoten.
De tweede stint was hiermee afgesloten, 637km en 5600hm en ook 7 van de afgelopen 8 ritten die als century tellen.
Dag 11
De benen waren weer goed uitgerust en ik voelde mij eigenlijk super fris. Alsof ik helemaal niet gefietst had de afgelopen dagen. Het was een mooie route, maar niet zo spectaculair als de tweede dag toen ik de grens met Frankrijk passeerde. Helaas heb ik aan het einde van deze dag mijn grote bidon laten vallen dus moest ik op zoek naar een vervanger. Bij de Decathlon heb ik een iets kleinere gevonden wat ik toch erg vervelend vond. Het was echter wel zo'n bidon met thermos werking. In de dagen hierna was dit, met de enorme hitte, toch wel een goede keuze.
Dag 12
Een vlakke maar lange dag. 180km met een stuk hogere temperaturen zorgen ervoor dat je goed moet hydrateren. Na deze dag heb ik de eerste volle kalenderweek (maandag tot en met zondag) gehad, in totaal goed voor 972km!
Dag 13
Dit was de tweede dag die ik als 'ruk' zou beschrijven. Enorm warm (tussen de 35 en 40 graden), weilanden en weinig schaduw. Vandaag waren er nog genoeg plekken om water te halen gelukkig. Ik heb expres tussendoor nog even stilgestaan in de schaduw om voor werk even een belletje van een half uur te doen, dat was wel lekker om bij te komen.
Dag 14
De derde rukdag. In tegenstelling tot gisteren was er vandaag bijna geen boom te bekennen en dus was het afzien. Het vinden van water was op deze dag een stuk lastiger helaas, in totaal heb ik 5km extra moeten fietsen om bij te tanken en mijn hoofd af te koelen. Maar! Weer een rustdag en weer een stint afgesloten. Deze stint was goed voor ongeveer 644km en 4100hm.
Dag 16
Het begin van een korte stint om alvast wat uit te rusten voor de Pyreneeën. Helaas was het weer takkewarm (ik was wel expres extra vroeg vertrokken om het grootste deel van de hitte voor te blijven) en lag een stuk van de route langs snelwegen, niet heel boeiend dus. Bij het stoppen om mij nog een keer in te smeren heb ik helaas over het hoofd gezien dat een deel van dat gravel (was een parkeerplaatsje langs de weg) erg diepe wielsporen had. Of één van mijn wielen gleed weg of ik ben met mijn pedaal blijven hangen. De schade viel mee met alleen wat vuile wielen van het stof en op beide handen een klein wondje. De pleister bleef niet plakken en het zat wel precies op een plek waardoor het vervelend was om mijn stuur beet te houden, maar dat is alles.
Dag 17
Een korte dag, en meteen het einde van de eerste helft van deze vakantie. Deze dag ben ik de grens van Frankrijk en Spanje gepasseerd en arriveerde ik in San Sebastian om van een rustdag te genieten. Ik had hier gelukkig een Airbnb host die enorm vriendelijk was en ik zat op de perfecte plek in het oude gedeelte van het centrum. Ik heb anderhalve dag geprobeerd om mijn tanlines iets bij te kleuren maar helaas is dat niet gelukt.
Dag 19
Het begin van wederom een korte stint. Niet om alvast bij te komen voor de komende dagen maar om uit te rusten van wat de queen stage had moeten zijn. Deze dag nog niet, deze dag is kort en eenvoudig. Helaas wel stootlek met tubeless op een put omdat ik die ochtend dacht nog wel een dag zonder bij te pompen zou kunnen. Er zat alleen geen sealant meer in, ik ben bang dat ik het niet had bijgevuld na het vervangen van de band en de seal goed krijgen. Gelukkig had ik een flesje sealant mee waarna het alsnog was opgelost.
Dag 20
De koninginnenrit! Althans, dat was het idee. Met een geplande afstand van 186km en 4100hm zou dit een enorm lange dag worden. Helaas heb ik mij op de Col de Marie-Blanque (wat een b*tch is het toch) niet heel goed kunnen inhouden en dit heb ik op de Col de Portalet moeten bekopen, hoewel ik waarschijnlijk weer te weinig heb gegeten. Hier heb ik besloten om niet tot het allerhoogste puntje te fietsen maar om het bij de normale top te houden. In totaal een stuk of 500hm minder. Gelukkig weer een rustdag hierna!
Dag 22
Col d'Aubisque en Luz Ardiden. De Aubisque was een prachtige klim alleen de laatste paar kilometer fietste je door de wolken met daarbij veel vocht. Dit was net iets te koud voor kort-kort helaas, maar mijn arm en beenstukken zaten te ver in mijn zadeltas verstopt. Na de eerste kilometer dalen verdwenen de wolken en kon ik beginnen met opdrogen. Geen snelle afdaling dus, maar hierdoor kreeg ik extra veel zin in de Luz Ardiden. Het beklimmen van die berg was prachtig, maar het dalen was nog leuker. Uiteindelijk heb ik daar zelfs de 348e tijd neergezet (
https://www.strava.com/segments/1762889?filter=overall).
Dag 23
De dag begon meteen met het beklimmen van de Col de Tourmalet (als je uit Luz Saint-Sauveur vertrekt kun je rechts de Luz Ardiden op en links de Tourmalet), maar halverwege heb ik die moeten pauzeren door onweer tussen de bergen, ik vond het toch te riskant. Twee man gingen wel door terwijl de rest van die groep (een groep fietsvrienden uit het oosten van het land) ook in het skidorp bleven wachten. Toen het eenmaal droog was werd het klimmen weer leuk. De wegen waren helaas wel nog nat waardoor ik rustig aan heb gedaald.
De Hourquette d'Ancizan was de volgende klim. Ik had ook voor de Col d'Aspin kunnen kiezen maar de Ancizan zag er indrukwekkender uit. Ik heb de Aspin niet meer gezien maar ik heb geen enkele spijt van mijn keuze. De Ancizan loopt dwars door een mooi natuurgebied, je fietst tussen loslopende koeien, geen last van auto's en 4km voor de top kom je nog in een soort vallei terecht wat fenomenaal is om te zien. De weg was iets te smal om snel te dalen, voor een gewoon mens tenminste. Tijdens de tour zijn ze hier een stuk sneller gegaan dan ik
Col du Portet was leuk. Erg warm weer natuurlijk, en het is geen malse klim (17km à 8.5%), maar mooie uitzichten en weinig verkeer. Tussendoor waren er gelukkig een aantal waterkraantjes om mijn kop onder te houden en water bij te vullen. Vanaf Espiaube splitst de berg tussen de Col du Portet en de Pla d'Adet. De Col du Portet heeft in ieder geval een erg wisselende kwaliteit in asfalt. Veel losse stenen, veel goten voor water, veel koeienstront. Dalen is hierdoor erg lastig dit eerste stuk. Daarintegen is het dalen vanaf Espiaube GEWELDIG. Dit is een afdaling met de perfecte combinatie van snelheid, flauwe bochten, scherpe bochten, weinig verkeer, goed asfalt en een weg die niet te smal is. Je kunt hier enorm hard naar beneden, maar ook als je langzamer gaat zit er een lekkere flow in de afdaling. Ik heb getwijfeld om een dag later een lift omhoog te regelen zodat ik nog een keer naar beneden zou kunnen, maar heb dat helaas niet gedaan.
Dag 24
De benen waren natuurlijk wat moe na deze dagen met veel hoogtemeters, dus deze dag had ik expres makkelijk gemaakt. Slechts 100km en 575hm in tegenstelling tot 94km/2740hm en 111km/3700hm. Lekker rustig aan gedaan naar de eindbestemming van die dag.
Dag 25
De laatste extra zware dag. 133km/3400hm (volgens de planning dan, Strava zegt achteraf 3134hm terwijl het dezelfde route is als hoe ik hem via Strava heb gemaakt) met lange klimmen die niet extreem steil zijn. Halverwege ben ik nog aangehaakt bij een cyclo. Die mensen zaten redelijk af te zien dus voelde het extra lullig dat ik er met extra tassen zonder moeite voorbij fietste, dus heb ik gedaan wat iedereen zou doen, extra gas geven

Dit was meteen het moment dat ik doorkreeg hoeveel kracht ik nog over had. Dit kleine bergje opfietsen ging verassend makkelijk waardoor ik extra zin had in de allerlaatste dag in Girona om één keer maximaal de Els Angels op te beuken.
De laatste klim van de dag (Col d'Envalira) was helaas toch te lang. Eigenlijk wilde ik helemaal naar de top (en dus voorbij de eindbestemming van de dag) maar het was zwaar genoeg om dit niet voort te zetten. Het was wel leuk om te zien dat er meerdere auto's onderweg hun raampje opendeden om mij aan te moedigen.
Als avondeten heb ik twee volle borden pasta op. Een derde had ook nog gekund alleen zou het dan weer zo duur worden..
Dag 26/Transferdag
Dit is dus de transferdag. Uiteindelijk 34km en 400hm. Het dalen was heerlijk omdat de eerste 10km ongeveer heel open zijn, brede wegen, en je kunt er enorm hard. Max snelheid was 84.5km/h. De rest van deze rustdag heb ik vooral veel gegeten.
Dag 27
Het begin van het einde! Helaas begon deze dag wel met enorm veel wolken. De Coll de la Gallina was wel erg mooi! Daarna was het enkel dalen tot ik weer in Andorra la Vella was, om vervolgens weer de Col d'Envalira op te fietsen. Wat een takke eind. 2km voor de top begon het helaas weer te onweren, maar ik ben dit keer wel door blijven fietsen omdat er geen plek was om te schuilen. Na het bereiken van de top was het bijna alleen maar dalen tot de plek van overnachting.
Dag 28
Mooie beklimmingen. Of nouja, toen ik eenmaal een paar honderd meter voorbij de top van de Col de Creu was kreeg ik de vallei tussen de Col de Creu en Col de la Llose te zien. DIT IS MOOI! Enorm smal weggetje maar een gigantisch uitzicht op de andere bergen. Beide Cols zelf zijn niet bijzonder overigens. Wat wel bijzonder is zijn de hoeveelheid vlinders op de Col de la Llose.
Dag 29
De hitte is weer terug. Verder stond deze dag eigenlijk alleen maar in het teken van de Rocacorba. Ik had erger verwacht, maar uiteindelijk viel het mee. De Col de Marie-Blanque is waarschijnlijk een lastigere klim dan de Rocacorba en het asfalt is van slechte kwaliteit. Ik was deze dag wel blij omdat het betekende dat er nog maar één dag was waarop ik zou fietsen tot ik in Girona zou arriveren!
Dag 30
De laatste dag! Het was een gemengd gevoel van blijheid dat ik bijna klaar was, maar ook teleurstelling dat ik bijna klaar was. Zoveel dagen fietsen was heerlijk om te doen. Geen haast om iets te doen, geen verwachtingen behalve dat ik foto's van eclairs zou delen met familie/vrienden/collega's en heerlijk weer.
Ik zou deze dag eerst naar de kust gaan zodat ik beide kanten van de kust van Frankrijk/Spanje had aangetikt. Dit was makkelijk want het was vrijwel vlak. Daarna terug landinwaarts richting Girona om twee keer de Els Angels te beklimmen. Ik had in de week hiervoor bedacht om de tweede keer maximaal te gaan om te kijken wat ik nog over had na deze trip, en stiekem hopend dat ik een nieuwe FTP zou trappen. De laatste keer dat ik hem had getest was op een berg in LA, helaas zaten daar wat afdalingen tussen wat er voor zorgde dat ik niet alles heb kunnen geven. Daarnaast weet ik dat @
Salteh blij was dat hij afgelopen jaar zijn PR op deze berg had verbroken, dus ik was benieuwd hoe ik mij met hem zou kunnen vergelijken. Ik heb de dag ervoor nog snel even zijn tijd opgezocht alleen stond er geen vermogen bij (enkel geschat vermogen en iedereen weet dat je daar niks mee kan). Ik kon dus niks anders dan echt maximaal gaan en dan hopen dat het genoeg is.
Het nadeel van deze klim is dat ook hier wat stukjes vlak/omlaag en scherpe bochten in zitten. Uiteindelijk kwam ik 4 watt tekort voor mijn 20min PR ondanks twee stukken waar ik flink moest inhouden. Ik was erg verbaasd, maar bovenaan de top was ik ook erg moe. Ik heb hier een kwartier bij zitten komen en stiekem ook blij teruggekeken naar de afgelopen maand. Het afdalen ging voor geen meter, ik was nog steeds moe van dit blok van 27 minuten maximaal gaan.
De dag was voorbij. De maand was voorbij. Wat een vakantie, ik heb echt genoten. Ik kan het iedereen aanraden om een keer te doen, zelfs al is het maar 2 of 3 dagen binnen Nederland of de BeNeLux.
De terugreis was een avontuur op zich. Ik had die expres niet gepland omdat er meerdere wegen naar
Rome Rotterdam leiden. Ik had wel al gezien dat met een fiets de Thalys in geen optie is, dus mijn enige doel was om in Parijs te komen waar ik 3 opties had: 1. Verder fietsen 2. Met kleine treintjes terug de grens over 3. Fiets achterlaten bij een collega, zelf met de trein terug en dan fiets later die week met de auto ophalen of door collega mee terug naar Rotterdam laten verhuizen in augustus.
Ik heb uiteindelijk op de eerste reisdag de trein van Girona naar Lyon kunnen nemen omdat er die dag geen treinen verder naar het noorden gingen (eerste vakantiedag en laat in de avond voor een langer traject), daar kwam ik om 20:40 aan dus overnachten in een hotel. De volgende dag ben ik na het ontbijt naar het treinstation gegaan om de opties te bekijken, helaas ging de eerstvolgende trein pas rond 11:30 richting Parijs om om 17:30 te arriveren.
Daar aangekomen konden de mensen op het station mij niet verder helpen om thuis te komen (ik vermoed dat ze geen Engels wilde praten), dus heb ik maar gekeken of Flixbus een optie was vanuit Parijs (vanaf steden waar ik hiervoor was was dat niet het geval, er was wel plek voor mij maar niet voor mijn fiets). Die avond om 23:00 zou ik de bus kunnen pakken dus heb ik die avond eerst F1 gekeken bij die collega en hebben we daarna een lekkere steak gegeten.
Eenmaal aangekomen bij de busstop begon de ellende. Je staat daar in een garage met 150 anderen in de hitte. Het is een slecht scherm, de pagina's wisselen snel en ik had geen gewone bril mee. Ik stond te wachten op het nummer van de halte waar ik zou moeten instappen maar ineens was de regel van mijn bus verdwenen. Volgens de app reed hij toen al op de ring.. Gelukkig konden ze mij omboeken naar een bus de volgende dag iets na het middaguur, dus heb ik gelukkig bij die collega kunnen logeren, wat een held.
De volgende dag dus nog snel over de Champs-Elysees gefietst, Louvre en Eiffeltoren van buiten gezien en nog wat parken gezien en toen snel geluncht om de bus te halen. Dit keer was het wel raak. Helaas is het niet aan te raden met een carbon fiets, maar mijn fiets lag gelukkig beide busritten (overstap in Brussel) bovenop of alleen.