naitsoezn schreef op zaterdag 23 maart 2019 @ 15:32:
[...]
Werkgelegenheid die bekostigd wordt door dezelfde werkgever waar ze voor werken

. Dus werkgelegenheid die geen geld in het laatje brengt maar alleen maar geld kost. Geld dat toch door
iemand opgebracht moet worden, en dat kan dus niet door alleen maar ambtenaren.
Minder is zeker niet per definitie beter, maar te veel is ook niet goed. De kunst is dus om die balans te vinden

Ah, maar wat gebeurd er als die werkgelegenheid niet bestaat? Verder waar dient die werkgelegenheid bij de overheid verder voor?
Dat zijn er twee die tellen. De eerste is de keuze tussen baan of geen baan. Geen baan bekent uitkering, een 100% verliespost. Baan betekent weliswaar een grotere bruto uitgave, maar ook een gedeeltelijke netto inning. Verder gaat een aanzienlijk deel van het netto loon op aan uitgaven. Dat is weer BTW, accijns, winstbelasting etc. Zo draait het rond. Dat is een moderne economie ook waar de basis je BBP is. Wil je dus je groeicijfers, dan kan beter maar iedereen een baan hebben.
Verder waar dient het werk voor de overheid voor? Nou de Nederlandse overheid is voornamelijk een regulator. Geen overheid, geen zorgstelsel, geen infrastructuur, geen energie, geen stromend water, geen verwarming, geen vliegveld of haven, geen onderwijs, geen politie of brandweer, geen rechtspraak etc.
Al die functies zorgen ervoor dat de rest van de samenleving kan functioneren. Dat is de basis voor welvaart van de rest van de samenleving. Een goed functionerende overheid is dan ook in het belang van de welvaart van de samenleving. Of het nu gaat om de transportsector die geld verliest aan files, overheid probeert het te verminderen. Werkgevers die geld verliezen aan zien personeel, overheid probeert het te verhelpen. Verloren welvaart aan criminaliteit, overheid probeert het te voorkomen.
Dit is het fundamentele probleem met Neoliberalisme. Het reduceert werkelijk alles tot een directe kosten-baten analyse en komt tot vrijwel altijd tot de conclusie dat minder beter is. Ik kan nu zomaar een land erbij pakken waar ze heel weinig overheid hebben en vervolgens demonstreren waarom dit niet werkt, maar volgens mij hoef ik dat niet te doen.
We zitten in Nederland met een rijksoverheid die gigantische bezuinigingen achter de rug heeft gehad. Er is geen afdeling die niet steen en been klaagt over een gebrek aan capaciteit, oke misschien de zorg niet. Dat is alleen een bodemloze put geworden sinds marktwerking daar is geïntroduceerd en de budgettering verviel. Marktwerking had helemaal niet geïntroduceerd hoeven worden. Je had waarschijnlijk exact hetzelfde effect gehad door puur de budgettering te verwijderen en iedereen aan een en dezelfde staatspolis te verplichten. Die staatspolis is er ook gewoon, maar dan met minimale verschillen in prijs en extreme bureaucratie. Dit is allemaal mogelijk zonder de farce van concurrentie te introduceren.
Terug naar ambtenarij die klaagt. Dat manifesteert zich onder andere in vertraagde rechtspraak, politie die nauwelijks capaciteit meer heeft, gebrekkige planning in het onderwijs en ik vermoed ook heel sterk in de stroperige besluitvorming voor de bouw. Er zijn gewoon bouwcodes die nageleefd dienen te worden. Die procedures zijn maar uit te voeren. Als de besluitvorming aan de kant van de gemeente en provincie dan eindeloos lang duurt, dan is dat een duidelijk symptoom van onderbezetting, niet dat er te veel regels zijn waarna de populistische "minder regels" kreet weer langs komt.
En zo komen we weer terug bij het beginpunt. Wie draagt er nu systematisch neoliberaal beleid uit? Wie draagt die beleid uit terwijl ze in feite alleen maar selectief belang behartigen? Wie komt er vervolgens elke verkiezingen met loze kreten zoals "minder regels" die nooit eens worden uitgevoerd, noch de oplossing voor het probleem zijn.
Het ironische is dat ze na de laatste verkiezingen wel eens in hun eigen val getrapt kunnen zijn. Het eindeloze cynisme van dingen beloften, maar niet uitvoeren lijkt te hebben geleid tot de overstap naar een partij die beter is in het beloven van zaken en het bespelen van maatschappelijke sentimenten. Je zag ook dat kiezers van de VVD overliepen naar FvD. Voor de bestuurbaarheid van het land is het slecht, maar als de trend zich doorzet, dan gaat het resultaat zijn dat de rechterflank van het Nederlandse politieke spectrum zichzelf uit gaat schakelen. De VVD kan niet door een deur met FvD omdat FvD een directe aanval op de VVD is. De PVV lijkt langzaam uitgespeeld te zijn, en was toch al geen serieuze factor. De basis voor de politieke rechterflank groeit ook niet of nauwelijks, ondanks vele claimen van het tegenovergestelde.
Komt nog eens bij dat de PvdA ondertussen de bodem eindelijk bereikt te hebben. Opvallender is dat de ChristenUnie, de partij die het CDA eigenlijk wil verpletteren, een winnaar was. Waarom? Omdat ze iets werkelijk te gestoords voor woorden deden. Bij de CU besloten ze duidelijk te maken wat ze hadden bereikt, waar ze compromissen moesten sluiten en wat ze liever niet wenste. Op deze manier hebben ze de kiezer niet zo overduidelijk bedrogen dat het niet te verkopen meer is. Opeens blijkt het dan mensen er dan wederom op stemmen. Dit is een concept dat het CDA niet kan bevatten. Dit gezien het CDA hun neiging om hun beloften aan de kiezer ergens tussen de bekendmaking van de eerste exitpoll en de redelijk definitieve uitslag de dag erna, finaal het raam uit te gooien.
Toch moeten we op het CDA gaan letten. Ze hebben na de laatste afstraffing eigenlijk weinig meer te winnen in dit kabinet. De alsmaar rechtse koers heeft voor ze afgedaan aangezien ze nooit zo rechts kunnen zijn als FvD, noch het kunnen winnen van de VVD op deze manier. Mocht het CDA dus in de positie komen dat ze een mogelijkheid zien om FvD en de VVD beiden buitenspel te zetten en het over het midden te gooien, dan doen ze dit. Zo zijn de uitslagen opeens heel erg interessant geworden.
Gebleken is dat de PvdA ook een bodem heeft, dat kiezers niet voorliegen gewoon werkt en de VVD en PVV zien hun ingecalculeerde stembasis rustig vertrekken naar een alternatief. Als laatste is de opmars van GroenLinks ook zeker noemenswaardig. Ze hebben langzaam wat inhoud gekregen, blijken niet vatbaar te zijn voor loze beloften van regeringsdeelname voor wat kruimels en trekken met name de SP en D66 helemaal leeg.
Never argue with an idiot. He will drag you down to his own level and beat you with experience.