K*t is dat ja. Het vreet zo aan je, en voor de aannemers is het voor het grootste deel een spel of manier van doen.Vnze schreef op woensdag 28 november 2018 @ 21:42:
Net van de telefoon met de aannemer. We hebben nog een klein bedrag openstaan (<4k) omdat er een aantal zaken niet afgewerkt zijn. Vorige maand een aangetekend schrijven verstuurd zonder antwoord en dan net maar gebeld.
Blijkbaar zijn wij asociale eikels omdat we "ineens" met "nieuwe" problemen komen als er een betalingsherinnering werd gestuurd. Dat we in maart, april, juni, augustus, september mails gestuurd hebben over exact die onderwerpen deed niet ter zake en sterker zelfs. Onze problemen waren eigenlijk totaal te verwaarlozen.
Wat zijn onze problemen? Een septische put die verkeerd is aangesloten (was in-orde maar is NA de oplevering zonder overleg door hun aangepast) en een ventilatiegebrek van 30% ten opzichte van de normen in onze master bedroom. Oftewel "verwaarloosbaar" in hun normen.
Dan heeft de aannemer de telefoon maar dichtgegooid als een klein kind toen ik zei dat ik dit niet zomaar kleine problemen vind.
Leuk om je avond af te sluiten met zoveel stress.
Je hele grote voordeel is dat jij nog geld open hebt staan, en zelf voldoende bewijs hebt dat er correspondentie genoeg is. Dus de actie ligt bij de aannemer. En die kan schreeuwen en doen wat hij wil, maar hij heeft waarschijnlijk geen juridische poot om op te staan, dus blijft het bij schreeuwen en zeuren. Totdat hij het oplost, niet betalen, en goed vastleggen. Voor 4k komt hij vanzelf, en anders niet.
Wij zitten in hetzelfde schuitje, maar dan met een bankgarantie die bij de notaris vast ligt. Dan heb je toch minder 'leverage'. Ik stoor me enorm aan de passiviteit van de aannemer. Er komt weinig tot geen reactie (net als op jouw brief) maar ondertussen tikt de tijd maar door, en woon je er al wel.