nst6ldr schreef op donderdag 12 september 2024 @ 06:18:
[...]
Het afwerpen van wat de media 'glidebombs' noemt is weldegelijk een noemenswaardige gevechtsmaneuvre die dezelfde hoeveelheid stress op het frame uitoefent als ieder andere gevechtshandeling. Het toestel vliegt laag aan en moet in een strakke ~30 graden (waarbij verticaal nullijn is) klim getrokken worden waarbij op een bepaalde hoogte de neus achterwaards getrokken wordt terwijl de bommen tegelijkertijd worden losgelaten. Het toestel rolt tot het niet meer ondersteboven vliegt, doet een paar verhullende maneuvres gaat daarna weer kruisvlucht naar huis. De afkomst van deze techniek is onbekend maar ze worden voor het eerst in handboeken gezien over het afgooien van kernwapens, om zo het toestel uit de zone van explosie te krijgen. De klim en halve looping vergen veel van het toestel en piloot omdat het 'gewoon' dogfight-achtige G-krachten zijn.
Alsnog is het een eenmalige aktie die heel kort duurt en waar zo'n kist voor gemaakt is. Het meeste onderhoud is juist gebaseerd op vlieguren omdat het onderhoud vaak om de bewegende delen gaat (motor, lagers e.d.). En daarvoor geldt heel simpel dat als zo'n kist 2 keer zo lang in de lucht is, de slijtage ook 2 keer zo hoog is.
En nogmaals, als het amper invloed zou hebben, waarom stonden die kisten dan zo dicht bij het front, ondanks dat al langer bekend was dat ze daar veel kwetsbaarder waren? Ze hebben hierdoor verschillende kisten verloren en toch vonden ze het het nog steeds waard.
[...]
Juist, dat noemen ze strategie. Zoals bijvoorbeeld het onbruikbaar maken van infrastructuur (...zoals vliegvelden).
Maar dat is toch juist mijn hele punt

De bedoeling is dat de russische mogelijkheden langzaam steeds minder worden.
[...]
Omdat er meerdere squadrons zijn met eigen standplaats en je niet zomaar een vliegveld meer gaat belasten (i.e. groter doelwit maken, meer logistiek en personeel huisvesten, etc). Vanuit strategisch perspectief is het een spel van nummers voor rusland, die gaan niet de werking van een vliegveld - waarvandaan bijvoorbeeld kruisraketten worden afgevuurd - frustreren om het squadron die glijbommen afgooit te verplaatsen voordat er überhaubt gevaar dreigt.
De vliegtuigen waar ze nu naar toe zijn gegaan kunnen het prima aan en zijn ver genoeg buiten bereik dat het weinig uitmaakt dat het een groot doelwit is. Het enige dat er kan komen zijn lange afstands-drones en die gaan zo langzaam dat het vliegveld al ontruimd is voordat ze aankomen.
Een vliegveld dat er puur voor militaire doeleinden is, heeft meestal ook weinig problemen met capaciteit en sowieso heeft rusland nog voldoende vliegvelden buiten bereik liggen die gebruikt kunnen worden als ze b.v glide-boms en kruisraketten uit elkaar willen houden.
Daarbij is het hele punt juist dat het gevaar er al langer was, alleen vonden de russen dat gevaar dus niet opwegen tegen het dichterbij plaatsen van hun vliegtuigen. Dat geeft al goed aan dat ze het als een probleem ziien dat de vliegtuigen verder weg staan.
[...]
Een toestel in onderhoud kan zomaar een paar dagen stilstaan, dat is in Nederland net zo. Die kan je niet even bij elkaar puzzelen en met een noodstart de lucht in sturen.
Dat zeg ik. En dat er ook sommige bij stonden waarvan ze verwachten dat die er stonden voor de spare-parts geeft ook weer aan dat onderhoud zeker wel een dingetje is.
[...]
Het gevaar van dit soort effecten aanmerken als zinvolle bijdrage is dat men geen risico meer durft te nemen om echt verschil te gaan maken. Het is een stuk verdere normalisering van de slachtoffers aan onze kant, je ruilt enkele tienduizenden Oekraïners in voor de kans dat rusland wellicht over 5 jaar niet meer kan vliegen.
Is dit niet precies wat het westen vanaf het begin al doet? Steeds zoveel leveren dat Oekraine overeind blijft, en ook precies zoveel dat rusland zich stuk blijft bijten? Echt leveringen die ervoor zorgen dat Oekraine de overhand kan krijgen zijn er niet geweest. En nu hebben we als westen ook het probleem dat we defensie verwaarloosd hebben, maar er staat in opslag alsnog veel meer dat we zouden kunnen leveren (zeker als je kijkt naar Amerika)