Het doek valt bijna voor weer een Martinair McDonnell Douglas MD-11F.
PH-MCY staat gepland om komende zaterdag haar allerlaatste commerciële vlucht te maken.
Om 15:00 uur zou ze moeten vertrekken naar Miami voor een laatste vrachtvlucht.
In tegenstelling tot haar zustertoestel PH-MCT die daar al ruim 2 jaar staat - zal ze de volgende dag doorvliegen naar Mojave Air and Space Port in Californië.
Hier komt ze weer oude bekenden tegen; PH-KCD en -KCE van KLM en ook haar zusterschip PH-BUH (Martinair 747-200 freighter die eerst voor KLM vloog) en PH-BUI (KLM 747-200).
PH-MCY is een bijzonder toestel binnen de Martinair vloot.
Dit toestel is de enige MD-11 die niet rechtstreeks vanuit de fabriek aan Martinair geleverd werd.
Nadat ze in februari 1991 haar eerste vlucht maakte, werd PH-MCY op 22 april als HB-IWC aan Swissair geleverd.
Een korte geschiedenis::
De al slecht draaiende Swissair kreeg met de aanslagen van 11 september 2001 er nog meer problemen bij. Swissair had een zogenaamde
Hunter-strategie; aandelen kopen van diverse Europese maatschappijen (waaronder het Belgische Sabena) om zo goede overlevingskansen te hebben.
Echter waren de aanslagen een grote klap voor de maatschappij, zoals voor zovele maatschappijen.
Nadat op 2 oktober 2001 de grootste bank van Zwitserland niet meer garant wilde staan werd abrupt de gehele vloot aan de grond gehouden, zo ook HB-IWC.
Luchthavens wilden de toestellen niet meer van brandstof voorzien, passagiers en personeel waren gestrand, credit cards van personeel werden door de banken geblokkeerd en crews werden hotels uitgezet.
Nadat de Zwitserse regering weer tijdelijke leningen had gegeven konden vanaf 5 oktober de vluchten weer doorgaan; maar crew moest grote bedragen in cash meenemen om de brandstof te betalen.
Sabena ging echter in november failliet.
Na het winterseizoen 2001/2002 werden op 31 maart 2002 26 medium-haul toestellen (A319, A320 en A321's) en de 26 long-haul toestellen (A330 en MD-11's, waaronder HB-IWC) overgedragen naar Crossair; de regionale airline waarin Swissair aandelen had. Hierop veranderde deze haar naam naar Swiss International Air Lines. De laatste Swissair vlucht SR145 vanuit São Paulo landde op 1 april in Zürich.
HB-IWC
Deze MD-11 had een bijzondere rol in dit verhaal. Zij voerde namelijk ook een van de laatste vluchten uit.
Op de avond van 27 maart 2002 vertrokken de 2 laatste symbolische vluchten van Swissair en Crossair.
HB-IZG, een Saab 2000, zou de laatste vlucht van Crossair uitvoeren; LX578 naar Neurenberg; de eerste bestemming waarop Crossair vloog na haar oprichting in 1978.
HB-IWC nam de laatste Swissair vlucht op haar; vlucht SR2400 naar Kaapstad.
Het was een speciale charter vlucht; een Zwitsere chartermaatschappij had het toestel gecharterd voor deze historische vlucht.
HB-IWC was de eerste MD-11 van de maatschappij die al de nieuwe kleuren van Swiss droeg.
"Rollout" van de nieuwe livery in maart 2002:
Voor deze speciale vlucht was echter nog de naam Swissair d.m.v. een sticker over de naam Swiss geplakt.
In het bijzijn van ruim 4000 Swissair werknemers vertrokken om 21:00 deze twee toestellen naar de vertrekbaan onder begeleiding van talloze voertuigen van de brandweer, politie en follow-me voertuigen.
Aan boord waren zo'n 238 passagiers (veelal werknemers, fans etc.) en 17 crew waaronder 2 piloten, een copiloot, ground engineer en een catering-chef.
Op 30 maart vloog het een mooie sightseeing vlucht boven Kaapstad en de Tafelberg.
Op 1 april was het tijd om terug naar Zürich te gaan. De tijd van Swissair was nu echt voorbij; de sticker met haar oude naam was verwijderd; het was nu Swiss. Om 22:30 uur landde vlucht SR2401 in Zürich.
De MD-11 vloog hierna nog 2 jaar voor Swiss.
Martinair
Op 15 april 2004 vertrok de MD-11 als LX7010 vanuit Zürich naar Naples.
Hier werd het toestel omgebouwd naar vrachttoestel en werd de cargo-deur geïnstalleerd.
Op 3 september werd het toestel aan Martinair geleverd en op zondag 5 september landde het toestel op Schiphol; hieronder het vertrek vanuit Zürich.
Op maandag 6 september volgde haar eerste commerciële vlucht voor Martinair naar Entebbe en Nairobi.
Hoewel dit de oudste MD-11 uit de Martinair vloot is, was het dus de laatst geleverde MD-11 aan de maatschappij; de overige 6 zijn tussen 1994 en 1998 geleverd; PH-MCY ruim 7 jaar later in 2004.
Naast PH-MCU en -MCW heeft zij dus ook nooit passagiers vervoerd voor Martinair.
En nu, bijna 25 jaar nadat ze in Long Beach van de productielijn rolde, zal ze nu haar einde vinden op 140 kilometer vanaf haar geboorteplaats.
Met het vertrek van PH-MCY blijven er slechts 3 actieve MD-11 vrachttoestellen over bij Martinair.
Deze vertrekken in april en mei volgend jaar (volgens de planning)