wildhagen schreef op woensdag 05 augustus 2015 @ 04:00:
Wel grappig trouwens dat er meer gebruikers geweest zijn van de Concorde naast British Airways en Air France.
Zo hebben ook Iran Air en Singapore Airlines met de Concorde gevlogen, in de vorm van een van BA geleased exemplaar.
[
afbeelding]
[
afbeelding]
Die van Singapore Airlines was de G-BOAD, de Concorde met de meeste vlieguren aan het eind (23.397 uur), en staat nu in het Intrepid Museum in New York.
Welk toestel Iran AIr geleased heeft (voor slechts enkele vluchten overigens), kan ik niet meer achterhalen.
Iran Air had, net als diverse andere carriers, in 1972 een order geplaatst voor 2 Concordes. Deze order werd in 1980, na de revolutie, geannuleerd. Hiermee was Iran Air de laatste maatschappij die haar orders voor de Concorde annuleerde, de rest had dat al eerder gedaan (minus BA en AF uiteraard).
De twee voor Iran Air bestemde Concordes zijn uiteindelijk aan Britisch Airways geleverd (G-BOAF en G-BOAG). Beiden zijn bewaard geleven (BOAG in Seattle's Museum of Flight, BOAF in Bristol voor een nieuw museum).
Je weet dat die bovenstaande Concorde met Iran Air livery nep is?
De registratie EP-IAB is bijvoorbeeld van hun 747SP.
Iran Air heeft inderdaad Concorde gevlogen maar dat waren sporadische chartervluchten en dus ook niet 1 specifiek toestel.
Naar mijn weten zijn de enige kleuren/liveries waarin de 14 productie Concordes passagiers hebben gevlogen de BA liveries (zowel de oude Landor als nieuwere
Chatham Historic Dockyard livery (die nu op de gehele BA vloot zit maar eigenlijk alleen voor de Concorde bedoelt was), de oude en nieuwe Air France livery, half BA/Singapore (G-BOAD; links de SQ, rechts de BA) en blauwe Pepsi (F-BTSD voor slechts 16 vluchten / 2 weken in april 1996).
Daarnaast zijn de toestellen ook vaak gecharterd maar kregen daarvoor uiteraard geen eigen livery.
De gecrashte F-BTSC had ook een tijdje een speciale livery voor de film
The Concorde ... Airport '79 maar heeft in die hoedanigheid naar mijn weten geen passagiers vervoerd.
Nog een misconceptie was dat het Amerikaanse Braniff International Airways kleuren had gehad:
Ook dat was onjuist; hoewel bij deze vluchten er wel veel werk in ging zitten.
Braniff leasde 10 Concordes (van zowel BA als AF) en gebruikte die tussen 1978 en 1980 voor binnenlandse vluchten tussen Dallas en Washington.
Voor de binnenlandse vluchten kregen ze Amerikaanse registraties (de kisten waren zowel in Frankrijk/Engeland als de VS geregistreerd; in de VS werden over de Franse F- of Engelse G- van de registratie een Amerikaanse registratie geplakt) en werd ze ook gevlogen door een Amerikaanse cockpit- en cabin-crew.
Tussen de VS en Parijs/Londen namen de Engsele of Franse crew de kist over en werden de Amerikaanse registratie-stickers verwijderd.
Dit alles omdat de FAA de buitenlandse kisten geen luchtvaardigheidsbewijs voor de VS wilde afgeven waarop Braniff op deze binnenlandse vluchten dus eigenaar werd van de kist.
Op deze binnenlandse vluchten moesten dus ook de Amerikaanse documentatie en procedures in de cockpit aanwezig zijn; de Franse of Engelse werd dan in een toilet opgeborgen.
Deze vluchten werden uitgevoerd door 14 Braniff crew; en hoewel ze het nooit zouden doen werden ze ook getraind voor de Mach 2 snelheid.
Zoals je achteraf wel kunt bedenken werd dit totaal geen succes; de Concordes waren gelimiteerd in hun snelheid (aangezien ze boven land vlogen); prijzen waren gelijk met First Class in andere types vliegtuigen van Braniff en load-factors waren laag (15-20%).
Zag trouwens onlangs weer eens een video van een BA takeoff; wat zou ik daar wat voor overhebben om dat live mee te maken. Dat geluid!
(Wait for it, vooral vanaf 0:50

)
Of deze; geweldig. Krijg er kippenvel van:

Jon Stewart had daar ooit een prachtstuk over

:
[
Voor 5% gewijzigd door
Piet91 op 05-08-2015 13:55
]