En het prijsverschil tussen een apparaat dat een modern uiterlijk maar een wegwerp innerlijk heeft, is er nauwelijks met een toestel met tijdloos uiterlijk en een robust innerlijk. Als je wilt dat je investering langer dan een paar jaar meegaat en je ook kwalitatieve koffie geeft voor dat geld, dan moet je niet kijken naar merken zoals Solis/Breville, Krups/MagiMix en nog van die speelgoedkeuken-apparatuurmerken.
Zelf had ik jaren geleden hier dezelfde vraag: wat moet ik halen voor ~700€. Ik kwam ook eerst bij Solis uit, zonder onderzoek. Eerst had ik een espresso-toestel van 500€ op oog met een maler van 200€, uiteindelijk raadde men me aan deze budgetten om te draaien en dat heb ik ook gedaan met een Quamar M80E maler en een Gaggia Classic.
Geen moment spijt van gehad. Helaas is de huidige Gaggia Classic (vanaf 2015 ?) zijn geld niet meer waard, er zijn verschillende downgrades in toegepast. Dan kijk je liever naar Isomac, La Pavoni of Lelit voor die prijsklasse (~250€) zou ik zeggen.
Qua maler zou ik beginnen kijken vanaf een Compak K3, Quamar M50 of M80, Mahlkönig Vario of Mazzer Mini. Pak ook best een "doserless" maler, dat is zo'n "
potje" voorop de maler wat vooral bedoeld is voor horeca of veel gebruik ineens, dan hou je niet teveel oude gemalen koffie bij. Maar ik zou zoals al eerder gezegd meer budget steken in de maler dan in het espressotoestel.
En dan ook consequent vers-gebrande bonen (3-7 dagen geleden gebrand) halen bij een lokale bonenbrander die zich onderscheidt in plantages en afkomst ipv. "merken koffie" zoals in de supermarkt. Als je op verpakking geen aandachtnemende woorden vind van een exotisch land of de naam van de plantage of het ras, dan is het waarschijnlijk geen single-origin en mogelijk ook geen verse koffie. Als je eerder een merk en typische red flags zoals "dark roast" of Italiaanse/Franse woorden(*) ziet: compleet vermijden.
Als er geen datum op het pak staat wanneer de koffie gebrand is, onmiddellijk terugleggen en weglopen. Een "vervaldatum" is al helemaal uit den boze, dat gaat ervan uit dat je denkt dat koffie een jaar meegaat.
Het schema van de vier M's (thx Zwerver) klopt ook nog gewoon en hier is waarom:
-Miscela (koffiemelange)
-Macchinadosere (maler)
-Mano (de barista) en
-Macchina (het espresso apparaat).
1. koffieboon (single-origin of melange)
Een slechte boon zal met geen enkel toestel te redden zijn. Hoogstens een ervaren barista zal weten wat ie er nog van kan maken in een derivaat van een espresso, maar kwaliteit en smaak van de koffie begint bij de boon. Ben je niet bereid verse koffie te zoeken, kopen en proberen, kijk dan ook niet naar half-automaten.
2. maler
De beste koffieboon zal zoveel mogelijk van zijn smaak moeten transfereren naar de gezette koffie. Dit gebeurt bij de maling. Consistente én fijne maling is zeer belangrijk, evenals het onder controle houden van de temperatuur en het fijn kunnen aanpassen van de maalgraad. De betere molens doen dit zonder probleem en je kan hier makkelijk duizenden euro's aan spenderen voordat je denkt het limiet te hebben bereikt.
3. jezelf
Ervaring en kennis zal erbij toedragen dat je weet hoe je een goede espresso zet. Een goede espresso vergt meer dan een paar knopjes drukken, je moet weten wat gebeurt, waarom en hoe je het eventueel kan oplossen. De beste barista's kunnen een slechte koffieboon verbergen in een koffie, de slechtste kunnen met apparatuur van 50.000€ en de best mogelijke koffiebonen nog geen drinkbaar tasje zetten.
4. espressotoestel
Dit apparaat zet de espresso maar zodra bepaalde voorwaarden voldoen (consistent de juiste temperatuur en de juiste druk), is het eigenlijk meer gemak en debiet dat je krijgt van duurdere apparaten. Hier kan nog veel in verdiept worden, het verschil of je minder dan 3 of juist meer dan drie tassen drinkt per dag, regelmatig cappuccino's drinkt, zal hier de keuze in bepalen.
(*) Italianen hebben koffie-
maken tot een kunst herleid, maar ze hebben niets te maken met de koffieboon zelf. Fransmannen hebben zoveel te maken met koffie als met frieten (French fries => Belgische frieten). Koffiebonen komen meestal uit landen in het zuidelijke deel van de wereld zoals Zuid-Amerika en Afrika. Ze worden vaak lokaal gebrand, ook hier heeft een Italiaan of Fransman niets verloren.