Z___Z schreef op zaterdag 08 oktober 2016 @ 18:54:
De verhalen over nieuwbouw herken ik absoluut niet. Alle mensen die ik ken die in jaren 90+ woningen wonen zijn allemaal dik tevreden over de brouwkwaliteit. Verhalen over vocht en schimmelvorming ken ik alleen van wtw Instalaties die niet goed onderhouden worden, omdat niemand aan kopers vertellen dat deze onderhoud nodig hebben.
Onze particuliere huurwoning is gebouwd in 1994. De hele wijk komt uit die periode.
1. Het huis schimmelt aan alle kanten, alle kitnaden bij ramen zijn zwart.
2. Het deurbeslag binnen bestaat uit rond "klikspul", geen idee waar je het los zou kunnen vervangen, maar het plastic breekt waardoor het allemaal los komt te zitten. Een schroefje aandraaien zit er niet in.
3. De kozijnen zijn eigenlijk geen kozijnen te noemen: het is
hol (vuren?)hout. Een latje binnen, een latje buiten, en een flinke kier daartussen. Dat rot dan ook flink weg, af en toe een stuk erin zetten door de schilder is niet genoeg. Steeds meer mensen in deze wijk zijn kozijnen aan het vervangen.
4. Een zonneboiler. Leuk! Ongetwijfeld geplaatst met subsidie. 's Zomers, als je op vakantie bent, staat-ie op 80 graden. De rest van het jaar is-ie af en toe bij een dag volle zon 40-60 graden. 's Winters komt-ie nooit boven de 20 uit. Ik schat dat het tientjeswerk is wat het per jaar aan gas scheelt.
5. Volgens een brief van een dakdekker die hier ook in de wijk woont zijn de daken ook redelijk aan vervanging toe, en is het wachten op lekkage als dat niet preventief wordt vervangen.
6. De ventilatieroosters worden nat van condens. Ze zijn niet schoon te maken, ik kan ze niet verwijderen. Binnenin zijn ze zwart van de schimmel, en daar komt de "frisse lucht" dus uit.
Even samenvatten: 22 jaar oud, de muren staan nog, isolatie is op zich ook prima, maar kozijnen, ventilatie, dak, keuken, badkamer, wc en binnendeurbeslag zijn compleet aan vervanging toe.
Oh, en uiteraard gebouwd op een postzegel.
We moeten echt nodig verhuizen, de huur is veel te hoog voor wat we krijgen, maar weten niet waar we dan heen moeten. Het voelt als door de hond of door de kat gebeten worden.