Na meer dan 60 pagina's denk je dat iemand hier de morele hoge grond kan claimen? Zo van 'Ja maar ZIJ vielen ONS aan!'? En dat x12²² op elke website die zo'n discussie heeft?
Wat is daar mis mee? Jij vindt (het najagen van) kennis kennelijk niet kosher, maar waarom eigenlijk niet? Het klinkt een beetje Amish, eerlijk gezegd. En aangezien ik vermoed dat je je posts op een computer hebt gefabriceerd en via internet hebt verstuurd denk ik niet dat je helemaal wars bent van technische vooruitgang die het gevolg van dat rücksichtsloze najagen van kennis is.
Amish, Luddiet. Ik krijg het allemaal vaak genoeg over me heen.

Je went er aan dat als je een geheel andere benadering hebt en origineel bent, wellicht, in hoe je dit soort dingen beziet. En uiteraard, dat kan zelden lang uitblijven, de hypocrisie aanval: 'je gebruikt een pc, dat is techniek, die komt voort uit wetenschappelijke kennis en dus moet je je ben houden over wetenschap'.
Op zich is dat een uiterst onwetenschappelijke manier van denken, redeneren, het is emotioneel en irrationeel. Dezelfde hypocrisie kun je ook detecteren op het moment dat jij zegt: "Leuk, maar ik wil het eerst zien voor ik het geloof. " Geloven doet men doorgaans in de kerk, zo wordt gesteld.
Misschien is dat flauw, maar ook jij gelooft in allerlei zaken die je niet wetenschappelijk onderbouwd. Zo zeg je hierboven "...ik vermoed''. Een vermoeden is niet bepaald een onderbouwde stelling. Dus in die zin, als je toch twijfelt aan de validiteit van wat ik als standpunt uitdraag, er is niemand die volledig denkt als een klok.
Wil je nu beweren dat je voor ethiek iets al spiritualiteit nodig hebt? Dan raadt ik je aan even het
zustertopic door te nemen

Ik schaar ethiek in deze zin onder het spirituele model omdat wetenschap inherent amoreel is. Let op, amoreel, immoreel is optioneel. Monsanto vind ik wetenschap bedrijven op een immorele manier. Je neemt je kennis van het genoom van planten om daar patenten aan te vragen op manipulaties met als doel winst, door zaden steriel te maken en koppelverkoop te doen met de onkruidbestrijdingsmiddelen. Met als gevolg, gevaar voor de volksgezondheid, bedreiging van lokale plantensoorten, rechtszaken tegen boeren omdat Monsanto zaad door de wind op hun velden terecht kwamen, suicides in India omdat boeren daar in wanhoop hun eigen landbouwgif drinken omdat ze gewoon niet genoeg betaald krijgen en in feite gegijzeld worden.
Ik ben er nog niet helemaal uit of ik amoreel erger vindt dan immoreel. Als je immoreel bezig bent kun je jezelf nog verschonen met 'anderen doen het ook'. Of 'zo werkt de wereld nu eenmaal'. Of 'het kan me geen reet schelen en fuck you buddy.'
Als je amoreel bent, dan kan het je allemaal volstrekt niets schelen. En wetenschap is amoreel. Want zij vergaart kennis op basis waarvan allerlei misstanden ontstaan maar verschoont zichzelf van elke verantwoordelijkheid.
Ze reduceert als het ware die verantwoordelijkheid weg.
Hier zie je dan het argument van het aardappelschilmesje meestal opduiken. Je kunt er aardappels mee schillen en iemand dood steken. Maar welke dombo maakt iets gevaarlijks wetende dat de menselijke factor zodanig is dat er misbruik van gemaakt gaat worden. Het principe blijft hetzelfde op het moment dat je niet over een mes spreekt maar over de kernwapens. Oppenheimer citeerde de Mahbaratha (of de Vedische teksten) toen hij zei "I have become death, destroyer of worlds."
En opmerkelijk genoeg zei hij ook dit:
“It is perfectly obvious that the whole world is going to hell. The only possible chance that it might not is that we do not attempt to prevent it from doing so.”
-- Robert Oppenheimer
De vraag is of hij begreep dat wetenschap vanwege haar amoraliteit bijdraagt aan de problemen die technologie probeert op te lossen. Wat hij zegt getuigt van wijsheid echter, omdat wetenschappelijke kennis door de industrie gebruikt wordt om producten van te maken die vaak niet-bestaande problemen oplossen. Zo krijg je geen seks zonder Axe en ben je ongelukkig als je niet deze of gene auto koopt.
Als wetenschap amoreel is dan zal het kennis blijven oppompen uit de diepten der realiteit zonder ooit daar verantwoordelijkheid voor te nemen onder het mom van 'het is aan de mens zelf om te bepalen of zij het goed of fout gebruikt'. En het is dezelfde wetenschap die tegelijkertijd kennis verzamelt rond menselijk gedrag en dus heel goed snapt dat mensen dom zijn, fout kunnen zijn en de kennis misbruiken, al dan niet via een stuk techniek of direct.
Ook hier zie je dat wetenschap reduceert, totdat de ene groep aan de ene universiteit in principe geen oordeel heeft over een andere groep.
Spiritualiteit heeft juist een verbredende factor. Ze incorporeert in plaats van te scheiden en op te delen. De wetenschap zegt niets over wat niet geweten is en spiritualiteit zegt iets over alles. De een beperkt totdat... en de ander omvat, totdat.
Leuk, maar ik wil het eerst zien voor ik het geloof. Ik zou trouwens niet weten waarom er iets aan wetenschap zou moeten veranderen voordat allerlei spirituele of religieuze stromingen zich eens wat terughoudender op gaan stellen.
Maar dan kun je niet van ze vragen.

Dat is wat ik net uitleg. Het is een ander model dat volstrekt andere principes hanteert. Om die reden stelde ik de vorige posts al dat velen niet begrijpen hoe fundamenteel ze tegenover elkaar staan.
Bovendien klopt je stelling niet.
Want zeg nu zelf, onze wereld is vergeven van de techniek en wetenschap. We leven in een seculiere op kennis gebaseerde samenleving. Al die gadgets die we kopen, maar ook meubels en huizen zijn het gevolg van diepe kennis over materie. En dat heeft vele voordelen. Maar een mens, zoals blijkt uit deze discussies, heeft meer nodig dan techniek en leef comfort, ofwel welzijn en welvaart.
Onze moderne wereld hanteert wetenschap op een irrationele manier. En velen die heel pro-wetenschap denken is die stelling volstrekt onbegrijpbaar.

Maar je insinueerde dat het een probleem was dat wetenschap toegaf niet alle antwoorden te hebben en misschien nooit te krijgen. Waarom zou je dat ook maar noemen als je het niet relevant vindt?
Dat is een discussie truc om je langzaam te laten wennen aan mijn betweterigheid.

Ik snap heel goed dat wat ik beweer voor zowel de rationele hoek en de intuïtieve hoek onverenigbaar lijkt.
Maar in feite kan geen enkel eenzijdig model alle antwoorden geven. Er is geen garantie dat het menselijk brein of de menselijke zelfreflectie in staat is tot een volledig begrip van de realiteit en het Zijn.
Je kunt zelfs een quark nog uit elkaar slopen maar wat zegt dat uiteindelijk over de schaal waarop je als mens-dier functioneert? Als je vrijt met je partner is dat niet van belang. Of als je in de file staat. Of als je een appel eet. Wij leven in een taartpunt van realiteit omdat onze zintuigen slechts dat deel tonen. Je bewustzijn is alleen aanwezig in het onmiddellijke hier en nu. Zelfs je herinneringen haal je niet op uit het verleden. Ze zijn hier en nu. De toekomst bestaat niet en tijd vloeit, als het ware, achteruit.
Dat gebrek aan kennis is een spook dat ons achtervolgt en ik heb al uitgelegd waarom dat is in mijn eerste post.
Leg mij maar eens uit waarom mijn leefwijze "beter" zou zijn als ik op de een of andere manier "spiritueel" zou worden.
Je stelt mijn punt verkeerd voor, zie je dat in?
Mijn punt is een samengaan van beide modellen. Maar hier schrijf jij dat ik zou zeggen dat je spiritueel moet worden. Het punt van het samengaan is niet 1+1=2. Het punt is synergie, dus het 1+1=3 verschijnsel.
Je zou als mens hopelijk gelukkiger zijn en niet meer dwangmatig hopen en denken dat meer kennis automatisch leidt tot een beter en gelukkiger leven. Kijk, mensen geloven in van alles zonder ooit die keuze te hebben gemaakt. Ze geloven kritiekloos. In onze samenleving zijn wij de producten van diepgaande wetenschappelijke en technologische indoctrinatie. Je ziet nu hoe ICT op scholen onderdeel wordt van de lesstof omdat, zo menen we, kids zonder ICT in de toekomst niet gaan overleven, op de arbeidsmarkt en geen subsidie kunnen aanvragen als ze niet snappen hoe internet werkt.
Geloven in god is een keuze. Iemand vertelde je over god en de bijbel en al die zaken en je geloofde het. Als je jong was was het indoctrinatie. Maar ieder mens moet op een gegeven moment kiezen of ie het wenst aan te namen als waar of niet. Ik heb op school nooit de kans gekregen om te kiezen om wetenschappelijk te denken. Om lineair te denken en de nadruk was altijd op de exacte vakken.
Beide modellen indoctrineren. En daarom heb je dit soort discussies. En wie vanuit een model redeneert zal nooit de ander kunnen overtuigen.
Op het moment dat weten je geen bevrediging geeft op wezenlijke vragen, dan kan een gemend model aanvullen. Kennis verzamelen is geen bijzonder nobel doel in en vanuit zichzelf. Die kennis moet nut hebben. Spiritualiteit binnen het gemende model biedt juist dat stuk zekerheid dat als je eens iets niet weet, alles toch goed komt.
Als ik ooit wil geloven in god, dan maak ik die rationele keuze. En het maakt geen reet uit of dat dan zou betekenen dat ik niet 'echt' geloof. Zo verbind ik het spirituele (in dit geval een god-systeem) met het rationele. Het is een paradox in zekere zin. Maar onze geest is in staat tot de meeste wonderlijke sprongen.
Boeddhisten kennen 'karma' als begrip. Karma betekent niet dat als je iets fout doet, je daar betaald voor zult worden, later, of in een volgend leven. Karma betekent simpelweg dat wat je overkomt het gevolg is van je handelen. Dat jij het zelf doet.
Als je denkt vanuit één model dan, als je je been verliest door diabetes, ben je boos op god want 'waar heb ik dit aan verdiend, ken je geen medelijden...' of je bent boos op de wetenschap want 'waarom duurt het zo tering lang voor je medische tech zo ver is dat we dit hadden kunnen voorkomen...'
Als je denkt vanuit een geïntegreerd model dan zou je geen beschuldigingen uiten maar aanvaarden wat je overkomt en daar vrede mee hebben.
@
LuNaTiC
Het spirituele model is precies dat wat het wetenschappelijke niet is.

Ik bedoel dat niet flauw, maar lees mijn eerste post. De dualiteit betekent dat zaken elkaar definiëren.
Het probleem zal zijn wat jij denkt te begrijpen van het wetenschappelijke model. Maar het spirituele model is alles dat een verklaring zoekt voor Zijn op een intuïtieve, non-causale, a-lineaire, irrationele, holistische en gevoelsmatige wijze.
@
begintmeta
Veel mensen denken als klokken. Er zijn hier veel mensen die wetenschap misbruiken terwijl ze denken geweldige voorvechters te zijn voor wetenschap(pelijk denken). Zij geloven in wetenschap als was het een spiritueel model. Het is logisch als je zo eenzijdig denkt en leeft. En dat bevordert scientisme. Het idee dat de wetenschap het monopolie heeft op de realiteit en dat alles van daaruit verklaart moet worden. Met klokken kun je niet een gesprek aangaan omdat alles wat je zegt omgedraaid wordt tot iets wat uiteindelijk weer in dat wetenschappelijk model past. Ze zien niet eens dat wetenschap een model an sich is en in hun arrogantie blijven zij andere modellen als onzin afdoen en onderbrengen in het model van hun voorkeur.
Een echter wetenschapper die snapt wat zijn model is en doet en hoe het werkt zou dat soort lui nooit aan zijn kant willen hebben, net zoals een gematigd gelovige niet wil dat de extremist zichzelf aan zijn kant verklaard. Daar wil je niet mee geassocieerd worden.
Beide vormen van extremisme, dus religieus en wetenschappelijk extremisme zijn de gevolgen van een ongeïntegreerd model van de realiteit. Modellen die los staan van elkaar hebben de neiging zich als een tsunami uit te breiden gevoed vanuit de kern en worden niet gestopt omdat binnen dat model er geen grensbewaking is. En de enige bewaking is een oppositioneel model.
[
Voor 14% gewijzigd door
Verwijderd op 14-03-2017 10:42
]